ε μιας και τις τελευταίες μέρες τόσο και περισσότερο συχνή είναι η ακρόαση του promo του επερχόμενου άλμπουμ των Γερμανών thrashers…
Λοιπόν, από τις ακροασεις που έχω ρίξει, φαίνεται πως οι Destruction βρήκαν το παλιό καλό τους εαυτό. Ο δίσκος μάλλον πρόκειται για τον καλύτερο μετά το reunion. Πρώτη φορά μετά από τοσα χρόνια είναι εμφανής η επιστροφή τους στα άρρωστα μονοπάτια του (καλύτερου δίσκου τους κατά την γνώμη μου) Release From Agony. Ο Mike σολάρει τρελάααααααα μιλάμε. Έτσι ρε γμτ… το είχα πεθυμήσει αυτό το γκρουπ, είχα πεθυμήσει να βγάλουν έναν δίσκο και να μου αρέσει. Το τρακλιστιν του δίσκου:
D.E.V.O.L.U.T.I.O.N.
E.levator to Hell
V.icious Circle/The Seven Deadly Sins
O.ffenders of the Throne
L.ast Desperate Scream
U.rge/The Greed of Gain
T.he Violation of Morality
I.nner Indulgence
O.dyssey of Frustration
N.o One Shall Survive
Καταρχάς όταν ακούς την εισαγωγή στο πρώτο κομμάτι του δίσκου που σε πάει κατευθείαν στο 1986-1987 με την ήρεμη κιθαρίτσα απλώς πορώνεσαι και περιμένεις να γίνει το μπραφ μετά. Όντως. Το μπραφ γίνεται μια χαρά νομίζω. Ο δίσκος καθαρίζει - λευκαίνει - απολυμαίνει.
στο κομμάτι 6, συνυπάρχουν ο Gary Holt (Exodus) και Jeff Waters (Αnnhilator) παρέα με τον mike!! Επίσης στο 3 θα ακούσετε και τον Vinnie Moore (U.F.O.) :!: :!:
Μοναδική ένσταση το ριφφ του 8 που θυμίζει το No Remorse χαχα!!Θα επανέλθω με εντυπώσεις μετά από εντατικό λιώσιμο του δίσκου.
Ελα ρε τοσο καλο??Με ξαφνιασες…το προηγουμενο με ειχε αφησει ψιλοαδιαφορο…αντιθετα με το Thrash Anthems με εφτιαξαν!Βεβαια εκει ειχε μονο επη!Για να δουμε…θα το ακουσω λιαν συντομως!!
Οι προτασεις σου παντα χαιρουν εκτιμησης σε αυτο το φορουμ.Οσον αφορα τα bold ειναι καλυτερο και απο
τα πολυ καλα εως εξαιρετικα All Hell Breaks Loose και The Antichrist ?
Με εψησες ασχημα τωρα!
Kοιτά το Hell Breaks Loose το θεωρώ πολύ καλό δισκό…αλλλά έλα ντε που δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην επιστροφή των Destruction μετά από τοσα χρόνια και τον ενθουσιασμό ππου καλλιεργήθηκε μέσα μου. Μπορεί, ίσως να φταίει. Θυμάμαι που είχει κυκλοφορήσει και ήμουν στην Πάτρα και όποιον έβλεπα του έλεγα “ρε δε πα να λες ότι θες, εδ΄οι Destruction βγάλανε δίσκο”. χαχα! Νομίζω οτι είναι καλύτερο πάντως και από τα δύο άλμπουμς που αναφέρεις, πολύ απλά γιατί είναι πιο Release From Agony, την ψυχεδελική ατμόσφαιρα που είχε αυτός ό δίσκος (άντε και στο Cracked Brain ψιλο υπήρχε) δεν την είχαν πιάσει οι Γερμανοί σε κανενα άλμπουμ από το reunion και μετά. Σε μία προσπάθεια προσαρμογής του ενθουσιασμόυ μου, θα έλεγα ότι δοθέντος οτι τα δύο τελευταία τους άλμουμ ήταν ψιλοάθλια, το DEVOLUTION είναι σίγουρα ένα πολύ δυνατό comeback.
:lol: :lol: #-o Εγω ειχα ανεβει Μοναστηρακι και ειχα παρει ενα Best of τους διπλο cd!Kαι τους ειχα μαθει
λιγο πριν βγει το All Hell Breaks Loose!Ακομα θυμαμαι ποσο μας αρεσε το αλμπουμ αυτο.Το εχω βρει μονο
με voiceovers το καινουργιο.Ξερεις κατι παραπανω απο μενα ?
ναι και εγώ αυτό βρήκα! είναι λίγο άθλιο να ακούς τον Schmier να σε συμβουλεύει να αγοράσεις το cd όταν κυκλοφορήσει και να μην το κατεβάσεις, αλλά οκ τι να κάνεις έτσι είναι τα προμος. :lol: :lol:
Ο δίσκος χώνει πολύ άσχημα. Έχουν όντως επιστρέψει κάπως στην παλιά εποχή, χωρίς όμως να χάνουν το μοντέρνο ύφος τους. Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικός, αλλά νομίζω είναι από τους καλύτερους καθαρούς thrash δίσκους που έχουν βγει τελευταία. Το μόνο που με χάλασε λίγο είναι, ότι σε ορισμένα σημεία ο schmier χρησιμοποιεί στίχους - εκφράσεις, που έχει ξαναχρησιμοποιήσει αυτούσιους στο παρελθόν.
πέστα ρε φίλε… έτσι! εγώ εντάξει προτιμώ να είμαι λίγο πιο συγκρατημένος προς το παρόν, αλλά οι Γερμανοί συνεχίζουν την παράδοση, παρά τα χρονάκια τους. Άντε να βγει και το νέο Kreator να γίνει της Πόπης. Κάποια κλισέ που έχω πιάσει πάντως είναι ο στίχος “music of Destruction just kills” που ακούγεται σε μια φάση (αν τον θυμάμαι καλά), αλλά δεν μας χαλάει, έτσι κι αλλιώς αλήθεια είναι! :lol:
Προσωπικά, όσων αφορά το comeback, ήμουν από τους λίγους που χαλάστηκαν. Αν και το στυλ ήταν κατά 90% ίδιο, ο ήχος από σάπιος έγινε καλογυαλισμένος, και για μένα αυτό ήταν το μεγαλύτερο κακό της επανασύνδεσης. Μεγαλώσαμε με κλασσικούς δίσκους όπως Eternal Devastation, Mad Butcher και Release from Agony, και το All hell breaks loose ήταν δυσκολοχώνευτο, πόσο μάλλον όταν θυμάσαι μια από τις πρώτες σου metal συναυλίες, το 1989 στο Ρόδον, στην περιοδεία του Release from agony…
Τώρα απ’ όσο άκουσα το promo, ο καινούργιος δίσκος για μένα είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει από το Cracked Brain. Αν εξαιρέσουμε βέβαια τον μοντέρνο ήχο του οποίου δεν είμαι fan, ο δίσκος έχει καλές ιδέες και είναι δίσκος που με μεγάλη περηφάνεια φιλοξενεί το λογότυπο ενός από τα μεγαλύτερα ονόματα στο ευρωπαικό thrash metal
