εχω παθει πραγματικα την πλακα μου με αυτη την groupara,οταν ακουσα πρωτη φορα το 200 tons…μου χε κολλησει ενα ηλιθιο χαμογελο λες και ειχα κανει καμμια ιστορικη ανακαλυψη!!για μενα ειναι θεμα χρονου να γινουν ευρυτερα γνωστοι και να παραμιλαει πολυς κοσμος,αλλωστε στη μουσικη(και οχι μονο) η αφανεια απο την διασημοτhτα πολλες φορες ειναι ενα click(μεταφορικα και κυριολεκτικα) μακρια…
υ.γ το rise up and fight επαιζε στο repeat για καμμια βδομαδα ακομα και οταν διαπιστωσα πως ειναι λιγο αντιγραφη του one of these days των floyd
καλα εγω να πω ομως οτι δεν εχω τρελαθει ακομα τοσο με cbp. μ’αρεσουν αρκετα οι δισκοι τους αλλα δεν θα τους εβαζα στα καλυτερα πραγματα που εχω ακουσει μεσα στη δεκατια και σιγουρα μπορω να σκεφτω αρκετες μπαντες (ισως οχι στο ιδιο “στυλ”) με εξισου αξιολογους δισκους και ομορφα κομματια. ειναι ωραιοι ομως δεν τους θεωρω τοσο ιδιαιτερους ωστε μου φαινεται περιεργο που δεν εχουν τοσο μεγαλη απηχηση, οσο οι Mogwai ας πουμε.
Ντάξει αυτό είναι άπειρα απόλυτο. Το ποστ ροκ αν και δεν το χω ψάξει μαρέσει πάρα πολύ σαν ήχος και θεωρητική ή πρακτική μουσική παιδεία δεν έχω παρά μόνο στοιχειακή (νότες παύσεις και κάτι ψιλά του σχολειου), αλλά και στην περίπτωση που με το “μουσική παιδεία” εννοείς τα ακούσματα κάποιου, πάλι δεν πιστεύω ότι είμαι δα και τόσο σοβαρή.
Το I vigilante όμως το ακούω σήμερα για τρίτη αν θυμάμαι καλά φορά, και όπως και τις προηγούμενες, χάνομαι… :roll:
σαμαν δεν κρύβω ότι δεν πολυκαταλαβαινω αυτά που λες αλλα μολις άρχισα σχολείο, λυπήσου με.
Όσο για την ατάκα δεν ήξερα ότι ήταν του ρομαντικ 7 αλλα η αποψή μου παραμένει η ίδια
η ατάκα δεν ήταν του γουατσισναμε, ήταν του ρομάντικ, ο γουατσισναμε τον ειρωνεύτηκε, όσο κότα κι αν είναι για να το παραδεχτεί, και έκανε πλάκα. άρα το προηγούμενο ποστ σου ήταν λίγο οφφ. επίσης η ατάκα βρίσκεται στην υπογραφή του βανγκέλις, γι’αυτό την ανέφερε ο γουατσισναμε.
επίσης οι cbp δεν είναι ποστροκ, αυτά. καλή σχολική χρονιά!
Εγώ πάντως όταν άκουσα το Rise Up And Fight σε σποτάκι του αντ1 (ή μέγκα δεν ενθυμούμαι, ας με διορθώσει κάπχοιος) κάτι μέσα μου δάκρυσε από ικανοποίηση.
Το γαμάτο ξέρετε ποιο είναι. Με τόσο δυσανάλογο hype που έχουν αποκτήσει στην Ελλάδα, κάποια στιγμή στο μέλλον προβλέπω να υπάρχουν πολέμιοι που να λένε ότι μόνο εδώ τους ακούμε κτλ κτλ. Ξέρετε φάση ανάθεμα. Ακόμη και σαηκοτικ β. (!). Ωραίες εποχές θα είναι τότε.
πσ: στο of a lifetime δεν μου αρεσει οτι εχει γυναικεια φωνητικα (αυτο ειναι δικο μου κολλημα:-k που προτιμω αντρικες φωνες)αλλα τι μελωδια ειναι αυτη…!!!
Μιας και το σηκωνει ο καιρος σημερα το ακουω για πολλοστη φορα
συνοδεια καφεδουμπας.
Καταλαβα οτι δεν ειχα γραψει σε αυτο το τοπικ.
Αλλη μια καταπληκτικη κυκλοφορια απο την μπαντα !
Πανεμορφη μουσικη.Φοβερες συνθεσεις για αλλη μια φορα.
Οι διασκευες δεν με χαλανε καθολου και στην τελικη EP οτι θελουν
βαζουν μεσα.
Πανεμορφο και ο καιρος το επιβαλλει σημερα. Το θεμα που παιζει στην αρχη το πιανο μου θυμιζει σαν κονσεπτ αυτο εδω. οχι οτι μοιαζουν παντως. Παω για ακρωασεις
bump,το θρεντ δεν πρεπει να χαθει απο την πρωτη σελιδα των κυκλοφοριων ΠΟΤΕ!
τεραστιος δισκος,μαλλον το καλυτερο πραγμα που ακουσα ολη τη χρονια και αν και το ειχα βαλει λιγο στην ακρη τον τελευταιο καιρο,το ξανακουω σημερα και ξαναλεω:ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΛΜΠΟΥΜ απο μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΠΑΝΤΑ.
Πραγματικά όμως δεν υπάρχουν λόγια για τον δίσκο αυτό…
Εδώ και 10 μέρες το ακούω πλέον και από βινύλιο (ήρθε επιτέλους…:yahoo:) και είναι ακόμα πιο συγκλονιστικό… Εδικά το BASTOGNE BLUES είναι η τελειότητα μελοποιημένη…
Μαζί με το comfortably numb είναι ότι πιο όμορφο έχω ακούσει ποτέ μου…
