Hremia, eskase treli douleia tis teleutaies 10 meres kai otan den eimai sti douleia eimai me to koritsi, opote xalaroste, ola tha ginoun. Den asteieuomaste edo pera, ta kanoume sosta auta ta pragmata. Exei na pesei poly Whiplash sta kolarakia sas
4 Likes
Μαστίγιο την έχεις κάνει!
2 Likes
Parte auto pros to paron pou einai:
- Entelos on topic
- Trelo ksevrakoma, opos tha elege ki o @drenie
The fucking unicorn.-
2 Likes
Metallica - Whiplash
Λοιπον εδω αρχιζει το serious business, αν και τυπικα το Whiplash ειναι το τελευταιο τραγουδι της πρωτης πλευρας στο track listing. Καλα τα πρωτα 5 τραγουδια, το καθενα για αυτο που ειναι, αλλα εδω εχουμε μαστιγωμα. Ειναι περιεργο το να σκεφτεται κανεις πως οι Metallica ηταν η πρωτη μπαντα που επαιξε thrash metal, δεδομενης της πορειας που ακολουθησε στη συνεχεια, αλλα η αληθεια ειναι πως στα μεσα του 1983 εγινε η αρχη, σχεδον ταυτοχρονα με ολες τις μπαντες της σκηνης.
Λοιπον δεν εχουμε πολλα να πουμε για αυτο το τραγουδι, ειναι ενα ασταματατητο κοπανημα για 4 λεπτα, απλα υπεροχο στη λιτη δομη του, στα lives, στο στουντιο, σε remastered, παντου.
James: Η φωνητικη ερμηνεια στο δισκο ωχρια σε σχεση με τις live εκτελεσεις, αλλα ειναι πωρωτικος. Περαν του ξυσιματος κατα την μεγαλυτερη διαρκεια του τραγουδιου, εχει χωσει μεσα και μια υπερριφφαρα στο δευτερο μισο του τραγουδιου, σημα κατατεθεν James.
Lars: Αλλη μια εξυπνη συνεισφορα στην εισαγωγη και στα διαφορα χωσιματα, σε ενα τραγουδι στο μεγαλυτερο μερος του οποιου αρκουσε απλα να παιζει γρηγορα. Η διαφορα του thrash των Metallica της εποχης με πολλες αλλες μπαντες ηταν το ποσο groovy μπορουσε να γινει απο τη μια στιγμη στην αλλη.
Kirk: Ξυνει κι αυτος μαζι με τον James, τι αλλο να κανει δηλαδη?
Cliff: Συνοδευει την κιθαρα καθολη τη διαρκεια του τραγουδιου σχεδον, δεν εχει καποια ιδιαιτερη στιγμη.
Solo: Ακριβως οτι χρειαζοταν αυτο το τραγουδι οσον αφορα το σολο. HERE WE GO!
Στιχοι: Επιστρεφουμε στους απλοικους μεταλ στιχους, γενικα καταστροφη, κοπανημα, μαστιγωμα, οτι αρμοζει δηλαδη σε εναν thrash metal υμνο, τον οποιο τολμω να πω οτι βαζω στα 10 καλυτερα αμιγως thrash metal τραγουδια ever.
Καλυτερη στιγμη: Η ευκολη απαντηση θα ηταν το μεσαιο σημειο με την γεφυρα και το σολο (που εχω ως αγαπημενες στιγμες σε αλλα τραγουδια αρκετα συχνα) αλλα στο συγκεκριμενο θα διαλεξω την εισαγωγη και το χτισιμο του ριφφ. Οταν αρχιζει το ξυσιμο, το headbanging ερχεται σχεδον ενστικτωδως.
Θα μεινουμε στον Αυγουστο του 1983 για το live, γιατι περιλαμβανει το πρωτο λεπτο με το τζαμαρισμα και τα σολιδια του Cliff, ασχετα αν ο James δε μπορει να τραγουδησει ουτε για αστειο (του εχουν βαλει και ηχω για να ακουγεται πιο χαοτικος). Ομως για αυτο το τραγουδι θα εχουμε και bonus live εκδοση (φυσικα απο το Seattle 1989), αλλα ΚΑΙ remastered φτιαγμενο απο οπαδο, ετσι για τον χαβαλε (που βασικα εχει κανει απιστευτη δουλεια ο τυπος, αν εχωνες και φωνη James απο 5 χρονια μετα θα μιλουσαμε για αψογη εκδοση).
