A Song of Ice and Fire & George R.R. Martin

Ευχαριστω παρα πολυ!!

Μόλις με πήρανε τηλέφωνο ότι το dance with Dragons την τρίτη θα είναι εδώ οπότε να περάσω να το παραλάβω! Μεγάλες στιγμές! Ποιος θα το περίμενε! Τόσα χρόνια αναμονής! Back to the Wall!!! Ενθουσιασμός!

Τελικά ισχύει οτι το Feast for Crows είναι λίγο υποδεέστερο απο τα προηγούμενα??? Ρωτάω γιατί σαν να έχω πάρει αυτή την εντύπωση, απο κριτικές κυρίως στο Amazon αλλά όχι μόνο (είναι το μόνο της σειράς που έχει μαζέψει 3 στα 5 αστέρια).

ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΜΕ ΣΠΟΙΛΕΡ! :stuck_out_tongue: Μη πείτε πληροφορίες για το περιεχόμενο του βιβλίου δηλαδή. Απλά πως σας φάνηκε εσάς που το διαβάσατε. :slight_smile:

Δεν είναι ακριβώς κατώτερο! Χωρίς μικρό spoiler δεν μπορώ να σου εξηγήσω! Απλά επικεντρώνει σε κάποιους χαρακτήρες που δεν είναι τόσο δημοφιλείς. Προφανώς υπάρχει λόγος και πίστεψε με και αυτό είναι εξίσου καλογραμμένο!

Οκ, κατάλαβα, δε χρειάζεται να μου πεις περισσότερα. :slight_smile: Δεν έχει τόση σημασία σε ποιούς χαρακτήρες επικεντρώνεται ο συγγραφέας, απο τη στιγμή που αυτό εξυπηρετεί τους γενικότερους σκοπούς του έργου του… Προφανώς για να επικεντρώνεται εκεί θα έχει κάποιο λόγο. Αν το βιβλίο παραμένει καλογραμμένο και εξελίσσει την ιστορία, μια χαρά!

Προς το παρόν είμαι στα μισά του δεύτερου. Όταν το τελειώσω θα επιστρέψω με εντυπώσεις. Σε σπόιλερ. Όπως και γενικά, όποιος θέλει να σχολιάζει κάτι συγκεκριμένο για τα βιβλία που αφορά το περιεχόμενο τους, πάντα σπόιλερ (και αναφορά έξω απο το σπόιλερ σε ποιό βιβλίο αναφέρεστε). :slight_smile:

Στα αγγλικα η στην ελληνικη μεταφραση??:-s

Αγγλικά! Η ελληνική μετάφραση λογικά θα αργήσει λίγο! Αν και δεν νομίζω πολύ με την επιτυχία που έχει πλέον! :slight_smile:

Red Viper, από πού το παρήγγειλες (και πόσο); Εγώ έκανα προπαραγγελία από το Amazon με την ελπίζα ότι θα μου το έστελναν νωρίτερα ώστε να είναι στα χέρια μου κοντά στις 12 του μηνός, αλλά βλέπω ότι τότε θα το στείλουν και θα μου έρθει τον Αύγουστο που είναι παχιές οι μύγες.

Ελευθερουδάκη ίδια τιμή με έξω. Ίσως κάνα δύο ευρώ παραπάνω αλλά αύριο θα το έχω:)

Καλή περίπτωση! Φαίνεται πως αρχίζουν να ξυπνάνε σιγά σιγά τα ελληνικά βιβλιοπωλεία. Σήμερα πήρα το εμαιλ της αναχώρησης, περιμένω τώρα τις μέρες να το σφίξω στην αγκαλιά μου!

Το έχω στα χέρια μου:) Μιλάμε για γιγαντιαίο πράμα! 1000 σελίδες! Hardcover! Άντε να έρθει το βραδάκι να αρχίσω!

Heads…spikes…walls…:x

Για όλους τους map geeks:

http://atrandom.com/dwdmaps/

Αυτό ήταν, τέλος το δεύτερο βιβλίο!!! Θα πω μερικά σχόλια και εντυπώσεις σε σπόιλερ, το οποίο απευθύνεται [B]μόνο[/B] σε όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο. Όσοι δεν το έχετε διαβάσει μακριά, το ποστ αυτό δεν σας αφορά!!!

