Aγαπημένη μπάντα της Creep Records

Δημοψηφίσματα
#1

Εκ των προτέρων, δεν περιμένω και πολύ μεγάλη συμμετοχή στο πολλ από το φόρουμ. Ωστόσο who cares.

Η Creep ήταν η πρώτη ελληνική ανεξάρτητη εταιρία.
Ιδρύθηκε το 1982 από τον Μπάμπη Δαλλίδη. O Mπάμπης ήταν συμμαθητής με τον Φιλ “Σκαρς”, o οποίος είχε ένα συγκροτημα και έψαχνε τρόπο να κυκλοφορήσει το άλμπουμ του. Τελικά ο Μπάμπης με δανεικά δημιουργεί την Creep. Στην αρχή είχε μόνο σκοπό να βγει το άλμπουμ του συμμαθητή του, κάτι που και έγινει. Το γκρουπ ήταν ίσως ότι πιο σκοτεινό έχει υπάρξει στον ευρύτερο χώρο του ροκ της εγχώριας σκηνής. Το όνομα τους ήταν Yell-o-Yell, όπου πολλοί τους χαρακτήρισαν τους έλληνες Birthday Party. Tελικά όμως εφόσον έγινε η αρχή μπήκαν και άλλα γκρουπ στο ενεργητικο της εταιρείας. Γκρουπ που έχουν μείνει σταθμοί στην underground σκηνή της χώρας μας, όπως: (εκτός από τους Yell-o-Yell), οι Villa 21 (προσωπική άποψη = το καλύτερο αγγλόφωνο συγκρότημα των 80’ς από την εγχώρια σκηνή), οι South of No North, οι Metro Decay, οι Headleaders, οι Reporters και άλλοι.

Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ CREEP RECORDS (1982 ? 1987)

Singles

01 Yell-O-Yell ? Shoot The Truth
02 Villa 21 ? I See No
03 Headleaders ? Voices
04 The Reporters ? Computer World
05 Metro Decay ? Κειμήλια
06 Villa 21 ? Move
07 Clown ? Λευκά κελλιά
08 Art Of Parties ? Last Time ? Central Room

L.P.?s

01 The Reporters ? Bare Hands
02 Yell-O-Yell ? Funtime
03 Headleaders ? What It Means To Me
04 Villa 21 ? A Ghost On The Move
05 Metro Decay ? Υπερβαση
06 The Vyllies ? The Vyllies
07 Yell-O-Yell ? Hello Hell
08 CPT Νεφος ? Silence Interrupted
09 South Of No North ? Lacrimae Christi
10 Rehearsed Dreams ? Repulsion
11 Angelo And His Egos ? Egotriping At The Gates Of Hell
12 Villa 21 ? Men Of Clay
13 South Of No North ? Fell Frozen

στην ουσία, η ιστορία της Creep αποτελεί παράδειγμα δημιουργικότητας, αφοσίωσης και αγάπης για αυτό που γούσταρε μια παρέα παιδιών. το ροκ ν ρολλ δλδ. Αν διαβάσετε συνεντεύξεις του Μπάμπη Δαλλίδη θα διαπιστώσετε ότι έτρεχε μόνος του με το μηχανάκι να κανεί τη διανομή των δίσκων στα καταστήματα. Το απόγευμα βέβαια, διότι το πρωί δούλευε. Κάθε (σχεδόν βεβαίως) συγκρότημα της Creep ήταν προσεκτικά επιλεγμένο, όλα έπρεπε να είχαν τον χαρακτήρα της Creep ώστε να μπουν στο δυναμικό της παρέας.

Τελικά η εταιρεία έκλεισε το 87, δυστυχώς. Θες το περιορισμένο εναλλακτικό ροκ κοινο της Ελλάδας στα 80’ς, θες το ότι ο στόχος της εταιρείας δεν ήταν η κονόμα αλλά η προώθηση αυτών των γκρουπ κλπ κλπ. Το θέμα είναι πάντως ότι αν και το έργο της Creep ήταν μικρό σε όγκο, σήμερα είναι συναισθηματικά ανεκτίμητο. Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν ήταν αυτά τα συγκροτήματα, μαζί με μερικούς ακόμη, συν κάποιες συναυλίες ξένων γκρουπς, το εγχώριο κοινό θα αργούσε πάρα πολύ να ανακαλύψει έννοιες όπως ποστ πανκ, νταρκ-γουεηβ, γκόθικ, νιου γουεηβ κλπ. Σημερα βέβαια, τα συγκεκριμένα ΚΕΙΜΗΛΙΑ είναι συλλεκτικά, οι τιμές που τα συναντας στα διαφορα σάητ δημοπρασιών είναι δυσθεώρητες κλπ κλπ.

