ΡΕ τον Mickey ΤΟΝ ROURKE ΡΕ?
το βάζω τώρα που ήρθε και η πίτσα, έχω να το δω από το 1996 που το είχα νοικιάσει από βιντεοκλαμπ και το είχα δει 3 φορές σε ένα σκ 8)
Ο θεος ΜIckey Rourke,μπορει να εκανε ταινιες τυπου ‘‘9 1/2 Weeks’’ και ‘‘Τhe Wild Orchid’’ για να εκμεταλλευτει αυτος κι αυτοι που τον πληρωναν τη γοητεια του ,αλλα σε ταινιες τυπου ‘‘Year Of The Dragon’’,’‘The Wrestler’’ και oπως σωστα λεει ο Νeo ,’‘Αngel Heart’’ αποδευκνυει ποσο μορφαρα και ηθοποιαρα ηταν και ειναι.
Θα προσεθετα στα συν του και την ‘‘κοντρα-ρολο’’ συντομη εμφανιση του στο ‘‘Animal Factory’’.
συμφωνούμε απόλυτα, απλά έψαχνα ευκαιρία να ποστάρω kim στα νιάτα της 
Βασικα επαιξε στο Expendables.-
…αυτά που πάιζει τώρα, της πλάκας δεν είναι;…ο ίδιος είναι ηθοποιάρα:wink:
…ναι τον Μίκυ τον Ρουρκ…ποιος είναι δηλαδής…ο Νταλάρας είναι:?
…αντιγραφέα:D…και δεν εννοώ για το χαμόγελο-θαυμαστικό:p
:):!:
[B]Brave[/B]
Επιστροφή της pixar και για μένα τουλάχιστον το καλό σερί της συνεχίζεται κανονικά. Όμορφο παραμυθάκι με το χιούμορ του, το δράμα του τα πάντα. Συμπαθείς χαρακτήρες και πολύ καλό storytelling. Επίσης καλό που κράτησε την διάρκεια στα 90 λεπτά, τελευταία τα δίωρα που χτυπούσαν μερικές ταινίες κάπου κούραζαν.
και εγω το ειδα.καλο ηταν.αλλα να σου πω.το βρηκα πολυ παιδικο.και επισης προβλεψιμο.δηλαδη ηξερα τι θα γινει στην επομενη σκηνη
[SPOILER]δλδ με το ξορκι κατι θα παει στραβα,οτι ο βασιλιας και οι συντροφοι του θα την πεσουν στην αρκουδα,στο τελος θα νικησει η αγαπη κτλ:roll:[/SPOILER]
εννοειτειται πως για ενα χαλαρο βραδυ ειναι μια χαρα.
Ε ναι οκ αλλά εδώ που τα λένε πόσο πρωτότυπες να γίνουν ιστορίες σαν και αυτή; Δεν νομίζω πως το στοίχημα πλέον είναι η πρωτοτυπία αλλά το καλό storytelling καταρχήν και οι χαρακτήρες. Από εκεί και πέρα ότι παραπάνω είναι bonus. Απλά το brave δύσκολα θα μπει ποτέ σε λίστα με τα καλύτερα animation.
Είναι ο άνθρωπος που έπαιξε τον Motorcycle Boy στο Rumble Fish. Argh. For fuck’s sake.
[SIZE=“4”]This must be the place[/SIZE] [SIZE=“3”](εκεί που χτυπά η καρδιά μου - 2011)[/SIZE]
Ο Cheyenne(Sean Penn) είναι ένας πρώην goth-rock σταρ που είχε κάνει μερικές τεράστιες επιτυχίες με καταθλιπτικά τραγούδια. Τώρα, πενηντάρης ντύνεται ακόμα goth (θυμίζει Ozzy στο περπάτημα και στην ομιλία και τον τραγουδιστή από τους Cure στην εμφάνιση) και ζει στο Δουβλίνο από τα δικαιώματα των τραγουδιών του. Ο θάνατος του πατέρα του, με τον οποίο είχαν να μιλήσουν δεκαετίες, τον φέρνει πίσω στη Νέα Υόρκη. Εκεί ανακαλύπτει πως ο πατέρας του είχε μια εμμονή: να πάρει εκδίκηση για έναν εξευτελισμό που είχε υποστεί. Ο Cheyenne αποφασίζει να συνεχίσει από το σημείο που είχε φτάσει ο πατέρας του, ξεκινώντας ένα ταξίδι σε ολόκληρη την Αμερική.
Ωραία ταινία, αλλόκοτη, σε ήρεμους τόνους με μερικές κυνικές-αστείες σκηνές.
Ο Sean Penn πολύ καλός και πειστικός στον ρόλο του Cheyenne, φοράει τη μάσκα της αποξένωσης σαν ένα παιδί που, ενώ αρνείται να μεγαλώσει, όπως όλοι οι rock stars που σέβονται το εγώ τους, δεν μπορεί να χαρεί πλέον την ανευθυνότητα του επαγγέλματος του. Eίναι αστείος στην τραγικότητά του, ένας παλιάτσος συμπαθέστατος, άσχετος και άσκοπος.Ωστόσο η ταινία δε μένει μόνο σε αυτή τη γραφική εικόνα, αλλά υπάρχει κι ένα δεύτερο μέρος, το μέρος όπου ο Cheyenne ταξιδεύει στα πέρατα του κόσμου…μόνο μέσα από μια συνεχή μετακίνηση μπορεί κανείς να κατανοήσει την ανάγκη του να κρυφτεί πίσω από μια τόσο ιδιότυπη περσόνα. Μέσα από αυτό το ταξίδι-αναζήτηση ξεπροβάλουν όμορφες εικόνες τοπίων αλλά και πτυχές του πρωταγωνιστή που φέρνουν γέλιο.
