Από τις λίγες φορές που κάτι που πρωτάκουσα μαρέσει τόσο που να το κάνω θέμα.
Αφήνω αυτό εδώ γιατί στο ροκιπίδια θα πήγαινε άκλαυτο.
Λοιπόν αυτός έχει φτιάξει ένα συνοθύλευμα, μπλέκοντας dub, hip-hop, ηλεκτρονικά, ψυχεδέλεια, πειραματισμούς κ.α. Εμφανίζονται κομμάτια από trip-hop μέχρι ρεμπέτικο και jello biafra punk. Ανεξαρτήτως τι σχέση έχουν αυτά μεταξύ τους, υπάρχει μια ανεπιτήδευτη παράνοια, και κυρίως τα φωνητικά του είναι κολληματικά. Γενικώς ένας γεια σου δίσκος που προτείνεται αβίαστα στη συνωμοταξία των μουσικά ψυχανώμαλων.
αντε σε εφτιαξα παλι, πες μου ειλικρινα ποσο καιρο ειχες να ακουσεις διπλο βινυλιο να κυλαει τοσο αβιαστα και ευκολα. ασε ξερω… απ το crack the skye χαχα!!
παντως εχω καταστραφει τελειως, θελω να το ακουω συνεχεια ομως, ψυχωση.
αψογη περιγραφη παντως μπραβο γιατι αυτος ο δισκος ειναι δυσκολο να περιγραφει
Ναι σιγά μη δεν εγκρίνει ο minister! Εμένα πάντως μου ξεκουράζει τα αυτιά ο δίσκος, σου ζητά κι άλλη ακρόαση και με κάθε καινούρια προσέχεις περισσότερο και διαφορετικά κομμάτια, και αγαπάς περισσότερο.
bump γιατί το άκουσα και κόλλησα.
πολλά μικρά σε διάρκεια τραγούδια που είναι τόσο εθιστικά που σε κάνουν να θέλεις να ακούς το δίσκο συνέχεια.
ατού του δίσκου η “βρωμιά” στον ήχο και τα παραμορφωμένα φωνητικά.
σε όσους άρεσε καλό θα ήταν να τσεκάρουν και τον θεό αυτού του είδους flying lotus…
Εμένα πάντως μου ξεκουράζει τα αυτιά ο δίσκος, σου ζητά κι άλλη ακρόαση και με κάθε καινούρια προσέχεις περισσότερο και διαφορετικά κομμάτια, και αγαπάς περισσότερο. 