Μετά το λουκέτο της Creep κάποια γκρουπ συνέχισαν να κυκλοφορούν και άλλες δουλειές βρίσκοντας στέγη σε άλλες ανεξάρτητες εταιρίες (που εν τω μεταξύ είχαν κάνει την εμφάνισή τους), άλλοι παραμείναν αδρανείς, άλλοι διαλύθηκαν, άλλοι άφησαν τον μάταιο κόσμο κλπ. Αξιοσημείωτο είναι ότι κάπου το 94-95 έγινε μια προσπάθεια αναβίωσης της Creep μέσω της FM RECORDS. H οποία πλησίασε τον Μπάμπη Δαλλίδη και συζήτησε το ενδεχόμενο επανακυκλοφορίας των άλμπουμ. Το πρώτο βήμα ήταν η συλλογή Return Of The Creeps η οποία περιείχε συγκεντρωμένα όλα τα single της εταιρείας. Σείρα είχε το Υπέρβαση των Metro Decay. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που στο ξεκίνημα της συνειδητής ασχολίας μου με το ροκ, έπεσα πάνω στις συγκεκριμένες επανακυκλοφορίες. Ήταν περίεργα, δεν ειχαν σχέση με το εμπορικό “ροκ” που ακουγόταν τότε από κάποιον της ηλικίας μου, τελικά τα χώνεψα όμως για τα καλά και ξεκίνησε μια σχέση με τα συγκροτήματα αυτά, αλλά και τον ευρύτερο χώρο που καλά κρατεί από τότε. Επανέρχομαι μετά την μικρή παρένθεση. Δυστυχώς, τα σχέδια για νεα “Creep” άλμπουμ δεν προχώρησαν όπως αρχικά είχαν υποσχεθεί οι τύποι της FM records (σχεδόν). Στην ουσία βγήκε μόνο ένα, και ο λόγος είναι φυσικά για το ντεμπούτο των Νighstalker. Και είναι κάτι που ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί, οτι στην ουσία το πρώτο άλμπουμ των Nightstalker είναι ο “τελευταίος δίσκος” της Creep, καθώς ο Δαλλίδης τους είχε ανακαλύψει και προτείνει. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός βέβαια ότι οι Nightstalker άντλησαν μεγάλο μέρος των επιρροών τους από τα τελευταία άλμπουμ των Villa 21, οι οποίοι είχαν εξελιχθεί σε ένα πιο heavy rock - garage - ψυχεδελικό γκρουπ σε σχεση με τα πρώτα σκοτεινά τους βήματα.

Θα βάλω ένα πολλ περιλαμβάνοντας τα εξής γκρουπ

Yell-O-Yell
Villa 21
Headleaders
The Reporters
Metro Decay
Clown
Art Of Parties
CPT Νεφος
South Of No North
Rehearsed Dreams

εξαιρώ τις Vyllies (το μοναδικό μη-εγχώριο γκρουπ της Creep) και τους Angelo And His Egos (όπου στην ουσία ήταν ένα “παραστράτημα” της Creep).

YG: Κάποια στιγμή θα αναφέρω κάποια λόγια για κάθε γκρουπ ξεχωριστά.

#2

Δεν τα ξέρω τα περισσότερα ονόματα από αυτά αλλά σαν κλασσικό Poll Panagiotis με το που θα τσεκάρεις ενδελεχώς ο μουσικός σου κόσμος θα γίνει λίγο πλουσιότερος(όπως σε αυτό με τα γκρίκλις ροκ συγκροτήματα που έμαθα τρελές δισκάρες). Πάναγιώτη δώσε και κάνα Youtube με αντιπροσωπευτικά κομμάτια από το κάθε συγκρότημα αν δε σου κάνει κόπο.

#3

Πωπω μλκ, τι μου θυμισες. Villa 21!! Αυτους τους ειχα μαθει πιτσιρικας θυμαμαι, την εποχη που εψαχνα ελληνοφωνες (κυριως) rock μπαντες. Μου χαν κανει τρελη εντυπωση τα post punk στοιχεια τους - ακομα εχω καπου θαμμενο το ‘‘A Ghost On The Move’’. Πρεπει να το βρω ε, αμεσα.

Τις υπολοιπες μπαντες δεν τις ξερω, ψηθηκα ομως.

