A Forest of Stars - Opportunistic Thieves of Spring

Τι να εξηγήσεις ρε Horror? Το αυτονόητο? Απλό είναι το πράγμα, οι Skyclad έχουν πολλές φόλκ επιρροές και πιο εξωστρεφή μουσική οπότε το βιολί τους είναι πιο φόλκ και εξωστρεφές ενώ οι Forest φέρνουν πιο κοντά στην κλασσική μουσική και είναι πιο εσωστρεφείς και το χρησιμοποιούν αντίστοιχα. Ούτε τι εννοείς με το μου θυμίζουν εποχή κατάλαβα τι εννοείς.

Εγώ απλά πιστεύω ότι μέσα στην προσπάθεια σου να μην είσαι μεταλλάς έχεις μπερδέψει λίγο τις έννοιες μέσα στο κεφάλι σου και ότι δε σου αρέσει το βαφτίζεις μέταλ.

Εξηγηστε μου το γιατι να ειναι καποιος μεταλλας θεωρειται κακο πραγμα.

Καλά δεν έγινε σύγκριση της χρήσης του οργάνου σε σχέση με τους Skyclad. Όπως είπες με τους bride μπορεί να γίνει. (η κοπέλα έπαιζε και εκεί νομίζω).

Γενικά στα περί κλασικής μουσικής. Το ότι η συγκεκριμένη κοπέλα πιθανόν να έμαθε βιολί σε ωδείο (Ο Walkyier σε πανηγύρια, αλλά δεν είναι στο θέμα μας), δεν κάνει την μουσική των forest (ή μάλλον την χρήση βιολιού στην μουσική τους) ιδιαίτερα κλασικίζουσα. Πέρα από αυτό ο όρος κλασική μουσική περικλείει πάρα πολλά πράγματα και είναι λίγο γενικός. Για παράδειγμα στην ρομαντική περίοδο η μουσική είναι καθαρά περιγραφική (χαρακτηρισμό που δίνεις για την μουσική των skyclad). Επίσης. ίσως και ότι το βιολί θεωρείται κλασικό ως επί το πλείστον όργανο, να φέρνει γενικούς συνειρμούς περί κλασικής μουσικής στα απαίδευτα σε τέτοιες μουσικές αυτιά μας, έστω και αν το ακούμε από μια ατμοσφαιρική μπλακ μπάντα.

Δισκάρα είναι έτσι και αλλίως.

Επίσης το τσέλο που υπάρχει στη γέφυρα του Lord Abortion των COF γαμάει κάθε άλλο κλασικό όργανο που έχει παιχτεί στο μέταλ και μπορούμε να γίνουμε και πιο γραφικοί αν θέλετε. Αλλά όχι, κρίμα να γαμιέται ένα θρεντ τέτοιας κυκλοφορίες τι σκατά τό χουμε αυτό του Final Frontier.

On topic λοιπόν.

Μεγάλο σκάλωμα οι στίχοι, απίστευτο δέσιμο πχ με την κορύφωση του Summertide’s Approach:

If you’re going to use those stupid hands to build an ugly pyre, and truss me up there by mob-hoofed force, I’ll be wanting more than just a penny. More than just a miserable fucking penny… …A miserable pox-ridden penny for the guy.
I could hurl a thousand curses, and not one could gift you fair judgement.
So crack out those ten-a-penny lighters, and spark up your miserable flames…

Εξίσου και στο Thunder’s Cannonade:

One fist may resolve nothing, but many fists shall knock you flat. One projection may be simple refraction, but many, well, they equal reaction.
Those ears of yours just picked up a sneaky peal of thunder. Are you ready for the lightning to strike?
Are you?

Συμφωνώ σε αυτό.

Έτσι πως το βλέπει ο horror:
Μεταλάς=μακρυμάλλης,άπλυτος,metal hammer,iron maiden,metallica,nevermore,η metal είναι η καλύτερη μουσική που υπάρχει,κολλημένο μυαλό κτλ κτλ

ουρήστε?

