Black Metal Albums

Κυκλοφορίες Rockipedia
#4461

Bump.

Castevet - “Mounds of Ash” (2010)

700×700

Να ξεκαθαρίσω ότι τα τελευταία 2-3 χρόνια όταν ακούω για post-metal και τα παράγωγά του (postblackmetal εν προκειμένω) τρέχω μακριά γιατί το θεωρώ κάτι σαν πυξ-λαξ με καινούρια πεταλιέρα, ακόμα και τους Altar of Plagues που αρκετοί γουστάρετε εγώ τους βρίσκω τέρμα βαρετούς, αυτό εδώ όμως είναι διαφορετική περίπτωση.
Και είναι διαφορετική γιατί εδώ δεν έχουμε την πεπατημένη ερμηνεία της Neurosis-ικής δυναμικής (aka ήρεμο post-rock σημείο εναλλάσεται με καταιγιστικό blackmetal μέρος), αντίθετα μέσα από μια -ουσιαστικώς- progressive νοοτροπία ανακατεύονται διάφορες ετερόκλητες επιρροές (που φτάνουν μέχρι το παλιό καλό noise rock) πάνω σε ένα mid-tempo κορμό. Δεν υπάρχουν “χιλιόμετρα” εδώ, ούτε όμως και αργά σημεία, ενώ, παραδόξως, τα κομμάτια είναι σχετικά μικρά σε διάρκεια και απλά -αλλά εύστοχα- στη δομή τους.
Τα φωνητικά ίσως ξενίσουν στην αρχή μιας και θυμίζουν post-hardcore σχήματα, αλλά δεν τρέχει. Παρά το σχετικά μουδιασμένο ξεκίνημα, το άλμπουμ κορυφώνει στα 3 τελευταία κομμάτια που θυμίζουν μια διαφορετική οπτική πάνω στο “Αποκατάστασις Πάντων”. Το άλμπουμ είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό αλλά όχι δαντελένιο, έντεχνο αλλά όχι ξέκωλο. Oi Breach του blackmetal? Ίσως.
Η profound lore δείχνει να γίνεται σιγά-σιγά ό,τι ήταν η relapse πριν 10-11 χρόνια. Εγώ θα τσεκάρω με κλειστά μάτια από δω και μπρος (εκτός από Altar of Plagues εννοείται :P).

#4462

(offtopic, αλλά) ισχύει αυτό. Σε πολλές λίστες έβλεπα τουλάχιστον μια κυκλοφορία από την profound lore.

#4463

Μιας και το ποσταρες (το link εννοω), ο ηχος που χουν στο 7ρι δε σ αρεσει καλυτερα;

Edit: Η αγαπημενη μου περσινη κυκλοφορια της Profound Lore παντως μαλλον ηταν το A Great Work of Ages των StarGazer. Αν και παει για τα death metal, το λεω απλα για να τσεκαρει και να κανει γουστα μετεπειτα ο επιτιμος Ψηλος.

#4464

Εννοείται. Αν δεν ήταν καλύτερος ο ήχος του εφταριού θα σήμαινε πως είμαστε σε λάθος τόπικ :blues:

#4465

Γιατι εισαι τοσο θεος ρε γμτ.

Edit: Εσενα θα σ αρεσει και το Liturgy δλδ. 20 Buck Spin, αλλη εταιριαρα απο εκει.

#4466

600×540

Angmar
Επισης, δισκος που χρειαστηκε καποιες αλφα ακροασεις ηταν το ντεμπουτο των Castevet “Mounds of Ash”, αλλη μια πολυ καλη κυκλοφορια απ την profound lore που εχει αναδειχθει στην καλυτερη εταιρια των τελευταιων 2 ετων κατα τη γνωμη μου -value for money φαση. Στη παραγωγη ειναι ο Colin των Krallice, ηχος σχετικα κοντικος σ οτι μπορει να περιμενατε, μονο που πισω απ αυτο το συμπαγες κιθαριστικο τοιχος κρυβονται μεχρι και post-hardcore επιρροες, παραδοξα ευχαριστο μειγμα απο τη μια, που ομως θελει λιγο χρονο να το χωνεψεις…

