σιγουρα τα back in black/highway to hell ειναι τα καλυτερα αλλα τα αγαπημενα μου ειναι σιγουρα τα 4 πρωτα ισως με πρωτο το…
ασε δεν μπορω να διαλεξω
1.Highway to hell
2.Powerage (για λίγο χάνει)
3.Βack in black
Mετά βλέπουμε
Εγω συμφωνω με crabsody.Let there be rock και powerage πιστευω ειναι τα καλυτερα και ποτε δεν εχω καταληξει σε ενα απο τα δυο.Αλλοτε θα πω το ενα και αλλοτε το αλλο (btw το powerage ειναι το αγαπημενου και του keith richards).
Παντως θεωρω και το black ice παρα πολυ καλο.Κραμπσοντι μη σου πω οτι το υποτιμας κιολας στη λιστα σου.Για μενα ειναι οτι καλυτερο εχουν βγαλει απο το back in black και μετα, οσο περιεργο κι αν ακουγεται αυτο…
Back in black… Aπλά
πιθανότατα back in black αλλά καθόλου “απλά”.
Γιατί δεν μπορείς να προσπεράσεις έτσι έυκολα τον Βon Scott και τα Highway to hell, Let there be rock
Διαλέγω το Back in black το οποίο ουσιαστικά είναι φόρος τιμής στον Scott. Απλά! 
Και Have a drink on me ρε φίλε! 
Πφφφφ…
Δεν ξέρω.Η Powerage ή Let there be rock…Όχι δηλαδή ότι τα άλλα δεν είναι και γαμώ.
Φυσικά διαφωνώ με το Ballbreaker στην τελευταία θέση που λέει ο crab,και σε αρκετά άλλα, αλλά πήγε και έγραψε έκθεση και κάπου βαρέθηκα να διαβάζω (τα ξέρω άλλωστε 
).
Χαίρομαι που συμφωνούμε για τα κορυφαία. Τώρα για το Black Ice εντάξει είναι θέμα γούστου. Δεν είναι ότι δεν μου άρεσε ο δίσκος. Απλά μου αρέσουν περισσότερο οι υπόλοιποι Πάντως μόνο και μόνο για τα Black ice και Rock N Roll Dream σκόρπισε τον περσυνό ανταγωνισμο
Υ.Γ: Το Powerage είναι ο απόλυτος δίσκος της ροκ. Επίσης και το Let there be rock τα ίδια!! χεχε…
Πάντως τα πιο γνωστά στο κοινό είναι τα highway και BiB.
Κοίτα αν είχε ένα από τα 2 (let there kai Power) μέσα το soul stripper και μάλιστα σε live εκτέλεση τότε θα διάλεγα αυτόν το δίσκο. Το soul stripper σε live με 3 λεπτά solo στην αρχή, απλά ΓΑΜ$ΕΙ!!
με ευκολια Powerage…
Ακούω Flick Of The Switch :band:
Tρομερά παρεξηγημένος δίσκος
[SIZE=“3”][FONT=“Arial Black”]BACK IN BLACK[/FONT][/SIZE]
ψιλοτραγικό που το back in black έχει πάνω απ τις μισές ψήφους. δισκάρα, δε λέω, αλλά όχι κι έτσι!
Χμ…κι ομως οχι! Αυτο το αλμπουμ εχει την ποιοτητα για να ηταν ενα best of για παρα πολλα συγκροτηματα και 9 στα 10 συγκροτηματα θα εκοβαν το πουλι τους για να βγαλουν εστω εναν δισκο με την μιση αξια του BIB. Aκομα και το δευτερο μου αγαπημενο απο τους AC/DC (Razor’s edge) ειναι σε σαφη αποσταση απο το Back in black.
η αληθεια ειναι πως το razor`s edge εχει σαφη διαφορα απο το back in black.απο την αλλη ομως δε θα ελεγα το ιδιο για let there be rock,highway to hell,high voltage
ντάξει, γούστα ειν αυτά. στο δικό μου τοπ-5 πάντως ψιλοέσπρωξε για να μπει το back in black. όχι το razor’s ρε το 2ο αγαπημένο σου :!:
το Back in Black ηταν το πρωτο αλμπουμ που ακουσα “συνειδητα” σαν πιτσιρικας!
ομως θα ηθελε πολυ να ειναι Highway to hell ή καποιο απο τα ΚΑΛΑ με τον Scott…
το Back εχει 4-5 μπομπατα κομματια…απλα το Highway ειναι ΤΙΓΚΑ!
επισης, δυστυχως το να σου αρεσει το Back ειναι σαν να λες οτι εισαι στην Ελλαδα για τουρισμο και σου αρεσει το σουβλακι ή ο μουσακας!Οχι οτι δεν το αξιζει αλλα ΟΚ παιδες!!εχουν βγαλει και αλλα ΓΑΜΑΤΑ αλμπουμ οι ανθρωποι…ξεκολληστε.
πεθανε ο χαζος και εκανε δωρο μια καριερα στον μπετατζη!Ολα αλλαξαν μετα απο αυτο…ακομη και το “υφος” της μπαντας επαψε να ειναι το ιδιο!
τα 5 πρωτα για εμενα :
[ol]
[li]High voltage
[/li][li]Powerage
[/li][li]Highway to hell
[/li][li]Flick Of The Switch
[/li][li]'74 Jailbreak
[/li][/ol]
αλλα και τα περισσοτερα απο τα υπολοιπα μου αρεσουν.
απλα με το χαμο του Μπον πεθαναν και οι εξυπνοι/διφορουμενοι στιχοι με το χυμα χιουμορ, πεθανε το “womanizing” της μπαντας (προσπαθησαν,δε λεω…αλλα…)
Επισης χασανε τον μεγαλυτερο φροντμαν ολων των εποχων…Ο ανθρωπος ηταν η επιτομη του Ροκα!
ΤΕΛΟC
Συμφωνώ ότι ο μακαρίτης ήταν η επιτομή του ροκά και ότι πιο frontman βγήκε στη σκηνή.
Αλλά για μένα το ΒΙΒ είναι πιο γεμάτος δίσκος, αν και λιγότερο αλήτικος και τελείως διαφορετικός από τα προηγούμενα ιστορικά. Είναι για μένα μία ανάλογη ιστορία με τους Sabbath του Ozzy και του Dio. Όλη η ιστορία ξεκίνησε με τις δισκάρες του '70, αλλά το Heaven and hell, ήταν και διαφορετικό και το καλύτερό τους. Αλλά γούστα είναι αυτά…
Και βέβαια είναι κρίμα, που ο μπετατζής έγινε φίρμα, πάνω στον συχωρεμένο
Αυτο που παραδεχομαι στο ΒΙΒ ειναι η παραγωγη του, ο τροπος με τον οποιο “ακουγεται”.
Ειναι τετοια η αλλαγη που θα μπορουσα ανετα να πω οτι ανηκει στην κατηγορια “Δισκοι-Black album”, τοσο για την επιτυχια του οσο και για την κατευθυνση αλλα και την ολη προσοχη στην παραγωγη.
Στανταρ, οι προτιμησεις ειναι καθαρα προσωπικες!
…αλλα με …τρωει…
ε…
οχι και καλυτερο αλμπουμ το Heaven!!
Tα βλέπεις; Γούστα. Περί ορέξεως…