για αλλη μια φορα σας προτεινω να δειτε(οσοι δεν την εχετε δει)την ταινια the future is unwritten ειναι πραγματικα μια τελεια αφηγηση ενος θρυλου σαν τον joe strummer.ο kiendis και ο flea δεν σταματουν να λενε τα καλυτερα για τον joe,οπως και ο bono.
Υ.Γ.τις δουλειες του strummer με τους miscalleros τις εχει ακουσει κανεις?ειναι αρκετα καλες μπορω να πω, ειδικα το rock art and the x-ray style.
Spanish weeks in my disco casino
The freedom fighters died upon the hill
They sang the red flag
They wore the black one
But after they died it was mockingbird hill
respect. από τις καλύτερες μπαντες που έβγαλε η Αγγλία (που γενικά τις έχει βγάλει με το τσουβάλι)
Άλλη Clash-η… Με διαφορά το καλύτερο συγκρότημα του πανκ. To 1985 που είχαν έρθει στην Ελλάδα για το Rock in Athens δεν είχα γεννηθεί καν αλλά ο πατέρας μου βρισκόταν μέσα και μου έχει πει για εκείνη την νύχτα. Οι Clash θα έπαιζαν headliners την ημέρα εκείνη και είχε προγραμματιστεί να φτάσουν στην Ελλάδα το πρωί εκείνης της ημέρας. Όμως κάτι παίχτηκε με την πτήση τους και τελικά δεν ήρθαν. Πήραν μία βραδινή πτήση και προσγειώθηκαν στην Αθήνα γύρω στις 12 το βράδυ. Αυτό βέβαια καθυστέρησε υπερβολικά πολύ την εμφάνισή τους αλλά παρά το γεγονός ότι δεν έβγαιναν στην σκηνή και πως είχε αρχίσει να κυκλοφορεί μέσα στο Παναθηναϊκό Στάδιο πως ίσως δεν θα βγουν δεν κουνιόταν φύλλο. Κανείς δεν έφευγε και το στάδιο παρέμενε ασφυκτικά γεμάτο παρά την καθυστέρηση. Οι Clash ήρθαν κατευθείαν από το αεροδρόμιο και βγήκαν στην σκηνή γύρω στη 1 το βράδυ. Και φυσικά ακιολούθησε πανικός. Αυτό για την ανακοίνωση μετά το τέλος του live δεν το ξέρω…
Το London Calling είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους που έχω ακούσει. Μπλέκει πολλά πράγματα, έχει στίχο που τσακίζει και όπως έχετε γράψει και οι αποπάνω έχουν επηρρεάσει κόσμο και κοσμάκη. Από τους mescalleros που έβγαλε μετά ο Strummer ένα δισκάκι έχω ακούσει και ήταν πολύ κομπλέ.
“Αστικοι Μυθοι” απο το Rock In Athens του 85 που αφορουν τους Clash (αν και δεν αμφιβαλλω καθολου οτι μπορει να ειναι οντως αληθινες ιστοριες)
Οι Cure λενε τις εντυπωσεις τους στους Clash για το ξυλο που επεφτε γυρω απο το Καλλιμαρμαρο Σταδιο και οτι ειχαν φοβηθει και ο Strummer να απανταει με ειλικρινεια “Μια χαρα! Γαμω θα περασουμε!:D”…
Ειδοποιουν τον Strummer οτι ερχεται το πολυτελες αμαξι να τους παραλαβει για να τους παει στο Καλλιμαρμαρο και ο Strummer απανταει " Tι λετε ρε? Στο διαολο οι πολυτελειες…" και μαζι με την υπολοιπη μπαντα παιρνουν ταξι για να πανε στο Σταδιο…:lol:
Πως και δεν το χα δει αυτο το θρεντ? Απ τα αγαπημενα μου συγκροτηματα ανεξαιρετως ειδους. Ο John Christian Mellor (το Strummer το πηρε απο τον βιαιο τροπο που χτυπουσε τις χορδες) ειναι απο τις μεγαλυτερες προσωπικοτες (αν και αντιφατικη). Δυστυχως δεν πολυασχολουμουν οταν ηρθε εδω με τους Mescalleros. Οι Clash ειναι το μη πανκ συγκροτημα (μουσικα παντα) που επηρεασε οσο λιγοι ολοκληρο το ειδος αυτο. Θα ελεγα οτι το πιο δυνατο καλλιτεχνικα αλμπουμ τους ειναι το SADHINISTA! :bow2:
Απίστευτα παρεξηγημένο άλμπουμ… όπως εξίσου απίστευτο είναι το ηχητικό αποτέλεσμα του δίσκου. Δε ξέρω πόσα άλμπουμ έχω ακούσει στη ζωή μου που να συνδυάζουν τουλάχιστον 10 διαφορετικά μουσικά είδη μέσα τους!
