μιας και δεν εχουμε θρεντ, το ανοιγω λοιπον. πως τα βλεπετε φετος?
Προσωπικα βλεπω τη Ρεαλ και τη Φενερ στο final4, μετα λιγο το χαος.
ο ολυμπιακος εχει βατο ομιλο και βγαινει μεσα στις 2 πρωτες.
του παναθηναικου τον βλεπω δυσκολο αρκετα και θα παλεψει για 3η/4η θεση. Νομιζω οτι Φενερ, Μπαρτσελονα, και Αρμανι εχουν καλυτερα ροστερ, με τις 2 πρωτες να ειναι φαβορι, και παναθηναικο, αρμανι και μπαγερν να παλευεουν για τις αλλες δυο θεσεις.
η γνωμη σας?
Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ είναι μακράν τα πρώτα φαβορί για F4.
Κανονικά θα πρεπε να είναι και οι δύο τούρκικες αλλά μετά και τα απρόσμενα περσινά χάλια της Φενέρ ποτέ δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος με αυτούς.
Η Μακάμπι και ο Ολυμπιακός (αν επιστρέψουν οι τραυματίες, ρολάρει κάπως η ομάδα κλπ κλπ) νομίζω θα είναι οκτάδα και θα παίξουν τις όποιες ελπίδες τους. Τι ίδιο και το Μιλάνο αν και μοιάζει κάπως αποδυναμωμένο σε σχέση με πέρσι χωρίς Λάνγκφορντ, Τζέρελς.
Σίγουρα στην πορεία κάποια αουτσάηντερ (Ούνικς, Λαμποράλ) θα πιάσουν καλή φόρμα και ίσως απειλήσουν τους παραπάνω.
οπα σωστος, η τσσκα ειναι μεν αποδυναμωμενη αλλα υπολογισιμη παντα, εφυγε ο κριστιτς και ηρθε ενας αμερικανος αρκετα πιο κοντος αλλα κ σιγουρα πιο ευκινητος. για να δουμε τι θα αλλαξει ο ιτουδης.
η φενερ περσι μπορει να μην πηγε τοσο καλα, αλλα φετος την περιμενω αρκετα βελτιωμενη. ο ομιλος του παναθηναικου ειναι μακραν ο πιο δυσκολος και θα εχει ωραια ματσακια.
την εφες δεν την πιστευω και τοσο, αλλα με τον ντουντα δεν ξερεις.
η μακαμπι τον κρατησε τον Ταιους? πολυ μου αρεσε αυτος ο παιχτης!!
οσο για εμας, οσο και να γουσταρω τον τομιτς, θα χρειαστει μια βοηθεια απο καποιον. το πιο καλο θα ειναι να καθισει καποιος προπονητης μαζι του σαν συμβουλος κι ας εδειξε χτες οτι το εχει με το τρικ με τους 4 κοντους. σε ενδεχομενη αποτυχια, θα αρχισει η γκρινια περι μη κανονικου προπονητη κτλ. ενας να τον βοηθησει καλος θα ηταν.
…τσσκα:):!:
ο Ιτούδης θα το σηκώσει φέτος
Τιτάνα Μάρντι κλείσε μας τα στόματα, βγες πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης :!:
Επίσης κάτι μου λέει ότι σύντομα θα ασχοληθεί η Ευρώπη με τον Ντάμιαν Κούλιγκ (της Τούροβ επίσης).
Edit: Αν και όταν το γραφα είχα στο μυαλό μου ως έτος γέννησης το '94 που γράφει το σάητ της ευρωλίγκας, ενώ στην πραγματικότητα είναι το '87.
Ντούντα forever.
Με την ολοκλήρωση της 1η φάσης, γι’ άλλη μια χρονιά φαίνεται ότι η Ευρωλίγκα δεν μπορεί να ανεβάσει το επίπεδό της ως διοργάνωση.
