Εμ αυτη ειναι η μαγεια που μας εχει παρει το μυαλο ρε Ιαν!
2 Likes
λοιπόν θα πω ενδεικτικά που ακούω συνέχεια για πολλά χρόνια
Type o - October rust
Bathory hammerheat
Sepultura Chaos
warrior soul salutations from the ghetto nation
The cult supersonic temple
B.sabbath heaven/hell
Rotting chris theogonia
Pl/Draconian/Icon/One Second
Moonspell irelligious
Ozzy Ozmosis
GNR όλα
Satyricon age of nero
Down NOLA
Withcraft Legend
Avatarium Avatarium
Pantera Vulgar
Megadeth Youthanasia
The haunted ομώνυμο
Slayer GOD HATES all/Seasons
Behemoth Apostasy
Alice in chains Dirt/facelift
Manowar Hail 2 England/Warriors of the world
The devils bllood epicentre
2 Likes
Διαβάζω τις λίστες σας και συμπεραίνω ότι δεν είμαι ούτε μια τρίχα από τα @@ σας!
1 Like
Εγώ πάντως κάτι που έχω παρατηρήσει είναι ότι τα αγαπημένα μου άλμπουμ κάθε χρόνο είναι σπάνια και αυτά που έχω ακούσει τις περισσότερες φορές και αυτό γίνεται για διάφορους λόγους. Για παράδειγμα το αγαπημένο μου άλμπουμ είναι το Frances the Mute. Όταν το βάζω να παίζει, θέλω να είμαι εκεί. Για 75 λεπτά να το ακούω και να το νιώθω με όλο μου το είναι, να έχω τέρμα την ένταση, να τραγουδάω παράλληλα, να εκτονώνομαι. Τις περισσότερες ώρες της ζωής μου όμως, όπως είναι φυσικό, δεν ακούω μουσική έτσι. Θα ακούσω σερφάροντας στο ίντερνετ, παίζοντας φιφα, κάνοντας δουλείες κλπ. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα διαλέξω άλλους δίσκους. Δίσκους που θα μπορώ να στρέψω την προσοχή μου σε κάτι άλλο ή να πιάσω κουβέντα με κάποιον χωρίς να με πειράζει ότι θα χάσω “το καλό σημείο”. Δίσκους που μπορώ να τους σταματήσω και να τους κλείσω όποια στιγμή θέλω χωρίς να λυπάμαι. Το Darling Arithmetic με έχει συντροφεύσει για πάρα πολλές ώρες που απλά υπήρχα 
Το Mirror Emperor δημιούργησε ατμόσφαιρα σε πάρα πολλά βράδια μου.
Επίσης ως άτομο που ακούει πολύ πολλή νέα μουσική μπορεί κάποιο άλμπουμ να το έχω ακούσει περισσότερο απλά γιατί ήταν το μόνο που με ενδιέφερε την εβδομάδα κυκλοφορίας του και μπορεί να το έπαιζα σε λούπα απλά από ρουτίνα επειδή ήταν το μόνο που είχα ακόμα στην επιφάνεια εργασίας.
και φυσικά υπάρχει και ο παράγοντας του χρόνου που χρειάζεται για να μου ξεδιπλωθεί κάτι καινούργιο που θα ακούσω. Αν κυκλοφορήσουν κάτι οι Muse, λόγω οικειότητας με την μπάντα, λόγω και διάθεσης, δεν χρειάζομαι πάνω από δύο ακροάσεις για να το απορροφήσω. Το 90% των ακροάσεων μου θα είναι ακροάσεις απόλαυσης ενώ σε ένα άλλο συγκρότημα μπορεί οι μισές και πάνω να είναι εξερεύνησης/εξοικείωσης.
Έχοντας πει όλα αυτά λοιπόν θα αναφέρω τον δίσκο νο 6 στο last.fm. Με 528 scrobbles…
7 Likes
Η συγκριση ειναι ακυρη ομως. Ενα βιβλιο ή μια ταινια απαιτει την πληρη εγκεφαλικη σου προσοχη, ενω εχει σημασια η αρχη, η μεση, και το τελος, ειναι μια αφηγηση μιας ιστοριας. Δεν ειναι ενα μεσο το οποιο μπορεις να το καταναλωσεις αμετρητες φορες, γιατι ακριβως η επαναληψη δεν εχει την ιδια επιδραση πανω σε καποιον.
Αλλα ακομα κι ετσι, υπαρχουν παμπολλες ταινιες που προσωπικα εχω δει πολλες φορες, απο 10 και πανω. Για μενα 100 ακροασεις ενος δισκους θα μπορουσαν να ισοδυναμουν με 10 θεασεις μιας αγαπημενης μου ταινιας, ως μετρο του ποσο γουσταρω την εκαστοτε δημιουργια.
Και για να το παω και λιγο πιο μακρια, ενω προφανως ολες οι μουσικες που γουσταρω μου δημιουργουν εντονα συναισθηματα, οι φορες που εχω συγκινηθει σε επιπεδο του να φτασω σχεδον να δακρυζω με μουσικες ειναι πολυ πολυ λιγοτερες απο τις φορες που μπορει και να πλανταξω στο κλαμα οταν βλεπω μια αριστουργηματικη ταινια στην κορυφωση της. Δεν συγκρινεται καν για μενα η ενταση συναισθηματων που μπορει να σου προσφερει το ενα και το αλλο.
Η μόνη ταινία που έχω δει πάνω από 3-4 φορές είναι το nightmare before Christmas και αυτό επειδή έχει και γαμω τα soundtrack, δηλαδη περισσότερο για τη μουσική την έβλεπα μετά τη 2η-3η φορα!
Μια ταινία όντως προκαλεί πιο έντονα συναισθήματα, αλλά δεν είναι σύντροφος ζωής όπως ένας μουσικός δισκος.
