Φτάσαμε στο 19ο Φεστιβαλ Νύχτες Πρεμιέρας. Φέτος, όπως και πέρυσι, μου φαίνεται μια μικρή ανοργανωσιά και μια καθυστέρηση στην ανακοίνωση του προγράμματος. Μέχρι τελευταία στιγμή δεν είχε ανακοινωθεί και το τρελό ήταν ότι ξεκίνησε η προπώληση των καρτών χωρίς να υπάρχει πρόγραμμα!!!
Βγήκε πάντως και αυτό και σήμερα που έχω χρόνο κάθισα να το κοιτάξω αναλυτικά για να αποφασίσω τι θα δω. Επιπλέον, διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει σχετικό thread, το οποίο κάθε χρόνο με βοηθάει στην επιλογή των ταινιών.
Επομένως, αποκαλύψτε τα χαρτιά σας και πείτε ποιες ταινίες θα δείτε και τα λέμε σε μερικές μέρες και από κοντά σε κάποια αίθουσα. Θα επανέλθω με ποστ γιατί ακόμα δεν έχω ολοκληρώσει τη μελέτη μου.
Μαύρο Κήτος
Μουμία: Επαναστάτης χωρίς τέλος
Pussy Riot: Μια Πανκ Προσευχή
Μαθήματα Αρμονίας
Προσοχή στο Κενό Μεταξύ Συρμού και Αποβάθρας
Το Μυστικό του Ρίτσαρντ
Όλα Χάθηκαν
Ταξίδι στο Φόβο
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να πάω σε όλες, αλλά θα το παλέψω 8)
Μέχρι τώρα έχω δει τα
Οι ήρωές μας ξεψυχούν απόψε
[I]Borgman[/I] <-- click
Made in Israel
Eιδικά τα 2 τελευταία, που είναι μέρος του αφιερώματος, με εντυπωσίασαν.
Τον Άρι Φόλμαν του Made in Israel τον ήξερα από το “Βαλς με τον Μπασίρ”, το οποίο επίσης παίζεται, ψάξτε τον, αξίζει.
Έχω στα σκαριά:
Computer Chess
I am Divine (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ)
Oι τελευταίες μέρες της Έμμα Μπλανκ
Οι νεκροί και οι ζωντανοί
Pussy Riot
To ταμπούρλο (δεν ξέρω για την ταινία, είναι πάντως γαμάτο βιβλίο)
Mistaken for Strangers
Το ντοκυμαντέρ για τον Χίτλερ
Και ελπίζω να καταφέρω να μείνω ξύπνια για το Sharknado, έστω να παλέψω το πρώτο μισάωρο, να λέω ότι το έπαθα κι αυτό!
Λόγω δουλειάς δεν παλεύω τις μεταμεσονύχτιες φέτος - μου λείπει η μισή παρακμιακή εμπειρία του φεστιβάλ!
Eίδα χθες το [B]Much Ado About Nothing[/B], διασκευή κλασικής κωμωδίας του Σέξπιρ, αυτούσιο σενάριο και διάλογοι στην σημερινή εποχή, ασπρόμαυρο, πολύ καλές ερμηνείες, αρκετό γέλιο, πέρασε πολύ ευχάριστα η ώρα.
Παιδες εχω κερδισει απο ενα διαγωνισμο στο fb μια διπλη προσκληση για σημερα για τις 22.30 στο ιντεαλ για μια νοτιοκορεατικη ταινια
Εγω δε θα μπορεσω να παω, αν τη θελει κανεις ας ποσταρει απο κατω και την δινω στο πρωτο.
Μου παν οτι θα χουν το ονομα του προφιλ μου στο fb στην εισοδο, οποτε το στελνω με pm στον “τυχερο” και το λεει στην εισοδο :!:
-Τα χρονικά του δρακοφοίνικα, την πρώτη ελληνική ταινία φαντασίας, η οποία είχε γίνει sold out μέρες πριν την προβολή, 700+ άτομα λέει… Τίμια, καλτ και manowar-ική, όπως πρέπει. Αν και ήταν δύο ώρες διάρκεια, γουστάραμενς. Ήταν Κόναν απ’ την κορφή ως τα δόντια. Μουσική αντιγραφή πολυδούρης, ήρωες αντιγραφή χαουαρντ… Πώς να μην τα περάσομε καλά. \μ/
-Το springbreakers. Μέσα στις αθλιότερες ταινίες που έχω δει. Πρώτη φορά έβλεπα τέτοια μαζικά επίπεδα κραξίματος στο διάλειμμα -από όσους δεν είχαν ήδη φύγει δλδ καθότι η αίθουσα είχε μισοαδειάσει. Δεν περίμενα ταινία με τόσο πολλά βυζά και μαυρισμένα μπουτάκια να είναι τόσο απύθμενα χάλια.