χιουμοριστικό σχόλιο για τον φολκ χαρακτήρα της μουσικής των skyclad…
και πανηγύρι δεν εννοώ αυτό :stuck_out_tongue:

(ναι καλά είδατε, μόλις πόσταρε κάποιος Θώδη σε θρεντ forest of stars)

όχι μόνο μεταλλάς, ε.
υπάρχουν κι άλλα όμορφα πράματα στη ζωή και τη μουσική που ενδεχομένως να χάνεις όταν οριοθετείς τα γούστα σου και πείθεσαι γι’ αυτά βάζοντας μια ταμπέλα.
οφτοπικ. συνεχίστε.

η μέταλ μουσική είναι κατά βάση εποχή.το ακούς και σου έρχεται στο μυαλό η εποχή που συνέβη ή η εποχή με την οποία δέθηκες μαζί του (αν το βίωσες τη στιγμή που συνέβαινε)
κάποια είδη μουσικής, στα οποία συμπεριλαμβάνω και την κλασική, έχουν να κάνουν περισσότερο με το συναίσθημα που σου βγάζουν.δε θα τα ακούσεις και θα πεις “α, ναι.αυτό μου θυμίζει.”
έτσι όπως το βλέπω εγώ πάντα.και τι θα πει στην προσπάθειά μου να μην είμαι μεταλλάς?δηλαδή θέλω να είμαι, αλλά ενδόμυχα το απωθώ?και γιατί εμπλέκεις τώρα αυτή τη συζήτηση?

μιας και πήγε για τα καλά εκεί η κουβέντα, δεν το έχω πει εγώ αυτό.απλά εγώ… δε συμβαδίζω με τους μεταλλάδες (με τη στενή 80’s έννοια του μέταλ πάντα).:stuck_out_tongue:

η κοπέλα έπαιζε στους bride του for lies I sire.
τώρα, οι δομές των a forest of stars δεν είναι οι τυπικές black metal.έχουν δανειστεί και την “ελεύθερη” έκφραση που εμφανίζεται σε έργα της κλασικής μουσικής.άκου πάντως και το πρώτο λεπτό του chapter three.θα μου πεις πως είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σύγκριση με μεγάλα έργα της κλασικής μουσικής.είναι όμως ένα δείγμα…

συ είπας…:–:razz:

επίσης, μιας και είδα στίχους, έχει κανείς κάποιο link?
και ξέρει κανείς αν το cd υπάρχει πυθενά στην αθήνα?

Ειμαι μεταλλας και περηφανος γι αυτο, δεν ξερω. Βαζω Amon Tobin οταν γουσταρω, τα σπαω με Βασιλη Καρρα σε σαπιες φασεις και θελω να πηγαινω εξω καθε χρονο να βλεπω Neurosis, επειδη ειναι η καλυτερη live μπαντα στο πλανητη. Δεν ειμαστε στο 1980 ε, εχουν προχωρησει απο τοτε οι εποχες και μπορει ανετα καποιος να ειναι μεταλλας και να βλεπει τη μουσικη απενεχοποιημενα.

Edit: Κανεις μεγαλο λαθος σ αυτο. Στα περισσοτερα πραγματα που γουσταρεις υπαρχει πολυ μεταλ μεσα, απλα ειναι κρυμμενο. Αν ρωτησεις τους Mastodon, High on Fire και Grand Magus δλδ, πιο πιθανο ειναι να σου πουν οτι παιζουν heavy metal παρα κατι αλλο.

  1. Μέταλ Αρκάιβς.
  2. Δεν έχω ιδέα -μπορεί κάνα μπάουελ, αλλά με ένα 15άρι το παίρνεις απ’ την εταιρεία τους κατευθείαν.

