Εμένα μου άρεσε πολύ το Massive… ίσως γιατί ήταν και ο πρώτος τους που άκουσα.
Από Dismember για τα 90’s ψηφίζω και εγώ το Indecent and Obscene (με το εξώφυλλό παρωδία του ‘‘Αmerican Poet’’, τα σπάει!!!).
Αγαπημένα τραγούδια τα : Dreaming In Red, Skinfather, Reborn In Blasphemy, Fleshless
Μια ακόμα αγαπημένη κυκλοφορία για αυτή την δεκαετία είναι ο μοναδικός δίσκος των Ripping Corpse με τίτλο ‘‘Dreaming With The Dead’’.
Κυκλοφόρησε το 1993, με πιο γνωστό μέλος τον Erik Rutan (Morbid Angel, Hate Eternal κτλ.), και αποτελεί ένα τέλειο δείγμα old-scholl thrash/death metal.
Ομολογώ πως τον άκουσα αρκετές φόρες μέχρι να καταλήξω να μου αρέσει πολύ (τις πρώτες φορές που τον είχα ακούσει δεν μου είχε φανεί τίποτα ιδιαίτερο, αλλά με τον καιρό με κέρδισε…) και αυτό ισως επειδή ακούγεται πολύ μονότονος στο συνολό…Ακόμα τα περίσσοτερα κομμάτια δεν έχουν τη συνηθισμένη δόμη για το είδος και ίσως για αύτο ο δίσκος να είναι δύσκολος στο άκουσμα…(γνώμη μου, πάντα!).
Κάπου στο 1995 ο Erik Rutan φεύγει για να πάει στους μέγιστους Μorbid Angel, και τα υπόλοιπα μέλη ‘‘βαράνε’’ διάλυση (μετά από κάποια χρόνια φτιαξανέ τους Dim Mak, τίποτα ιδιαίτερο κατά τη γνώμη μου,δυστυχώς!!)
Δεν εχω ψαξει καθολου τις 90’s δουλειες τους αλλα αυτο εδω
θα το ακουσω σιγουρα.
Οντως ειχαν βγαλει καλα αλμπουμακια στα 90’s εσυ που τα προλαβες
και οταν βγηκαν ειδικα θα ξερεις καλυτερα :har:
Λογικα θα ξερεις οτι προσφατα επανεκδοθηκε σε βινυλιο.
Η δουλεια και τα μπανια με εχουν αποτρεψει να γραψω το επομενο
κατεβατο αλλα θα ειναι μεσα σιγουρα και οι τεραστιοι Dismember.
Το ξέρω(αν και το είχα πάρει παλιότερα σε cd, τσίμπησα και το βινύλιο, άσε καμένος!!!:lol::lol::lol:),thanks:)!!!
Ευχαριστώ τον Darth για τα καλά του λόγια και ποστάρω άλλη μια φοβερή μπάντα μια και πιάσαμε το Death/Thrash
Merciless - The Awakening (1990)
Εκ Σουηδίας ορμώμενοι οι Merciless, κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους μέσω της Deathlike Silence του Euronymous, το οποίο απλά ΓΑΜΑΕΙ! Τέρμα τα γκάζια στη μεγαλύτερη διάρκεια του και με riffs που σπάνε κόκκαλα, έχουμε ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα που έχω ακούσει στο είδος.
Αγαπημένα κομμάτια: Pure Hate (videoclip), The Awakening, Dreadful Fate, Dying World
Αυτά γιατί είμαστε και διακοπές 
Απιστευτα πορωτικος, μαυρος, ολιγον τι σκατοψυχος δισκος! Τον πρωτακουσα μερικους μηνες πριν, τυχαια στο youtube, και εμεινα! Η φωνη του κυριου βγαζει πρωτογνωρο μισος!
Συστηνεται ανεπιφυλακτα
Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί ήδη αλλά απο τοτε που πρωτοβγήκε μεχρι και σημερα λιωνω το Orama των On Thorns I Lay.Καταπληκτικές μελωδίες και ατμοσφαιρα 
Συνεχίζω με τους αυστριακούς Pungent Stench.
Οι δύο πρώτες κυκλοφορίες τους, το ‘‘For God Your Soul, For Me Your Flesh…’’ (1990) και το '‘Been Caught Buttering’’ (1991), είναι από τα πιο ‘‘αρρώστημένα’’ και ‘‘ενοχλητικά’’ άλμπουμ που έχω ακούσει ποτέ!! (για death metal πάντα μιλάμε!!)
