Προσωπικα τους θεωρω μια απο τις πιο αξιολογες συγχρονες μπαντες των τελευταιων ετων.Αν και η εμφανισιακη emo αισθητικη της δεν πειθει πολλους και αν και προσωπικα δεν κανω τουμπες με τον τραγουδιστη M.Shadows,τα δυο αρχιπαιχτρονια,Synyster Gates και Zacky Vengeance,αλλα και ο προσφατως αποθανων Jimmy “The Rev” Sullivan,προσφερουν με το παιξιμο τους και με τις συνθεσεις τους κυριως αξιολογοτατα αποτελεσματα και ατελειωτες ωρες μουσικης απολαυσης.
Δηλωνω fan των τριων τελευταιων albums τους με μια ελαφρια προτιμηση στο ‘‘Nightmare’’ το οποιο κ θεωρω πιο ωριμο ολων,πιο pregressive metal,πιο σκοτεινο,πιο Dream Theater oriented(you know why) και πιο σφιχτοδεμενο,χωρις να ξεχναω κ να παραβλεπω ποσο δισκαρος ειναι το ‘‘City Of Evil’’.
Eπισης θεωρω υπερβολικα αδικημενο το ομωνυμο album τους του 2007,το οποιο με υπερκομματαρες τυπου
''Critical Acclaim",“Almost Easy”,“Scream”,“Afterlife” και “A Little Piece of Heaven” τρωει κατ’εμε αδικαιολογητο θαψιμο.
Όταν πρωτοάκουσα (όταν κυκλοφόρησε και έγινε ντόρος) το City Of Evil δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Τώρα τελευταία έτυχε να το ξανακούσω και γούσταρα τρελά. Διαφωνώ μαζί σου όμως για τον τραγουδιστή. Νομίζω είναι αυτός που δίνει το κάτι διαφορετικό. Έχει ιδιαίτερη χροιά. Θα έλεγα ως αρνητικό ότι αρκετές φορές μοιάζει σαν να ακούς το ίδιο τραγούδι. Από την άλλη όμως μου αρέσει αυτό το τραγούδι. Είναι μονολιθικοί αλλά είναι παίκτες δυνατοί. Αυτή τη βδομάδα ακούω κάθε μέρα το συγκεκριμμένο δίσκο. Δεν έχω ακούσει τίποτα άλλο αλλά μάλλον θα το πράξω.
Θα σου προτεινα και το τελευταιο τους ,το ‘‘Nightmare’’.
Θα με θυμηθεις.
City of Evil με διαφορά, όλα είναι κομματάρες σ’ αυτό.
Επειδή ακούω City τώρα θέλω να πω ότι νοιώθω όπως όταν επιτέλους εκτίμησα τα γεμιστά ενώ για πολλά χρόνια δεν τα έτρωγα. 
Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ο δίσκος ΣΠΕΡΝΕΙ
NIGHTMARE χωρις αμφιβολια!
ανατριχιαστικες μπαλαντες,κομματαρες οπως το ομωνυμο και το buried alive και φυσικα το καλυτερο κομματι που εχουν γραψει ποτε, το Ε-Π-Ο-Σ Save me 8O
Γενικα το πιο ωριμο/ολοκληρωμενο album τους…
Το ομώνυμο.
same, ομωνυμο και γω.
Intro σαν αυτο του Lost δε θα ξαναγραψουν ποτε
…μόνο το τελευταίο με Πορτνόη έχω ακούσει…οπότε αυτό και προτίμησα:):!:
Μπαντάρα.
Στα του πολλ, Waking the Fallen, με πολύ μικρή διαφορά από City of Evil, το οποίο έχει εξίσου μικρή διαφορά από το Nightmare. Πιο κοντά στους Pantera απ’ ότι στους Roses, με τον Shadows να ρίχνει γκαρίδες αβέρτα και τους Gates-Vengeance να πετάνε ριφφάρες χύμα. Όχι ότι στους υπόλοιπους δίσκους κάνουν κάτι άλλο, απλά εδώ το κάνουν εντελώς in-your-face. Τα πάντα όλα στα Unholy Confessions, Chapter Four και Second Heartbeat. Και Reminissions, Eternal Rest και Clairvoyant Disease… και έχει και την καλύτερη μπαλάντα που χουν γράψει.
Το ομώνυμο θα ήταν κι αυτό κοντά, αλλά χάνει λόγω vocoder
ε ναι συμφωνω με τον πανω. waking the fallen
περαν του συναισθηματικου της φασης γιατι ο δισκος μου φερνει μονο καλες αναμνησεις, οι κιθαρες στο συγκεκριμενο ειναι εκπληκτικες και τα φωνητικα του shadows και αυτα το ιδιο. και γενικα θεωρω πως ειναι καλυτερο συνολο τραγουδιων απο ολα τα υπολοιπα αλμπουμς
unholy confessions, chapter 4, second heartbeat, remenissions, wont see you tonight pt1, clairvoyant disease κερδιζουν ολα τα αλλα
Nightmare. Απ’ τους καλύτερους δίσκους του σύγχρονου metal.
Μάλλον το city of evil…ηταν ο δισκος που εκανε το μεγάλο μπαμ και ολα τα κομμάτια του μπορουσαν να σταθούν σαν αυτονομα single ξεχωριστά…