Από τους καλύτερους κιθαρίστες για μενα ηταν ο Randy Rhoads(R.I.P).Απίστευτος.Riffs και solos σαν του Mr.Crowley και του Crazy Train είναι το λιγότερο κλασσικά…
Έτσι είναι!
Το άλμπουμ που έβγαλε στην εταιρεία του Tankian πρόπερσι, το Enter the Chicken, μου είχε αρέσει πολύ, είναι από τα πιό πρωτότυπα που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια.
Yngwie Malmsteen
Dave Murray
Glenn Tipton
Michael Weikath
Timo Tolkki
κυριως γιατι περα απο καλοι κιθαριστες, εγραψαν και φοβερα τραγουδια (κ αυτο ειναι που μετραει στην τελικη…)
Χαίρομαι πού δεν είμαι ο μοναδικός πού το πιστεύει αυτό πού λές για τον Μalmsteen! Εχω διαβάσει πράγματα πού μέ έχουν κάνει να θέσω ερωτήσεις του τύπου “έχεις ακούσει τραγούδια σαν τα: Hold on, You Don’t Rememer, Save our Love, Don’t let it end κ.α.” αλλά απάντηση δεν πήρα ποτέ…
Ο Malmsteen ειναι απο τους πιο ολοκληρωμενους μουσικους που εχουν περασει απο τον χωρο, γιατι παρα το οτι εχει αριστη τεχνικη, ηξερε καλα πως να γραφει κομματια χωρις να τα μπουκωνει σε φλυαριες. Και απο τους πραγματικα λιγους guitar heroes που δεν βαριεσαι να ακους…
Αλλα φυσικα, ειναι πιο sophisticated να τον θαβουμε 
Καλα το οτι ειναι φλυαρος ειναι…Παρολαυτα ηταν πολυ σημαντικος κιθαριστας,ασχετα αν προσωπικα δεν μου αρεσει
κλασσική περίπτωση φλύαρου κιθαρίστα:wink:
Ναι θα συμφωνήσώ. Όχι ότι και αυτός πολλές φορές δεν πέφτει στην παγίδα, αλλά ας πούμε το Marching Out είναι δισκάρα
Οσοι λέτε ότι είναι φλύαρος πείτε και μιά κουβέντα παραπάνω να δούμε πού στηρίζετε τα όσα λέτε. Ακόμη και στο πρώτο του άλμπουμ, το οποίο είναι κατά βάση instrumental και θα μπορούσε να είναι “φλύαρος” εγώ δεν το βλέπω. Θα μου πείτε, ίσως να έχουμε διαφορετική αντίληψη για το τι είναι φλύαρο. Μπορεί, πείτε όμως τι θεωρείτε φλύαρο. Γιατί στα δικά μου αυτιά πιο πολύ ακούγεται φλύαρος ο Vai ας πούμε παρά ο Malmsteen. Σε κάθε τραγούδι πέρα από το κορμό του τραγουδιού στο solo δεν θα δείς να χρησιμοποιεί χίλιες δυό τεχνικές, παρά το “ανεβοκατέβασμα”. Αρα πιο πολύ για το ότι έμεινε στάσιμος θα συμφωνούσα παρα για το φλύαρος. Πραγματικά τραγούδια σαν τα Far Βeyond The Sun, Black Star, Eclipse, Trilogy κ.α. κυλάνε σα νερό οπότε τα ακούω. Και βασικά το Far Beyond the Sun μαζί με το Lifeforce του Vinnie Moore τα θεωρώ από τα πιο πορωτικά τραγούδια μιλώντας για instrumental κιθαριστών.
Σορυ αλλα επιασες λαθος μερια! Τα πρωτα του και ιδιως το ντεμπουτο του ειναι αλμπουμαρες. Τα τελευταια χρονια εκτελεστικα μου ακουγετε πολυ φλυαρος οπως και στα περισσοτερα live του που εχω δει(βιντεοκασετες). Οσα τα τραγουδια/αλμπουμς ανεφερες ειναι κορυφαια!
ναι αλλά δεν αναφέρεις επιχειρήματα,λυπάμαι
Διχως σειρα προτιμησης
[CENTER]Jeff Loomis
Glenn Tipton
Dime
Piggy
Chuck
[/CENTER]
Edit: Οσον αφορα τον Malmsteen, τεχνικα ειναι καλος αλλα γενικα not my cup of tea. Ο Satriani ειναι κλασης ανωτερος.
Ναι καταλήγουμε στη στασιμότητα πού είπα.
Και οσο aφορά τον κύριο mod εμένα αυτό ως αιτιολόγηση μου φτάνει:
Τα τελευταια χρονια εκτελεστικα μου ακουγετε πολυ φλυαρος οπως και στα περισσοτερα live του που εχω δει(βιντεοκασετες).
Εσύ πέρα από το quote πού έκανες λέγοντας απλώς ότι είναι ο ορισμός του φλύαρου κιθαρίστα τι άλλο είπες για να στηρίξεις την άποψη σου; ε μάλλον την ειρωνεία πού πετάξες στο πόστ το επόμενο.
Να πω εγω χαρακτηριστικο κομματι που δειχνει τη φλυαρια του Malmsteen?
Η διακευη στο Dream On με Dio.
Τα πρωτα του παντως ηταν οντως καλα.
Ενας ακομα αγαπημενος κιθαριστας απο τα 90’ς ειναι για μενα ο Ed Mundell των Monster Magnet.
Gates of babylon - Gimme gimme!
Συμφωνω οτι και ο Vai ειναι φλυαρος αλλα κατα τη γνωμη μου ο Vai εχει να πει πολυ περισσοτερα με τη φλυαρια του απο το Malmsteen
Μετά πάμε σε θέμα γούστου, μιάς και ο Vai είναι πιο rock κιθαρίστας και ο Malmsteen metal. Aλλά όντως ο Vai γενικότερα ψάχτηκε πολύ περισσότερο από τον Malmsteen στη κιθάρα.
Οσο για τη φλυαρία στις διασκευές πού αναφέρθηκαν εμένα πιο πολύ ως “επέμβαση” πάνω στα κομμάτια μου κάνει και τουλάχιστον οι 1 από τις 3 (Dream On) mου αρέσει περισσότερο σε αυτήν την εκδοχή.
δε θελω να φορτωσω τη μνημη καποιου φιλου να θυμαται τα ποστ μου:wink:
Ναι, εχεις δικιο. Γι’αυτο και albums του οπως τα Rising Force ή Marching Out θεωρουνται κλασσικα για το heavy metal παγκοσμιως. Επειδη ειναι τιγκα στη φλυαρια… Εχεις ακουσει κανενα ολοκληρο;
τα trilogy,fire and ice και odyssey ηταν στο playlist μου πριν καποια χρονια.
επειδη δε τα βγαζω με το σεντονακι απο πισω να φαινεται δε σημαινει οτι δεν τα εχω ακουσει.
συμφωνω και για τη διασκευη του dream on.
δεν ειπα πουθενα οτι δε μ’αρεσει ο σουηδος…