[SPOILER][SPOILER]

Μια λέξη μόνο: [B]Blackwater[/B].

To ρεαλιστικό έπος στα καλύτερα του. Απίθανη μάχη, άνετα η κορυφαία πολεμική στιγμή και των δύο βιβλίων ως τώρα και η κορωνίδα για μένα του Clash of Kings…

Σχεδόν σα να βλέπεις να εξελίσσεται μπροστά σου η απόβαση στη Νορμανδία, στη μεσαιωνική της εκδοχή. Πωρώνομαι απίστευτα στη σκέψη οτι μπορεί να δούμε κι άλλες τέτοιες μάχες στη συνέχεια… Το σωστό είναι του χρόνου στη σειρά να αφιερώσουν [U]ένα ολόκληρο επεισόδιο[/U] στη μάχη αυτή! Το προτελευταίο κατά πάσα πιθανότητα.

Δε ξέρω τι θέματα έχουν εκεί στο HBO με τα budget κλπ, αν όμως κουτσουρέψουν και δε παρουσιάσουν τη μάχη αυτή όπως περιγράφεται στο βιβλίο η σειρά θα χάσει ένα απο τα επικότερα σημεία της…

Αν υπάρχει ένας χαρακτήρας η παρουσία του οποίου λάμπει θα έλεγα καθ’όλο το δεύτερο βιβλίο, αυτός είναι ο Tyrion. Άνετα ο πρωταγωνιστής ως τώρα, τα κεφάλαια του ήταν απολαυστικά, είτε επρόκειτο για τις συναναστροφές του με τη Cersei ή την “αγία τριάδα των συνομωτών” (Varys, Littlefinger, Pycelle), είτε μιλούσαμε για μάχες, ήταν κορυφή σε όλα.

Theon. Και ναι, ο Μάρτιν δείχνει πως μπορείς έναν χαρακτήρα να τον σιχαίνεσαι και να τον γουστάρεις ταυτόχρονα. Όλη η εξέλιξη ως τώρα με τον Greyjoy έχω την αίσθηση πως θα αφήσει μαλάκα πολύ κόσμο που θα δει τη σειρά του χρόνου και δε θα ξέρει τι γίνεται…

Wargs λοιπόν. Στην αρχή νόμιζα πως αφορούσε μόνο τον Bran, μετά βλέπω όμως και τους Rickon και Jon στο κόλπο. Τι γίνεται, όλα τα παιδιά Stark το έχουν??? (ρητορική ερώτηση, εννοείται δε θέλω να μου απαντήσει κανείς, θα το μάθω μόνος μου)

Βλέπουμε σταδιακά να αυξάνει ο ρόλος της μαγείας (και των fantasy elements) στη σειρά, κάτι που με χαροποίησε πολύ… Ειδικά το κεφάλαιο με την Daenerys και την είσοδο της στον ναό των warlocks στο Quarth… Holy fuck! 8O Και ναι, η σειρά αν θέλει μπορεί να μετατραπεί σε ιστορία τρόμου! Απο τα πιο παρανοικά και γαμάτα σημεία της ιστορίας ως τώρα… (η απορία μου για το πως θα δούμε να απεικονίζεται το σημείο αυτό στη σειρά είναι ίδια όπως και για τη μάχη…)

Η ιστορία της Arya απο τα δυνατά σημεία του βιβλίου επίσης, και οι χαρακτήρες με τους οποίους συναναστρέφεται ένας κι ένας (ειδικά η τριάδα Jagen H’Ghar, Biter & Rorge). Απο την άλλη κάποια απο τα σημεία της Catelyn ή του Bran (στην αρχή περισσότερο) με κούρασαν κάπως, και θεωρώ πως έκανε λίγο κοιλιά το βιβλίο εκεί.