Εγώ πάλι, εκεί που είχα χτυπήσει καλό σερί, έπεσα πάνω στις Τελευταίες μέρες της Έμμα Μπλανκ, που ήταν τόσο απίστευτα βαρετή (συγγνώμη ρέηζορ αν διαφωνείς αλλά ήταν) που είχα σωματικά συμπτώματα hangover όταν τελείωσε κι έχασα το Computer Chess που από την περιγραφή φαινόταν ωραία καμενιά.
Λέω να πάω αύριο και στα δύο πρωινά, να αποσβέσω το πάσο μου.
Τα καλά του να μην πηγαίνει καλά η δουλειά :lol:
Κάνω double post και μιλάω μόνη μου μπας και τσιμπήσει κανείς
[B]
Rewind This![/B]
Καναδέζικο ντοκυμαντέρ για το VHS
Επειδή ανήκω στη γενιά που μεγάλωσε με βιντεοκασσέτες, με τις γραμμές που κατέβαιναν την οθόνη, της κουκίδες από τα γραψίματα, τις κακοφτιαγμένες σπλατεριές, το γενικότερο κιτς, συγκινήθηκα πάρα πάρα πολύ από τούτο εδώ!
[B]Cheap Thrills[/B]
Πιθανότατα θα βρει διανομή και θα βγει στις αίθουσες, αλλά βασικά είναι μία απίστευτη μετριότητα. Ένα ζευγάρι εκατομμυριούχων, προκειμένου να διασκεδάζει, καλεί δύο ηλίθιους στο σπίτι ένα βράδυ και τους βάζει όλο και πιο ακραία στοιχήματα έναντι όλο και μεγαλύτερων χρηματικών ποσών [SPOILER]μέχρι το τελευταίο στοίχημα, ποιος θα σκοτώσει ποιον πρώτος[/SPOILER]. “Χολυγουντιανά” γυρισμένο, είναι τόσο επιφανειακό που δεν προσφέρει απολύτως τίποτα: δεν είναι καλό, δεν είναι σίγουρα ούτε κακό, δεν μπορείς να γελάσεις, είναι αδύνατον να φοβηθείς ή να το πάρεις στα σοβαρά, δεν μπορείς να το δεις και σαν παρωδία, είναι απλά βαρετό, ναι.
[B]Το Ταμπούρλο (The Tin Drum)[/B]
Αριστούργημα, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Γκύντερ Γκρας, που είναι επίσης αριστούργημα, βραβευμένο στις Κάννες και με Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το '79. Ο Όσκαρ, γεννημένος στον Διάδρομο του Ντάντσιχ το 1927 (ο οποίος είχε παραχωρηθεί αναγκαστικά στην Πολωνία από τους Γερμανούς μετά τον Α’ΠΠ - το θέμα καταγωγής και ταυτότητας μετά το τέλος της δημοκρατίας της Βαϊμάρης μέχρι τον Β’ΠΠ επανέρχεται σχεδόν σε όλη τη λογοτεχνία της εποχής) όταν γίνεται 3 χρονών παίρνει την απόφαση να σταματήσει να ψηλώνει. Ο μικρός που παίζει τον Όσκαρ είναι ένα αριστούργημα
[B]Χίτλερ: μία ταινία από τη Γερμανία[/B]
Δεν ήξερα τι μου έμελλε, ήξερα μόνο πως πρόκειται για κλασσική ταινία με πειραματικά στοιχεία και έχω πέσει πάνω της αρκετές φορές στο παρελθόν. 7 ώρες διάρκεια, είδα τα δύο πρώτα μέρη χθες και τα άλλα δύο σήμερα…
Το μόνο σχόλιο που μπορώ να κάνω είναι πως αυτή η ταινία, όπως είναι σκηνοθετημένη και γυρισμένη, είναι ό,τι κοντινότερο μπορώ να φανταστώ σε lsd trip…
Να πάρει, ήθελα να το δω αυτό, αλλά δε βόλευε η Παρασκευή λόγω δουλειάς.