#4

Cheeeers παίδες. Για πάμε

[CENTER]Villa 21:[/CENTER]

Annie’s Animal: εάν ο χαρακτηρισμός “είμαστε μουρλοί για δέσιμο” ταιριάζει κάπου, τότε είναι σε αυτό το τραγούδι. Το αποκορύφωμα του κομμάτιου είναι στο 2ο λέπτο με τα ουρλιαχτά του Ποθουλάκη, φρίκη και παράνοια! Όλα αυτά εν έτει 1982.

Ήθελα να βαλω και το κομμάτι τoo much nothing αλλά δεν το έχει το youtube. Σημειωτέον, ότι το συγκεκριμένο κομμάτι είχε συμπεριληφθεί σε κάλτ κασσετοσυλλογή που είχε επιμεληθεί ο Biafra των Dead Kennedy με ποστ πανκ μπάντες από όλον τον κόσμο…

Ηouse Of The Damned: από τη δεύτερη περίοδο του γκρουπ, όπου τα γκαραζοπανκικα στοιχεία κυρίαρχουν.

Moonwhited Room: από το τελευταίο τους άλμπουμ (1990). Ποιοί παίξανε πρώτοι στόνερ στην Ελλάδα είπαμε; Δυστυχώς μετά κάνα - δυο χρόνια ο Ποθουλάκης σκοτώνεται σε τροχαίο.

[CENTER]Yell-O-Yell:[/CENTER]

Alice In Sufferland: αν οι πρώιμοι Villa 21 ήταν για δέσιμο, οι Yell-o-Yell ήταν ήδη με ζουρλομανδύα στην πιο απομονωμένη υπόγα του ψυχιατρείου. Κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει γιατρειά.

Drifters: Από το άλμπουμ του 86. Εδώ είναι πιο εσωτερικοί, σαν να έχει γιατρευτεί η ψυχασθένεια των προηγούμενων ετών. Τώρα απλώς οι Yell-o-Yell παρατηρούν την παρανοία και την περιγράφουν. Πριν τη ζούσαν. Ενα από τα καλύτερα κομμάτια τους με σαφείς αναφορές σε Nick Cave-ικές ατμόσφαιρες, το Drifters.

[CENTER][CENTER]The Reporters[/CENTER][/CENTER]

Oι Reporters ήταν ένα καθαρόαιμο new wave συγκρότημα, από τα πρώτα της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό τους η μοναδική φωνή του Ποθουλάκη που αργότερα βρέθηκε στους Villa 21) και τα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ πλήκτρα. Ακούστε το Ι Wanna Know.

[CENTER]Metro Decay[/CENTER]

Τι να πω τώρα για τους Μετρο Ντικέυ. Ας πω ότι ανοίξανε για τους Birthday Party το 82 sto Sporting. Ας πω ότι είχαν ψηφιστεί καλύτερο νέο συγκρότημα από το Ποπ και Ροκ. Aς πω ότι το EP μαζί με το Yπέρβαση κατέχει μία από τις πλέον εξέχουσες θέσεις στην ελληνόφωνη δισκογραφία, από πολλούς κιόλας θεωρείται το καλύτερο ελληνόφωνο ροκ άλμπουμ. Gothic, post punk, new wave όλα εδώ είναι μαζεμένα. Ένα αληθινό κειμήλιο. Και ας ζούμε στις Σκιέςτου…

[CENTER]Art Of Parties[/CENTER]:

Ψιλό-φάντασμα το συγκεκριμένο συγκρότημα, με ένα σίνγκλ όμως που θεωρείται από τις καλύτερες στιγμές των 80’ς. Last Time αλλά και το επίσης υπέροχο Central Room. Βασικά είναι το πιο “βατό” γκρουπ της Creep και μάλλον από αυτό έπρεπε να ξεκινήσω την παρουσίαση για να μην χάσω πελάτες από τα προηγούμενα ψυχοβγαλτικά (εκ πρώτης όψης). χαχαχα

[CENTER]South Of No North[/CENTER]

Από τα πρώτα καθαρόαιμα gothic/new wave συγκρότημαta της Ελλάδας με πολύ αξιόλογες δουλειές και αρκετά αναγνωρισμένες βέβαια από το αντίστοιχο κοινό της Ελλάδας. Ευτυχώς τα άλμπουμ τους επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Το Lacrimae Christi από το υπέροχο ντεμπούτο τους.
Το http://www.youtube.com/watch?v=XN72RWPnd4c σε πιο Cure μονοπάτια.