Αυτό με το μέταλ και την εποχή που γράφεις είναι μεγαλη ακυρίλα, αλλά ακόμα μεγαλύτερη είναι το ανούσιο σπαμ που ξεκίνησε από το ποιος παίζει καλύτερα το βιολί.

δεν αντιλέγω.γι’αυτό ακριβώς λέω “μεταλάς με τη στενή 80’s έννοια”.γιατί σε αντίστοιχες “μάχες” στο φόρουμ, πολλοί μεταλλάδες ορίζουν το μέταλ ως manowar, judas priest, jag panzer, accept και γενικά ό,τι άνθησε στα 80’s, και υποστηρίζουν πως ό,τι υπήρξε μετά είναι είτε false είτε hip hop είτε poust rock/metal.
στην ελλάδα η έννοια “μεταλάς” είναι πολύ περιχαρακωμένη.

εγώ απλά την άποψή μου είπα.δεν έκανα συγκρίσεις με άλλα συγκροτήματα.
η μισή ντροπή δικιά μου λοιπόν και η μισή δικιά σας που το συνεχίσατε…:oops:

Όντως, το συγκεκριμένο σημείο είναι ίσως και το μόνο του δίσκου, που μπορείς, έστω και καταχρηστικά, να χαρακτηρίσεις κλασικίζον.
Να μπει Γράκχος που είναι γνώστης, να μας πει περισσότερα.

Κατά τ άλλα πες στους άλλους ότι δεν σου αρέσει ο όρος μεταλάς γιατί κυνηγάς indie πιπίνια, να τελειώνει αυτή η συζήτηση. Εν αρχή ην το μουνί, τα υπόλοιπα είναι θεωρίες… :stuck_out_tongue:

Πιο συχνα πετυχαινω το αντιθετο πλεον, για να ειμαι ειλικρινης.

όντως, ας τα πει ο γράκχος ως μελλοντικός παραγωγός του τρίτου προγράμματος.:stuck_out_tongue:

ρε, indie ακούω από το δημτικό.μέταλ πράγματα άρχισα να ακούω από το 2006.με τη λογική σου θα έπρεπε να ακούω τότε και ελληνική λαϊκοπόπ και μπιτάκια…:stuck_out_tongue:

μακάρι.
ρώτα όμως και τους υποστηρικτές του αγνού ανόθευτου μέταλ του φόρουμ…

ναι, κάνω ό,τι μπορώ για να ξεθάψω το ρίνγκ.:stuck_out_tongue:

Ρε αλήτες πώς καταφέρατε πάλι να με εμπλέξετε σ’ αυτή την κουβέντα;