Bleedin History

Να ξεκαθαρίσω ότι τα τελευταία 2-3 χρόνια όταν ακούω για post-metal και τα παράγωγά του (postblackmetal εν προκειμένω) τρέχω μακριά γιατί το θεωρώ κάτι σαν πυξ-λαξ με καινούρια πεταλιέρα, ακόμα και τους Altar of Plagues που αρκετοί γουστάρετε εγώ τους βρίσκω τέρμα βαρετούς, αυτό εδώ όμως είναι διαφορετική περίπτωση.
Και είναι διαφορετική γιατί εδώ δεν έχουμε την πεπατημένη ερμηνεία της Neurosis-ικής δυναμικής (aka ήρεμο post-rock σημείο εναλλάσεται με καταιγιστικό blackmetal μέρος), αντίθετα μέσα από μια -ουσιαστικώς- progressive νοοτροπία ανακατεύονται διάφορες ετερόκλητες επιρροές (που φτάνουν μέχρι το παλιό καλό noise rock) πάνω σε ένα mid-tempo κορμό. Δεν υπάρχουν “χιλιόμετρα” εδώ, ούτε όμως και αργά σημεία, ενώ, παραδόξως, τα κομμάτια είναι σχετικά μικρά σε διάρκεια και απλά -αλλά εύστοχα- στη δομή τους.
Τα φωνητικά ίσως ξενίσουν στην αρχή μιας και θυμίζουν post-hardcore σχήματα, αλλά δεν τρέχει. Παρά το σχετικά μουδιασμένο ξεκίνημα, το άλμπουμ κορυφώνει στα 3 τελευταία κομμάτια που θυμίζουν μια διαφορετική οπτική πάνω στο “Αποκατάστασις Πάντων”. Το άλμπουμ είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό αλλά όχι δαντελένιο, έντεχνο αλλά όχι ξέκωλο. Oi Breach του blackmetal? Ίσως.
Η profound lore δείχνει να γίνεται σιγά-σιγά ό,τι ήταν η relapse πριν 10-11 χρόνια. Εγώ θα τσεκάρω με κλειστά μάτια από δω και μπρος (εκτός από Altar of Plagues εννοείται :P).

…plunderer…ζήλεια κιετς

Οι Νεοϋορκέζοι Castevet είναι μια από τις νέες επιλογές της Profound Lore, προπέρσι έκαναν ένα 7″ ιντσο βινύλιο και πέρσι ντεμπουτάρουν με το Mounds Οf Ash. Η ηχογράφηση έγινε στα Thousand Caves Studios και είχαν ως παραγωγό τον Colin Marston (Krallice) μην πάει το μυαλό σας σε τίποτε υπερπαραγωγές έτσι, μιλάμε για απλά πράγματα με ποιοτική εργασία.

Στο ηχητικό τοπίο οι Αμερικανοί μας προσφέρουν μια σύνοψη στην οποία εμφανώς αναμιγνύουν διάφορα μουσικά μονοπάτια αλλά τα μεταδίδουν σε μια λογική φόρμα. Έτσι το album διακατέχεται από ταχύτητες και φωνητικά σε ξεψυχισμένο mood κάνοντας μας περατζάδα σε μια άγονη πεδιάδα με τα μάτια ενός νέου που ζει και μεγαλώνει στην πόλη. Ηχητικό ταξίδι σε φυσικό περιβάλλον με σκοπό την απόδραση από την αστική φυλακή, μια διαδικασία που θα παραμείνει σε ψυχικό ή ονειρικό επίπεδο μιας και κανείς μας δεν γνωρίζει πως θα μπορούσε να τα καταφέρει αν η απόδραση είχε επιτυχία. Το σύνολο δεν μπορεί να μας χαϊδέψει αλλά είναι παράξενα οικείο, ίσως το black metal τους να είναι γεμάτο από δανεισμούς εντούτοις έχει μια αποτελεσματικότητα και θα ικανοποιήσει όσους γουστάρουν τις νεοεποχίτικες εκδοχές. Τέλος στο μικρούλι Wreathed In Smoke θα γίνει μια ενοποίηση δυο περίεργων δυνάμεων, εκεί τολμώ να πω ότι μας παρουσιάζουν ένα παράδοξο μείγμα. Φανταστείτε δηλαδή τον Hasjarl να τζαμάρει με μια post rock μπάντα αλλά βέβαια μην τολμήσετε να του διηγηθείτε την σκηνή, ενδιαφέρον έτσι?. Τέλος, έχω την αίσθηση ότι το Post Black Metal μπορεί να καυχηθεί την ύπαρξη του, αλλά να ξέρετε πως εγώ θα χαμογελώ χαιρέκακα μιας και ο τρόπος που αυτό δημιουργείται το εντάσσει σαν ένα μικρό υποσύνολο μέσα στο καζάνι με τα υποείδη του υποείδους, καλή όρεξη.

