Καλησπέρα απαντού metalheads του rocking.gr.
Νέος στα fora και από ότι είδα, ο καλύτερος τρόπος για να σε μάθουν εδώ μέσα δεν είναι άλλος πέρα από την συγκεκριμένη “ειδική κατηγοριά”, που πολύ σοφά με ενημέρωσε το site.
Get in my abyss…
Το όνομά μου είναι Αλέξανδρος, γεννηθείς το '91.
Η πρώτη μου επαφή με τον “σκληρό” ήχο έγινε, ενώ ακόμα ήμουν πιτσιρικάς. Ο πατέρας μου είχε κόλλημα με τους Pink Floyd, και φρόντισε να μου περάσει αυτήν την τρέλα. Εδώ καλά-καλά δεν ήξερα δυο φράσεις στα αγγλικά και γνώριζα να τραγουδάω κάθε κομμάτι του The Wall (είχα βιβλιαράκι με όλα τα lyrics των Pink Floyd).
Στην συνέχεια γνώρισα τους Scorpions, Aerorsmith, Deep Purple.
Όλα ωραία, έως ότου κάπου μεταξύ 2000 και '01, ενώ ήμουν στο σπίτι του ξαδέρφου μου (μεταλάς αυτός), μού έβαλε να ακούσω Hall of the Mountain King από Savatage. Και εκεί που είχα μείνει κάγκελο από τι άκουγα, αλλάζει τραγούδι και μπαίνει το Alexander the Great των Maiden. Εκεί και αν έπαθα πλάκα. Για πολύ ώρα προσπαθούσα να συνεφέρω τον εαυτό μου και δεν μπορούσα. Η έναρξη μιας νέας εποχής στα ακουσματά μου ήταν γεγονός.
Από κάπου εκεί άρχιζσ να ασχολούμαι με το metal. Και γνώρισα τους Maiden σε βάθος. Χρόνια ενασχόληση μαζί τους, κάθε δίσκος, κάθε κομμάτι, με την δική του ιστορία το καθένα, είχε γίνει αντικείμενο πόθου για μένα.
Τα πρώιμα ακούσματά μου κυνούνταν στον χώρο του heavy metal, λιγότερο power και epic. Blind Guardian, Savatage, Black Sabbath, Judas Priest, Thiz Lizzy.
Σιγά σιγά όμως, άρχισα να γνωρίζω και πιο “σκληρό” metal. Και κάπου πριν 1,5 χρόνο μπήκα στην μεγαλύτερη Αποκάλυψη της ζωής μου: το blackmetal.
Αρχικά με Rotting Christ, Darkthrone, Burzum και στην συνέχεια με Gorgoroth, Carpathian Forest γνώρισα από την καλή και την ανάποδη τι σήμαινε Second Wave of Blackmetal.
Αργότερα, άρχισα να ασχολούμαι και με άλλες σκηνές, πέρα της νορβηγικής.
Γαλλική αρχικά (Antaeus, Hell Militia, Mutiilation, Sael, Arphaxat,Annthennath…), βαλκανική (κυρίως Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, χωρίς την Ελλάδα την οποία θα αναφέρω ξεχωριστά παρακάτω), φινλανδική (Beherit, Horna, Behexen…), σουηδική (Bathory, Pagan Manifest, Ahemait…) και δεν συμμαζεύεται.
Και ερχόμαστε στην ελληνική blackmetal σκηνή που δεν ξέρεις τι να πιάσεις και τι να αφήσεις…Υπέρμπολες μπάντες. Με τρελό ήχο, αναγνωρίσιμες στο εξωτερικό, χαίροντας απόλυτο σεβασμό, ενώ ορισμένες από αυτές έχοντας δημιουργήσει ολόκληρο ήχο στο συγκεκριμένο genre, hellenic bm, δίνουν τα φώτα τους παγκοσμίως.
Και ναι. Το αγαπημένο μου μεταλικό είδος είναι το blackmetal.
Λοιπόν, αυτά τα ολίγα από εμένα. Καλώς σας βρήκα παίδες, ελπίζω να μάθω πολλά από εσάς γύρω από το metal, αλλά και όχι μόνο, να σας μάθω και εγώ όσα μπορώ, και γενικά να έχουμε μία καλή διαδυκτιακή “συμβίωση”.
(τους Graveworm όχι δεν τους έχω ακούσει).