γιατι δεν ειχα συνηθησει τους FF με τετοια ριφς και τετοιο παιξιμο στα τυμπανα
κατα τα αλλα ομως ειναι πολυ δυνατο αλμπουμιδι
ο bell τραγουδαει πολυ πορωτικα (μακαρι να τα βγαζει λαιβ)
ιδιαιτερα οπως μπαινει το fear campaign με την κραυγη και το blastbeat σκοτωνει
το ιδιο και το christploitation βασικα
αντε μακαρι να τους δουμε λαιβ
ειναι ευκαιρια τωρα
Και εγώ έχω πωρωθεί άσχημα. Σε αρκετά τραγούδια hardcorίζει, και ξεφεύγει από την industrial φάση, αν και γενικά ο δίσκος δεν μου θυμίζει industrial…:-s:-s, αν και αυτό δεν με χαλάει καθόλου εε. Ριφφάρες και φωνάρα, τι άλλο θες από ένα album?
Powershifter, Mechanize,Oxidizer και Final Exit κομμάτια ολκής. Πέρνεις φόρα και βαράς το κεφάλι σου στο τοίχο από την πώρωση, μπας και κουνηθεί λίγο ο εγκέφαλος και καταλάβεις τι ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ ακούς.
Γενικά μου άρεσε αρκετά και θα το ακούω για πολύ πολύ καιρό ακόμα.
εεε… βασικά ο τελευταίος industrial metal δίσκος τους πρέπει να ήταν το Obsolete του '97. Στα επόμενα 3 έπαιζαν κατά βάση nu-metal με samples και φουτουριστική αισθητική.
Πλέον ανέβηκαν στο βαγόνι με τους lambs of Gods αυτού του κόσμου (και τους σαπίσαν όλους στο ξύλο για να δείξουν ποιός εινταφεντικό 8))
Ντάξει θα μου πεις λογικό ήταν να αγριέψει το πράμα, μιας και εδώ έχουμε το rhythm section των Strapping Young Lad. Αλλά ΤΕΤΟΙΑ πόρωση δεν την περίμενα. true.
Aπό τις 2 ακροάσεις έχω ήδη ξεχωρίσει την τριάδα που ανέφερε ο bleedin. Νωρίς για μένα για συγκρίσεις με τα παλιότερα, ή για να πω αν μου αρέσει περισσότερο ή λιγότερο.
Από την άλλη, ακριβώς επειδή πήραν το rhythm section των SYL και επιμεταλλώθηκαν παραπάνω, η πρώτη εντύπωση που μου έρχεται είναι απλά ότι δίνουν μια κλωτσιά στα τελευταία δισκάκια του καράφλα Ντέβιν με αυτή την κυκλοφορία.
Λοιπόν με περισσότερες ακροάσεις αποκαλύπτεται πολλή ομορφιά. Προς το παρόν μου αρέσει το Christploitation λίγο παραπάνω από το Oxidizer. Αλλά το κλου του δίσκου είνα άλλο…
…[SIZE=4]ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΟΣ είναι αυτό το FINAL EXIT?[/SIZE]:walkman:
Εδώ και μια βδομάδα παίζει ψιλομόνιμα και είναι δισκάρα. Πολύ λαμαρίνα όντως δεν παίζει και κακά κομμάτια δεν έχει απλά 1-2 είναι λίγο πιο κάτω κυρίως λόγω κάποιων μελωδικών φωνητικών του Bell που δεν είναι και τόσο εμπνευσμένα(πχ Industrial Discipline). Christploitation, Oxidizer, Designing The Enemy(εδώ παίζουν λίγο Meshuggoμπάλα) και Final Exit οι κορυφές του Album.
Για να γίνω και λίγο κλισέ, η νέα δεκαετία μπήκε με το δεξί.
Mια δυναμική επιστροφή από τους Fear Factory που τους επαναφερει δυνατά στο προσκήνιο…μπορεί να λείπει το κλασικό rhythm section line up αλλα οι αντικαταστατες τους συμπληρωνουν επάξια το κενό…(αυτό ελειπε…)
Τι συγκροτήματα ακούς τελευταία. Υπάρχει κάποιο το οποίο θα πρέπει να ακούσουμε;
Υπάρχει μία μπάντα από την Ολλανδία που λέγεται The Devils Blood, είναι αρκετά καλοί. Τελευταία ακούω πιο κλασσικές μπάντες όπως οι Young Gods και οι Ministry. Επίσης η επανένωση των Godflesh πιστεύω θα είναι θεαματική.
Ο δισκος θυμιζει παλιους καλους Fear Factory…επρεπε να το κυκλοφορησουν μετα το digimortal…αλλα καλλιο αργα παρα ποτέ…ο Bell συνεχιζεi να δινει ρεσιταλ στα φωνητικά,ο Hoglan παιζει σαν να μην υπαρχει αυριο (οχι πως περιμεναμε κατι χειροτερο δλδ) και ο Cazares δινει ρεστα στην κιθάρα επαναφεροντας τα κλασικα κοφτα και groovy riff για τα οποια τοσο τους αγαπήσαμε…
Τόσο καιρό μετά, και αφού τους είδαμε και λάιβ, ποιά η συνολική γνώμη λοιπόν?
Εγώ νομίζω πως πρόκειται για έναν πάρα πολύ καλό δίσκο, επιστροφή στο προσκήνιο κι έτσι, θα τους γνωρίσει και σε νεότερους οπαδούς και θα φέρει κόσμο εδώ κοντά, αλλά δεν είναι με τίποτα κρίσιμος δίσκος, από αυτούς που θέτουν νέα στάνταρντ δηλαδή.