Όσοι παρακολουθείτε μουσικό κομμάτι του φόρουμ τακτικά, γνωρίζετε ότι σπανιότατα ανοίγω αυτόνομο θρεντ για δίσκο. Οπότε και μόνο γι αυτον τον λόγο, καταλαβαίνετε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με σοβαρή υποψηφιότητα για δίσκο της χρονιάς.
Δεν θα προσθέσω πολλά, εδώ έχουμε ΤΕΧΝΙΚΟ death metal (οι τύποι είναι μουσικάρες) που αν πετάξετε τις παρωπίδες, θα το λατρέψετε όσοι είστε death metallers, όσοι αγαπάτε το progressive και δεν έχετε πρόβλημα να συνδυάζεται με τον ακραίο ήχο και όσοι ψάχνετε για δίσκους που θα σας κάνουν να παρατήσετε οποιαδήποτε άλλη ασχολία έχετε εκείνη τη στιγμή.
Ομολογώ πως το ντεμπούτο των Καναδών Archaeaeon πίσω στο 2008, μου είχε σκάσει μια σβερκιά που έκανε ιδιαίτερο γδούπο. Μιλάμε για μια πολύ ενδιαφέρουσα είσοδο στον χώρο του πηγαδίσιου Black/Death που έχει περάσει σχετικά απαρατήρητη από το ευρύ κοινό του ακραίου ήχου, αν και αξίζει μελέτη και συμπόρευση. Μέσα του υπάρχει, χωρίς να έχει ξεθυμάνει μέχρι σήμερα, μια κατεργασμένη δύναμη ισόποση με την μικροκοσμική ενέργεια του Μιτοχόνδριου ως κύτταρου. Λασπουριά ολκής γαρνιρισμένη με τεχνικά κόλπα, ακόμη και με κιθαριστικά solo, που γλεντά στις παρυφές μιας εξελικτικής πορείας του ακραίου ήχου ποτίζοντάς τον με καυτές τζούρες μεθανίου από ποιοτικά περιττώματα.
Στην φετινή και πάλι φιλελληνική γλωσσολογικά προσπάθεια των Mitochondrion θα ξεκινήσουμε από την ίδια αφετηρία. Αργά βήματα μέσα στη μούργα και τη λάσπη και μια γιγάντια ατμόσφαιρα που σκάει με κρότο και αφήνει μια υπολανθάνουσα μεθυστική μυρωδιά βρομερών καρυκευμάτων. Όλα εδώ χάμω είναι πλυμένα στον βούρκο των γουρουνιών και φαντάζουν έτοιμα να εισβάλουν με έναν ήσυχο και σκιώδη τρόπο μέσα μας. Όχι! δεν φανταστήκατε καλά, εδώ δεν μιλάμε για την γνωστή συναισθηματική συμφόρηση του Black Metal αλλά για λογιστικές εξισώσεις πανέτοιμες για εγκεφαλική παρακέντηση, από μπαγκέτες που τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και δάχτυλα που δουλεύουν μασώντας τάστα. Φοβού! Αρχαίοι Θεοί του Black Death ήρθαν πάνοπλοι να σας αντιμετωπίσουν οι (και λίγο κουλτουρέ) θιασώτες της math οπτικής…
Εκεί λοιπόν που έστρωσαν το 1993 οι Αυστραλοί Disembowelment με το ντεμπούτο τους Transcendence Into The Peripheral να ξαποστάσουν, το αξιοποίησαν και τελικά την έπεσαν πολλά χρόνια αργότερα οι εταίροι Αυστραλοί Portal και οι ομόσταβλοί τους (θεοί) Impetuous Ritual. Σε αυτό τον καναπέ με τις λίγες θέσεις θα σκάσουν πλέον για να κοιμηθούν οι Mitochondrion και από όσο φαίνετε αυτός δεν θα είναι απλά ένας υπνάκος. Το Parasignosis έχει όρεξη να μας σκαλίζει τον εγκέφαλο και το τεχνικό ειδικό βάρος για να το εφαρμόσει. Οι Καναδοί μπολιάζουν όλα όσα έκαναν οι παραπάνω μπάντες και τα εκπέμπουν με συνταγές λίγο πιο παραδοσιακές πιο κοντά στον λατρεμένο και πρωτόλειο black/death ήχο.