WAKE THE FUCK UP MAN, WE AREN’T DONE YET
5 Likes
Metallica - Phantom Lord
Τολμω να πω πως το Phantom Lord ειναι το πιο περιεργο τραγουδι του Kill’Em All. Το οποιο για καποιον λογο αποτελει και το λιγοτερο αγαπημενο μου μεσα στο δισκο (απο τα 9 κανονικα τραγουδια τελος παντων). Δεν πωρωθηκα ποτε πολυ με αυτο το τραγουδι, κυριως μαλλον γιατι μου θυμιζει περισσοτερο αλλες μπαντες της εποχης παρα Metallica. Οι επιρροες απο NWOBHM ειναι περισσοτερο απο εμφανεις στο συγκεκριμενο τραγουδι, και ακομα και το βασικο riff του τραγουδιου, ειναι σχεδον “χαβαλεδιαρικο” και ακουγεται πιο “χαρουμενο” απο οτι μας εχουν συνηθισει οι Metallica (τουλαχιστον στα δικα μου τα αυτια).
Παρολα αυτα ομολογω οτι αποτελει σιγουρα μια απο τις πιο συνθετες και ενδιαφερουσες συνθεσεις του δισκου (αν οχι την πιο ενδιαφερουσα), απλα σε μενα προσωπικα δεν εκανε ποτε το click. Το Phantom Lord ισως να ειναι το τραγουδι του Kill’Em All που μαλλον θα παρουσιαζε την μεγαλυτερη βελτιωση αν ειχε συγχρονη παραγωγη και καλυτερη ενορχηστρωση, σε σχεση με τα υπολοιπα τραγουδια του δισκου.
James: Κατα την μεγαλυτερη διαρκεια του τραγουδιου υπεροχος, αφου αποφευγει τις αναρθρες κραυγες (χαλαει ομως το κατα τα αλλα γαματο outro του τραγουδιου),
Lars: Τιποτα ιδιαιτερο, δε μου αρεσει να επαλαμβανομαι οποτε απλα κι εδω θα περιοριστω στο να πω πως ισχυει οτι ισχυει για τον Lars του 1983 γενικα.
Kirk: Αρκετα μεγαλυτερη συνεισφορα με παμπολλα lead σημεια κατα τη διαρκεια του τραγουδιου, μικρα αποσπασματα διαρκειας λιγων δευτερολεπτων χωμενα απο δω κι απο κει.
Cliff: Τα ιδια που εχουμε πει αρκετες φορες για τον Cliff του Kill’Em All, ακολουθει κι εδω την κιθαρα σχεδον σε ολο το τραγουδι.
Solo: Περιεργο σολο, με μπολικο shredding (κατα τη διαρκεια του οποιου ο Lars βαραει οτι ναναι ε) το οποιο οδηγει στη γεφυρα του τραγουδιου σιγουρα ξεχωριζει.
Στιχοι: Συνεχιζει στο μοτιβο των χεβι μεταλ τρομακτικων στιχων για Αποκαλυψη και Καταστροφη, τιποτα το ιδιαιτερο ή αξιομνημονευτο.
Καλυτερη στιγμη: Εδω θα πω πως η καλυτερη στιγμη αυτη τη φορα ειναι οντως η γεφυρα του τραγουδιου, και συγκεκριμενα το σημειο που ξεκιναει στο 2:30 του τραγουδιου, και περιλαμβανει τη μελωδικη εισαγωγη, το ογκωδες riffing στη συνεχεια, και το thrash-αρισμα με τα διαφορα lead σημεια στο τελος, οδηγωντας στο βασικο riff του τραγουδιου στο 3:48.
Ας βαλουμε κατι απο Καναδα και Quebec Magnetic, που δεν εχουμε βαλει ως τωρα, ετσι για την ποικιλια κι ας ειναι κομμενο:
5 Likes
Εδώ να πούμε πόσο ΓΚΑΥΛΑΣ ήταν ο Jason όταν τραγουδούσε τις στροφές του whiplash!!!
Ατελείωτο κοπανημα.
Οταν ήμασταν πιτσιρίκια ήταν Πολύ σημαντικός λόγος αυτό το κομμάτι για να πατήσεις skip , στο pulling teeth. Βιαζόμασταν να αυτομαστιγωθουμε!