edit:

  • άπειρο, μόνο το εξώφυλλο του full τους άξιζε…
#4467

Πηρε χαμπαρι κανεις οτι εσκασε καινουριο [B]Svartsyn[/B]?

#4468

Γερμανία 2007, κυκλοφορεί το [B]Einblick In Den Qualenfall[/B] των [B]Verdunkeln[/B] από τη Van records.

Δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν με το συγκεκριμένο.
Ή το ‘χω υπερεκτιμήσει, ή έχει χαθεί μέσα σ’ όλο αυτό τον κυκεώνα κυκλοφοριών και πέρασε απαρατήρητο, γιατί δε βρήκα αναφορά ούτε για δείγμα.
Κλίνω προς το δεύτερο και όχι από εγωπάθεια. Καλά, όλα παίζουν :P, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Το θέμα είναι για ποιο λόγο να δώσει κάποιος ευκαιρία στο συγκεκριμένο.
Βρίσκω αρκετούς.
Ο βασικότερος, ή η λέξη κλειδι, είναι η ατμόσφαιρα, άλλοτε πιο απόκοσμη, άλλοτε υπνωτική, συναντάται σε διάφορες εκφάνσεις.
Σταδιακά παίρνει μορφή και η συνταγή κάθε άλλο παρά απλή είναι.
Πάνω σε επικά θεμέλια, χτίζονται πολυδιάστατες συνθέσεις.

Πνιγηρές κραυγές σαν να προέρχονται από βάλτο, εναλλάσονται ανάμεσα σε παραμορφωμένες παγωμένες δεήσεις ([B]Die Saat der Klinge[/B] [I]http://www.youtube.com/watch?v=HBXgxn7f6j0[/I]) και απόμακρους ψιθύρους.

Ρυθμός που μεταβαίνει από τα κύρια slow/mid επίπεδα σε πιο γρήγορες στιγμές και τούμπαλιν, αποσπά την προσοχή του υποψήφιου θύματος και το κρατά προσηλωμένο μέχρι τέλους. (κακά τα ψέματα, το τέλος αργεί να 'ρθει, 63 λεπτά!)

Ένα μειονέκτημα (ίσως) είναι η διάρκεια.
Ένα δεύτερο, το 3ο κομμάτι κατά σειρά ([B]Der Quell[/B]) που θεωρώ ότι χαλάει κάπως τη συνοχή του άλμπουμ. Κατα τ’ άλλα η ζυγαριά γέρνει υπέρ ασυζητητί.

Ως επιπλέον δείγμα έχουμε το εναρκτήριο:
[B]In die Irre [/B]
[I]http://www.youtube.com/watch?v=4mGOWvT_QWo[/I]

ps: εμπρος στο δρόμο που άνοιξαν οι (ο) ruins of beverast, θα τολμήσω να πω. Όχι από άποψη ομοιότητας όμως, περισσότερο σαν να έχουν αφήσει στίγμα (πράγμα πολύ πιθανό γιατί εκτός της εταιρείας -van-, o Meilenwald συμμετέχει στις λαηβ εμφανίσεις τους)

ps2: παίζουν και 2 έπη (κυριολεκτικά), περίπου 16’ και 17’ το καθένα, που μάλλον κρύβουν όλη την αλήθεια…