1 Like
Έτσι ακριβώς, με τον δίσκο γίνεσαι φίλος.
Στο θέμα μας
Όλη η δισκογραφία των Metallica(εκτος St. Anger), Paradise Lost(εκτός του πρώτου και του Medusa), Maiden (εκτός των μετά το Brave New World)
Judas Priest Sad wings…
Helloween Keepers
Blind Guardian Tales…
Black Sabbath Master of Reality, Heaven and Hell, Black Sabbath, Sabbath Bloody Sabbath
Rainbow Rising
AC/DC Back in Black
Bad Religion Suffer, No Control, Generator, Against the grain… καλά όλη τη δισκογραφία 
Ramones ομώνυμο
Skyclad Burnt offerings… Prince of the poverty line
Dream Theater Awake
Pantera Cowboys
Down Nola
Disturbed Ten thousand fists
In Flames Colony, Clayman
Manowar Into glory ride
Slayer Hell Awaits
Megadeth Rust in peace
Και πολλά ακόμα…
Edit στα Maiden εξαιρείται και το Virtual XI που το άκουσα κάποια στιγμή φέτος (?) σχεδόν μετά από 20 χρόνια
2 Likes
Πω ρε σεις, δεν μπορώ να γράφω κατεβατά με δίσκους 
Θα πω ορισμένους μόνο που αρκετά τα έχετε πει και παραπάνω.
- Metallica - Black Album
- Guns N’ Roses - Appetite for Destruction
- Guns N’ Roses - The Spaghetti Incident?
- Nirvana - Nevermind
- Scorpions - Crazy World
- Megadeth - Rust In Peace
- Iron Maiden - Somewhere In Time
- Black Sabbath - Master of Reality
- Iced Earth - Dark Saga
- Sepultura - Beneath the Remains
- Paradise Lost - Draconian Times
- Paradise Lost - Paradise Lost
- Alice Cooper - Trash
Σίγουρα ξεχνάω δίσκους, θα επανέλθω με edit
4 Likes
Διαφωνω. Εχω δει το Donnie Darko καμια 15αρια φορες απο τοτε που βγηκε, και το ιδιο ισχυει και για μια οχι τοσο μεγαλη λιστα απο ταινιες. Οπως και με τις περισσοτερες ταινιες, ετσι και με τους περισσοτερους δισκους, ακομα και τους πιο αγαπημενους, απο μια στιγμη και μετα τους βαριεμαι. Μπορει να τους ακουσω μια φορα το χρονο, αλλα δεν εχουν την επιδραση που ειχαν οταν τους πρωτοακουσα.
Γενικα η συγκριση ειναι ακυρη γιατι μιλαμε για διαφορετικα media και το καθε ενα σου δινει αλλα πραγματα και με αλλον τροπο. Αν φτασουμε να κανουμε και poll ξερω γω για το ζητημα, οκ θα εχει χαθει πληρως το νοημα. Τωρα οκ οποιος θελει μπορει να θεωρει οτι η μουσικη ειναι ανωτερη μορφη τεχνης απο τις αλλες… λες και εχει το οποιοδηποτε νοημα κατι τετοιο?
Κανένα poll ο καθένας όπως την βρίσκει, εγω έχω δακρύσει και με ταινίες και με δίσκους, απλα για μένα η μουσική έχει μια αμεσότητα που με συγκινεί περισσότερο
Μπορώ να καταλάβω πως το εννοείς μαν, αλλά είναι ανάλογα τον άνθρωπο θεωρώ ποιες μορφές τέχνης τον συγκινούν περισσότερο, νομίζω πως είμαι πολύ περισσότερο μουσικόφιλος πάρα σινεφίλ οπότε οι ταινίες δεν έχουν την ίδια επιδρααση σε εμένα (παρόλο που μου αρέσει να βλέπω ταινίες) . Κάποιοι άλλοι τρελαίνονται για τη ζωγραφική, άλλοι για το θέατρο (που επίσης μου αρέσει να πάω 2-3 φορές το χρόνο αλλά βαριέμαι να το ψάξω περισσότερο) κτλ κτλ
Το να καταφερνει να συγκινει κατι χωρις τη δυναμη της εικονας δεν ειναι μικρο πραγμα.
3 Likes
Είναι 2 εντελώς διαφορετικές μορφές τέχνης που απαιτούν διαφορετική προσήλωση από τον εκάστοτε δέκτη, οπότε απλά δεν γίνεται σύγκριση.
Άλλες αισθήσεις θέλει η μουσική, άλλες ο κινηματογράφος.
Σαν να συγκρίνουμε βιβλίο με ταινία ή μουσική.
2 Likes
Όσα και αν έχω ακούσει δε συγκρίνεται σε ποσότητα με αυτά που άκουγα την εποχή του σχολείου.
Bon jovi λοιπον ολα μέχρι το crush
Twisted sister και wasp όλα μέχρι τα neon god.
1 Like
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το live των twisted το 2011 στην Ιερά οδό. Ξεκινήσαμε με ένα φίλο έτσι χαλαρά να θυμηθούμε τα παλιά και καταλήξαμε να βλέπουμε μια από τις καλυτερες συναυλίες που έχουμε δει. O Dee είναι μεγάλος θεουλης
Ολα των Maiden
Απο offspring τα smash + ixnay
Green day το dookie
Queensryche operation + promise land
Iced earth σχεδον τα μισά
Ξυλινα σπαθια τα πρώτα τρία
Τρυπες ενα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Bruce dickinson accident of birth
Pink floyd division bell
Megadeth cryptic writings
Savatage Gutter ballet
Anathema alternative 4
Dream theater scenes from a memory
Κ πολλα ακομη
3 Likes