Το progressive που λες το είχαν ήδη κάνει οι Metallica στο and justice . Όπως και το NWOBHM στοιχείο ειναι έντονο στα δύο πρώτα ( το Kill’em έχει επίσης και αυτό το αλητικο που λες , το αφελές - αγνό ).
Ναι αν ήταν να διαλέξω τον πιο ακραίο thrash δίσκο θα διάλεγα το Reign.
Αν ήθελα να δείξω σε κάποιον τι είναι το thrash σαν ένα είδος που ξεπερνά ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό θα διάλεγα το MOP.
Αν ήθελα κάτι πιο σκοτεινό το And Justice .
Πιο ωμό το Bonded.
Ίσως κάπου ανάμεσα να έβαζα και το πιο τεχνικό RIP .
Άσε για μια φακιν φορά απ έξω τους Μεταλλικα ρε . Can’t help it το σέβομαι αλλά προσπάθησε
Δεν εξετάζω ποιος την επαιξε πρώτα . Για τους Megadeth αναφέρθηκα κυρίως . Τα magnum opus τους δεν είναι κλασσικό thrash. Ειναι one step beyond . Οτιδήποτε με τίτλο progressive metal μετά το RIP είναι βαθειά επηρεασμένο από αυτό
Δισκαρες τα παλιότερα πριν RIP που είναι γαμάτο thrash
Σίγουρα στο τι είναι θρας, απαντάς άκου MOP .
Είναι η βάση . Από αυτό μετά πας σε πιο ακραίο Slayer , σε πιο τεχνικό AJFA και MEGADETH και τα λοιπά
Λείπουν και οι Annihilator από τη λίστα BTW. Οποιοδήποτε από τα 2 πρώτα είχε θέση για μένα.
Γενικά βλέπω ότι πήγαν να βρουν μία ισορροπία. Πιο “ψαγμένες” (για τα μέτρα του Rolling Stone τουλάχιστον) επιλογές στη 2η 50άδα, πιο κλασσικές στην πρώτη αλλά χωρίς να μονοπωλεί καμία μπάντα ή κανένα είδος.
Το RIP δεν είναι και τόσο προγκρέσιβ (καταλαβαίνω τι θες να πεις), μάλλον τεχνικό είναι ο όρος που κυριαρχεί. Τεχνικό Heavy/Speed/Thrash. Είναι ίσως ένα από τα καλύτερα κιθαριστικά άλμπουμ όλων των εποχών.
Εγω παντως οταν ακουω τον ορο “thrash”, το πρωτο πραγμα που μου ερχεται στο μυαλο ειναι το Reign In Blood. Αυτο θα ελεγα σε καποιον να ακουσει αν με ρωτουσε “τι ειναι thrash ρε;”
Γιαννη, loudness war υπηρξε ποτε η’ ειναι σαν την κλιματικη αλλαγη κατα Trump; Ελεφαντας ολοκληρος ειναι μεσα στο δωματιο, δες τον αμα θες. Οι Rush τον υπερδισκο Vapor Trails τον ξανεβγαλαν αναγνωριζοντας ΟΙ ΙΔΙΟΙ τι σκουπιδαριο ηταν η πρωτη εκδοση. Παραγωγος ηταν ο “πολυς” Nick Rasckulinecz (EDIT: λάθος, ο Paul Northfield ήταν, ο Rackulinecz έχει κάνει άλλα “διαμάντια” όπως το Black Gives Way To Blue των Alice In Chains και το One By One των Foo Fighters, το remix των Rush πάντως το έκανε ο David Botrill που είναι ο παραγωγός του Aenima και του Lateralus).
Loudness War υπηρξε, απλα τα Mesmerize/Hypnotize δεν πασχουν απο αυτο και σε ΟΤΙ ηχοσυστημα και να τα εχω ακουσει, ο μονος χαρακτηρισμος που δινω στον ηχο τους ειναι “αψογος”. Απο κει και περα… κατσε γραψε 3 παραγραφους για τον Rick Rubin αν θελεις, χεσμενο τον εχω
όχι μωρέ οκ. Τι σχεση ομως εχει το να λεει κατι καποιος (ο kerry king υποθέτω οτι θα το είπε) με το ότι οι slayer ειναι ο ορισμός του thrash.Για κάθε MOP υπάρχει και ένα Reign in Blood ένα RIP κτλ
Αγαπημενος μου thrash δίσκος πάντως για ν μην νομίζεις ειναι (TOP 5 tespa) AJFA.RIP, και τα πρωτα των Coroner
Μωρέ να τους αφήσω αλλά ο όρος progressive thrash δεν αντιπροσωπευει το RIP. Όπως είπε και ο Αλέξανδρος πιο πολύ προς το τεχνικό πάει αλλά και πάλι μιλάμε για ταμπέλες .
Το thrash το έχω στο μυαλό μου σαν να έχει δύο πλευρές . Η μία είναι το “ακραίο” των slayer, και η άλλη το πιο heavy , κατά μία έννοια πιο άμεσο ( μπορει να το εκφράζω και λάθος ) αυτό των Metallica - Megadeth.
Να πω εδώ ότι μου αρέσουν περισσότερο τα 2 πιο “αργά” και “τεχνικά” άλμπουμς των slayer . Αυτά που έβγαλαν μετά το reign .
Όσο για την λίστα του Rolling Stone μπορούμε αν δούμε πόσες εκπροσωπησεις έχει το thrash στα 100 αυτά άλμπουμς θα καταλάβουμε πόσο σημαντικό είδος ( αλλά και κυρίαρχο ) είναι για το metal γενικότερα.