Αποζημιώθηκα όμως με το Pussy Riot: A Punk Prayer που πρέπει να το δείτε όλοι. Απλά εκπληκτικό ντοκυμαντέρ για τις 3 ρωσίδες αγωνίστριες. Καλογυρισμένο, με σωστή δώση μουσικής, και παρουσιάζοντας όλες τις πλευρές της υπόθεσης. Επίκαιρο μάλιστα γιατί η Τολοκονίκοβα είναι από τη Δευτέρα σε απεργία πείνας. Στο τέλος ήθελα να φωνάξω “το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απόλα τα κελιά” αλλά συγκρατήθηκα, αφού ένας χιπστεροκάγκουρας (που μάλλον θα ήθελε να ήταν μέλος των PUSSY RIOT) μας τα είχε πρήξει σε όλη την ταινία. Να πουν και Deadmemories και Stelios που ήταν στην προβολή αν τους άρεσε.
^ Μπράβο, ήθελα να γράψω κι εγώ γι αυτό αλλά δεν είχα αντοχές
Πολύ καλό -κατά πρώτο λόγο- πολιτικό ντοκιμαντέρ. Πολύ καλή απεικόνιση της σύγχρονης Ρωσίας. Παρηγορήθηκα λίγο και για τα δικά μας, ό,τι σκατά και να έχει τούτη η χώρα τουλάχιστον δεν έχει Ορθόδοξη Τζιχάντ να θεωρεί τους πολιτικοθρησκευτικούς αντίπαλους σατανισμένους. Ακόμη…:-s
Θεός ο χιπστεράς. Το ντύσιμό του όλα τα λεφτά. Εμείς δεν ήμασταν τόσο κοντά ώστε να μπορούμε να ακούσουμε τα μαργαριτάρια που σίγουρα θα έλεγε.
Πολύ καλή η ταινία και επίκαιρη. Όπως είπε και ο Ρεντραμ, η Νάντια πρόσφατα ξεκίνησε [U]απεργία πείνας[/U]. Τα παρουσίαζε ωραία τα γεγονότα και ήταν βασισμένη σε πολλά στοιχεία, είχε συνεντεύξεις από μέλη της μπάντας, τις οικογένειές τους ακόμα και από φανατικούς θρησκόληπτους που θα ήθελαν να τις κάψουν στην πυρά. Το πολιτικό σύστημα της σύγχρονης Ρωσία είναι πραγματικά πολύ σάπιο και δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου. Αν τολμήσεις να πας αντίθετα στο σύστημα την έχεις κάτσει.
Χτες είδα το Blackfish το οποίο ήταν επίσης πάρα πολύ καλό. Παρουσίαζε με πολλές λεπτομέρειες διάφορα περιστατικά που έχουν γίνει με όρκες (πολλά περιστατικά, δεν το πίστευα ότι έχουν γίνει τόσα πολλά ατυχήματα-επιθέσεις και έχουν χάσει τη ζωή τους τόσοι πολλοί άνθρωποι) και πραγματικά σε έκανε να λυπηθείς τις κακόμοιρες τις φάλαινες. Κρίμα και για όσους έχουν χάσει τη ζωή τους, γιατί πολλοί από αυτούς έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για να βελτιώσουν τις συνθήκες κράτησης των ζώων, αλλά είναι κρίμα και για αυτά τα ζώα που αναγκάζονται να ζουν σε απαράδεκτες συνθήκες. Πραγματικά είναι σαν να είσαι φυλακισμένος για όλη σου τη ζωή μέσα σε μια μπανιέρα. Ε κάποια στιγμή θα θέλεις να ξεσπάσεις και να εκτονώσεις την απογοήτευση και τη θλίψη σου. Οι εταιρίες που θησαυρίζουν από αυτές τις απαράδεκτες παραστάσεις όλες τις φορές κρέμασαν τους υπαλλήλους τους και έλεγαν ότι αυτοί φταίνε για το ατύχημα και ότι αυτοί δεν έκαναν κάτι καλά. Αυτοί είναι που πρέπει να καταδικαστούν και να σαπίσουν σε ένα κελί. Και πραγματικά είναι τραγικό που συνεχίζουν να λειτουργούν ακόμα αυτά τα πάρκα.
Αυτά τα 2 ντοκιμαντέρ είδα και ήταν και τα δύο άψογα. Είδα και ορισμένες ταινίες, αλλά θα επανέλθω με άλλο ποστ.
