Αγαπημένοι 90s progressive metal δίσκοι \m/

Διάφορα
#1

υπάρχει θρεντ για καλύτερο μη προβεβλημένο και δεν υπάρχει για αγαπημένο
Οπότες παίχτε μπαλίτσα

ένα τοπ για αρχή:

χωρίς νούμερο. Queensryche - Promised land

Υπαρξιακά ερωτήματα, συναντούν πληγές που δεν επουλώνονται εύκολα. Δυσλειτουργικοί πατεράδες… γιοί που πήραν τον δρόμο τους… όλοι ζητάνε έναν ακόμη γύρο… μια ακόμα ευκαιρία… όλοι κοιτάνε το παρελθόν τους και βλέπουν έναν ξένο…

1. Sieges Even - A sense of change

Το αραβούργημα των Γερμαναράδων τα έχει όλα. Συνθέσεις, τεχνική, συναίσθημα και τους καλύτερους στίχους που έχουν γραφτεί. Φτάνουν νομίζω…

2. Dream Theater - Images and words

Δεν υπάρχει κάτι που να μην έχει γραφτεί.
The way your heart beats makes all the difference in learning to live

3. Psychotic Waltz - A social grace

Ο πραγματικός κόσμος τίθεται υπό αμφισβήτηση. Και είναι τόσο πειθήνιοι που δεν μπορείς να αντιτάξεις σοβαρό (γήινο) επιχείρημα.
Realize your insignificance to the universe and to infinity

4. Conception - Flow

Φωνή, διαμάντι πολλών καρατίων + Πανέξυπνος κιθαρίστας με ΙΔΕΕΣ + άλλοι τρεις ταλαντούχοι μουσικοί = δέκα κομματάρες σε έναν μόλις δίσκο

5. Saviour machine - Legend Pt. II

Χάος. Ο αντίχριστος είναι ανάμεσα μας και η μουσική των SM πιο χαοτική από ποτέ. Μηχανικά riffs ενσαρκώνουν την απειλή και πανέμορφες μελωδίες γράφονται για τους λίγους που αντιστέκονται.
For we do not wrestle against flesh and blood,
but against principalities, and powers and
the rulers of the darkness of this age…

6. Fates Warning - A pleasant shade of grey

Όλα όσα έπρεπε να κάνεις και δεν τα έκανες ποτέ, Όλα όσα έπρεπε να πεις και δεν τα είπες ποτέ. Τώρα κάτσε άυπνος και σκέψου τα, μαλάκα.

7. Shadow Gallery - Tyrrany

Ένα εκπληκτικό concept, με επιμέρους μέγιστους ύμνους που ακούγονται και εκτός ροής δίσκου. Διαμάντι.

8. Pain of Salvation - Entropia

Το ντεμπούτο της μπάντας που θα σημαδέψει τον ήχο στα 00s είναι κάτι σαν το πέρασμα από την μια δεκαετία στην άλλη. Ακούει πιο alternative και funky πράγματα και το αναμιγνύει με το prog συναίσθημα.

ακραίο προγκ, Arcturus, Depressive age, Anacrusis, Voivod κτλ. στο επόμενο ποστ αποθέωσης.

#2

Θα ποστάρω κάποια στιγμή εδώ, τώρα είμαι αρκετά κουρασμένη
Deckard μπράβο, και για το θρεντ και για τις επιλογές σου :wink:

#3

βασικα, αμα ακουσεις τη δισκογραφια των θιατερ λιγα πραγματα σε εντυπωσιαζουν μετα στο progressive metal …

να προσθεσω

#4

ωραίο το πρώτο ποστ, αλλά ρε φίλε, είχαν κάναν άραβα στο line up τους οι sieges even και δεν το ξέρω? :stuck_out_tongue:

να προσθέσω

Lethal - Programmed
Royal Hunt - Paradox

δισκογραφία conception όπως και δήποτε.

#5

Να προσθέσω αυτόν τον δίσκαρο από το αγαπημένο μου συγκρότημα. :wink:

Το καλύτερο άλμπουμ των Σουηδών κατα τη γνώμη μου. Περιέχει μόλις 5 συνθέσεις , οι οποίες όμως αγγίζουν την τελειότητα. Τρομερά riffs και brutal φωνητικά συνδυάζοντα αριστοτεχνικά με πανέμορφα ακουστικά μέρη. Επιπλέον περιέχει το μεγάλο έπος τους το Black Rose Immortal το οποίο αν και 21 λεπτά ακούγεται πολύ άνετα λόγω των τρομερών εναλλαγών του.Όλα τα κομμάτια είναι τρομερά με τα Black Rose Immortal , Night And The Silent Water και To Bid You Farewell να ξεχωρίζουν.Kαι για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις το άλμπουμ αυτό είναι progressive death metal.

#6

:lol::lol:
Άσε με να χρησιμοποιήσω καμιά εξεζητημένη λέξη. Σε προγκ θρεντ είμαστε… :stuck_out_tongue:

Το Programmed είναι συγκλονιστικό δημιούργημα, αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν η “βγάζω μάτια” ομοιότητα με Ryche, είναι θετικό ή αρνητικό.

Το Paradox τεράστιο και αυτό, αλλά λίγο παραπάνω μ αρέσει το:

Royal Hunt - Moving Target

Το μελωδικό hard rock συναντά το prog metal με αποτέλεσμα ολοκαύτωμα ύμνων:κλικ, κλικ και κλικ

#7

θα δουμε ποτε dvd απο την τοτε περιοδεία να σταματήσουμε να την παίζουμε με τα bootleg video…??

#8

ρε Deckard όρεξη έχω να τσακώνομαι με τον εαυτό μου καλοκαιριάτικα;

#9

Όταν πάρει κύπελλο η Αρειανάρα…

μη βασανίζεσαι, βάλε μεμονωμένες επιλογές, χωρίς συγκεκριμένη σειρά

έχω γράψει για αυτό και αλλού αν θυμάμαι καλά, αλλά είναι λατρεία:

Leviathan - Scoring the chapters

Σοβαρό prog χωρίς να αναλώνεται σε ακαδημαϊσμούς. Υποβλητική ατμόσφαιρα χωρίς να υποσκάπτει τις ίδιες τις συνθέσεις. Σκεπτόμενοι στίχοι. Δίσκος που έπρεπε να ακουστεί λίγο παραπάνω. (τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για το Riddles, questions, poetry and outrage)

δείγμα: κλικ

#10

Τι τοπικ είναι αυτά.
Μιλάμε για 100άδες επιλογές στο συγκεκριμένο πεδίο.

#11

γαμάει και το moving targer, αλλά έχει ένα μείον. χωρίς να πατήσω τα λινξ σου, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι είναι τα last goodbye, far away, time, όχι? :stuck_out_tongue:

#12

2 στα 3. :stuck_out_tongue:

Ναι ρε, το Paradox είναι το αριστούργημα τους. Αλλά αγαπάμε moving target γιατί είναι πιο πουτανιάρικο 8)

#13

double post για το Soul Cages - Moments

Γενικά η Γερμανία στα mid 90ς είναι εγγύηση στο χώρο, αλλά εδώ έχουμε κάτι παραπάνω. Πολύ ατμοσφαιρικό άλμπουμ (όχι με την anathema-paradise lost ένοια), ολοκληρωμένες κυματώδεις συνθέσεις και ένας πολύ οικείος τραγουδιστής (παρά την βαριά προφορά). Πολύ θετικά και τα γυναικεία φωνητικά.
Πάρτε κομματάρα εδώ

Δυστυχώς και αυτοί διαλύθηκαν μετά το επόμενο άλμπουμ τους, το craft (αρκετά καλό και αυτό) για να ξαναεπανέλθουν πρόσφατα χωρίς να έχουν κυκλοφορήσει τίποτα ακόμη

