Aρτι αφιχθεις απο το [B]Φεστιβαλ[/B],ετοιμαζομαι για υπερ-post καθως ειδα αρκετες ταινιες που θα ηθελα να σχολιασω.
Το Σαββατο ειχα κλεισει εισιτηρια να δω δυο ταινιες του [B]Aki Kaurismak[/B]i ,το ‘’[B]Drifting Clouds[/B]’’ και το ‘’[B]The Man Without A Past[/B]’’ ,το οποιο θα ηταν η δευτερη φορα που εβλεπα.Δυστυχως ομως αυτος ο περιορισμος του να πρεπει να παρεις τα εισιτηρια τρεις ωρες πριν την εναρξη της προβολης,ειχε ως αποτελεσμα να ακυρωθει η κρατηση για το πρωτο κι ετσι δεν το ειδα.Τσαντισμενος και με νευρα,αλλα και διψασμενος για ταινιες,εκανα βολτα μεσα στον χωρο οπου το ματι μου επεσε σε μια αφισσα που ελεγε οτι εκεινη τη μερα παιζονταν οι
κομμενες απο το Φεστιβαλ ταινιες με δωρεαν εισοδο.Γρηγορα εψαξα και βρηκα στην [B]Φιλιππου[/B],ενα εντελως
cult/υπογειο θεατρο,το ??[B]Θεατρο 90 Μοιρων[/B]?? oπου παιζοταν το ‘’[B]Athens By Night[/B]’’ του [B]Δημητρη Αρβανιτη.[/B]
Την ταινια δεν την προλαβα απο την αρχη και αυτο που ειδα ειχε ως εξης.Ταινια,οπως πολλες του ειδους,που εβριθε απο τηλεοπτικους μορφονιους και τηλεοπτικα μοντελα,χαζοκωμωδιουλα με πολυ βρισιδι,αλλα ψιλοεξυπνη ιδεα,που ομως οταν τελειωνε δεν σου αφηνε και κατι το ιδιαιτερο,ξεχνιοταν δλδ στο λεπτο.
Στο τελος της προβολης παρεβρεθηκε και ο σκηνοθετης [B]Νικος Αλευρας [/B]του οποιου η ταινια ??[B]Χαιρετισματα Στην Γερμανια[/B]?? ειχε επισης κοπει και θα προβαλλοταν την επομενη,και ακολουθησε μια ακρως ενδιαφερουσα κουβεντα περι των κριτηριων βασει των οποιων κοβονται οι ταινιες,περι ελληνικου σινεμα κλπ.Τον γνωρισα,ενδιαφερων τυπος,και φυσικα του ειπα την αποψη μου για την cult/απαγορευμενη ταινια του του 1976 ??[B]Πεφτουν Οι Σφαιρες Σαν Το Χαλαζι Κι Ο Τραυματισμενος Καλλιτεχνης Αναστεναζει[/B]??.
Το απογευμα ειδα οπως ειπα για δευτερη φορα ,το ‘’[B]The Man Without A Past [/B]’’ του [B]Aki Kaurismaki[/B].
??[B]Τhe Man Without A Past[/B]’’(2002) του [B]Aki Kaurismaki[/B]
Αντρας κατεβαινει απο το τραινο στο[B] Ελσινκι[/B],αλλα δεχεται επιθεση απο ληστες οι οποιοι εκτος του οτι τον κλεβουν,τον χτυπανε και βιαια με αποτελσμα εκεινος να παθει αμνησια.Μετα απο μια συντομη παραμονη στο νοσοκομειο,το σκαει,αλλα περισυλλεγεται απο καποιους φτωχους τυπους με τους οποιους γινεται φιλος,στη συνεχεια πιανει κι αυτος ενα container στην παραγκουπολη και το κανει σπιτι,στεκεται δλδ στα ποδια του σιγα σιγα,αναζητωντας ομως και την ταυτοτητα του,ενω κοντα ειναι και ο ερωτας.