Μουσικά είναι λίγο δύσκολο να τους κατατάξω, καθώς έχουν πολλά γρήγορα σημειά με αρκετά πιασάρικα riff (με την καλή έννοια…), τα οποία συνδιάζονται με ντουμοειδή αργά (ή mid-tempo) σημεία δημιουργώντας ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα!!! Μόνο αρνητικό είναι η όχι και τόσο καλή παραγωγή (θα προτίμουσα περισσότερο όγκο), αλλά αυτά είναι ‘‘ψιλά γράμματα’’.
Φυσικά αξίζει και μια αναφορά στους στίχους της μπάντας καθώς το υπερβολικά αρρωστημένο χιούμορ τους τα ‘‘σπάει’’!!!
Προσωπικό αγαπημένο το '‘Been Caught Buttering’’
Y.Γ. Το Merciless φυσικά και τα σπάει !!!:respect::respect::respect:
Ξεθαβω Left Hand Path και ερχομαι με Σουηδικη λιστα.
3ο μερος της διπλωματικης μου οπως μου ειπε και ενας φιλος.
Οι Σουηδοι λοιπον.Παρα πολλα κοινα σημεια στον ηχο των μπαντων
αυτης της χωρας.Πιο Mid-tempo απο αλλες χωρες,πιο groove-ατο,
πιο ροκ εν ρολλαδικο ρε αδερφε.Ειδικη μνεια στις παραγωγες που
παντα το μπασο ακουγεται ευδιακριτα και δινει ενα συν στον ηχο.
Ολες μα ολες οι μπαντες εχουν και εκπληκτικα ντεμπουτα που ολοι
ξερετε οτι τα λατρευω.
Η σειρα δεν εχει καμια σημασια. 
Entombed :
[SPOILER]Οι αρχοντες της σκηνης και μια απο τις σημαντικοτερες μπαντες τους ειδους
γενικοτερα.Ως Nihilist ορισαν τον σουηδικο ηχο και ως Entombed απλα τον
εκαναν γνωστο παγκοσμιως.Χαρακτηριστικοτατος ηχος και στα 3 επη που ανηκουν
σε αυτο το thread.Το groove δινει και παιρνει σε αυτη την μπαντα σε ολους
τους δισκους τους.
Δεν εχετε ακουσει εστω και ενα απο τα τρια πρωτα ?
Alt & F4 παρακαλω και τα λεμε οταν το κανετε.
Aγαπημενα :
Left Hand Path : Η αρχη των παντων.Ωμη ακατεργαστη βια.Μια μπαντα που δαγκωνει
και αυτο το ακους πεντακαθαρα στο εκπληκτικο αυτο αλμπουμ.
Clandestine : To μοναδικο αλμπουμ που δεν τραγουδαει ο LG.Φαινεται ?
Καθολου.Η μοναδικη μπαντα που θα μπορουσε μετα το Left Hand Path να βγαλει
ισαξιο δισκο.Αψογο απο την αρχη ως το τελος.
Wolverine Blues : Για να ερθουμε σε αυτο.Μνημειο του metal γενικοτερα.
Πρωτοτυπια,παραγωγη,συνθεσεις,παιξιμο ειναι στα κοκκινα και το αποτελεσμα ειναι
10 τραγουδια που πραγματικα δεν μπορεις να διαλεξεις αγαπημενο.
Death ‘n’ Roll ? Oπως θελετε πειτε το.[/SPOILER]
Amon Amarth :
Ενταξει πλεον εχουν γινει πιο πλαστικοι και απο το πληκτρολογιο
μου αλλα τα δυο αλμπουμ που βγαλανε στα 90’s ειναι τελεια για οποιον θελει
μελωδια και επικουρα στο death metal του.
Πασιγνωστοι πλεον δεν υπαρχουν και πολλα να πει κανεις γι’αυτους.
Μεγαλη και πρωτη λατρεια το The Last With The Pagan Blood.
Edge Of Sanity :
Ακουσα αυτη την μπαντα και ασχοληθηκα μαζι της τα τελευταια
χρονια οποτε δεν μπορω να πω οτι ειναι ηρωες της εφηβειας μου.Αυτο ομως
δεν αναιρει την ποιοτητα των κυκλοφοριων των δισκων τους και την μουσικη
ιδιοφυια του τεραστιο Dan Swano.
Purgatory Afterglow και το επος Crimson ειναι οι αγαπημενοι μου δισκοι
απο μια μπαντα συνωνυμο της ποιοτητας.
Grave :
Ηχαρα,φωναρα,κλασικο Σουηδικο μεταλ και εδω απο μια μπαντα που
ξερει το ειδος καλα οσο λιγες.H σαπιλα κυριαρχει,το υπεροχα διαστροφικο
groove επισης.Το εκπληκτικο Into The Grave και You’ll Never See
τα δυο αγαπημενα μου απο αυτους.