Την μουσική της ταινίας υπογράφει-κρατηθείτε-ο David Byrne, ο τραγουδιστής των θρυλικών Talking heads, ο οποίος εμφανίζεται στη ταινία μαζί με το συγκρότημα παίζοντας φυσικά το…this must be the place.
Ένα τελευταίο συν της ταινίας (κατά τη γνώμη μου) είναι ότι την σύζυγο του εκκεντρικού πρώην rock star παίζει η Frances McDormand. Επίσης, έχει λίγο μη αναμενόμενο φινάλε, όμορφο. Γενικά θα έλεγα ότι εντάξει, μπορεί να μην είναι καμιά ταινιάρα, αλλά βλέπεται ευχάριστα και είναι πρωτότυπη. 
Ε ναι!
…ναι έτσι είναι πλάκα έκανα…τιτανοτεράστιος είναι ο τυπάρας ο Μίκυ Ρουρκ:):!:
Ναι αλλά με αυτά τα ημότικον που βάνεις ωλ δε φρηκιν τάημ μπερδευόμαστε.
αχαχαχαα 
Ρε’σεις! Αυτό το ταινιάκι γιατί δεν είναι γνωστό; Ωραίο ήταν! Ανατροπή στην ανατροπή.
“Bubba Ho-Tep”
Μαυρη κωμωδια περισσοτερο θα την χαρακτηριζα. Θεος Bruce Campbell κλασσικα στο ρολο του Elvis Presley και στο πλαϊ του ο Ossie Davis σαν αλλος J.Kennedy. Αλλα ας τα παρουμε απο την αρχη.
Ο γερασμενος πια Elvis βρισκεται σε ενα γηροκομειο, ανημπορος, αναπολωντας το παρελθον και οσα τον εφεραν σε αυτη την κατασταση. Ο συγκατοικος του πεθαινει και ο νεος συγκατοικος του ειναι ο Ossie Davis, ενας γερος που πιστευει ακραδαντα πως ειναι ο Kennedy. Αυτοι οι δυο θα εχουν να αντιμετωπισουν ενα μεγαλο κακο που εχει ξυπνησει, μια μουμια που ρουφαει τις ψυχες των ανθρωπων. Οσο καμμενο και ηλιθιο και αν ακουγεται, ειναι πολυ καλο εργο, με την καφριλα και τις ατακες ενιοτε (Campbell εισαι!) αλλα δεν θα ελεγα πως παει σε horror μονοπατια, αντιθετως πισω απο ολη αυτη την παραξενη και σαλεμενη ιστορια, θετονται ερωτηματα σοβαρα και διαφοροι συλλογισμοι, για τη ζωη και για το θανατο. Προφανως δεν λεω πως ειναι τιποτα φιλοσοφικο, αλλα η ταινια εχει κατι να πει, εχει καποιο νοημα που προσφερεται για να αναλογιστεις καποια πραγματα.
Επισης πριν λιγο ειδα και το:
“Fear And Loathing In Las Vegas”
Η μονη ταινια που πραγματικα θα μαστουρωνα για να την δω. Τοτε θα κατανοουσα καποιο βαθυτερο νοημα που υποβοσκει, ειμαι σιγουρος.
Σηψη και καταστροφη. Πραγματικα, δεν ξερω γιατι να δει καποιος αυτη την ταινια. Δεν την λεω κακη. Αντιθετως καλη ταινια ειναι, Gilliam εγγυηση, Depp αναμενομενα καλος, ο Del Toro το ζει στο πετσι του. Αλλα, εχμ, δεν εχει καποιο νοημα ρε παιδι μου. Βεβαια αυτο δεν ειναι κακο, ας μην παρεξηγηθω, δεν χρειαζεται καθε τι να εχει νοημα. Κοινως, αν καποιος ψαχνει αγνη ψυχεδελεια, τονους ναρκωτικα, καφριλες και πως να μπει σε εναν λαθος τροπο ζωης (εξαρταται πως το βλεπεις αυτο), ας το δει. Ειναι που λετε ο Depp δημοσιογραφος και παει με τον δικηγορο του, τον Del Toro, παρεα στο Las Vegas για να καλυψει ενα γεγονος απο τον μηχανοκινητο αθλητισμο. Ε μονο αυτο δεν κανει. Απο τοτε που φτανουν στο Las Vegas, αρχιζει μια σειρα απο ψυχεδελικα, παρανοϊκα, μες την τρελα γεγονοτα που εμπεριεχουν ναρκωτικα και ποτα αυστηρα, τα οποια οδηγουν σε δολοφονικα ενστικτα, ανυποστατες σκεψεις και καταληγουν σε διαδοχικα hangovers, ξερατα, θολες αναμνησεις και ολα τα συναφη. Δεν μπορω να πω κατι περισσοτερο, αν εχω χασει κατι, ας με διαφωτισει καποιος :Ρ.
Πόσες-φορές-έχουμε-πει-να-γράφετε-τίτλο-ταινίας.
Ή τουλάχιστον να χρησιμοποιείτε κάναν image host για να φαίνονται εγγυημένα οι εικόνες ρε νιουμπάδες!
νταξει μολις ειδα λοκ στοκ… γαμησε στεγνα. λιγοτερο “εφετζιδικο” απο το σνατς, και λιγο πιο “σοβαρο” με την εννοια λιγοτερες ατακες-ρουκετες, αλλα πολλες σκηνες που σου μενουν. ειδικα εκει που ολοι ετοιμαζονται για το πιστολιδι, πατας pause, καθαριζεις τα γυαλια σου για να μη χασεις δευτερολεπτο και λες πωωω τωρα θα γινει της καριολας…