Εκπληκτικη κινηματογραφιση,φανταστικη ταινια,αυτην τη φορα μου αρεσε ακομη περισσοτερο,διοτι ο [B]Φινλανδος[/B] μαστορας,ειναι ενας λιτος κι απεριττος δημιουργος ,που σκηνοθετει απλα ,αλλα πολυ ουσιαστικα τους ανθρωπους του περιθωριου,την καθημερινοτητα,τις εργασιακες σχεσεις,την αγαπη και τον ερωτα κι ολα αυτα παντα με ενα πολυ επιτυχημενο δραματικης φυσεως humour.
Και σε αυτην την ταινια διαπρεπει η μονιμη ηθοποιος του [B]Kati Outinen[/B],και σε αυτην ακουμε για αλλη μια φορα rnr/blues μουσικες επιλογες,ενω θαυμαζουμε τα χρωματα και τα μικροπραγματα που πρωταγωνστουν στα καλλιτεχνικοτατα πλανα του[B] Kaurismaki[/B].
Παρα πολυ καλη ταινια,οποιος δεν την εχει δει να την αναζητησει αμεσα,οπως και το συνολικο εργο του [B]Kaurismaki[/B].
Αργα το βραδυ γυρω στις 00:00 και μην εχοντας κανονισει κατι,βολοδερνοντας στο party του Φεστιβαλ,ανοιξε η ορεξη για μεταμεσονυκτια προβολη,με την ελπιδα οτι θα βρισκαμε εισιτηρια.
Εισιτηρια βρηκαμε,αλλα καλυτερα θα ηταν να μην ειχαμε βρει.
4 ταινιες του αταλαντου οπως αποδειχθηκε [B]Lior Shamriz[/B],δυο εφταλεπτης διαρκειας,μια δεκαλεπτη και μια ωριαια.
Οι τιτλοι των ταινιων ειχαν ως εξης:
1)??[B]Before the Flowers of Friendship Faded, Friendship Faded[/B]??(2007)
Φιλοι ψαχνουν να βρουν γιατι χαθηκε η φιλια τους.Τρομακτικη ατμοσφαιρα δημιουργημενη απο τον πρωταγωνιστη που ηταν σαν τον [B]Δρακουλα[/B],αλλα και απο τη μουσικη και τις παραμορφωμενες φωνες των αλλων δυο ηθοποιων.Ενδιαφερον εγχειρημα,ισως η πιο καλη απο τις τεσσερις ταινιες.
2)’’[B]Albania[/B]’’(2002)
Λεσβιες συζητανε για ενα film που εκανε η πρωην μιας εξ αυτων κι αρχιζουν τις ζηλειες,ενω το πιο ενδιαφερον σημειο της ταινιας ηταν τα γυμνα στηθη της μιας απο αυτες(μεταξυ μας,της καλυτερης)
3)’’[B]The Magic Desk[/B]’’(2008
Aργη,βαρετη,επιτηδευμενα ακαταλαβιστικη,αν και κατι ψιλοεβγαινε.Μου αρεσε η ερμηνεια της γυναικας ηθοποιου [B]Carola Regnier[/B],που δυστυχως οπως μας ειπε ο σκηνοθετης(o oποιος εφυγε πριν το τελος,μαλλον για να μην ακουσει τη γιουχα και τα αρνητικα σχολια)πεθανε περισυ.
4)’’[B]Mirrors for Princes[/B]’’(2011)
Eκτος του οτι δυσκολευομαι αρκετα να περιγραψω το story αυτου του αυτοσχεδιαστικου αισχους,ειλικρινα δεν βρισκω και το λογο.Που κολλαει η γλωσσα των [B]Σουμεριων[/B] και οι πηγες απο την ιστορια τους,με τη σχεση ενος πατερα κι ενος γιου,με τραγουδια,με τον γιο να τον βλεπουμε να τον παιζει,να χεζει και να ξυριζει τα αρχιδια ενος τυπου(ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΩ δεν κανω καθολου πλακα).Ο,τι πιο απαισιο καλλιτεχνικα εχω δει στη ζωη μου,δεν βλεποταν γι αυτο και στο τελος η αντιδραση του φιλοθεαμωνος κοινου ηταν ακρως χαλαρη,σε αντιθεση με το αρκετα δυνατο χειρικροτημα των προηγουμενων τριων ταινιων.