2 Likes
Metallica - No Remorse
Τριπλο χτυπημα για σημερα (και θα ειναι το τριτο και μακρυτερο), πρωτον γιατι μπορω, και δευτερον για να μη μας πρηζει τα παπαρια ο Παντελης.
Το No Remorse ειναι λιγο μπροστα απο την εποχη του, αφου θα μπορουσε (μαζι με το Jump In The Fire) να βρισκεται σε οποιονδηποτε απο τους υπολοιπους δισκους των Metallica. Το groove του τραγουδιου ειναι το δυνατο του σημειο, και φυσικα οι ριφφαρες του James που γεμιζουν το τραγουδι και στα εξιμιση λεπτα του
Ξεκιναμε με δυνατη εισαγωγη (καλυτερη μαζι με του Whiplash στο Kill’Em All), συνεχιζουμε με αντισυστημικο σολιδι στη μεση του πουθενα πριν καν ξεκινησουν οι στιχοι, περναμε σε ριφφαρα απο αυτες που μονο ο papa-Het ξερει να γραφει, κανουμε τη μεταβαση σε ενα απο τα πιασαρικα ρεφρεν του Kill’Em All, δεν παιρνουμε καμια ανασα απο τις γεφυρες, τα ριφφς και τα σολιδια που ακολουθουν, και ολοκληρωνουμε με ΕΠΙΘΕΣΗ και πωρωτικο thrash χωσιμο στο τελος του τραγουδιου. Αυτη η τραγουδαρα καποτε αποτελουσε το αγαπημενο μου τραγουδι στο δισκο εννοειται, και σιγουρα εχει φαει πολυ repeat.
James: Πανισχυρος ανταγωνισμος μεταξυ του Seek & Destroy και του No Remorse για το ποιο απο αυτα εχει τα καλυτερα riffs του Kill’Em All. Αν και θα πω πως οριακα κερδιζει το Seek & Destroy λογω των 2 απιθανων riffs στο outro του τραγουδιου, το βασικο riff του No Remorse αλλα και το riff της εισαγωγης ειναι σκετη γλυκα. Φωνητικα αρκετα καλυτερα απο αλλα τραγουδια, σιγουρα ανεβαινει επιπεδο ΚΑΙ αυτο το τραγουδι σε μεταγενεστερα lives.
Lars: Εστιαζει περισσοτερο σε δυναμικες και ρυθμους παρα σε ταχυτητα, και το τραγουδι σιγουρα βγαινει κερδισμενο απο αυτο.
Kirk: Σολο απο δω, σολο απο κει, σολο παραπερα, γλυκαινει το ηδη ζαχαρενιο No Remorse.
Cliff: Ο Cliff που αγαπησαμε. Εδω ξεχωριζει το μπασο του, οπως αλλωστε σε καθε μη-αμιγως thrash τραγουδι των Metallica, αφου δινει το groove που του αρμοζει.
Solo: Ελπιζοντας να μην εχω γραψει κατι παρεμφερες για καποιο απο τα προηγουμενα 7 τραγουδια, νομιζω πως το σολο που ξεκιναει στο 3:17 ειναι το αγαπημενο μου σολο στο Kill’Em All, κι ας διαρκει σχετικα λιγο (σε σχεδη με τα αλλα τραγουδια του δισκου τουλαχιστον).
Στιχοι: Μια απο τις πολλες φορες που ο James θα ασχοληθει με τις συνεπειες ενος πολεμου (περισσοτερα στα Disposable Heroes, One, Confusion, Don’t Tread On Me και αλλα) , και το πως δε νοιαζομαστε ιδιαιτερα για αυτες σαν ανθρωποτητα. Σιγουρα ενα επιπεδο πιο πανω απο τα τρια προηγουμενα τραγουδια σε στιχους.
Καλυτερη στιγμη: Τι να πρωτοδιαλεξει κανεις? Την εισαγωγη? Το thrash outro? Την γεφυρα με το σολιδι που αποθεωσα πριν? Οχι, τελικα θα διαλεξω το σημειο που ξεκιναει στο 0:50, που ειναι δηλαδη η πρωτη φορα που ακουγεται το βασικο riff, το οποιο ειναι και η ατραξιον του τραγουδιου.