Hypocrisy :
Ανετα στις 10 αγαπημενες μου μπαντες.
Οποτε δεν γλυτωνεται το πρηξιμο για αλλη μια φορα.
Η δισκογραφια τους χωριζεται σε πολλα μερη.
Τα 2 πρωτα αλμπουμ ειναι βαρβαρα,αμερικανοφερνουν οσο δεν παει και γενικα
συστηνονται σε οποιον γουσταρει βαρυ και ασηκωτο death metal.
Αυτη η παραγωγη του Osculum τρανταζει τα παντα !
Mετα εχουμε την φυγη του Masse Bromberg και την μπαντα να γινεται τριο
με τον Tagtren στην φωνη.Αλλαγη στον ηχο και στην θεματολογια και
εχουμε Fourth Dimension.Αμφιλεγομενο αλλα συναμα ποιοτικοτατο.
Μετα εχουμε το πασιγνωστο Abducted με ενα απο τα πιο γνωστα ακραια
τραγουδια το Roswell 47.Εντελως προσωπικος ηχος απο εδω και περα και οι στιχοι
εξολοκληρου ασχολουνται απο εδω και περα με εξωγηινους και επιστημονικη
φαντασια.Αν μη τι αλλο πρωτοτυποι.
Τα επομενα δυο αλμπουμ τα λατρευω εξισου για διαφορετικους λογους.
Πανω κατω στο ιδιο μοτιβο με το Abducted και η ποιοτητα σε υψηλοτατα
επιπεδα οπως παντα.
Αγαπημενα ? ΟΛΑ !
Dismember :
Μια απο τις μεγαλυτερες μπαντες της Σουηδιας γενικοτερα.
Ιδιαιτερος ηχος.Μελωδιες που σκοτωνουν,μπασο και ντραμς να δινουν τον
ρυθμο οπως πρεπει,απιστευτη φωνη και εδω και κατι πολυ σημαντικο.
Συνθεσεις.Ναι ντε.Απο εκεινες που σε πιανουν απο τον σβερκο και δεν σε αφηνουν.
Αγαπημενα ειναι ολα τους.Τα Like an Ever Flowing Stream και
Indecent And Obscene εχουν ξεχωριστη θεση στην καρδια μου.
Τα πρωτα αλμπουμ τους που ακουσα και απο το εξωφυλλο μεχρι και
την τελευταια τους νοτα αγγιζουν την τελειοτητα.
Merciless - The Awakening :
Δαιμονισμενο death/thrash.Mισος,κακια,σκοταδι και ολα τα ρομαντικα
συναισθηματα διακατεχουν αυτο το αλμπουμ.Απιστευτη φωνη παρεπιπτοντως !
27 λεπτα ολεθρου ειναι αρκετα για να σας πεισουν για την αξια αυτου
του αλμπουμ.
Nominon - Diabolical Bloodshed :
Λατρεψα τους Nominon πριν κανα τρια-τεσσερα
χρονια αλλα αυτο το αλμπουμ δεν μπορει να λειπει μιας και το λατρευω.
Δεν εχει να δειξει τιποτα διαφορετικο απο τον ηχο της χωρας αλλα δεν παυει
να ειναι καλοπαιγμενο και εμπνευσμενο.Οποιος εχει τσεκαρει τα υπολοιπα
τσεκαρει και αυτο.
The Crown - Hell Is Here :
Τσαμπουκαλεμενο,αλητικο,ροκ εντ ρολ οσο δεν παει.
Ενα αριστουργημα απο μια μπαντα πολυ υποτιμημενη αλλα απιστευτα ποιοτικη.
Η συνεχεια το απεδειξε.Οποιος θελει φουλ ταχυτητες,φωνη τσαμπουκαλιδικη,
μελωδιες εδω και εκει σιγουρα πρεπει να τσεκαρει το εν λογω αλμπουμ.
Προσοχη ομως.Εδω δεν εχουμε να κανουμε με φλωρους…
songs, speed and satan οπως πολυ σωστα λεει μια κριτικη.
Tiamat :
Μια μπαντα που οι περισσοτεροι εδω μεσα την μαθαμε αφου αλλαξανε τον
ηχο τους και λιγοι εχουν ακουσει τα πρωτα τους αλμπουμ.Κακως ! Μιλαμε για
μια μπαντα με δικο της ηχο,με ιδιαιτερη ατμοσφαιρα στα αλμπουμ τους και φυσικα
μια απο τις πρωτοπορους του ηχου.Θα προτεινα στον οποιονδηποτε να ακουσει ενα
απο τα τρια πρωτα αλλα το μεγαλειο του Clouds με την απιστευτη ατμοσφαιρα,
το εξωφυλλο και τους στιχους θα επρεπε να ειναι η πρωτη επαφη.
