Καλύτεροι δίσκοι της δεκαετίας 2010-2019 ('10's)

Συνεχιστε.

3 Likes

10 Riffs

Cave Of Swimmers - The Skull
Chevelle - Shot from a Cannon
Elder - Dead Roots Stirring
Leprous - Coal
Mutoid Man - Kiss Of Death
Omar Rodriguez-Lopez - Piojos Histericos
Pain of Salvation - Eleven
Riverside - Celebrity Touch
Sleepin Pillow - Skinny Puppy
Swans - She Loves Us!

2 Likes

Accept-Blood Of The Nations
Enforcer-Diamonds
Metallica-Hardwired…
Paradise Lost-Tragic Idol
Ghost-Meliora
Baroness-Purple
Mastodon-Emperor Of Sand
Judas Priest-Firepower
Mgla-Exercises In Futility
Power Trip-Nightmare Logic
Satan-Life Sentence

3 Likes
  • Bring Me The Horizon - Sempiternal
  • Bring Me The Horizon - That’s the Spirit

Με 2 άλμπουμ μπαίνουν για τη δεκαετία αυτή οι BMTH. Mέχρι στιγμής έχω βάλει 12 δίσκους στους καλύτερους της δεκαετίας. Πιστεύω μέχρι το τέλος της χρονιάς, με τις κυκλοφορίες που αναμένονται, να γίνει ένα Top - 20 ή έστω ένα Top - 15.

1 Like

21 άλμπουμ πολύ πρόχειρα και με τυχαία σειρά.

A Forest Of Stars - A Shadowplay For Yesterdays
Oranssi Pazuzu - Värähtelijä
Urfaust - Der freiwillige Bettler
Manes - Be All End All
Arcturus - Arcturian
Haken - Mountain
Riverside - New Generation Slave
Soen - Lykaia
Virus - The Agent That Shapes The Desert
Caligula’s Horse - Bloom
Steven Wilson - Hand. Cannot. Erase.
Ulver - the Assasination of Julius Caesar
Leprous - Coal
Hexvessel ‎– No Holier Temple
Black Rebel Motorcycle Club - Beat The Devil’s Tattoo
Anna Von Hausswolff - The Miraculous
Mark Lanegan - Blues Funeral
Witchcraft - Legend
Iceage - You’re Nothing
Crusades - Perhaps You Deliver This Judgment With Greater Fear Than I Receive It
Audrey Horne - Blackout

6 Likes

Προσθέτω κι εγώ το Blackout από Audrey Horne, φοβερός δίσκος!

Μόνος σου τα λες , μόνος σου τα ακούς! :stuck_out_tongue_closed_eyes:

Για να δούμε την δικιά σου λίστα ρε …

Όλα τα παρακάτω θα μπορούσαν να είναι στο ν.1
Ghost - Meliora
Kawir - Isotheos
Macabre Omen - Gods of War - At War
Riot - Immortal Soul
Audrey Horne - Audrey Horne
Mgla - Exercises In Futility
Deafheaven - New Bermuda
Kvelertak - Kvelertak
Arcade Fire - Reflektor
Clutch - Earth Rocker
Moonsorrow - Varjoina kuljemme kuolleiden maassa
Biffy Clyro - Opposites
Amenra - Mass VI
Avenged Sevenfold - Nightmare
Leprous - Malina

1 Like

Νομίζω ότι από τις παραπάνω λίστες ταυτίζομαι αρκετά με το γούστο του συνονόματου Kostas_L. Εγώ θα ξεχώριζα τα παρακάτω (σημειώνοντας ότι, δυστυχώς, δεν έχω προλάβει ν’ ακούσω πολλά CD που θα ήθελα από αυτήν τη δεκαετία):

Από A Forest of Stars και το “Oppurtinistic thieves of spring” και το “A shadowplay for yesteredays” είναι δισκάρες που θα εντυπωσιάσουν όποιον ψάχνει ψυχεδελικό/progressive/ατμοσφαιρικό black metal. Νομίζω γενικά είναι το συγκρότημα με το οποίο κόλλησα όσο με κανένα άλλο την προηγούμενη δεκαετία. Λατρεύω τον ήχο του βιολιού, τους πειραματισμούς και το black metal, άρα πώς γινόταν να μην; Επίσης το όνομα τους είναι απλά πανέμορφο κι ονειρικό.