Περίμενα με το που ανέβουν οι rangers του Τείχους με τον Jon, ήδη απο το ξεκίνημα του βιβλίου, πως θα έχουμε συναντήσεις με νεκροζώντανους, μάχες, κλπ… Τελικά ο Μάρτιν φαίνεται προτιμάει το αργό και βασανιστικό. Πάμε στο τρίτο βιβλίο λοιπόν…

Ρε τον έρμο τον Renly. Τρελή bitch φαίνεται η Melisandre, θα χε ενδιαφέρον μια συναναστροφή της με την Cersei. :PPP

[/SPOILER][/SPOILER]

Αυτά λοιπόν! Συνεχίζω με το τρίτο… Αν κάποιος θέλει να σχολιάσει κάτι απ’ όσα έγραψα (που προφανώς θα έχει διαβάσει τα βιβλία), προσοχή στα spoilers ε! Μη δώσετε παρακαλώ το παραμικρό στοιχείο για τη συνέχεια, ούτε για τους χαρακτήρες ούτε για κανέναν!

εδιτ: επίσης, αν κάποιος απο σας που έχετε διαβάσει τη συνέχεια σχολιάσει κάτι για τους χαρακτήρες, συμφωνώντας πχ μαζί μου (του τύπου “ναι, πολύ μαλάκας ο τάδε”), είναι κι αυτό σπόιλερ, με την έννοια πως αναφέρεται στον χαρακτήρα γενικά, πέραν του δεύτερου βιβλίου, ενώ εγώ δε θέλω να ξέρω ποιά θα ναι η εξέλιξη του, δε θέλω καν να ξέρω αν θα υπάρχει στα επόμενα βιβλία ή όχι. Γι’ αυτό λοιπόν αν κάνετε κάποιο σχόλιο να είστε πολύ προσεκτικοί! :stuck_out_tongue:

Αχ αυτά τα παιδιά Σταρκ… η οικογένεια που αγαπήθηκε απο τις πρώτες σελίδες του βιβλίου/πρώτα επεισόδεια της τηλεοπτικής σειράς. Έτσι όπως ήταν απο την αρχή πλασμένη. Με έναν πατέρα: δίκαιο και καλό. Μια μητέρα που εκτός του ότι κι αυτή στηρίζει και ακολουθεί την δίκαιη λογική του άντρα της, λατρεύει τα παιδιά της. Με ένα “νόθο” να ζει και να μεγαλώνει μαζί με τα υπόλοιπα σταρκάκια. Εμφανίζονται λύκοι: ένα για κάθε παιδί (και για το νόθο). Άλλο ένα στοιχείο λοιπόν “δεσμού” της οικογένειας αυτής.
Ο μέσος αναγνώστης θα αγαπήσει αυτά τα πρόσωπα, αυτήν την οικογένεια, αυτόν τον μαγικό όμορφο δεσμό αληθινής αγάπης μεταξύ τους. Οπότε σε κάθε “ατυχία” που κάθε μέλος της οικογένειας θα συναντάει μπροστά του, ο αναγνώστης θα δυσαρεστηθεί, θα πονέσει, και θα ΔΙΨΑ για την δικαίωση, θα διψά για να πάνε όλα καλά για τα πρόσωπα που αγάπησε.
Απο το πρώτο κι όλας βιβλίο δημιουργείται ένα απο τα μεγάλα όπλα του Μάρτιν όσον αφορά το “τι συνέχεια να δώσει” στην ιστορία του.

  1. Αυτό σχετικά και με όσα είπα πιο πάνω για την οικογένεια Σταρκ: ο Τύριον είναι μια απο τις εξαιρέσεις. Είναι ένα πρόσωπο “αντίπαλου” Οίκου , κι όμως είναι κι αυτός ένα πρόσωπο που αγαπιέται απο τους αναγνώστες/θεατές. Είναι “το μαύρο πρόβατο” της οικογένειάς του. Αμφιλεγόμενος χαρακτήρας. Οι περισσότεροι γύρω του βλέπουν σχεδόν ΜΟΝΟ αρνητικά πάνω του, κρίνοντας πρώτ’απ’όλα από το ότι είναι ένας νάνος. Αλλά από μέσα απο τις εξελίξεις της ιστορίας και τις κινήσεις του, βλέπουμε ότι ο Τύριον είναι πολλά περισσότερα απο έναν απλό “άσχημο” νάνο, είναι ένας χαρακτήρας που ΑΡΕΣΕΙ! … ΠΟΛΥ! … Είναι αυτό που λέμε: γαμάτος!