ΟΚ λοιπόν ας κάνω λίγο τον έξυπνο αφού εσείς το ζητήσατε. Χόρρορ: φιλική παρατήρηση. Έχοντας συνδέσει καταχρηστικά στο μυαλό σου το μέταλ και τους οπαδούς του με την κλειστομυαλιά, γίνεσαι ο ίδιος κλειστόμυαλος όσο λίγοι χρήστες. Έχεις βάλει τη μουσική μέσα σε κουτάκια στο μυαλό σου και γράφεις τεράστιες ακυρότητες. Ειδικά αυτό με τους Σκάικλαντ που είναι λέει επιμεταλλωμένο φολκ, εξωστρεφείς και πανηγυρτζήδες, ενώ οι Φόρεστ είναι κλασσικότροποι και άρα εσωστρεφείς και συναισθηματικοί; Σκέτο περιβόλι. Φαίνεται ότι έχεις ακούσει μόνο “φολκ ροκ” και όχι φολκ, ενώ και για την κλασσική μουσική έχεις μια πολύ επιφανειακή αντίληψη. Πρώτα απ’ όλα είναι αυτό που είπε ο Ντέκαρντ, ότι η κλασσική μουσική δεν είναι κάτι ενιαίο έτσι όπως την εννοούμε με την ευρεία έννοια. Κυριολεκτικά μιλώντας κλασσική μουσική συνέθεσαν ελάχιστοι συνθέτες στο μεταίχμιο μεταξύ μπαρόκ και ρομαντισμού: Μότσαρτ, Χάιδν, Γκλουκ και ΙΣΩΣ Μπετόβεν. Από κει και μετά μιλάμε για ρομαντισμό, ο οποίος είναι και εξωστρεφής και εσωστρεφής, και γλεντζέδικος και συναισθηματικός και αυτό το πράγμα γίνεται μια χαρά. Ειδικά αν κάτσεις και σκεφτείς πόσοι συνθέτες του 19ου αιώνα (μακράν της λαμπρότερης περιόδου στη σύγχρονη ιστορία της μουσικής, δηλαδή) χρωστάνε ΤΑ ΠΑΝΤΑ στη γνήσια λαϊκή μουσική της εποχής τους και του τόπου τους, χάνεις τη μπάλα. Σούμπερτ; Λιστ; Σοπέν; Μουσόργκσκι; Γκριγκ; Σιμπέλιους; Σαιν Σανς; Να πάμε και στον 20ό αιώνα που εκεί τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο μπερδεγουέη με Μπάρτοκ, Σοστακόβιτς, Ντεμπουσί και δε συμμαζεύεται; ΑΣΤΟ. Μια ζωή οι πιο φρέσκοι και ριζοσπάστες μουσικοί ήταν αυτοί που απέρριπταν τον ακαδημαϊσμό στη μουσική, αγκάλιαζαν και υπερασπίζονταν με φανατισμό την παραδοσιακή και λαϊκή μουσική, τη ζωντάνια της, το πάθος της, τη διαχρονικότητά της. Οι μουσικοί που θαύμαζαν περισσότερο δεν ήταν οι αναγνωρισμένοι μαέστροι και ιμπρεσάριοι, αλλά οι γίγαντες των λαϊκών πανηγυριών. Εμείς δεν τους ξέρουμε δυστυχώς γιατί ο ακαδημαϊσμός έπαιρνε πάντα τη ρεβάνς σε επίπεδο γραψίματος της μουσικής ιστορίας, αλλά ευτυχώς στην εποχή μας μπορούμε να εκτιμήσουμε κάποια πράγματα όπως πρέπει. Πες μου πόσοι μουσικοί του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα έχουν περισσότερο “βάθος” και εκφραστικότητα από έναν Ρόνι Ντρου, έναν Λουκ Κέλλυ, έναν Ραβί Σανκάρ. Για την ηλικία σου έχεις πολλές γνώσεις για τη ροκ μουσική, αλλά όταν μιλάμε για άλλες μουσικές καλύτερα να τα ζυγίζεις λίγο καλύτερα τα πράγματα.

Καλά αυτά περί μέταλ ασχολίαστα.

μου είχαν κάνει δώρο ένα cd του στο γυμνάσιο.:stuck_out_tongue:
κατά τα άλλα βαριέμαι τώρα να σου απαντήσω.
και εγώ δεν είπα πως οι skyclad είναι για τα πανηγύρια.απλά είπα πως είναι πιο εξωστρεφείς σε σχέση με τους a forest of stars.κάτι που είναι γεγονός.
πάντως πανηγύρι είναι αυτό εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=yNW7laFeIrQ
:stuck_out_tongue:

Χαχ, εντάξει τότε, σκέψου το όσο θες, σε καταλαβαίνω.

ΞΕΚΟΛΛΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΟΜΩΣ.

και αν συμβεί αυτό τότε ποιός θα συντηρεί όλους αυτούς τους όμορφους τσακωμούς στο φόρουμ?σου απαντάω όχι λοιπόν.:stuck_out_tongue:

Νταξ, τουλάχιστον είσαι ΤΙΜΙΟ τρολλάκι, οπότε σου βγάζω το σομπρέρο. 8)