Unleashed - Where No Life Dwells :
Aλλο ενα εκπληκτικο ντεμπουτο.
Αλλη μια φορα το μπασο μπροστα στην παραγωγη,η φωνη να σε πορωνει οσο δεν
παει.Μια απο τις πιο ξεροκεφαλες μπαντες της χωρας σε ενα αλμπουμ αριστουργημα.
Λιγα αλμπουμ ειναι καλυτερα απο αυτο.Ακουστε το οσοι δεν το εχετε κανει ακομα.
Necrophobic - The Nocturnal Silence :
Κολαση ! Σκοτεινη ατμοσφαιρα.
Μουσικη βασισμενη σε riffs (και τι riffs !).
Δισκος που μνημονευεται στο underground για οτι ειναι.
Ενας απιστευτος δισκος.Ενα αψογο δειγμα blackened death metal.
Τα εχω ξαναπει γι’αυτο το αλμπουμ καπου.
Ω του θαυματος ! Και αυτο ειναι ντεμπουτο !
Οποιος δεν το εχει ακουσει να τσακιστει να το κανει !
Και εγώ μαζί σε όλα, αλλά θέλω και το ‘‘Darkside’’ από τους λατρεμένους Necrophobic !!!:lol::lol::lol:
Θα προσθέσω εδώ και το ‘‘Fornever Laid To Rest’’ από τους σουδούς Seance ( τρελό προσωπικό κόλλημα!!!).Είχα γράψει για αυτούς στο thread της Rockipedia ‘‘Death Metal κυκλοφορίες’’, όποιος ψήνεται ας τσεκάρει…
Δεν το εχω ακουσει το Darkside οσο θα ηθελα και το Seance το εχω ακουσει
ελαχιστα.Τι να πεις για αυτη την χωρα ομως ε ! Λιγα εκατομμυρια και ομως εχει απειρες
ποιοτικες μεταλ μπαντες.
Ευτυχως για τα ματια των υπολοιπων δεν ποσταρουμε και demos/ep’s γιατι
θα με εκανα ban.
Απλα 2 μικρές διαφωνίες με το ποστ deathster.
Απο τους The Crown το deathrace king κατα την γνώμη μου είναι σαφώς ανώτερο του hell is here και απο τα καλύτερα άλμπουμ εκεινης της περιόδου.
Ε εντάξει δεν έχουν γίνει και τόσο πλαστικοί στον ήχο τους σήμερα οι Amon Amarth. λιγο υπερβολικό σε βρίσκω εδώ. Αν και το ντεπουτο τους δύσκολα θα το ξεπεράσουν ποτέ.
To Deathrace King το λατρευω αλλα βγηκε το 2000.
Υπερβολη σιγουρα ναι,αλλα το τελευταιο δεν παλευοταν με τιποτα.
Αν σκεφτεις κιολας τι ηχο ειχαν παλιοτερα ξενερωνεις.
Το ντεμπουτο τους ειναι τεραστιος δισκος.
oups :roll:
Εκτός από τα τυπικά για το πόσο δισκάρα είναι και για το ότι είναι ο πρώτος death metal δίσκος με full time πληκτρά στην σύνθεση, πρέπει να πούμε ότι όλο το πακέτο του δίσκου (μουσική-στίχοι-ερμηνίες) εξηπηρέτει αψογα τον κοινό σκοπό της δημιουργίας ενός μουσκού sci-fi movie.
Επίσης αν και ίσως ακουστεί ιερόσυλο, η χρήση των πλήκτρων και η αφηγηματικώτητα της μουσικής, μου φέρνουν κάποιους Arcturus συνειρμούς. 
Μια απορία γιατί δεν αναφέρεις και τα υπόλοιπα των Merciless? Πέρα από αυτά πρόκειται όντως για διπλωματική στο χώρο.8) Α και Necrophobic που άκουσα χτές το Revelation 666 τα σπάνε!:respect:
Επίσης εννοείται ότι αυτό το θρέντ θα συνεχιστεί και για τους δίσκους στα 00’s:wink:
E γιατι το συγκεκριμενο το λατρευω.Τα υπολοιπα δεν τα εχω ακουσει τοσο πολυ.
Οκ τότε. Εγώ δεν τα χω ακούσει κάν να φανταστείς:lol:.
Α μια που άκουγα το The Darkest Age (Live '93) των Vader τελευταία είδα και το γαμάτο video για το Dark Age