Οσοι λετε για βαρετο δισκο πιστευω οτι σας επηρεαζει η μεγαλη διαρκεια του. Ο δισκος θελει ακροασεις, δεν ειναι δισκος 45 λεπτων οπως οι δισκοι που κυκλοφορησαν στα 80’s οι Maiden, θελει να του δωσεις ακροασεις και στην τελικη να τον “σπασεις” στα 2 για να τον απορροφησεις και να τον εμπεδωσεις καλυτερα. Περιεχει πολυ μουσικη και δεν ειναι δυνατο με 2-3 ακροασεις να μπεις στο κλιμα του δισκου.
Οσο για το Man Of Sorrows στις πρωτες ακροασεις το θεωρουσα απο τα πιο αδυναμα του δισκου αλλα οσο περναει ο καιρος μου αρεσει ολο και περισσοτερο.
Οταν μιλαμε για maiden δεν θα λέτε χαζομάρες . Με ένα δυο ακούσματα τι θα σου μείνει ; Καταλαβαίνω οτι ο χρονο σας ειναι πολύτιμος και ελάχιστος να τον αφιερώσετε στο δισκο , αλλα , λαλακιες δεν θα λέμε
Ρε παιδιά εντάξει μια χαρά είναι ο δίσκος αλλά όχι ότι το Man Of Sorrows των Maiden είναι καλύτερο από του Μπρους, είπαμε, δίσκος της χρονιάς θα βγει στο Χαμμερ αλλά μην καούμε και εντελώς!
Den exei to anoigma kai thn empnefsh to album tou BNW, einai pio “metrhmeno”, alla einai doulemeno synolika…Fysika h entypwsh tou kathenos eksartatai apo ti perimenei kaneis apo tous Maiden en eth 2015, gia mena, einai pio panw apo oti perimena me vash tis teleftaies kyklofories kai to album megalwnei me tis akroaseis. Epishs, ta akornta tou Shadows of the valley einai antifarh tou fallen angel tou BNW kai sth synexeia h gefyra exei th melwdia tou Reirncarnation of Benjamin Breeg…:?
Γενικά σ’ αυτό το κομμάτι, ο Gers έχει κατακλέψει τις ιδέες του Smith. Κατ’ εμέ, αν έλειπε από το δίσκο, δεν θα με ενοχλούσε και τόσο (ίσως το μόνο που κάνω skip όταν ακούω το δίσκο)
Γιατί ας πούμε του Μπρους είναι καραέπος και δεν τίθεται θέμα σύγκρισης; Δεν το υποτίμησα. Απλά του Μπρους είναι ένα καλοντυμένο ρεφραίν και αυτό είναι όλο. Το άλλο είναι περισσότερο κομμάτι. Σαν θλίψη, συγκριτικά πλέον, του Μπρους είναι θλίψη γιατί μου πήραν το κουλούρι μου ενώ το άλλο θλίψη γιατί χανόμαστε. Τα σόλο του Murray ακριβώς μέσα στην ψυχολογία του κομματιού. Ας πούμε ότι πήραν μία ιδέα και της έδωσαν την ένταση και τη βαρύτητα που της αρμόζει.
Α δεν το κάνατε εσείς; Βάζεις τον αντίχειρα στο μέτωπο πάνω από τη μύτη και τραβάς προς τα πάνω το δέρμα. Μετά λες ‘‘Μου πήραν το κουλούρι μου’’ Βασίλης Καΐλας στάιλ. Με απλά λόγια, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ.
Γίνεται πολύ πιο απλό και αυτό είναι ότι απλώς δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το πού αναφέρεται το κομμάτι του Ντίκινσον, ούτε καν κατά πόσο έχει να κάνει με τη “θλίψη”.
Την εκδοχή του Μπρους την έχω ακούσει πολύ περισσότερο από εσένα και δεν είναι δύσκολο να καταλάβω τι αίσθηση μου βγάζει το ένα κομμάτι και τι αίσθηση το άλλο. Τώρα αν σε πείραξε κάτι άλλο από αυτά που έγραψα πιο πάνω αλλά πιάστηκες από αυτό γιατί δεν μπορούσες να πεις κάτι πχ για τη δομή των 2 κομματιών, δε φταίω εγώ. Ξέρεις τι λένε σε αυτές τις περιπτώσεις. Δεν είναι ότι πρέπει να συμφωνήσεις. Ξανά, δε λέω ότι του Μπρους δεν είναι ωραίο κομμάτι.