oι clash ήταν ίσως οι απο τους λίγους επναστάτες με αιτία, εναντιώθηκαν στην τότε σιδηρα κυρία τις Αγγλίας,κάλψαν το δυσαναπλήρωτο κενό ton Sex Pistols και αποτέλεσαν σημείο αναφορας της πανκ…Πέρα απο το London Calling που τους καθιέρωσε στην ουσία,δεν είδα αναφορά στο “Τhe Clash”,που περιειχε κυριολεκτικά ύμνους…White Riot ρεεεεε…:)Στίχοι γροθιά στον θατσερικο συντηριτισμό, στην ανεργια στις διακρίσεις…Το απόλυτο group με τον απόλυτο -αμφιλεγόμενο -αδικοχαμενο-θεό Strummer…
Ωραίο θρεντ…μπράβο:thumbup:
Ε, όχι και επαναστάτες οι Clash… ‘Νταξ’, έβγαλαν πολύ αξιόλογη μουσική, αλλά αυτό απέχει πολύ από το να τους ονομάζουμε και επαναστάτες επειδή έχωναν και κανά αντιδραστικό στίχο σε κανά κομμάτι.
Οι Clash δεν ηταν επαναστατες? Οχι απλα ο Strummer ηταν δηλωμενος κομμουνιστης.
[SPOILER] Αντιγραφω απο www.solidarity-us.org γιατι ψιλοβαριεμαι να γραφω κατεβατα:wink:
…Although he attended an elite school – his father worked for the diplomatic corps – Strummer turned his back on the middle class early on. In an interview, he made a stray reference to selling the Morning Star (the British Communist newspaper) to mine workers, at some point in his pre-Clash days – an experience that left him with a fairly low opinion of left-wing parties.
…The resulting politics, expressed in the Clash’s lyrics, were both socialist and solidly anti-authoritarian. The album ?Sandanista!? (1981) celebrated the Nicaraguan revolution –
And in the Bay of Pigs in 1961,
Havana fought the playboy in the Cuban sun,
For Castro is a colour,
Is a redder than red,
Those Washington bullets want Castro dead
For Castro is the colour…
…That will earn you a spray of lead
For the very first time ever
When they had a revolution in Nicaragua
There was no interference from America
Human rights in America
Well the people fought the leader, and off he flew . . .
With no Washington bullets what else could he do?
(Απο το Washington Bullets)
Kαι μονο αυτος ο δισκος, που η εταιρια τους αρχικα δεν ηθελε να κυκλοφορησει, αρκει να ονομασει τους εν λογω κυριους επαναστατες. Ενας τιτλος που οι ιδιοι δεν περιμεναν κανενας να τους τον απονειμει.
[/SPOILER]
Οποιος γουσταρει Clash :thumbup:, ας διαβασει τo “Redemption Song”: The Definitive Biography of Joe Strummer" του Chris Salewicz. To διαβαζω αυτες τις μερες και φωτιζει πολλες αθεατες πλευρες αυτης της μπαντας και της μουσικης της και του Στραμερ ειδικοτερα.
Όσο “επαναστάτες” ήταν οι Rage Against The Machine, ήταν με τη σειρά τους και οι Clash.