Κυριακη…
Η ωρα παει μια κι εγω κατηφοριζω στο λιμανι για το ??[B]Shadows in Paradise[/B]?? του [B]Aki Kaurismaki[/B]
‘’[B]Shadows in Paradise[/B]’’(1986) του [B]Aki Kaurismaki[/B]
Aυτη ηταν μια απο τις πρωτες ταινιες του [B]Φινλανδου[/B] και θεματολογικα,ειχε πολλα κοινα με την προηγουμενη ταινια του που περιεγραψα.Παλι ερευνα τη ζωη στις μεγαλουπολεις,τον ανεκπληρωτο ερωτα,τη μοναξια,το περιθωριο,αλλα αυτο το εργο αν και ειχε και γοητεια και ουσια,ηταν καπως πιο ακατεργαστο και καπως πρωτολειο.
Μου αρεσε βεβαια,αλλα οχι οσο το προηγουμενο ουτε οσο αλλες του ταινιες που εχω δει.Παντως φαινοταν απο νωρις οτι ο [B]Kaurismaki[/B] θα απασχολουσε τα παγκοσμια κινηματογραφικα πεπραγμενα στο μελλον.
Περα απο το αφιερωμα στο [B]Aki Kaurismaki [/B]και τον [B]Andreas Dresen[/B](απο τον οποιο δεν ειδα κατι δυστυχως) υπηρχε αφιερωμα και στον αδικοχαμενο περισυ [B]Θεοδωρο Αγγελοπουλο[/B].Eτσι κι εγω επελεξα να δω το ??[B]Τοπιο Στην Ομιχλη[/B]?? που ηταν απο τις λιγες ταινιες του που δεν ειχα δει.
??[B]Τοπιο Στην Ομιχλη[/B]??(1988 του [B]Θοδωρου Αγγελοπουλου[/B]
Λοιπον με λιγα λογια και απλα,ΦΥΣΙΚΑ και μου αρεσε και πολυ μαλιστα!!!
Δυο παιδια αναζητουν τον πατερα τους που νομιζουν οτι βρισκεται στη [B]Γερμανια[/B],μπαινουν στο τραινο να τον βρουν,αλλα το οτι δεν εχουν εισιτηρια,εχει ως αποτελεσμα να τους κατεβασουν απο αυτο.Απο εκει και επειτα,συναντανε εναν περιοδευοντα θιασο κι ενα καλο παιδι(τον [B]Στρατο Τζωρτζογλου[/B]#-o) κι ετσι ξεκιναει το road movie που παρακολουθησαμε.
Ταινια αναζητησης ανα την [B]Ελλαδα[/B],τα παιδια μονιμως ταξιδευουν κι αναζητουν κατι που μονο αυτα πιστευουν οτι υπαρχει.Περνανε απο πολλες περιπετειες,μεχρι και βιασμο,ωσπου περνανε τα συνορα και καταληγουν στη φημισμενη πλεον τελικη σκηνη που επιδεχεται κατ?εμε πολλων ερμηνειων.
Οι ηθοποιοι στο εργο του [B]Αγγελοπουλου[/B] δεν εχουν ποτε σχεδον πρωταγωνιστικο ρολο,απλα διεκπεραιωνουν.Ετσι κι εδω πρωταγωνιστης ειναι η εικονα,ο δρομος,η αναζητηση,η ιστορια(για αλλη μια φορα)και οι ποιητικες/σουρεαλιστικες εικονες.
Ο ρυθμος ως συνηθως ειναι αργος σχετικα,αλλα εμενα η ταινια μου αρεσε,αλλα δεν δισταζω να πω οτι η πανεμορφη αισθητικα σκηνη με το πετρινο χερι που αναδυεται μεσα απο το λιμανι της [B]Θεσσαλονικης[/B],δεν εγινε ιδιαιτερα κατανοητη απο μενα.
Παρ? ολα αυτα κι ασχετα αν εγω θεωρω τον ??[B]Θιασο[/B]?? το αξεπεραστο αριστουργημα του,το ??[B]Τοπιο Στην Ομιχλη[/B]?? ειναι πραγματικα μια πολυ ενδιαφερουσα κι αρτιστικη ταινια με ζουμι και συναισθημα!!!