  2. Παρόμοια συμπάθεια με τον Τύριον πιστεύω προκαλεί και η Άρυα στον αναγνώστη/θεατή. Ένας χαρακτήρας που αρέσει: Είναι ασυμβίβαστη και μαχητική, φτιαγμένη για περιπέτεια. “She’s not a lady”. Είναι μεν κόρη σταρκ, αλλά φέρεται σαν πολεμιστής σταρκ. Κι αυτή όπως ο Τύριον, δεν είναι αυτό που βλέπουν οι άλλοι γύρω της. Δεν είναι απλά ένα μικρό κοριτσάκι, που κάποτε θα γίνει σύζυγος κάποιου δυνατού γόνου κάποιου μεγάλου οίκου του Westeros. Είναι αυτό που λέμε: ΓΑΜΑΤΗ!

Αν συγκριθούν οι χαρακτήρες Τύριον-Άρυα, θα παρατηρήσουμε ότι σ’αυτό που διαφέρουν είναι ότι ο ένας είναι μέλος της οικογένειας “κακών”- ενώ η άλλη μέλος των “καλών”. Η ομοιότητά τους είναι όμως το ότι και οι 2 τους “κάνουν τη διαφορά” σε όποια οικογένεια είναι. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο ένας είναι καλός απο Οίκο κακών, και ο άλλος ο κακός μέσα απο τους καλούς. Απλά είναι και οι 2 χαρακτήρες που “δεν είναι αυτό που περιμένουν οι άλλοι να είναι”. Ορίζουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους.
Γι’αυτό χρησιμοποιώ και για τους 2 την ίδια λέξη, γιατί είναι ΚΑΙ οι 2 ΓΑΜΑΤΟΙ!

  1. Ο Τζον, μοιάζει κι αυτός με τον Τύριον στο ότι είναι “μαύρο πρόβατο” του οίκου του. Ο τζον είναι νόθος, και ο τύριον νάνος. Άλλος ένας χαρακτήρας του Μάρτιν που αγαπάς μεν επειδή τον γνωρίζεις κάτω απο την “σκεπή” των Σταρκ, αλλά τον αγαπάς πιο πολύ όταν βλέπεις ότι παρ’ολο που είναι “Snow” έχει ιδιαίτερο δεσμό με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας (εκτός Κάτλυν, η οποία δικαιολογημένα ως μητέρα των νομιμων παιδιών της και ως μια καθωσπρέπει νομοταγής σύζυγος ενοχλείται απο την παρουσία ενός νόθου στο σπίτι της). Ο Τζον όμως είναι ξεχωριστός χαρακτήρας: είναι αναθρεμένος ως Σταρκ, έχει ιδιαίτερη αγάπη με την Άρυα, και είναι κολλητός με τον Ρομπ. Και πάν’απ’όλα… έχει κι αυτός έναν ανταρόλυκο. (για μένα τον πιο ωραίο)

  2. Αυτή ήταν απο τις πιο τρομαχτικές σκηνές που έχω διαβάσει σε βιβλίο. (και όχι μόνο… ακόμα και ταινίες τρόμου δύσκολα με τρομάζουν). Κι εγώ ανυπομονώ να δω Πώς θα το φτιάξουν στην οθόνη. ! ! !

ε! Κοίτα μπαρμπακούνελε: Δεν είπα τίποτα! έκανα σκέψεις που θα έκανε οποιοσδήποτε έχει διαβάσει το πρώτο βιβλίο-έχει δει την πρώτη season!!!
ΔΕ θα δεχτώ κατηγορίες σποιλερίασης!

ΌΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΜΠΟΛΝΤΑΡΙΣΜΕΝΟ:

[SPOILER]ΞΕΡΩ ότι αυτό ήταν μπιχτή για μένα!!!
να δω για πόσο ακόμα θα μου το χτυπάς στο κεφάλι… [/SPOILER]

Γεια σου ρε Ellanor! Χαίρομαι πραγματικά για τα σχόλια! Μου θύμισες πολύ τις σκέψεις που είχα και εγώ!

[SPOILER]Για τα αυτονόητα, βλ. Tyrion, Starks κτλ δεν θα σχολιάσω! Απλά θα πω ότι και εμένα μου άρεσε πολύ η πρόοδος του φανταστικού στην σειρά, καθώς και ο τρόπος που εισχωρεί τα horror στοιχεία! Εγώ το ζούσα πολύ έντονα αυτό στα κεφάλαια πέρα του Wall! Θυμάμαι με αγάπη βραδιές που διάβαζα κάποιο κεφάλαιο πχ που ο Jon εξορμούσε από το Fist of Men με τον Ghost και στο μεταίχμιο του ύπνου μου, έβλεπα ότι είμουνα και εγώ εκεί στο παγωμένο δάσος μάζι τους! Ή πόσο disturbing είναι πχ το άνδρο του Craster!
Θέλω να πω και για τον Τheon, ο οποίος πραγματικά είναι χαρακτήρας τόσο ρεαλιστικός που πραγματικά τον αγαπάς και τον μισείς! Τρομερές εξελίξεις!
Και ναι για άλλη μια φορά οι συνοδευτικοί χαρακτήρες σπέρνουν! Jaqen H’Gar θεός! Και πόσο ρεαλιστικά αφελής η προσέγγιση του από την Arya! [/SPOILER]

Μόνο για όποιον έχει διαβάσει τον πρόλογο του 3ου.

[SPOILER]

[SPOILER] Θυμάμαι πόσο είχα ανατριχιάσει με το 3ο σάλπισμα στο τέλος του προλόγου!!! Πόσο έπος![/SPOILER]
[/SPOILER]

Μόλις τελείωσα το Dance with Dragons. Πόνεσαν τα ματάκια μου καθώς δεν άντεχα να περιμένω άλλο το βιβλίο και το διάβασα όλο σε pdf. Αλλά αυτό είναι το μικρότερο από τα θέματα που έχω με το βιβλίο. Τα spoilers για την πορεία συγκεκριμένων χαρακτήρων ακολουθούν αλλά πριν από αυτά μερικές γενικές, safe-to-read (ελπίζω) παρατηρήσεις.

Πρώτον, το βιβλίο είναι ουσιαστικά το Feast for Crows Vol 2. Για όσους έχουν διαβάσει το εν λόγω βιβλίο αυτό ήδη λέει πολλά. Η ουσιαστική διαφορά είναι ότι εδώ πιάνει κυρίως τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες και αυτό αυτομάτως του δίνει αρκετούς πόντους. Επίσης, το γράψιμο του Martin παραμένει όπως πάντα φοβερό, η σκιαγράφηση των χαρακτήρων πολύ ζωντανή και η αποκάλυψη νέων (όχι φοβερά συνταρακτικών πάντως) στοιχείων για την ιστορία του κόσμου είναι πάντα θετική για όσους αγάπησαν τη σειρά μεταξύ άλλων και για τον πλούσιο κόσμο της. Υπάρχουν νέοι PoVs αλλά τα κεφάλαιά τους παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον!

Δυστυχώς όμως, υπάρχουν αρκετά αρνητικά. Όλες οι ιστορίες που είχαν μείνει ανοιχτές από το A Storm of Swords, καθώς και μερικές από το Feast for Crows, προχωράνε πολύ αργά και οι περισσότερες τελειώνουν με cliffhangers που μοιάζουν όμως φθηνά. Ο Martin φαίνεται να διστάζει να προχωρήσει ουσιαστικά την ιστορία και δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα σχετικά με το πώς θα καταφέρει να τα μαζέψει όλα στα δυο επόμενα (και τελευταία σύμφωνα με το ισχύον μέτρημα) βιβλία της σειράς αν συνεχίσει στο ίδιο στυλ.