Χειροτερη στιγμη: Εγκαινιαζω νεα κατηγορια, μονο και μονο για να αναφερω ενα σημειο στο τραγουδι το οποιο μου φαινεται εντελως παραταιρο εως σχεδον αποκρουστικο θα ελεγα. Θα μπορουσα να εχω εισαγει αυτη τη νεα κατηγορια σε καποιο απο τα προηγουμενα τραγουδια, αλλα αυτο που θελω να τονισω εδω ειναι το οτι ειναι ενα ΑΝΙΣΟ σημειο στο τραγουδι, που φυσικα δεν καταφερνει να το καταστρεψει ουτε στο απειροελαχιστο, αφου διαρκει μολις 5 δευτερολεπτα. Το σημειο λοιπον απο το 3:46 εως το 3:51 μου ακουγοταν παντα (και μου ακουγεται ακομα) ως ενα κακεκτυπο μελωδιας επηρεασμενης απο Iron Maiden που δε θα εμπαινε ουτε σε δισκο των Maiden, και μου φαινεται και εντελως περιττο. Ευτυχως το προσπερνουν στα live, αλλα δυστυχως μαζι με αυτο προσπερνουν ΟΛΗ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ (κι ενα κουπλε-ρεφρεν) απο το 2:58 εως το 4:44.
Θα παμε στο μακρινο 1997 για την πρωτη ελαφρως πιο αργη live εκδοση, η οποια ειναι απο το Unforgiven II single, και συγκεκριμενα απο το Ministry Of Sound στο Λονδινο, η οποια ειναι η κομμενη εκδοση, αλλα θα συμπεριλαβω και μια πληρη εκδοση απο το Orion Festival του 2013 στο Detroit, στο οποιο εμφανιστηκαν ως dehaan, και η οποια περιλαμβανει το πετσοκομμενο (με αλλη εννοια) σολο του Hammett και ολοκληρη την γεφυρα, και μια καταπληκτικη τσιριδα του James στο 5:31 
Θα παρετε κι αλλα ομως Πρωτα απο ολα ενα πραγματικο old school bonus, το οποιο ειναι μια εκτελεση απο το 1985. Γελαμε που ο James προλογιζει το τραγουδι με “this is an old one” μολις δυο χρονια μετα την κυκλοφορια του Kill’Em All. Και τελος, μια εκτελεση απο το Μαρτιο του 2017 στο Mexico City, μονο και μονο λογω της ανεπαναληπτης ποιοτητας ηχου.
6 Likes
Εδω θα ειμαστε να σε εγκαλουμε στην ταξη οποτε μενεις πισω στο χρονοδιαγραμμα, δε θελουμε να διαβαζουμε για το Κιλεμολ, αλλα περιμενουμε.
5 Likes
@QuintomScenario ο Cliff δινει ενα πολυ ωραιο fade in μπασου στο intro του Phantom Lord οπου ειναι σαν να σε βαζει στον κοσμο του τραγουδιου…
Επισης εχει καποιες lead νοτες στη γεφυρα του No Remorse…
Σε ολα ομως μα σε ΟΛΑ τα τραγουδια το μπασο του δινει ογκο…
4 Likes
Το metallica family συνεχιζει να παραλογιζεται. το phantom lord δεν μασ πολυαρεσει γιατι θυμιζει αλλα ΝWOBHM αλλα το Seek&Destroy (ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΡΙΦ ΑΛΛΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ) παλευει για την θεση με το καλυτερο ριφ.
Προσκυναω…
Το Phantom Lord μαζι με το Four Horsemen τα καλυτερα του δισκου.
Δεν πας σε κανα αλλο θρεντ να τρολλαρεις ανεπιτυχως?
3 Likes
μονο σου τρολλαρεισ τον εαυτο σου με αυτα που γραφεισ
2 Likes
Οκ φίλος ακούστηκες, πάμε στην επόμενη γραμμή
8 Likes
Ποιο ειναι αυτο το τραγουδι?
…καλά με αυτόν ασχολείστε;;
Αλήθεια τώρα;
Μπορεί να εννοει τους Maiden τον έχω ικανό
1 Like
…για να σε κρατήσουμε ζωντανό.
2 Likes
Σχετικό και άσχετο ταυτόχρονα, αλλά το το “βασικό” ριφφ του Whiplash εκεί στα 40 δευτερόλεπτα δεν μοιάζει πολύ με το ace of spades
Ή έστω inspired . Είμαι ο μόνος ;;
( Δεν το λέω για κακό )
ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ.
Και πάλι ΟΧΙ.
3 Likes