Η ένσταση μου είναι πως ναι μεν οι Slayer είναι πολύ πιο αντιπροσωπευτική Thrash μπάντα (άλλωστε όταν παρέκκλιναν το έκαναν προς το punk και έχουν συνέπεια σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους Big 4 σε θρας κυκλοφορίες), απλά από τη στιγμή που οι Metallica τυγχάνει να έχουν 4 από τους κορυφαίους δίσκους όλων των εποχών στο ιδίωμα, δεν είναι “παράταιρο” να θεωρούνται η κορυφαία θρας μπάντα.
Δεν έχει να κάνει δηλαδή με γούστο ή προτιμήσεις, η ένσταση μου ήταν στο [quote=“BloodborneHunter, post:74, topic:60380”]
έβαλαν με το ζόρι τους metalica ως την καλύτερη thrash μπάντα όλων των εποχών
[/quote]
Ε θρας θεωρούνται, άσχετα που στα 90s πήγαν αλλού.
Για τους lost το δέχομαι αλλά τελικά δεν έγιναν τόσο μεγάλοι σε παγκόσμιο επίπεδο ώστε να τους σκεφτούν πιο σοβαρά στο περιοδικό . Κρίμα .
Η λίστα για ένα περιοδικό mainstream είναι μια χαρά . Είναι καλύτερη από την λίστα που είχε βγάλει κάποτε το Hammer.
Λείπουν και άλλα ρε Φώτη .
Επίσης το θέμα πχ με τους RATM και με άλλες Επιλογές τύπου Helmet είναι ότι ενώ έχουν μεγάλη συγγένεια με το metal , δεν είναι metal και ούτε οι οπαδοί - φίλοι της συγκεκριμένης μουσικής αλλά και εκείνοι που έχουν πιο random επαφή με το συγκεκριμένο είδος τα λογιζουν ως τέτοια .
Δηλαδή οι Type O Negative έγιναν πιο μεγάλοι από τους Lost ή πιο επιδραστικοι; Νομίζω ότι από την μια ο θάνατος του Steele και από την άλλη η μεγάλη αλλαγή των Lost τους έκανε αυτή τη “ζημιά”.
Σε αυτό βοήθησαν και άλλα πράγματα όπως συμμετοχή στο Ozzfest, κολλητοί και περιοδεία με Pantera, προβολή από το Mtv κτλ .
Σίγουρα “βοήθησε” και ο πρόωρος χαμός του Steele , όπως συμβαίνει με τους περισσότερους καλλιτέχνες και δη στους μουσικούς κύκλους .
Πρόσεξε δεν λέω ότι είναι καλύτεροι ( που δεν είναι ) αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο και ειδικά στην από εκεί πλευρά του Ατλαντικού είναι μεγαλύτερο όνομα .
Βαριέμαι να διαβάσω όλα τα σχόλια, αλλά ευχαριστώ που λόγω του υποτιθέμενου loudness war με βάλατε να ξανακούσω το Hypnotize, το οποίο θεωρώ ανώτερο του Mesmerize - που και αυτό είναι δισκάρα φυσικά. Καθαρότατο το άκουσα πάντως, απλά δεν έχει τόσο γκάζι η κιθάρα, αλλά για 'μένα δεν το μειώνει παραγωγικά σε καμία περίπτωση.
Προσωπικά το καλύτερο Megadeth θεωρώ ότι είναι το Rust in Peace, το οποίο είναι γαμημένο THRASH.
Αλλά ο καλύτερος thrash δίσκος ήταν, είναι και θα είναι το Reign in Blood. Δεν πέφτει από την κορυφή.
Τα Ride the Lightning, Master of Puppets, and Justice for All είναι δισκάρες χωρίς να έχουν ανάγκη κατηγοριοποίησης.
Κατά τα άλλα, νομίζω ότι οι λίστες είναι ανούσιες γενικά, αλλά έχουν την πλάκα τους για να κάνεις ατέλειωτες συζητήσεις.
Ε διάβασα τα μισά ρε. Που ξέρεις, μπορεί να λέει πουθενά κανένας @QuintomScenario ότι το Reign in Blood είναι για τον πούτσο και δε θέλω να σχηματίσω άσχημη εικόνα για το πρόσωπό του.
Δεν κάνετε μία εικοσάδα με άλμπουμ που δεν είναι στη λίστα να γίνεται κουβέντα;
Κατά προτίμηση από μπάντες που δεν έχουν εκπροσώπηση.
Η δική μου:
Thorns - S/T
Savatage - Edge of Thorns
Angel Witch - S/T
Machine Head - The Blackening
King Diamond - Them
Burzum - Filosofem
Psychotic Waltz - A Social Grace
Coroner - Mental Vortex
Testament - The New Order
Watchtower - Control and Resistance
Conception - Parallel Minds
Helloween - Keeper pt 2
Pain of Salvation - Remedy Lant
Flotsam and Jetsam - No Place for Disgrace
Metal Church - The Dark
Annihilator - Alice in Hell
Sanctuary - Into the Mirror Black
Paradise Lost - Draconian Times
Blind Guardian - Imaginations from the other Side
Dodheimsgard - 666 International
και ήδη άφησα απ’ έξω Anacrusis, Accept, Kreator, Nevermore (τους είχα και τους έβγαλα να βάλω Thorns που είχα ξεχάσει), Saxon, Candlemass. Σίγουρα έχω ξεχάσει πολλά.
!