[CENTER]Captain Nefos [/CENTER]

Ο Άκης Μπογιατζής είναι ένας από τους πιο δημιουργικούς και αξιόλογους καλλιτέχνες στον εύρύτερο υπόγειο ροκ χώρο της Ελλάδας. Oi CPT Νεφος ήtan η πρώτη του New Wave προσπάθεια. Aκούστε το Cadillac Dreams. Συνέχισε με τους Libido Blume βγάζοντας ακόμα και κλασσικά νεw wave hits. Στα 90’ς έφτιαξε τους Sigmatropic όπου συνεχίζουν επιτυχημένα μέχρι σήμερα.

[CENTER]Clown[/CENTER]

Άλλο ένα συγκρότημα φάντασμα. Καταπιάστηκαν με το ηλεκτρικό new wave με ελληνόφνωο στίχ, βγάλανε αυτό το EP στην Creep και τέλος. Το Λευκά Κελιά είναι από τα πιο κλασσικά κομμάτια που βρίσκεται σε μπόλικες συλλογές electro-punk, από εδώ και από εκεί.

[CENTER]Headleaders[/CENTER]

Tίμιο post punk γκρουπ, άλλοτε με πιο επιθετικές τάσεις όπως στο Voices και άλλοτε πιο new wave oriented, οπως στο Living like a fool.

[CENTER]Rehearsed Dreams[/CENTER]

Aπό τα πιο σκοτεινά και δύσκολα συγκροτήματα της δεκαετίας του 80. Darkwave ρυθμοί, σκατόψυχοι, απόκοσμοι και ό,τι πρέπει δλδ. Fake.

#5

cult poll! γουστάρω! και γω έμαθα τα περισσότερα στις αρχές των 90ς και ότι έχω είναι σε κασσέτα. Ψηφίζω Clown μιας και το ακούγαμε συχνά τότε

#6

Ομολογώ ότι δεν έχω ιδέα από όλες αυτές τις μπάντες. Να σημειώσω όμως ότι κάποια παλιότερα ποστ του Παναγιώτη με παρακίνησαν να ψάξω τους Villa 21 και έπαθα πλάκα. Φοβερή μπάντα!

#7

οι villa 21 είναι μπαντάρα και η μόνη μπάντα που ξέρω από το πόλλ,άρα η ψήφος μου πάει σε αυτούς.:stuck_out_tongue:
και συμφωνώ πως είναι οι πρώτοι που έπαιξαν stoner στην ελλάδα…

#8

:bump:

άντε ρε θα ψηφισει κανας αλλος?

εθεάθη Yojimbo να ακούει το Λευκά Κελιά, οπότε είπα ας το αναστήσω. :-s

#9

Ε οι Angelo… ήταν λίγο πιο new wave/pop και δεν κολλάγανε με τους υπόλοιπους σκατόψυχους :stuck_out_tongue:

όσο για South of North, τι να πεις… τα 2 πρώτα άλμπουμ είναι από τα πιο αξιόλογες στιγμές της φάσης. Δλδ, τι να πεις για κομματάρες όπως [U]αυτό[/U]. άσε που έχουν κομμάτι που αναφέρει την ακριβή ημερομηνία της γέννησης μου! :lol::lol:

#10

Δεν είχα ακούσει τα μισά συγκροτήματα, τα δείγματα όμως είναι αρκετά ποιοτικά.
Μεταξύ Villa 21 και Yell-O-Yell θα πάω με τους πρώτους.Εξαιρετικοί.

#11

Mπραβο ρε Παναγιωτη, εξαιρετικο thread και παλι.
Γνωρισα μερικες ακομα εξαιρετικες μπαντες απο σενα!

το πρωτο των Villa 21 μου εφερε κατι σε Melvins, Dead Kennedys (μαλλον η επιλογη του Biaffra δεν ηταν τυχαια!) και γενικα ειναι πραγματι ενα παρανοικο αλμπουμ!!

#12

:):slight_smile: να είσαι καλά ωρέ!

όσο για Villa… ηταν εποχή περίεργη τότε, οι τύποι πηγαίναν στο Happening και ρωταγαν τον Ασλανίδη (των Magic De Spell, που είχε το μαγαζί), “τι είναι αυτοί οι Birthday Party που έφερες σήμερα? Οι άλλοι με το περιεργο όνομα, οι Van Der Graaf Generator? Βάλε και από αυτούς να ακούσουμε…”. Για αυτό νομίζω ότι αρκεί απλώς ο χαρακτηρισμός “παρανοϊκό άλμπουμ” που χρησιμοποίησες.