#4469

Διχως να θελω να πεταγομαι σα τη βουρτσα, καπου ηθελα να πω τι κομματαρα που ειναι το The One and The Many απο το νεο Negative Plane και τι ριγη συγκινησης φερνει αναπολωντας το σοκ που φαγαμε στις πρωτες ακροασεις του προκατοχου, γιατι παρολο που το υφος εχει περασει σε πιο ιντελεκτουελ επιπεδο και καλα, εξακολουθουν να πετανε αυτα τα ψυχεδελικα ριφφακια που μας κανουν χωμα. Απλα το καλυμμα ειναι πιο στρατηγικα μελετημενο αυτη τη φορα, δε θελω να πω τη λεξη ‘‘σοβαρο’’, επειδη ετσι υποτιμαμε τον πρωτο υπερδισκο.

Πολυ καλυτερο απ οτι το περιμενα, δευτερη δισκαρα σερι οι φουστηδες.

#4470

λοιπον το ακουσα και συμφωνω με ολες τις παρατηρησεις. πολυδιαστατο και σιγουρο για τους ελιγμους του, κατι που το κανει οριμο.

#4471

κακος ο νεος lifelover, καλος ο νεος burzum.

#4472

Τα αναμενόμενα δηλαδή. :smiley:

#4473

Κυκλόφόρησε και το πρώτο full length των δικών μας [B]Nadiwrath[/B] (Ίδια σύνθεση με Dodsferd). Black metal με μπόλικες πανκίλες. Ο ΒΒΒ που το άκουσε είπε πως καλά γαμάει. To αγοράζετε απο evil-rising.

#4474

χμ ναι πάει και στα ντεθμέταλζ πιο άνετα, αλλά εδώ έπεσα πρώτα οπότε τσιμπάτε.

[SPOILER]

Swedish cult act MORBID has teamed up with Century Media Records to release “Year Of The Goat” ? a 100 percent official vinyl and CD offering covering the seminal band’s first demo, “December Moon”, live and rehearsal recordings ? on April 4 in Europe.

“Year Of The Goat” will be available as ultra deluxe triple-gatefold LP with three 180g vinyls, printed inner sleeves and slipcase as well as deluxe kingsize 2CD mediabook in a slipcase packaging. All material has been collected and compiled by Dr. Schitz in cooperation with Napoleon Pukes, Drutten, Klacke and TG, as well as Dead’s brothers Anders and Daniel Ohlin, and also features liner notes by Daniel Ekeroth (author of “Swedish Death Metal”) along with an in-depth interview by Metalion (taken from the final issue of Slayer magazine). Rounded off with cover artwork and entire layout being done by Erik Danielsson (WATAIN), “Year Of The Goat” is the first comprehensive MORBID release that truly honors the band’s musical legacy and memory of legendary vocalist Dead ? also renowned for his time in Norwegian black metal act MAYHEM ? who committed suicide on April 8, 1991.

Dr. Schitz states in his interview with Metalion (Slayer magazine): “I would have been quite content if MORBID would have remained in utter obscurity, but the Norns wanted otherwise and who am I to argue with them? Seeing all the bootlegs (over 35 last time I counted, and they keep coming) and interest in MORBID we decided that it would be proper to bring some closure to it all by doing a final, ultimate release. Not to cash in; on the contrary, as we have decided to not make any profit but rather donate the proceeds to worthy causes. Of course, also to pay respect to our fans, to the memory of Dead, and to whatever we shared back then. I am very pleased and proud that just about all the old members have actively been involved in the production, without a trace of ego-bullshit. We have spared no efforts in making the very best we could. It should prove to be utterly essential to any fan of MORBID (and Dead)!”