#14

Προσυπογράφω για πολλά

FATES WARNING-A PLEASANT SHADE OF GRAY
QUEENSRYCHE-PROMISED LAND
SIEGES EVEN-A SENSE OF CHANGE
DREAM THEATER-IMAGES AND WORDS
και και και…
προσθέτω
THRESHOLD-WOUNDED LAND
CONCEPTION-THE LAST SUNSET
και δεν έχω αρχίσει να σκέφτομαι ακόμα…

#15

Ειλικρινά το εισαγωγικό ποστ με εκφράζει σε ανατριχιαστικό βαθμό (αχ αγάπη μου).

Προσθέτω όμως τον ΕΝΑ δίσκο που στις προτιμήσεις μου κονταροχτυπιέται με το A Pleasant Shade of Gray για την “προγκορυφή”:

Α ρε γαμώτο, έχει να γελάσει ο κάθε πικραμένος μ’ αυτές τις πρόσφατες μαλακίες που μάθαμε…

#16

Αχ λατρεία μου!!
Καλά ο τραγέλαφος με τους Psychotic ελπίζω να είναι φάρσα.

οντόπι:

Στις αρχές της δεκαετίας βγήκαν κάποιες αλμπουμάρες από κατά βάση Αμερικάνικες alternative-groove metal μπάντες, που όμως οι ιδιαιτερότητά και η φρεσκάδα τους, τους κατατάσσει άνετα και στο prog metal. Ίσως είναι υπερβολή, αλλά υπό προϋποθέσεις, κάποιες θα μπορούσαν να κάνουν και καριέρα επιπέδου faith no more:

1. Mind over four ? Half way down

Από τους πρωτοπόρους της μίξης των μουσικών που παιζόταν στα 80s. Prog ριφάρες αναμιγνύονται με punk αισθητική και alternative feeling, με νικητή τις συνθέσεις.
Πάρτε κόμματο εδώ
p.s. Εξαιρετικό και το The Goddess που βγήκε στις αρχές της δεκαετίας

2. Last crack ? Burning time

Κορυφαία ατμόσφαιρα, εξαιρετική φωνάρα και μαζεμένες αλλά πανέξυπνες συνθέσεις. Prog-alternative-funk metal ξερωγώ
Σε live καταστάσεις εδώ
Πολύ δυνατό και το ντεμπούτο τους Sinister funkhouse #17

3. Galactic cowboys ? Space in your face

Prog-thrash ρυθμοί και ποπ ευαισθησία, στο ίδιο κομμάτι. Oh yeah!!
Πάρτε κομμάταρες εδώ, εδώ και δω

#17

Ντάξει, ας μην επεκταθούμε πέρα από αναφορές δίσκων γιατί το τόπικ από μόνο του, οδηγεί σε μεγαλειώδη πόστς.


~ Dream Theater - Awake
από τους δίσκους που σου αλλάζουν την οπτική περί μουσικών ορέξεων. Μπορεί το Images & Words να θεωρείται το Α και το Ω στο prog metal, αλλά το Awake επιβεβαίωσε τη σημασία των Theater και τους κατέταξε στο πάνθεον.


~ Psychotic Waltz - A Social Grace.
Αν υπήρχε ένας δίσκος να περιγράψει τη μοναδικότητα ενός prog metal δίσκου, θα ήταν αυτός. Ή το Into The Everflow…


~ Queensryche - Promised Land.
Το τελευταίο μεγάλο τους άλμπουμ, αν και όχι metal υπό όρους ταμπέλας, προσωπικά το αγαπημένο μου Ryche και μέσα σε κείνα, τα πολύ λίγα άλμπουμ.


~ Fates Warning - APSOG.
Σερί εκπληκτικών δίσκων, τι να πρωτοδιαλέξεις και από αυτούς.