Παιδιά, μουσικοί ήταν. Μη περιμένουμε να βγούνε και με τα λάβαρα, όπως ειπώθηκε. Στην εποχή που ζούμε, άλλοι επιλέγουν να αντιδράσουν στις καταστάσεις της πραγματικότητας, και άλλοι να σιωπήσουν. Η έκφραση μέσω τέχνης είναι μια μορφή αντίδρασης. Η “επανάσταση” είναι κάτι άλλο, το οποίο δε γίνεται και κάθε μέρα… χτίζεται όμως σπιθαμή προς σπιθαμή, και πολλές φορές τα υλικά προσφέρουν συγκροτήματα όπως οι Clash, με τους στίχους και την γενικότερη στάση τους.
Σε άλλη εποχή επαιζαν οι Clash σε αλλη οι RATM…Μόνο κ μόνο το πολιτικό καθεστώς της αγγλίας ευνοούσe τετοια ‘επαναστατικά’ bursts…μην τα παίρνουμε όλα τις μετρητοίς…Επαναστάτες ομως δεν ειναι μόνο αυτοι που καταλύουν το καθεστώς αλλα κ αυτί που αφυπνίζουν…Αυτό έκαναν στη γενιά τους οι Clash:wink:
Ναι, άλλαξαν πολύ οι εποχές μέσα σε 10 χρόνια. Εξάλλου το πολιτικό καθεστώς της Αγγλίας τότε λίγο πολύ ήταν ο προάγγελος εκείνου που θα ακολουθούσε σε μεγάλο μέρος του πλανήτη.
Τέσπα, ας μη το πάμε στα πολιτικά. Εξάλλου, συμφωνώ με τα υπόλοιπα που έγραψες.
Για να ξεκαθαρίσω, επειδή μπορεί να παρερμηνεύτηκαν όσα είπα πάνω. Θεωρώ τους Clash τε-ρά-στιο συγκρότημα, μουσικά και στιχουργικά. Απο μία οπτική, ήταν επαναστάτες, με τον τρόπο όμως που επιλέγει ένας μεγάλος και αναγνωρίσιμος καλλιτέχνης: Μέσω της έκφρασης. Μη περιμέναμε να βγουν με σημαίες σε δρόμους ή κάτι τέτοιο. Ξέρουμε όλοι ποιά είναι η δύναμη της τέχνης όμως, και πόση ανάγκη έχει τους συνειδητοποιημένους καλλιτέχνες, οι οποίοι μπορούν να βάλουν κι αυτοί απο ένα λιθαράκι στο να προβληματίστει λίγο περισσότερο ο κόσμος…
Οι Clash επέλεξαν αυτό τον δρόμο, και προσωπικά δε θεωρώ καθόλου κακή την προβολή, καθώς μαζί με το συγκρότημα προβάλλονται και τα μηνύματα του.
Mία από τα ίδια…
τις προάλλες όμως άκουγα και είχα πωρωθεί!Φοβερό συγκρότημα και με ωραίους στίχους!
Ρε συ ellanor εγώ δεν είχα γεννηθεί καν!
Μπράβο πάντως που άνοιξες thread!
Οι Clash ειναι μια μπαντα πραγματικα respect, ακομα κι αν δεν σκαμπαζεις ντιπ απο punk, ακομα και rock… Aν δεν γνωριζα πρωτα τους Pistols θα ελεγα οτι ειναι το αγαπημενο μου βρετανικο πανκ γκρουπ. Σιγουρα πιο… ‘ποιοτικοι’ απο τους Pistols αλλα την θες την ποιοτητα στην πανκ…! Οι τυποι ειναι τρελοι!
London Calling και Τhe Clash απο τους κορυφαιους ροκ δισκους (αν και προσωπικα προτιμω τον δευτερο).
London’s Burning, Eglish Cival War, Death Or Glory, Complete Control και Clash City Rockers τα αγαπημενα μου τραγουδια, με εξυπνους στιχους και ωραια μουσικη…