Ki εμενα light πραματα.
Οι δικοι μου βεβαια ειναι ασχετοι εντελως.
Δηλαδη θεωρω εξωφρενικο να εισαι περιπου 15 χρονων το 1975 ας πουμε και να μην εχεις ακουσει/συγκρατησει το ονομα AC/DC.
Παλι καλα που δεν ακουν σκυλαδικα.
Παντως γενικα δεν ενοχλω συχνα με μουσικη αφου εχω ακουστικα.
Μοναδικες αντιδρασεις του στυλ γιατι σκουζουν, τι βαρανε, πως το ακους κλπ.
Δεν πρεπει να εχουν καταλαβει τι σημαινει το 666 the number of the beast λογικα. :-s
χαχαχαχαχαχαχαχα…μια απο τα ιδια…στην αρχή φωναζαν αλλα μετα συνηθισαν στην ιδέα…Respect στην αδερφη μου που μou εδειξε τον σωστο δρομο στα μουσικά ακουσματα…
Εμενα ο πατερας μου εβαζε Black Sabbath και χτυπιομασταν στο σαλονι παρεα οταν ζουσαμε μαζι…Η μανα μου γκάριζε οτι το βαζουμε δυνατα αλλα τραγουδαγε και αυτη…αρα εντυπωση θα τους εκανε να ακουω σκυλαδικα οχι ροκ και μεταλ…
Αλλα οταν αλλαξα τα ακουσματα μου σε μπλακ και ντεθ ε ενταξει, σοκ δεν επαθαν, απλα η μαμα μου με εστειλε σε ψυχολογο γιατι δεν ηταν λογικο στα 12 να ακους τετοια μουσικη…
Ο πατερας μου χαρηκε βεβαια γιατι την εσπαγα στην μανα μου, χεχε…:lol: Οικογενεια τρελων! Ειναι τελειο παντως ο πατερας σου για δωρο να σου παιρνει μπλουζιτσα Venom και η μανα σου ζωνη με καρφια!:roll:
λολ…
Μα που ειναι το αστειο? Ε ενταξει οχι 12, 13 ημουν εκανα λαθος! Τελος εκτης προς 1η γυμνασιου…
Mε κλείδωσαν στην υπόγα για 3 βδομάδες, όπου με τάηζαν μόνο νερό ελιές και λιαστές ντομάτες, αφού βέβαια πρώτα είχε βγει το ζωνάρι για να “ισιώσω”.
Αυτό που δεν ήξεραν όμως είναι ότι είχα κρύψει στα παντελόνια μου ένα walkman που είχα αγοράσει από έναν μαυρούλη στο μοναστηράκι. Μέσα υπήρχε μια RAKS όπου ήταν γραμμένο το number of the beast. Αυτές τις 3 βδομάδες το άκουγα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αυτό μου έδινε τη δύναμη και το κουράγιο να συνεχίσω. Άκουγα τα κομμάτια στη σειρά, έπειτα με τυχαίες σειρές ώσπου βρήκα ακολουθίες κομματιών όπου έβγαινε το πραγματικό τους σατανιστικό μήνυμα. Κάποια από τα κομμάτια τα έβαζα να παίζουν και ανάποδα και τα πράγματα που μου αποκαλύπτονταν ήταν εξωπραγματικά. Δεν μπορούν να περιγραφούν με ανθρώπινες λέξεις.
Τελικά στο τέλος της τρίτης βδομάδας είχα αποκτήσει τη Δύναμη.