“Year Of The Goat” 2CD track listing:

CD1: Studio tracks / rehearsal tracks

  1. My Dark Subconscious
  2. Wings Of Funeral
  3. From The Dark
  4. Disgusting Semla
  5. My Dark Subconscious
  6. Wings Of Funeral
  7. Tragic Dream / From The Dark
  8. Deathexecution
  9. Disgusting Semla

Tracks 1 to 4 taken from the “December Moon” demo (1986)
Tracks 5 to 9 are rehearsal tracks

CD2: Live tracks

  1. Intro
  2. My Dark Subconscious
  3. Deathexecution
  4. Wings Of Funeral
  5. Citythrasher (Schnabelkäse)
  6. Necrodead
  7. Tragic Dream
  8. Disgusting Semla
  9. From The Dark
  10. Wings Of Funeral
  11. Deathexecution
  12. Necrodead
  13. Disgusting Semla
  14. Wings Of Funeral
  15. Citythrasher / Deathexecution
  16. My Dark Subconscious
  17. Necrodead

Tracks 1 to 9 recorded live at Birkagården, Stockholm, October 23, 1987
Tracks 10 to 13 recorded live at Ultrahuset, Stockholm, April 26, 1987
Tracks 14 to 17 recorded live at Ultrahuset, November 23, 1987

“Year Of The Goat” 3LP track listing:

Side 1: “December Moon” demo (1986)

  1. My Dark Subconscious
  2. Wings Of Funeral
  3. From The Dark
  4. Disgusting Semla

Side 2: Rehearsal tracks

  1. My Dark Subconscious
  2. Wings Of Funeral
  3. Tragic Dream / From The Dark
  4. Deathexecution
  5. Disgusting Semla

Side 3: Live at Birkagården, Stockholm, October 23, 1987 (Part I)

  1. Intro
  2. My Dark Subconscious
  3. Deathexecution
  4. Wings Of Funeral
  5. Citythrasher (Schnabelkäse)

Side 4: Live at Birkagården, Stockholm, October 23, 1987 (Part II)

  1. Necrodead
  2. Tragic Dream
  3. Disgusting Semla
  4. From The Dark

Side 5: Live at Ultrahuset, Stockholm, April 26, 1987

  1. Wings Of Funeral
  2. Deathexecution
  3. Necrodead
  4. Disgusting Semla

Side 6: Live at Ultrahuset, Stockholm, November 23, 1987

  1. Wings Of Funeral
  2. Citythrasher / Deathexecution
  3. My Dark Subconscious
  4. Necrodead

[/SPOILER]

#4475

Αυτή είναι μια πολύ ωραία είδηση…

:slight_smile:

#4476

Προμηνυεται δισκαρα. Κι εξωφυλλαρα απο Moyen βεβαιως βεβαιως.

http://www.hellsheadbangers.com/ravencult/

Το logo να μη κανανε τοσο Ondskapt, κανει μπαμ απο χιλιομετρα ρε γμτ…

#4477

Βασικά, το logo είναι:

#4478

Θα είναι ωραία κυκλοφορία (και αν και το έχω σε βινύλιο), υπάρχει περίπτωση να το πάρω αλλά πραγματικά θέλω να ξέρω σε πόσες εκδόσεις θα κυκλοφορήσει αυτό το άμοιρο demo! Αν και αύτη εδώ παίζει να είναι και η πρώτη official έκδοση…(μετά την reaper records)

#4479

Edit: @Chrisp:
Οχι ρε. Αφου εχει μεχρι και τις γραμμες στα φτερα αν το καλοπροσεξεις.

[SPOILER][/SPOILER]

Τωρα αν θες να συζητησουμε απο που το πηραν οι Ondskapt, αυτο ειναι ενα τελειως διαφορετικο θεμα.

#4480

Ε, όταν οι [B]Treblinka [/B]έγιναν [B]Tiamat[/B], μπήκαν και οι γραμμές στα φτερά!
Έχει και το Pentagram. :lol:

Γενικά η νυχτερίδα παίζει πολύ στο ορθόδοξο, βλ. [B]Ondskapt[/B], [B]Ofermod [/B](εξώφυλλο [B][I]Tiamtu[/I][/B]), [B]Acrimonious[/B]…

Μιλώντας για [B]Acrimonious[/B], είδα στο αρκάηβς ότι μπήκαν στην μπάντα Acherontas και Carl Tiburtius (των σουηδών [B]Matricide [/B]με το θεϊκό [B][I]Black Mass Gathering[/I][/B] του 2004). Άρα να ελπίζουμε σε κάνα live ίσως? :papas: