Καλύτερο άλμπουμ ac/dc από το 1981 και μετά

Παιδιά, όχι και “μέτριο” ή “έχει κάποια καλά κομμάτια” το Ballbreaker!
Μην τρελαθούμε τελείως :!:
Επειδή είναι το πιό blues-y αλμπουμ τους δε σημαίνει οτι δεν είναι και καλό.
Μου θυμίζει hammerικούς συντάκτες που “θάβανε” και αυτό και το Razors Edge.
Αν είναι δυνατόν δηλαδή!

For Those About To Rock με διαφορά!!! Αν και μπορώ να πω πως και τα άλλα δεν πάνε πίσω!!!

For Those About To Rock:):!:

Το ballbreaker για μένα ήταν όντως λίγο ανεμπνευστο. Μου αρεσε η κατεύθυνση που πήραν, αλλα οχι τοσο οι συνθέσεις. Εξαιρούνται βέβαια hard as a rock , the furor, burnin alive , ballbreaker. Θυμάμαι οτι στο hammer πάντως είχε πάρει 9 απο τον lord. Το stiff upper lip πάντως που ακολούθησε τα εσκισε ολα…!!!

Βασικά δεν αναφέρομαι τόσο στην κριτική του δίσκου απ’το χαμμερ (μιάς και δεν την έχω διαβάσει ποτέ), όσο σε σπόντες που θυμάμαι να πετάνε διάφοροι συντάκτες σε διάφορα (άσχετα με AC/DC) κείμενα για τα Razors Edge/Ballbreaker.

Πάντως όσο κι αν λατρεύω το Ballbreaker και όλα τα υπόλοιπα της μετά 81 περιόδου, το Stiff Upper Lip είναι ένα σκαλί πάνω απ’όλα.

For those about to rock για μένα αλλά και ballbreaker στη συνέχεια

Ναι ρε. Απιστευτος δίσκος.

η γνώμη μου για το
For Those …

[SPOILER]λοιπόν το For Those έχει την ατυχία να είναι το επόμενο του καλύτερου/επιτυχημένου δίσκου όλων των εποχών στη μουσική βιομηχανία .
παρ’ολα αυτά περιεχεί τον ομώνυμο ύμνο και μια πολύ καλή β’πλευρά ,τα υπόλοιπα είναι απλώς καλά τραγούδια που παλεύουν να περάσουν τη γραμμή για πολύ καλά τραγούδια.[/SPOILER]
το Flick of the switch

[SPOILER]το Flick Of the switch είναι στο top-5 των ac-dc album για μένα. η ηλικία όταν το αγόρασα ,το άσπρο ανάγλυφο εξώφυλλο , η τελευταία νότα του solo στο Rising power ,η εισαγωγή του This house is on fire (καρα-classic) ,το Guns for hire ,το “heavy” Badlands ,
γενικά θεωρώ οτι δεν έχει κάποιο κομμάτι ,που να το πούμε κομματάρα ,αλλά και τα δέκα τραγούδια είναι ακριβώς στο όριο να θεωρηθουν πολυ καλά (αντικειμενικά speaking ,γιατί υποκειμενικά είπαμε στο top-5) [/SPOILER]
το Fly on the wall

[SPOILER]το Fly On The Wall είναι αδύναμο ,έχει χάλια ήχο ,αλλά σε αυτό ο Angus παίζει κάποια απο τα πιο πορωμένα heavy metal solo που έχει παίξει ποτέ.[/SPOILER]
το Blow up your video

[SPOILER]το Blow up your video είναι ένα σκαλί παραπάνω (αν και τύχει να το ακούσω τώρα θα μου φανεί δισκάρα)
[/SPOILER]
το Razors edge

[SPOILER]το Razors Edge είναι πάρα πολύ καλό album με 2-3 τραγούδια να μην στέκονται στο δίσκο και προσωπικά το θεωρώ το album που είναι πιο κοντά στο heavy metal κατα την ac/dc αισθητική.[/SPOILER]
το Ballbreaker

[SPOILER]και αυτή η άνοδος των ac/dc ολοκληρώνεται με το Ballbreaker.
Είναι ο δίσκος ac/dc που πήρα ως νέα κυκλοφορία και ως ροκάς (τρομάρα μου) .
Ακόμα και σήμερα ακούγεται “μονορούφι” και σε κάνει να θες να βγείς έξω και να διασκεδάσεις. Τα τραγούδια είναι όλα πάρα πολύ καλά . Δυνατά με καθαρό ήχο ,πολύ μελωδία για ac/dc (ειδικά στα refrain), αλητεία (βλέπε burnin alive,the furor) κ.α. ΔΙΣΚΑΡΑ.[/SPOILER]
το Stiff upper lip

[SPOILER]το Stiff upper lip όταν πρωτοβγήκε μου άρεσε πολύ .Είναι πολύ στα γούστα μου πιο rock ,πιο bluesy και τους έβγαλε σε περιοδεία που είχα την τύχη στις 5-12-2000 να δω στο wembley. Αλλά για έναν ανεξήγητο λόγο πλέον το ακούω λιγότερο (ίσως υπερβολική έκθεση σε αυτό) .
[/SPOILER]
το Black ice

[SPOILER]και το Black Ice για μένα αν είχε λιγότερα τραγούδια 10 με 11 το πολύ θα ήταν δίσκος που ξεπερνούσε το stiff upper lip ,γιατί είναι πιο “τετριμένος” δίσκος και αυτό είναι καλό όταν μιλάμε για ac/dc . Με φωνακλάδικα τραγούδια ,μικρά σε διάρκεια και πολύ καλή δουλειά στο rhythm section (όχι οτι στα προηγούμενα δεν έχει ,αλλά σε αυτό τα καταλαβαίνει ο ακροατής πιο εύκολα) .[/SPOILER]

δύσκολη απόφαση ,μάχη μεταξύ Flick και Ballbreaker

Εντυπωσιάζομαι πάντως που γουστάρει κόσμος το Flick Of The Switch!
Απλά όπως έχετε πεί οι περισσότεροι, λείπει απ’το αλμπουμ το/τα κομμάτι/κομμάτια κράχτες/χιτς. Αλλά αυτό δε μειώνει την αξία του. Άλλωστε έχει κι ένα απ’τα πιό γαμηστερά κομμάτια τους, το Landslide.

Για Fly On The Wall και Blow Up Your Video δεν μπορώ να πώ πολλά γιατι μετα βίας τα θυμάμαι και είναι σίγουρα τα αλμπουμ που έχω ακούσει λιγότερο από AC/DC.

Επίσης βλέπω τα κομμάτια που αναφέρετε απ’το Ballbreaker ως τα καλύτερα και νομίζω πως ξεχνάτε ίσως το καλύτερο και ένα απ’τα πιό ζόρικα κομμάτια,

Boogie Man :!:

Δεν θα έπρεπε καθόλου να σε εντυπωσιάζει. Οι ίδιοι οι ac/dc στην κορυφή της εμπορικοτητας τους διάλεξαν να παρατησουν τον mutt Lange και να αναλαβουν μονοι τους την παραγωγή για να κάνουν έναν πιο ώμο και απλό δίσκο. Αυτο ήταν το flick of the switch. Εντάξει δεν περιέχει έναν ύμνο όπως το hells bells η το for those… αλλα ολα τα κομματια είναι ένα και ένα. Ειλικρινά δεν μπορώ να προτίμησω κάποιο. Ολα είναι φοβερά.

Υ.Γ: το landslide έχει ένα απο τα πιο τρομερά riffs ever
Υ.Γ: το fly on the wall πρέπει να το ξανακουσεις. Το θάβει μεν η παραγωγή που είναι πολυ κακή αλλα τα κομματια είναι ακόμα πιο γαματα