Crippled Black Phoenix και “I, vigilante”, λίγο πριν το συγκρότημα πάρει την κατιούσα και γίνει συνώνυμο της κατρακύλας, της απογοήτευσης και της μετριότητας. Νομίζω ότι μπορώ με ασφάλεια να πω ότι το “We forgotten who we are” είναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ τραγούδι της δεκαετίας. Για όσους αναζητούν τη συγκίνηση στη μουσική, δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή.

“The subliminal man” (μην πω και τη συλλογάρα “Type Foundry session 1”) από Estranged, το “Ancient times” και το “The caravan” EP από Warsong, το “You 're nothing” από Iceage (σε λίγο πιο ψυχρό στυλ αυτό) καθώς κι ένας σκασμός κυκλοφορίες από τους Terrible Feelings (demo, “Tied up” EP, “Shadows”) είναι πράγματα που μ’ έκαναν ν’ αγαπήσω το τελευταίο, μελωδικό κύμα post-punk.

Από το αγαπημένο μας crust: “The prophet feeds” από Masakari (δίσκος-αποκάλυψη!) και το ομώνυμο των Jungbluth.

Από punk: η επιστροφή των Zounds ήταν ανέλπιστα καλή και το ομώνυμο 7" των Nuclear Spring μία ελπιδοφόρα ένδειξη.

Οι Mastodon, αν και όχι του στυλ μου, με εντυπωσίασαν με την πιο πιασάρικη στροφή του “The hunter”. Ίσως αποτελεί και το αγαπημένο μου album τους.

“Wars of the roses” και “Messe I.X-VI.X” από Ulver. Ιδίως το δεύτερο: σοκ και δέος.

Amenra: άλλη μία μπάντα που λάτρεψα αυτήν τη δεκαετία. “Mass V” και “Mass VI” δίσκοι που σε τσακίζουν στα δύο σαν να ήσουν ένα φύλλο χαρτί.

Από Ghost θα διαλέξω το “Infestissumam”. Παραμένει μέχρι σήμερα το πιο αγαπημένο μου album τους. Διαβολεμένο, radio-friendly rock.

“Terma” από Sadhaka για όσους θέλουν πειραματικό, συναισθηματικό black metal. Τυχεροί που τους είδαμε live. Ψάχτε τους.

“Arcturian” από Arcturus. Δεν μπορώ να το χωνέψω ακόμα πώς βγάλαν’ τέτοια δισκάρα στα γεράματα. Θα μπορούσα ν’ ακούσω άλλους 3-4 δίσκους από αυτούς σ’ αυτό το στυλ.

“Α umbra omega” από Dodheimsgard. Μια ζωή αυτοί θα κάνουν τα δικά τους-μια ζωή εμείς θα ακολουθούμε.

Από ελληνικούς δίσκους θα ξεχώριζα:

Το “With my bear hands” EP και το “The dawn chorus” από Despite Everything. Pop-punk πρώτης κλάσεως που δεν έχω ξανακούσει να παίζεται έτσι από ελληνική μπάντα.

Το “Four wall freedom” των Ruined Families. Παραμένει η αγαπημένη μου κυκλοφορία τους. Κολασμένο hardcore με κορυφαίο drumming, μανιακά φωνητικά, αιχμηρούς στίχους και μία διάχυτη Catharsis-ίλα να τα σαρώνει όλα. Επίσης ένα από τα κορυφαία ονόματα συγκροτημάτων ever.

“Cliche” και “Swallow” από Monovine. Ναι, μόνο και μόνο γιατί είναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ξεπατίκωμα των Nirvana που έχει γίνει ποτέ. Όποιοι είναι fans των προαναφερθέντων και δεν τους έχουν τσεκάρει ας ετοιμαστούν για ένα ισχυρό σοκ.

Sarabante “Remnants” και το “Έρμαια των καιρών/Under the shadows” EP. Απλά ένας άψογος neo-crust δίσκος που θα αρέσει και στην πλειοψηφία των μεταλάδων το πρώτο, ενώ το δεύτερο περιέχει μάλλον το καλύτερο κομμάτι τους. Από κοντά και το “Poisonous legacy”, βέβαια, που σαν πιο πρόσφατο θα δείξει αν θα κρατήσει όσο τ’ άλλα.