Καμία από τις 3+3 (Ρεάλ, Μπάρτσα, ΤΣΣΚΑ + Ολυμπιακός, ΠΑΟ, Μακάμπι) προβλεπόμενες ομάδες δεν κινδύνευσε να αποκλειστεί και μάλιστα οι 5 από τις 6 πήραν σχετικά άνετα κάποια από τις 2 πρώτες θέσεις του ομίλου τους. Μόνο ο ΠΑΟ βγήκε τρίτος (άνετα και αυτός, πιο άνετα από πέρσι), σε μια χρονιά όμως που έριξε κι άλλο το μπάτζετ και ανανέωσε σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ του.
Η Μακάμπι που δείχνει αρκετά πεσμένη σε σχέση με πέρσι τερμάτισε 2 νίκες πάνω από την επόμενη ομάδα, ο Ολυμπιακός πήρε την πρώτη θέση παίζοντας μετριότατο μπάσκετ και γενικά τίποτα δεν δείχνει ότι κάποια μη-προβλεπόμενη ομάδα πλην των Εφές, Φενέρ (που όμως έχουν ξοδέψει υπέρογκα) μπορεί να κάνει το βήμα για το final-4. Δυστυχώς οι ομάδες που πήγαν κάποτε να κάνουν κάτι τέτοιο είτε έπεσαν σε παρακμή (Μάλαγα, Ταού) είτε εξαφανίστηκαν εντελώς (Σιένα).
…παραμονή Πρωτοχρονιάς αρχίζει η επόμενη φάση???:):!:
Κρίμα πάντως που δεν υπάρχει μια διοργάνωση με πραγματικό ενδιαφέρον που να αξίζει να παρακολουθήσει κανείς. Μετά την ανυποληψία και την έλλειψη ανταγωνισμού της Α1 είχα εναποθέσει τις ελπίδες μου στην Euroleague. Παλιά…
Πως θα σας φαινόταν αλήθεια μια αλλαγή στο σύστημα διοργάνωσής της, με πλεϋ οφ στο στυλ του NBA; Αυτό το τοπ 16 μου φαίνεται βαρετό πλέον…
(Μπορεί και να πετάξω μαλακία, αλλά) το θέμα είναι ότι οι διοργανωτές της Ευρωλίγκας δεν αισθάνονται ότι ανταγωνίζονται το NBA, αλλά τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις και ιδιαίτερα το Champions League. Και το πρόβλημα είναι ότι ενώ το Champions League εδώ και κάμποσα χρόνια αναβάθμισε τον εαυτό του κόβοντας την epic fail δεύτερη φάση των ομίλων και περνώντας κατευθείαν στο ψητό των knock outs, η Ευρωλίγκα ακολούθησε αντίστροφη πορεία και το γάμησε εντελώς μ’ αυτό το σύστημα όπου για μήηηηηηνες απλά περιμένεις να τελειώσουν οι γαμημένοι όμιλοι και να πάμε στα προημιτελικά.
Θα μου πεις, με τόσο πεσμένο το επίπεδο του ανταγωνισμού ανάμεσα στα top clubs και τους “υπόλοιπους”, μήπως έχουν κι άλλη επιλογή;
Τι να μας πείτε ρε γατάκια μπασκετικοί \m/
You’ve got a point here!
Περιμένουμε μήνες να τελειωσει το βασανιστήριο των ομίλων μπας και δούμε καμμιά αμφίρροπη αναμέτρηση και με λίγο καλύτερο θέαμα.
Νομίζω ότι η Euroleague δεν έχει μόνο ανάγκη αλλαγής συστήματος (όμιλοι, μετά πλέϋ οφ, μετά τελικοί). Χρειάζεται και ανακάτεμα της τραπουλας για να αναθερμανθει το ενδιαφέρον. Πως θα σας φαινόταν να υιοθετήσουμε το διαχωρισμο του NBA σε Ανατολή και Δυση και οι ομάδες της κάθε Περιφέρειας να ζευγαρώνουν από τα ημιτελικά και μετά; Στη Δύση θα είχαμε Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και λοιπούς, στην Ανατολή Βαλκάνια, Τουρκία, Ισραήλ και πρωην σοβιετικές δημοκρατίες. Μετά τελικοί Περιφέρειας στις 2 ή 3 νίκες, ημιτελικοί στις 3 νίκες και τελικοί στις 4 νίκες. Δε νομίζω βέβαια να πραγματοποιηθεί ποτέ κάτι τέτοιο.