Και τώρα, ο αναλυτικός σχολιασμός για τους PoVs και τις ιστορίες! Here be spoilers!!!

[SPOILER]Varamyr Sixskins: ο πρόλογος του βιβλίου, τίποτε φοβερό ή που να μην ξέραμε.
Tyrion Lannister: όπως πάντα, ο Tyrion και οι ατάκες του είναι απόλαυση. Τα κεφάλαιά του μοιάζουν όμως περισσότερο με ταξιδιωτικό οδηγό της Essos και με τσελεμεντέ. Ο ίδιος ελάχιστα προωθεί την ιστορία (με εξαίρεση μια ιδέα που βάζει στο κεφάλι ενός νέου χαρακτήρα), σε αντίθεση με όλα τα προηγούμενα βιβλία.
Daenerys Targaryen: μεγάλη απογοήτευση για μένα. Τι τα μαντρώνεις τα δρακάκια σου μωρή; Περνάς όλη τη νουβέλα διαλέγοντας φορέματα αλλά δεν μπορείς να αφιερώσεις πέντε λεπτά για να τα εκπαιδεύσεις. Στο τέλος, οι δράκοι απηυδούν και παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Υπομονή τώρα πέντε χρόνια μέχρι να μάθουμε νεώτερα.
Jon Snow: περνάει τον περισσότερο καιρό του μετρώντας τα σαλάμια που φυλάσσονται κάτω από το Τείχος, ανεχόμενος τη γκρίνια των άλλων μελών της Νυχτερινής Φρουράς, τη γκρίνια του Stannis και της γυναίκας του, αλλά δεν πολεμάει. Εντάξει, πρέπει να στήσεις το Τείχος και τα κάστρα του, αλλά κάντο λίγο fast forward. Στο τέλος κάτι πάει να γίνει (και το τέλος καθαυτό είναι αρκετά σοκαριστικό), αλλά φάε στη μάπα άλλα πέντε χρόνια μέχρι να μάθουμε τι γίνεται.
Bran Stark: αρχίζει επιτέλους την εκπαίδευσή του, αλλά κάπου στα μισά του βιβλίου σταματάμε να έχουμε νέα του (εκτός από κάτι φωνούλες που ακούει ένας άλλος μισότρελος χαρακτήρας).
Quentyn Martell (δεν αναφέρεται με το όνομά του): μια από τις ιστορίες που κλείνει τον κύκλο της. Το Dorne μάλλον δε θα βρει τον Targaryen που θέλει με τον τρόπο που φαντάζεται.
Davos Seaworth: ο μοναδικός προλετάριος μέσα στο cast. Όπως πάντα, απόλαυση να διαβάζεις τα κεφάλαιά του και φαίνεται ότι έχει ακόμα σημαντικό ρόλο να παίξει. Παίζει να έμαθε και ποια είναι η μάνα του Jon, εκτός κι αν ο Martin πετάει ακόμα μια θεωρία για να μας κοροιδέψει. Ελπίζω πως όχι. Και αυτός όμως, χάνεται στα μισά του βιβλίου.
Theon Greyjoy (δεν αναφέρεται με το όνομά του παρά μόνο στο τέλος): δεν ξέρω πόσοι αγωνιούσαν να μάθουν νέα του διάσημου προδότη, αλλά τα κεφάλαιά του είναι από τα καλύτερα του βιβλίου. Σε αυτά, ο Martin δίνει παραδείγματα συγγραφικής δεινότητας.
Jon Connington: η έκπληξή του βιβλίο. Εντάξει, όχι ο ίδιος, αλλά το γεγονός ότι ζει ένας ακόμα Targaryen (το μαθαίνουμε στα κεφάλαια του Tyrion). Από αλλού τον περίμεναν τον Targaryen στα Εφτά Βασίλεια και από αλλού τουςς ήρθε. Έχει και official seal of approval by Varys.
Asha Greyjoy: άλλο ένα καλαμάρι. Καλογραμμένη κι αυτή, παρακολουθεί αρκετά την ιστορία του Stannis.
Lady Melisandre: η κυρία αποκτά ένα δικό της κεφάλαιο. Πολύ ενδιαφέρον, αλλά μην περιμένετε φοβερές αποκαλύψεις. Φαίνεται πάντως ότι πιστεύει στον Stanis και δεν τον εκμεταλλεύεται (μόνο).
Areo Hotah: meanwhile in Dorne. Αυτό μόνο.
Arya Stark: συνεχίζει τη μαθητεία της και επιμένει να θέλει την εκδίκησή της. Ωραία γραμμένη, αλλά δε βλέπω ουσιαστική πρόοδο.
Jaime Lannister: Ένα κεφάλαιο μόνο και μόνο για να βάλουμε ένα cliffhanger ακόμα. Ας το άφηνες για το άλλο βιβλίο ρε Martin.
Cersei Lannister: δυο κεφάλαια για να μάθουμε τη συνέχεια της ιστορίας της. Οι εχθροί της θα χαρούν με την αντιμετώπισή της. Τουλάχιστον μάθαμε ότι ο Qyburn τα άξιζε τα λεφτά του.
Barristan Selmy: αναγκαστική επιλογή για την εξιστόρηση των τελευταίων κεφαλαίων της Dany. Καλογραμμένος και ενδιαφέρων χαρακτήρας, αλλά δεν νομίζω ότι θα ξαναχρησιμοποιηθεί, εκτός κι αν υπάρχει ανάγκη.
Victarion Greyjoy: αγέλαστος τύπος, σφάχτης, αλλά περιέργως συμπαθής. Παίζει να γίνει στο τέλος χειρότερος και από τον αδερφό του. Δυο κεφάλαια προς το τέλος όμως και τίποτε παραπάνω.
Kevan Lannister: Ο επίλογος. Θες σχωρέστον.