Antimob “Antimob”. Ο κορυφαίος ελληνικός hardcore δίσκος της δεκαετίας. Ο δίσκος που βγήκε τη σωστή στιγμή, με τους σωστούς στίχους, το σωστό συναίσθημα και την τσίτα που άρμοζε στην εποχή. Σαν να τρως αλλεπάλληλες μπουνιές στη μούρη.

Tardive Dyskinesia “Static apathy in fast forward”. Δεν είμαι οπαδός του djent, αλλά αυτό το album έχει τόσο χαρακτηριστικές μελωδίες σ’ ένα γενικά περίπλοκο μουσικό σύνολο που δεν μπορείς παρά να μαγευτείς.

Ατοπία “Ατοπία”. Για όσους δεν τους ξέρουν, σ’ αυτούς παίζει/τραγουδάει βασικό μέλος των παλιών Ανάσα Στάχτη και Ανατέλλων Τρόμος. Ελληνόφωνο hardcore/crust με πολλές metal επιρροές, διπλά φωνητικά, πεντακάθαρη παραγωγή κι ένα βιολί σαν το κερασάκι στην τούρτα.

Το ομώνυνο των Bad Trip. Για όσους δεν τους γνωρίζουν, ας φανταστούν μία εμνευσμένη instrumental εκδοχή των Neurosis/Tool με samples και κορυφαίο drumming.

To ομώνυμο των Conspiracy of Denial. Ο αγαπημένος μου ελληνικός crust δίσκος της δεκαετίας. Τέλεια γυναικεία φωνητικά.

Universe 217 “Never”. Μου αρέσουν γενικά όλα τα albums τους, αλλά αυτό το ξεχωρίζω περισσότερο από τ’ άλλα.

Λήθη “Λήθη”. Ο δεύτερος αγαπημένος μου ελληνικός crust δίσκος της δεκαετίας. Σαπίλα και θάνατος μόνο. Οι μεταλάδες που δεν τους ξέρουν, ας τσεκάρουν άμεσα. Έχουν διαλύσει πλέον.

“Omonoia”, αλλά κυρίως “Throes”, από Allochiria. Ιδίως το δεύτερο, ακόμα δεν έχω διανοηθεί τι δίσκαρο βγάλανε.

Το πρώτο από Καταχνιά επίσης θα έπρεπε να βρίσκεται σε οποιαδήποτε λίστα που αφορά τον ελληνόφωνο σκληρό ήχο. Instant classics σχεδόν το σύνολο του album.

Και τα δύο albums των Villagers of Ioannina City (“Riza” και “Zvara/Karakolia” EP) είναι πρωτότυπα albums που έκαναν κάτι ξεχωριστό. Όσο σούπα και να θεωρούνται πλέον, δεν μπορώ να μην τα σημειώσω κι αυτά.

“Oi magoi” από Hail Spirit Noir, όπως σημείωσε και κάποιος παραπάνω. Απλά μίλια μακριά από ό,τι συνηθίζαμε να ακούμε από ελληνική μπάντα, από άλλον πλανήτη.

Dead Congregation “Promulgation of the fall”. Άπιαστος death metal δίσκος. Από αυτούς που τους ακούς και απορείς με την έμπνευση και τη συνθετική ευφυία.

Bonus, η συλλογή “35” για όποιο θέλει μία ενδεικτική ματιά στην ελληνική D.I.Y. σκηνή. Από stoner και sludge μέχρι hardcore και crust.