~ Depressive Age - Lying In A Wait.
Μεγαλείο και ιδιοφυΐα, από μια μπάντα που αντιστρόφως ανάλογα από τη φήμη της, έδωσε τα πάντα στο ιδίωμα, κάνοντάς το ακομπλεξάριστο.


~ Mayfair - Die Flucht.
Τα ίδια.


~ Conception - Flow.
Μόνο τελειότητα, τίποτα λιγότερο. 4 δίσκοι - 4 αριστουργήματα.


~ Sieges Even - A Sense Of Change
όσο και να μ’αρέσουν οι επόμενες δουλειές τους στα 90’ς, ιδίως το “Sophisticated”, αυτός ο δίσκος είναι η αιτία που οι Sieges Even είναι τόσο μεγάλοι.


~ Shadow Gallery - Carved In Stone.
Αν έκαναν συναυλίες από τότε,θα 'χαν σίγουρα άλλο status. Μεγαλείο επίσης.


~ Symphony X - Twilight In Olympus.
Μόνο μυθικές δισκάρες.

και μερικά ακόμα:

Vauxdvihl - To Dimension Logic
Jester’s March - Beyond
House Of Spirits - Turn Of The Tide
Soul Cages - Moments
Ayreon- Into The ELectric Castle
Thought Industry - Mods Carve The Pig
Darkstar?Marching Into Oblivion (έτσι !)
Alchemist- Spiritech
Pain Of Salvation ? Entropia
Dali?s Dilemma ? Manifesto For Futurism

κ.α. πολλά!

#18

Σωστός! ούτε που το σκέφτηκα. Τεράστιος δίσκος…

Επίσης ένας δίσκος από μία όχι ιδιαίτερα γνωστή μπάντα, αλλά σίγουρα αγαπημένος.

Leger de main - Second first impression

Καταχρηστικά στο prog metal μεν, αλλά ούτε και το sense of change π.χ. το λες μέταλ δεν.
Πρώτη εντύπωση ότι ξεκινά με δύο instrumental (το ένα μικρό) με King crimson, rush επιρροές. Τα επόμενα τέσσερα κομμάτια όμως έχουν την τύχη να τραγουδιούνται από μία εξαιρετική Melissa Blair (δεν χρειάζεται όμως να δείτε και φώτο). Τα πολύπλοκα prog σημεία παραμένουν, αλλά δίνετε μεγάλος χώρος και στην φωνή, χωρίς οι συνθέσεις να ακούγονται σαν copy paste φωνή-τεχνικό σημείο-φωνή. Θα μπορούσες επιπόλαια να τους ταμπελάρεις ως Sieges even με γυναικεία φωνητικά, αλλά περισσότερο οι κοινές επιρροές είναι που φέρνουν τέτοιους συνειρμούς.
Δυνατό και το ντεμπούτο τους Concept of our reality.
(κομμάτια στο tube ούτε για δείγμα…)

Ήθελα να χώσω και την ντεμπουτάρα των Aghora, που κολλούσε λόγω γυναικείων φωνητικών, αλλά βγήκε αρχές 2000 γαμώτη…

#19

Αν δεν κάνω λάθος κανείς δεν αναφέρθηκε ακόμα στους ξεχασμένους θεούληδες Kinetic Dissent.

Όταν το progmetal ήταν ακόμα περισσότερο techno-thrash. Και ΓΑΜΑΓΕ.

#20

Να με συγχωράτε εξ αρχής που δεν θα βάλω εξώφυλλα, απλά θα κάνω τη λίστα μου :stuck_out_tongue: . Ολα έχουν αναφερθεί ήδη έτσι και αλλιως

  1. Images And Words / Dream Theater

  2. Paradox / Royal Hunt

  3. Twilight in Olympus / Symphony X

  4. Awake / Dream Theater

  5. Carved in Stone / Shadow Gallery

Επίσης για το δικό μου το μυαλο (ενταξει οσο εχω τελως παντων) το Holy Land των Angra progressive ειναι και μου αρεσει πολυ :stuck_out_tongue: