Μου αρέσει που καταλήγουμε να ακούμε το δισκάκι του φίλου μας του Μπάμπη, που παίζει τρία ακόρντα, είναι φάλτσος και ακούγονται μόνο τα πιατίνια και λέμε στους γύρω μας «γουστάρω να τον ακούω», αλλά κατακρίνουμε συγκροτηματάρες για τον εκάστοτε νέο δίσκο…
Το AMOLAD, πιστεύω, είναι σαφώς καλύτερο από No Prayer For The Dying ή το Virtual IX, για να μην μιλήσω για τα Dance Of Death και Brave New World. Απλά δεν έχει νερόβραστα και βαρετά ρεφρέν, για να αγκαλιάζονται οι άντρε και να ορκίζονται ότι είναι «αδελφοί αίματος».
Το St. Anger είναι αυτό που ακριβώς διακρίνει τους Metallica από τη Β? Εθνική (μεγκατί;)… Σου βγάζουν πάντα το δίσκο που δεν περιμένεις. Εκεί που έχεις ?συνηθίσει? μια πορεία με Black Album, Load, Re-Roal, No Leaf Clover, Disappear τρως μια στα δόντια και δεν ξέρεις από που σου ?ρθε.
Θυμηθείτε τη διαφορά ανάμεσα στο «δεν μου αρέσει» και το «δεν είναι καλό»… Θυμηθείτε τί έλεγε το σύμπαν όταν βγήκε το Roots των Sepultura… Με αυτά τα λόγια σας αφήνω και πάω να ακούσω ?All Within My Hands?, ?The Unnamed Feeling?, ?Sweet Amber?..
Γιατί το γάμησε και ψόφησε?:-k Ανώτερο οχι, ισάξιο όμως ναι. Αν πω εγώ δίσκους που θεωρώ κατώτερους απο το AMOLAD τότε θα φας μπαν απο τα μπινελίκια που θα μου χώσεις:p
Όχι δεν με κατάλαβες. Το AMOLAD το θεωρώ απίστευτα ανώτερο από το No Prayer. Αν εξαιρέσεις το Virtual XI, το No Prayer είναι για πλάκα το χειρότερο τους.
Το No Prayer το βρίσκω αδικημένο.
Αλλά το AMOLAD είναι πολύ καλύτερο…
Γιατί δεν είναι καλύτερο επειδή βγήκε το μεν στην εποχή της παντοκρατορίας των Maiden και το δε σε μια εποχή που μερικοί (λανθασμένα τελείως σκεπτόμενοι) θεωρούν το συγκρότημα τελειωμένο?
Ε καλά αυτό δεν είναι απαραίτητα και καλό. Το γεγονός ότι σε εκπλήσσουν μουσικα δε σημαίνει ντε και καλά ότι εμένα θα πρέπει να μου αρέσει. Ούτε το “Hear In The Now Frontier” το περίμενα αλλά πίστεψε με δεν ήταν από τις εκπλήξεις που μου φανήκαν ευχάριστες. Τώρα το γεγονός ότι πρόοδευσαν μουσικά από το Ride The Lightning στο Master Of Puppets και το And Justice For All είναι αναμφισβήτητο αλλά δεν το χαρακτηρίζω και έκπληξη ούτε πιστεύω ότι οι Metallica είναι συγκρότημα που τους ταιριάζουν τέτοιου είδους εκπλήξεις/αλλαγές αλλά η μουσική πρόοδος(Το Black Album είναι έκπληξη αλλά από τη μια δεν το θεωρώ 100% Metallica αλλά από την άλλη το αποτέλεσμα είναι τόσο γαμάτο που δεν μπορώ να μην τους παραδεχτώ). Από την άλλη η στασιμότητα στα σίγουρα δεν είναι καλή.