6 Likes

Περιόρισα 1 άλμπουμ από κάθε μπάντα, γιατί εδώ χωράνε και μερικές δισκογραφίες :slight_smile:

  1. LEPROUS - Bilateral
  2. DIABLO SWING ORCHESTRA - Pandora’s Pinata
  3. IGORRR - Savage Sinusoid
  4. STEVEN WILSON - The Raven That Refused To Sing
  5. TESSERACT - Altered State
  6. EARTHSIDE - A Dream In Static
  7. DEAD CAN DANCE - Anastasis
  8. ULVER - The Assassination of Julius Caesar
  9. JUDAS PRIEST - Firepower
  10. NE OBLIVISCARIS - Portal of I
  11. IHSAHN - Arktis
  12. FATES WARNING - Theories of Flight
  13. HAKEN - Affinity
  14. MYRATH - Tales of the Sands
  15. ENFORCER - Diamonds
  16. RIVERS OF NIHIL - Where Owls Know My Name
  17. IRON MAIDEN - The Book of Souls
  18. SEPTICFLESH - Codex Omega
  19. GHOST - Prequelle
  20. THANK YOU SCIENTIST - Maps of Non-Existent Places
  21. TIGRAN HAMASYAN - Mockroot
  22. BENT KNEE - Land Animal
  23. OSTURA - The Room
  24. THE DEAR HUNTER - Act IV: Rebirth In Reprise
  25. BABYMETAL - Babymetal
  26. AYREON - The Source
  27. EPICA - The Holographic Principle
  28. DREAM THEATER - Dream Theater
  29. HAIL SPIRIT NOIR - Oi Magoi
  30. EVERYTHING EVERYTHING - A Fever Dream
  31. MUSE - Drones
  32. PROTEST THE HERO - Scurrilous
  33. AENAON - Hypnosophy
  34. CIRCUS MAXIMUS - Nine
  35. ROTTING CHRIST - Kata ton Daimona Eautou
  36. THRESHOLD - March of Progress
  37. METALLICA - Hardwired… To Self Destruct
  38. OPETH - Pale Communion
  39. UNEXPECT - Fables of the Sleepless Empire
  40. STRATOVARIUS - Nemesis
  41. VOYAGER - V
  42. RIVERSIDE - Wasteland
  43. ORPHANED LAND - Unsung Prophets and Dead Messiahs
  44. SOILWORK - The Living Infinite
  45. BETWEEN THE BURIED AND ME - The Parallax II

edit: Το καινούργιο Townsend παίζει να μπει στο τοπ5.

5 Likes

Το καινούργιο Townsend παίζει να μπει στο τοπ5.

Πολύ ενδιαφέρουσα η λίστα σου αλλά το σχόλιο για Devin όλα τα λεφτά.
Δεν ξέρω για την δεκαετία αλλά για φέτος είναι το απόλυτο φαβορί για AOTY. Προσωπικά μιλώντας, πάντα.

μεγαλη μπαλα

1 Like

δεύτερη δωδεκάδα

Asaf Avidan - Gold Shadow
Benjamin Clementine - At Least For Now
Crystal Fairy - Crystal Fairy
Incura - Incura
Lorde - Melodrama
PJ Harvey - Let England Shake
Steven Wilson - Grace for Drowning
Thank You Scientist - Stranger Heads Prevail
The Black Keys - Brothers
The Dear Hunter - Act V Hymns with the Devil In Confessional
Witchcraft - Nucleus
Woods - City Sun Eater In The River of Light

1 Like

Άκουσα το νέο single των Pallbearer, “Atlantis” και ειλικρινά έπιασα τον εαυτό μου να μη δίνω καμία σημασία ενώ έπαιζε και το έκλεισα. Σε δευτερόλεπτα άρχισα να σκέφτομαι τι απέγινε η έμπνευση του ντεμπούτου τους… Και ναι, το “Sorrow and Extinction” είναι από τα γοητευτικότερα διαμάντια του undergound χώρου με το οποίο είχα έρθει τότε σε επαφή. Είχαν μια άγνοια για ξεκίνημα, είχαν εξωφυλλάρα, είχαν τα φάλτσα των φωνητικών, είχαν ταξιδιάρα ψυχή και leads που νιώθεις ότι δε θα τελειώσουν ποτέ. Έχει το τεράστιο (απ’ όλες τις απόψεις) “Given to the Grave”. Έδωσαν ρέστα και κατάφεραν ν’ αποδείξουν ότι τέτοιοι δίσκοι δε ξαναβγαίνουν ούτε από τους ίδιους τους δημιουργούς.

1 Like

Όταν με το καλό φτιάξω λιστα, αυτό είναι στην κορυφή.