Εδώ θα βρούμε μεγάλες υπόγειες συνθέσεις που τηρούν ομαλή ευθύγραμμη κίνηση σε λαβυρίνθους και λαγούμια υπό της χθονός. Μέσα τους εμπεριέχουν σωρούς από riff και τύμπανα που δονούν την πορεία, δίνοντας της μια όψη σαν αυτή του εγκέλαδου σε έντονη μετασεισμική δραστηριότητα. Με παλινδρόμηση του rhythm section που φτάνει σε μια δομική σύσφιξη και την συνοδεία της αχόρταγης φωνής βοθρέ σφυρηλατούν το δικό τους μετροπόντικα και έπειτα τον καβαλούν για να πορευτούν σε μαθηματικής λογικής τερτίπια με νόημα. Αψεγάδιαστοι σε όσα κάνουν και με αρκετή τόλμη στην διάρκεια των κομματιών και του album μας παραδίδουν μαθήματα τεχνικής στην πιο ακραία ηχητική όψη που θα μπορούσαν. Ξεχώρισα το Trials και το ομότιτλο λίγο πριν πάρει την σκυτάλη μια καταλαγιαστική βιομηχανική ambient κουλτούρα σύμφωνα με τις επιταγές της πλέον μεγάλης και προστακτικής Profound Lore, που όμως βοηθά το εμπορικό part της συμφωνίας.
Σας εύχομαι, καλό παραγάδι! και αν πιάσετε κανέναν αρουραίο μπουκωμένο στο σκατό φυλάξτε μου μια μερίδα διότι δεν άντεξα και πολύ να φάω…
Βαρετουλι το βρηκα σε γενικες γραμμες, απορω πως γινεται να ενθουσιαστει ανθρωπος με αυτη τη μπουρδα.
[SPOILER]Καλα ντε μη βαρατε, ετσι που σας ειδα πωρωμενους και τους δυο ειπα να σας τσιγκλισω :!: Ειχα σκοπο να το παρω πρωτα για να τ ακουσω οπως του αρμοζει, αλλα τωρα που πρηζετε δεν ξερω ισως υποκυψω. Εχουνε κανει γενικα σαλο στο νετ ετουτοι παντως, βλεπω να αναφερονται πολυ συχνα τελευταια.[/SPOILER]
Επειδή, όπως λέει και ο Plunderer, το προηγούμενο ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση (και στα αγαπημένα μου της χριονιάς), τούτο εδώ θα αγοραστεί και θα ακουστεί σωστά όπως πρέπει. Χαίρομαι που με φτιάχνετε, γιατί εκνευρίζομαι όταν ένα συγκρότημα μετά από ένα θεϊκό άλμπουμ καταλήγει να βγάζει απλά μία (έστω και πολύ καλή) ρέπλικα.
Mυρίζομαι πολύ μεγαλύτερη βαρβατίλα από την προηγούμενη φορά.
Sweetness
.
.
.
.
.
.
.
'Οσο έγραφα τις αποπάνω μλκς για να στηρίξω το θρεντ και το συγκρότημα, μπήκα στο myspace και άκουσα (ακούω) το trials._
8O8O8O
morbid angel meets deathspell omega meets katharsis meets immolation meets ruins of beverast κι έτσι - no words
Χαίρομαι, κυρίως για την απάντηση του Τόλη (ο ήχος είναι το κάτι αλλο όντως), τους υπόλοιπους σας περίμενα (Άνγμαρ δεν ψαρώνουμε!) να πω την αλήθεια.
Μακάρι να γίνει και κριτική, το νόημα είναι ότι μιλάμε για δίσκο που μπορεί να ακουστεί από πάρα πολύ κόσμο ο οποίος αναλώνεται στα νέα Deicide etc. και κάτι τέτοια τα προσπερνά ως “πού ν’ ασχολούμαι τώρα με τα κάμμενα που ακούνε αυτοί εδώ”. Θεματολογικά εξίσου ψαρωτικό, επίσης υπέροχο booklet. Γενικά τα πάντα μοιάζουν ιδανικά.
Nαι ναι ανανόμενο να είναι αλμπουμάρα, αφού οι τύποι είναι θεοί. Άλλη αδελφή μπάντα, musicwise,είναι και οι Withcrist, με το πολύ καλό (περσινό) Beheaded Ouroboros