Πραγματικά ανάθεμα κι αν ξέρουν τι θέλουν. Ο Γράκχος έχει ένα δίκιο, πάντως. Το Ch L ζηλεύουν οι ευρωλιγκαραίοι. Αλλά δεν έχουν και κάτι ξεκάθαρο στο νου τους… Σίγουρα θέλουν να το πουλήσουν καλύτερα, αλλά είτε δεν ξέρουν, είτε δεν μπορούν. Και τα κίνητρα είναι αστεία. Τα δυόμιση κατοστάρικα πχ, για την κατάκτηση της κούπας είναι γελοίο και να το λέμε…
Και για μένα η πρώτη φάση είναι ότι πιο βαρετό υπάρχει στον πλανήτη. Δεν έχω την ίδια άποψη για το τοπ-16, που είναι πολύ ενδιαφέρον, αν και στο τέλος, πάλι οι γίδιοι θα περάσουν.
Δεν προσελκύουν εμπορικά το κάτι παραπάνω. Με το να βάζουν όρους για τη συμμετοχή, με άδειες τύπου Α, Β ή YYZ (τυχαίο), γελάει ο κόσμος. ΤΣΣΚΑ, Ολυμπιακός, Μπάρτσα κλπ, θα έπρεπε να παίζουν στο Κόρατς ή στο Ράπαν.
Ας αποφασίσουν φερειπείν αν είναι πολλά ή λίγα τα 30 παιχνίδια που σε πάνε στο φ4. Αν είναι οκ, ας το κάνουν με ότι θέλουν, αλλά να έχουν κάποιο αντίκρυσμα όλα τα ματς γμτ. Αυτό με τις περιφέρειες, σε στυλ ΝΒΑ είναι καλό, αλλά τα παιχνίδια θα είναι μάλλον περισσότερα, εκτός αν οι ομάδες των δυο περιφερειών δεν παίζουν καθόλου μεταξύ τους στην reguar season. Τώρα έχουν κάτι υποβιβασμούς κλπ…παπαριές καμαρωτές…
Θυμάμαι όταν ο Άρης περνούσε στους 8, αλλά ήταν μόνο 8, στα τέλη της δεκαετίας του 80 και γινόταν χαμός στον όμιλο… Γεγονός που ωχριούσε βέβαια μπροστά στην εποχή καμιά δεκαετία πίσω (και αυτό το θυμάμαι, δυστυχώς), που ο όμιλος είχε 6 ομάδες και ήταν όλα μακελειό. Και εκεί είχε ενδιαφέρον, αλλά ήταν και άλλες οι εποχές…
Οι ηλίθιοι που διοργανώνουν την Ευρωλίγκα (η FIBA παλιότερα και τώρα η ULEB) ξεσκίστηκαν στο πειραματισμό εδώ και μια εικοσαετία, έχουν εφαρμόσει ότι πιο ανορθολογικό σύστημα διεξαγωγής υπάρχει για να καταλήξουν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν, το σύστημα που ίσχυε την περίοδο 1991-96 συν την προσθήκη μιας άχρηστης ρέγκιουλαρ σίζον. Ο ανταγωνισμός έχει πέσει όχι γιατί δεν υπάρχει παραγωγή νέων παιχτών αλλά διότι με την εφαρμογή του νόμου μποσμάν οι τέσσερις πέντε πλουσιότερες ομάδες (συν το NBA) έχουν την ευχέρεια να αγοράζουν χωρίς περιορισμό οτιδήποτε καλό αναδεικνύεται, με αποτέλεσμα να έχουμε από τη μια λίγες ομάδες με γεμάτα ρόστερ μέχρι και τον 12 παίκτη και φυσικά μπάτζετ που φτάνουν τα 20 ή 30 εκατομμύρια, κι από την άλλη ομάδες των 4-5 εκατομμυρίων.