Έσπασα την πόρτα και απείλησα τον πατέρα μου με ένα πηρούνι που πίεζα δυνατά το λαρύγγι του. Έκτοτε δε με ξαναπείραξαν. Το ΜΑΙΤΑΛ ήταν μαζί μου όταν όλοι οι άλλοι με είχαν εγκαταλείψει. Όταν με κοιτάνε οι γιαγιάδες στο δρόμο με περιφρόνηση για τα μακριά μαλλιά μου. Όταν οι καθηγητές μου έβαζαν κακό βαθμό για τις μπλούζες με τις νεκροκεφαλές που φόραγα… Το ΜΑΙΤΑΛ ήταν πάντα εκεί. Αλλά θα ξεφύγω και θα είμαι οφφ-τοπικ οπότε μένω εδώ
Η πρωτη αντιδραση ηταν μια γκριματσα που κανουν οι ανθρωποι κουνοντας το κεφαλι πανω κατω με το στομα καπως στραβο. Απο κει και περα τους περασαν διαφορα σεναρια απο το μυαλο. Τωρα το εχουν συνηθισει, αλλα ειναι πεπεισμενοι οτι καποτε θα το βαρεθω και θα αρχισω να ακουω εντεχνο σαν αυτους… πφφφ… τοσα ξερουν…#-o:lol:
ακριβως αυτο…
+1
Δεν το πηραν χαμπαρι για πολυ καιρο μεχρι που μια μερα ενω ακουγα killswitch engage η μανα μου μου λεει:<<κλεστον πια αυτον που κανει σαν δαιμονισμενος!>>
εμένα ο πατέρας μου ακόμα και σήμερα με βρίζει κάθε φορά που έχει την ευκαιρία και μου λέει ν ακούσω λαικά(τα παλιά όχι σκυλάδικα:p) γιατί αυτά είναι τραγούδια.η μάνα μου της αρέσει αλλά δεν θέλει ν μείνω μόνο εκεί αλλά ν ακούω και ελληνικά και έτσι
…Εμένα η δικιά μου πάντα ήθελε ένα κορίτσι στην οικογένεια, αλλά μη μας τη βγαίνεις στο ΕΤΣΙ !!!
Βασικά την προσευχή μου , μου λένε να κάνω με αυτά που ακούω.Ντάξει κλασσικά δεν την αντέχουν …“μα δε σε πιάνει πονοκέφαλος με αυτην τη μουσική” (είχα βάλει το Hell Bent For Leather των Priest -.- :roll: ), αλλά ντάξει η κλασσική ατάκα της μάνας μου τώρα πια : “Πάρε κάνα ρούχο …σαν γύφτος είσαι έτσι”. Η αλήθεια είναι ότι εκτός από κάτι μπλούζες συγκροτημάτων που αγόρασα πέρυσι Μάιο , έχω 2 χρονάκια να πάρω ρούχα ! χαχαχα
Hailz σε όλους όσους άρχισαν να ακούνε Metal από το Carmageddon II (και γαμώ τις αρχές διάολε!!!) 
A! Ειμαι απο τις τυχερές. Είχαν συνηθησει απο τον μεγαλύτερο αδερφο μου! 8)
Εμενα ειχαν τελειως διαφορετικες απόψεις…
Η μάνα μου σαν παλιο παιδι τν λουλουδιων, μ εβαζε δισκους κ μου μάθαινε ξερω γω…
Ο μπαμπας μου οταν με επιασε να ακουω AC/DC αρχισε να λεει οτι ειναι πραματα του σατανα κ τετοια…:lol:
Στο μονο που συμφωνουν ειναι οτι καλυτερα ροκ παρα Βανδή…!