Επειδή το συγκεκριμένο τόπικ είναι άκυρο από μόνο του… και επειδή θέλω να το ****σω , να απαντήσω σε κάποιον άσχετο μουσικά που τόλμησε να αμφισβητήσει τα Load/Reload !!! Ειδικά το Load που είναι δισκάρα ρε!!! Να σου καεί το cd-player
Τώρα σοβαρά, από άποψη ποιότητας σύνθεσης το Load είναι έτη φωτός μακρυά. Σίγουρα αριστούργημα το Master of puppets (και πάντα στην καρδιά μας…), αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα! Και ον-τοπικ, το St. Anger με μια καλύτερη παραγωγή θα ήταν δισκάρα, και παρ’όλα αυτά έχει ριφάκια που άλλα γνωστά συγκροτήματα μόνο στο όνειρό τους γράφουν! 8)
Αν εννοείς ότι μπορούσε να κάνει πράγματα που δεν μπορεί να κάνει τώρα, είναι φυσικό μιας και τώρα έχει μεγαλώσει και η φωνή όσο να ναι φθείρεται.
οχι ρε συ γιατι στα δικα του ειναι μια χαρα. καλο το αμολαντ καλυτερο απο το ντοντ αλλα ο λογος που δεν μπορεσα να το ακουσω ολοκληρο απο την αρχη ειναι γιατι με κουραζει ο ντικινσον. θα βαλω που και που κανα κομματι. τωρα αυτο μπορει να ειναι και ιδεα μου, σε αλλον να ακουγεται γαματος.
επισης προτιμω να ακουσω κανα χολυ σμοουκ κανα νο πρειερ, παμπλικ ενεμυ, ραν σαιλεντ, μπρινγκ γιορ ντοντερ. μπορει να ηταν το πρωτο τους με μετρια κομματια αλλα το χαν ακομα. τωρα εχουν βγαλει 3 δισκους και εχουν συνολο 10 (με το ζορι) καλα κομματια και 30 φιλερς. Για μενα παντα.
Κοίτα μην με παρεξηγήσεις αλλά δεν νομίζω ότι είμαι ο μόνος που αμφισβήτησε τη μουσική αξία του Load/Reload και ούτε είμαι από τα άτομα που αγιοποιούν δίσκους με το καλημέρα αλλά μην τρελαθούμε ρε παιδιά, ακόμη και αν βγάλω στην άκρη την υποκειμενικότητα μου και παραδεχτώ ότι τα Load/Reload είναι γαμάτα(μέτρια τα θεωρώ όχι για σουβέρ, έχουν τις στιγμές τους), δεν είμαι εγώ που τα ισοπεδώνω όλα αλλά όσοι προσπαθούν ντε και καλά να τα βγάλουν ίσα και όμοια με το Master Of Puppets, ε δεν είναι ρε παιδιά όσο και να κοπανάτε των κώλο σας στο πάτωμα. Στην τελική αυτό μειώνει την αξία του Master Of Puppets.
Σχετικά με το St. Anger δεν είπα ότι δεν έχει καλά Riffs, ούτως ή άλλως ο Hetfield όσο κλασμένος και ναναι είναι μεγάλος ριφοκαβλοκράτορας, ούτε ότι του λείπουν οι καλές ιδέες αλλά από το να έχεις τις ιδέες μέχρι να τις δέσεις και να τις υλοποιήσεις υπάρχει μεγάλη διαδικασία και χρειάζεται μεγάλο συμμάζεμα για να βγούν καλά τραγούδια.
Κοίτα Fillers οι Maiden σχεδόν πάντα είχαν, μέσα στο Number Of The Beast είναι και το Gangland, στο Powerslave είναι και το Back In The Village. Τώρα αυτή η αναλογία που λες μου ακούγεται υπερβολική. Σκέψου ότι στο No Prayer δεν υπήρχαν καν τραγούδια που θα τα χαρακτήριζες κομματάρες, τα Fillers του AMOLAD είναι πάνω κάτω στα επίπεδα ενός αντιπροσωπευτικού τραγουδιού του No Prayer απλά μπορεί να σου χτυπάνε περισσότερο γιατί τα καλά του τραγούδια είναι πολύ καλύτερα από αυτά του No Prayer.
Πολλά γράφτηκαν, δεν έχει νόημα να απαντήσω σε όλα. Θα σταθώ λίγο σε κάτι ενδιαφέρον που είπε ο Vangelis και θέλω να απαντήσω.
Λοιπόν, γενικά, ένας νορμάλ ακροατής έτσι λειτουργεί. Χωρίς να πολυφιλοσοφεί τα πράγματα. Αν ο δίσκος κολλήσει στο player είναι καλός, αν όχι πάμε για άλλα. Πάμε στην περίπτωση του St. Anger τώρα και των οπαδών του (του δίσκου όχι της μπάντας γενικά).
-Είσαι βαμμένος Μετάλλιφαν και τους ακούς από τότε που πήγαινες στον βρεφονηπιακό σταθμό. Ότι κάνουν αυτοί είναι γαμάτο και ότι δεν κάνουν έχει ελπίδα να γίνει γαμάτο μόνο αν το κάνουν αυτοί. Γιατί κακά τα ψέμματα είναι η μεγαλύτερη μπάντα του Γαλαξία.
-Κυκλοφορεί το St Anger και είσαι χεσμένος απ την χαρά σου, μιας και έχουν να κυκλοφορήσουν δίσκο εδώ και 3000 χρόνια. Τρέχεις πρωί πρωί και το αγοράζεις φορώντας pampers.
-Γυρίζεις σπίτι με δάκρυα συγκίνησης και το βάζεις να παίξει. Τελειώνει η πρώτη ακρόαση.
-Η καρδιά σου έχει σταματήσει και ένα παγωμένο μειδίαμα σχηματίζεται στα χείλη σου. Δεν είναι δυνατόν αυτή η ΜΑΛΑΚΙΑ να γράφτηκε απ τους Μεταλικα σκέφτεσαι από μέσα σου.
-Αποφασίζεις να το ξανακούσεις. Δεν μπορεί, κάποιο λάθος έχεις κάνει. Ο δίσκος ΠΡΕΠΕΙ να γαμάει.
-Τέλος δεύτερης ακρόασης και τα συναισθήματα είναι πάνω κάτω τα ίδια. Και όμως δεν μπορεί. Κάπου έχει γίνει λάθος.
.
.
.
-1000 ακροάσεις μετά. Ήδη κάποια πολύ καλά στοιχεία έχουν αρχίσει να διαφαίνονται.
-2000 ακροάσεις μετά. Τα πιο πολλά τραγούδια ακούγονται ενδιαφέροντα.
-Μετά την εκατομμυριοστή ακρόαση του δίσκου βλέπεις καθαρά την αλήθεια. Ο δίσκος γαμάει και κοιμάσαι μετά από καιρό με ελαφριά καρδιά.
-Αρχίζεις όμως να αναρωτιέσαι. Γιατί αυτή η γενικά απαξίωση? Γιατί όλοι λένε το δίσκο κακό, ενώ εμένα μου φαίνεται τέλειος?
ΓΙΑΤΙ… με τόση πλύση εγκεφάλου που έχει κάνει ο φανμπόυς στον ίδιο του τον εαυτό, έχει πειστεί με το ζόρι ότι ο δίσκος είναι καλός. Και για να εξηγήσει την αποδοκιμασία του δίσκου καταλήγει στις γνωστές μαλακίες που συχνά πυκνά διαβάζουμε και σ αυτό εδώ το φόρουμ:
-Κράζετε γιατί είναι Μετάλικα και τους ζηλεύετε.
-Αν το δίσκο τον έβγαζε άλλη μπάντα θα λέγατε ότι είναι αριστούργημα.
-Έχει μέσα κάτι φοβερά ριφάκια που άλλη μπάντα θα παρακάλαγε να έχει.
και πάει λέγοντας…
Εδώ στο τοπικ για το νέο δίσκο των Μεταλικα, κάποιοι τον έχουν ήδη βγάλει δίσκο της χρονιάς έχοντας ακούσει 3 νότες και τον τίτλο. Δηλαδή ήμαρτον!
Φυσικά παρόμοιο κείμενο μπορεί να ισχύσει για οποιαδήποτε μπάντα και τους κολλημένους οπαδούς της. Απλά οι Μετάλικα ήταν μία (κραχτή) αφορμή.
χα φυσικα ομως αλλο gangland και back in the village και αλλο fallen angel και mercenary. και αλλο ενα - δυο κομματια οχι τοσο γαματα οσο ο υπολοιπος δισκος και αλλο ο μισος δισκος φιλερς. Φυσικα gangland και back in the village με πωρωνουν πολυ περισσοτερο απο τις καλυτερες στιγμες των τριων τελευταιων. Μπορει να ειναι επειδη μεγαλωσα με αυτα και να ναι καθαρα θεμα γουστου (δηλαδη ειναι θεμα γουστου).