Γενικά είναι έτσι δομημένος ο επαγγελματικός πρωταθλητισμός στην Ευρώπη σε όλα τα αθλήματα εξ’ αρχής και όχι μόνο στο μπάσκετ, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε οικονομικές ανισότητες που ακυρώνουν την έννοια του ανταγωνισμού. Η μόνη ρεαλιστική λύση είναι η θέσπιση κάποιας μορφής σάλαρι καπ. Η κλειστή λίγκα τύπου NBΑ δεν ταιριάζει στην Ευρώπη γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με πολλά κράτη, διαφορετικές κουλτούρες και διαφορετική οργάνωση των εθνικών λιγκών. Το σύστημα στην Αμερική είναι έτσι χτισμένο με τα Πανεπιστήμια που μπορεί να υποστηρίζει τη NBA από άποψη παραγωγής νέων παιχτών. Κάτι αντίστοιχο στην Ευρώπη πολύ φυσιολογικά δεν υπάρχει, τον αντίστοιχο ρόλο έχουν αναλάβει άτυπα και από οικονομική ανάγκη οι μικρότερες ομάδες, με τη φρούδα ελπίδα ότι κάποτε θα αποκτήσουν κι αυτές την οικονομική άνεση που θα τους επιτρέψει να ανταγωνιστούν κολοσσούς τύπου Ρεάλ Μαδρίτης και ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Όσον αφορά την υιοθέτηση του συστήματος των πλέι-οφ και στην φάση των ημιτελικών-τελικών, κάτι τέτοιο έγινε στην πρώτη (διασπασμένη) Ευρωλίγκα του 2001 όταν πέρα από τους άμεσα ενδιαφερόμενους που συμμετείχαν στους τελικούς δεν πρέπει να ενδιαφέρθηκε κάποιος άλλος με αποτέλεσμα να καταργηθεί και πολύ σωστά από την επόμενη χρονιά. Το φάιναλ φορ έχει το πολύ μεγάλο πλεόνεκτημα πως δεν προεξοφλεί τον τελικό νικητή βάσει της δυναμικότητάς του στα χαρτιά. Πέρα από το ότι αποτελεί την ελάχιστη δικλείδα ασφαλείας που επιτρέπει έστω και θεωρητικά στον αδύναμο να έχει βλέψεις για τον τίτλο απέναντι στο μεγάλο φαβορί, μοιάζει -αναλογικά πάντα- πάρα πολύ με την κούρσα της μιας ανάσας των 100 μέτρων και αυτό ευτυχώς είναι ένα συμπέρασμα που έχουν διαπιστώσει ακόμα και τα λιγούρια που λυμαίνονται διοικητικά και οικονομικά τον χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Έχεις δίκιο σε αυτό που λες για την κούρσα της μιας ανασας που μπορεί να δώσει ελπίδες κ στο outsider. Όμως γιατί να γίνεται τέτοια διαφήμιση και έξοδα για μια διοργανωσουλα των 4 ματς στην οποία μάλιστα ο μικρός τελικός είναι μια μαλακια και μισή που δεν ενδιαφέρει τον κόσμο και αποτελεί αγγαρεία για τους Αθλητες; Αν δεν θέλουμε πλεϋ οφ και τελικούς με best of 5 ή best of 7 Όπως στο ΝΒΑ, να το καταργήσουμε το final 4 και να έχουμε ένα ματσάκι νοκ άουτ όπως ο τελικός του CL αφού κάνουμε συνεχώς σύγκριση μεταξύ τους…
…δεν διαφωνώ, απλά ίσως τους χρειάζεται αυτό το τέταρτο παχνίδι για τηλεοπτικά λεπτά:):!:
Συμφωνώ με τον Country Joe ότι θα ήταν έγκλημα να καταργηθεί ο θεσμός του Final Four, ο οποίος είναι ό,τι πιο έξυπνο σκεφτήκανε ποτέ οι καρεκλοκένταυροι της FIBA/ULEB, ενώ το δεύτερο καλύτερο στοιχείο είναι προφανώς τα πλέι οφφ, πρακτικά η προημιτελική φάση.