Το αστειο ειναι,πως οταν τους επρηζα με μεταλ σε αμαξι κ ετσι,οταν ημουν 18 περιπου,μου αρχιζαν ‘‘τα πρεζονια,τα μαστουρια κτλ…’’ και μεχρι και τωρα,που θα βαλω κανα παλιοροκακι ή κανα φλουντ ξερω γω,ακουω τπτ τετοιο,ΕΝΩ,ο πατηρ μου,γουσταρει ολα τα χασικλιδικα ρεμπετικα,παιζει και μπουζουκι κανα χρονο,και μονο τετοια θελει να ακουει…οταν λοιπον αρχιζει για τα ‘‘πρεζακια’’ που ακουω,τον αρχιζω και γω πλεον για τα δικα του και γινεται το σωσε…αλλα γενικα ηταν οκ,δεν σκαγαν και πολυ,απλα να μην ψηλωνα στη διαπασων,να μην κυκλοφορω σαν λετσος κ καλα και να κοψω το μαλλι-το πετυχαν το τελευταιο δυστυχως…-…
δεν ειπαν τπτ.ουτως η αλλος ο πατερας μου ηταν μεγαλος ροκας και η μαμα μου ακουει που και που.μονο τα κλασικα πιο σιγα τη μουσικη τι στιχοι ειναι αυτοι για το number of the beast(h mana moy moy ta leei).και σιγουρα το προτιμουν απο ποπ και σκυλαδικα.ακουνε εντεχνη
+1 σαν τους δικους μου:)
καλα αν ακουγα σκυλαδικα θα με ειχαν αποκληρωσει 100%
δεν ειπαν απολυτως τιποτα…βασικα για rock γιατι metal δεν ακουω…
AXAXAXAX ποιος θεούλης ψήφισε ότι τον πήγαν για εξορκισμό;;;
χθες με την μανα μου ειχαμε μια συζυτηση…της λεω ποτε θα αρχισεις να συμβιβαζεσαι με το οτι ακουω μεταλ?μου λεει ποτε…επειτα αρχιζω να κανω headbangin και τα κερατακια μπροστα της…και μου εκανε κωλοδαχτυλο:lol::lol::lol::lol:
αρχικα περνωντας στεοκονταν να ακουσουν τι ειναι αυτοι οι ηχοι που ξεπηδουν απο τα ηχεια.
κατοπιν με ρωτησαν τι ειναι αυτο.τους απαντησα οτι ειναι μεταλ που σημαινει κατα καποιο
τροπο βαρυ ροκ.ευκολα κατεληξαν στο συμπερασμα οτι αυτα ειναι βλακειες.
οταν ειδαν εξωφυλλα
μου λεει η μανα μου τι “δρακουλες” ειναι αυτοι?της απαντησα οτι δεν ειναι “δρακουλες” και οτι
ειναι τεχνη με ακραια ή συμβολικη εκφραση.δεν παιζει να καταλαβα βεβαια τι της ειπα.
με συμβουλεψαν να μην ακουω μονο αυτα τα “πραματα” και να ακουω και “κανονικη”
μουσικη γιατι αμα βγω με καμια παρεα εξω πως θα διασκεδασω?θα καθομαι και θα τους κοιταζω
ενω οι υπολοιποι θα διασκεδαζουν.
φυσικα τα cd ειναι αχρηστα στρογγυλα πραματα με τρυπα στη μεση και πιανουν χωρο.
επισης κοστιζουν ενα σωρο λεφτα.με αυτα τα λεφτα εγω ταιζω τους “πρεζακηδες”.
υπαρχει η σιγουρια ακομα και μετα απο 11 χρονια οτι καποια στιγμη θα μου περασει
και θα ακουσω κανονικη μουσικη.και τοτε να δω τι θα κανω ολα αυτα τα cd.
ολα αυτα βεβαια ηταν σε ανεκτο βαθμο διοτι δεν εδινα και πολυ αερα.υπερασπιζομουν
τις επιλογες μου με καθε τιμημα.και οχι μονο στη μουσικη.τωρα πλεον το εχουν κοψει το
παραμυθι διοτι εχουν καταλαβει οτι θα ακουω οτι γουσταρω.αυτο που με λυπει ιδιεταιρα
ειναι οτι αντι να χαιρονται που ειμαι διαφορετικος και εχω κανει τις επιλογες μου σε πολλα
πραγματα καθαρα μονος μου,συνεχιζουν να θεωρουν φυσιολογικο αυτο που μας πλασαρει
η τηλεοραση ή γενικοτερα η σημερινη κοινωνια ως φυσιολογικο.αλλα ποιος νοιαζεται?
η ζωη ειναι πολυ μικρη για να δινεις σημασια στο τι λεει ο ενας κι ο αλλος ακομα κι αν
αυτος ο αλλος ειναι οι γονεις σου…