Επίσης, ο Stannis παραμένει ο βασιλιάς της γκαντεμιάς, αλλά εμείς γουστάρουμε. Stannis ρε μ*****.[/SPOILER]

Συμπερασματικά, πέντε χρόνια τουλάχιστον είναι αδέρφια, υπομονή, θα περάσουν γρηγορότερα από την επιτήρηση. Φοβάμαι μόνο μην καταλήξει σαν τη μαλακία: εθιστική και ευχάριστη, αλλά στερούμενη νοήματος από κάποιο σημείο και μετά.

Τελειωσα χθες το πρωτο εχοντας δει τη σειρα. Ποσο απιστευτη μεταφορα γαμω.

Μονη μου ξενερα βεβαια ηταν η ελλειψη παρουσιας του Blckfish και το πως καναν τον Renly ολιγον τι αδερφη, ενω κατι τετοιο δεν ειναι πουθενα εμφανες (στο πρωτο βιβλιο τουλαχιστον).

Ενα Fuck My Life ομως:

4 η ωρα αποφασιζω να αρχισω το επομενο. Μεσα στη νυστα μου τελειως, λεω μονο το προλογο θα διαβασω, και τραβαω το επομενο βιβλιο απο τη θηκουλα του. Λιγο ηξερα πως η μανα μου ειχε βαλει τη θηκη αναποδα, και μεχρι να το καταλαβω, γιατι ειμαι και λιγο στοκος, ποσο μαλλον οταν νυσταζω, διαβασα τον μισο προλογο του 4του βιβλιου, και εφαγα ενα ασκημο σποιλερ. great success.

παμε για το δευτερο τωρα. cant wait να διαβασω τι λετε στο θρεντ δω περα

Για τον Renly τα έχουμε πει στο thread της σειράς. Στα βιβλία δεν τον δείχνει ποτέ να σηκώνει το σακάκι - αλλά αυτό είναι αναμενόμενο, καθώς ούτε ο Renly ούτε κάποιος από το άμεσο περιβάλλον του δεν είναι PoV. Τα υπονοούμενο όμως δίνουν και παίρνουν στα επόμενα βιβλία. Τώρα στη σειρά, η HBO απλά βάζει λίγο σεξ όπου μπορεί.

Έρχονται τα βιβλία…yeah!!!Πάει ο Αύγουστος…8)