(Βέβαια αν συνεχίσουν οι πραγματικά μεγάλες πλην όχι και τόσο πλούσιες ομάδες του ευρωπαϊκού μπάσκετ να τους κάνουν κηδείες - θυμίζω ότι μέσα στη χρονιά κλείσαμε αισίως τέσσερις σεζόν στις οποίες οι τρεις “εκλεκτές” πήραν τ’ αρχίδια τους - μην εκπλαγείτε αν βρουν κάποια πρόφαση για να ξεφορτωθούν και το F4).
Το δε top 16 έχει προφανώς αρκετό ενδιαφέρον, αλλά είναι τεράστιο πρόβλημα το γεγονός ότι λειτουργεί ως δεύτερη φάση ομίλων, πώς το λένε, αυτή η γαμημένη πρώτη φάση με κάτι καφενεία σκοτώνει τα πάντα.
Ίσως η κατεύθυνση στην οποία η Ευρωλίγκα θα έπρεπε να κινηθεί για να ανεβάσει το επίπεδό της στο μέτρο του δυνατού, είναι το να σκεφτεί τρόπον τινά αντίστροφα σε σχέση με το format. Αφού αυτό που αρέσει στον κόσμο είναι τα πλέι οφφ, θα μπορούσαν να διευρυνθούν. Π.χ. ας κρατήσουν τα πλέι οφφ με τις 3 νίκες για το Final Four και ας προσθέσουν άλλη μια φάση πλέι οφφ των 16 στις 2 νίκες, όπως παλιά.
Φέτος έχω παρακολουθήσει ελάχιστα ματς. Όλα ήταν τραγικά. Δεν βλέπουμε καλό μπασκετ πλέον και αν η ευρωλίγκα δεν πάρει στοιχεία από το NBA προκοπή δεν βλέπει.
Η κατάργηση των ομίλων και ο διαχωρισμός δύσης ανατολής θα είναι πολύ καλή λύση για αρχή, γενικά οι δυνατοί να συναντιούνται μεταξύ του από πιο νωρίς και όχι μόνο στα play-of. Το σαλαρι καπ επίσης θα είναι χρήσιμο αφού οι ανισότητες στα budget δεν βοηθούν. Αλλά πρέπει να αλλάξουν λίγο και οι κανονισμοί του ίδιου του παιχνιδιού. Πρέπει να αρχίζουν να ευνοούνται λίγο οι επιθέσεις. Να μεγαλώσει η ρακέτα και να μην πετάνε όλοι τρίποντα συνεχώς. Πιο μεγάλα γήπεδα σε διαστάσεις, το τρίποντο στα 7,25 και ακόμα καλύτερα τα 3 δεύτερα στην άμυνα να μην ανοίγει κατασκήνωση ο ψηλός στην άμυνα.
το προβλημα ειναι ο ανταγωνισμος που περαν απο 4-5 ομαδες που εχουν την οικονομικη δυνατοτητα να ξοδεψουν λεφτα και να φτιαξουν ομαδες για φιναλ 4, ολες οι υπολοιπες λειτουργουν σαν κομπαρσοι. το format της διοργανωσης δεν θα ηταν προβλημα αν υπηρχε σοβαρος ανταγωνισμος
βεβαια οχι πως στο τσαμπιονς λιγκ ειναι διαφορετικα τα πραγματα, παλι οι ιδιοι και οι ιδιοι. ενας απο τους λογους που το εχω παρατησει πια και παρακολουθω μονο αμερικανικες λιγκες.
Άπατη πάει φέτος η Αρμάνι χωρίς Τζέρελς και Λανγκφορντ. Η εφές έφαγε 109 από τη Νίζνι :!:
Πάμε ρε θρύλε κάντο ντέρμπι σήμερα