Όταν έμαθα την ύπαρξη αυτού του thread, αποφάσισα μόλις βρω χρόνο να δώσω και εγώ μια 50αδα, μιας και αυτή η δεκαετία είναι ουσιαστικά η μόνη που παρακολούθησα ενεργά και συνειδητά, από μουσικής πλευράς. Με τυχαία σειρά, να οι 50( για 30 ξεκίνησα και δεν σταματούσα) δίσκοι που θα έχω να λέω προσωπικά πως τους έζησα όταν βγήκαν και θα τους άκουγα με άνεση και ετούτη την στιγμή. Συνειδητά δεν έβαλα και άλλους για να μην φανεί πως δεν μπορώ να διαλέξω :innocent:

Audrey Horne - Audrey Horne
Estranged - The Subliminal Man
Deathspell Omega - Paracletus/ Synarchy Of Molten Bones
Enslaved - Axioma Ethica Odini/E
Darkthrone - Circle the wagons/ Underground/Arctic Thunder/Old Star (καμία αντικειμενικότητα)
Ghost - Opus Eponymous/Meliora
Altar Of Plagues - Teethed Glory And Injury
Atlantean Kodex - The White Goddess
In Solitude - Sister
Carcass - Surgical Steel
Clutch - Earth Rocker
Beastmilk - Climax
Cultes Des Ghoules - Henbane
Dead Congregation - Promulgation Of The Fall
Triptykon - Melana Chasmata
Blut Aus Nord - Memoria Vetusta III
hail Spirit Noir - Oi Magoi
Teitanblood - Death
Macabre Omen - Gods Of War - At War
Grand Magus - Hammer Of The North/Triumph And Power
Dodheimsgard - A Umbra Omega
Chelsea Wolfe - Abyss
Mgla - Exercises In Futility
Kataxnia - Kataxnia
Swans - The Glowing Man
Iggy Pop - Post Pop Depression
Vektor - Terminal Redux
Arcturus - Arcturian
Antaeus - Condemnation
Zeal And Ardor - Devil Is Fine
Ulcerate - Shrines Of Paralysis
Converge - The Dusk In Us
Ulver - The Assasination Of Julius Caesar
Amenra - Mass VI
Dodecahedron - Kwintessens
Akercocke - Renaissance In Extremis
WITTR - Thrice Woven
Qotsa - Villains
Antimob - Antimob
Lethe - Lethe
Sulphur Aeon - The Scythe Of Cosmic Chaos
Necrophobic Mark Of The Necrogram
Rotting Christ - Kata ton Daimona Eaytoy
Varathron - Patriarchs Of Evil
Portal - Vexovoid
Svartidaudi - Revelations Of The Red Sword
Misthyrming - Algleymi
King Apathy - Wounds
Panopticon - The Scars Of Man In The Once Named Wilderness I and II
Rival Sons - Feral Roots

EDIT: Και το Abigor - Leytzmotif Lucifer κάπου εκει μέσα!

8 Likes

Ολα ωραία και “ψαγμενα” αλλα βαλτε μεσα και τα incorruptible και dystopia απο iced earth. Ειδικά το incorruptible είναι εκπληκτικό

Έχεις πολλά ωραία μέσα. Μοναδικές παραφωνίες που με εξέπληξαν, τα Carcass και Rotting Christ -τόσο πολύ σου άρεσαν; Κουβέντα να γίνεται, δηλαδή, εγώ τα θεωρώ κακά album γενικότερα, όχι απλά να τα βάλω σε τέτοια λίστα…

Να σου πω την αλήθεια, αν έκανα λίστα με πιο αντικειμενικά κριτήρια δεν ξέρω αν θα χωρούσαν, ειδικά το RC. Απλά σκέφτηκα τα 50 πρώτα που θα άκουγα και σήμερα και δέθηκα και συνειδητά άφησα άλλα που με εντυπωσίασαν περισσότερο. Τώρα το RC, προσωπικά το θεωρώ το καλύτερο τους την δεκαετία, για μένα πάνω και από το Εάλω.

Για Carcass ναι μου άρεσε πολύ, ήξερα κάπως τι να περιμένω. Ίσως μέτρησε και η ηλικία, το reunion το ότι ζω Carcass δίσκο, ο ήχος, ένα μείγμα.

Φυσικα και κουβέντα να γίνεται!