Βack to the future

Μία από τις καλύτερες κωμωδίες-τριλογίες όλων των επόχων,με πρωτοποριακά εφέ (για την εποχή της),χιούμορ,ανατροπές και γενικώς με εναν ευθυμο χαρακτήρα που σε προσκαλεί να τις δεις ξανά και ξανά…Ποια θεωρείται την καλύτερη της σειράς?

Υ.Γ Respect to Doc Brown…

Ωχ παλι το back to the future…Τις τελευταιες 3 μερες μου το εχουν αναφερει τοσο που μάλλον επιβάλλεται να τοδω…

Και είσαι και της γενιάς μας…ντροπή…:stuck_out_tongue:

Δεν το εχεις δει ? Ελα ρε το εχει συνεχεια στην τιβι.Ε νομιζω το πρωτο ειναι το καλυτερο αν και πρεπει
να θυμηθω τι γινεται στο καθενα.

για κάποιον πολύ περίεργο λόγο πρώτα είδα το Δεύτερο μέρος και μετά το πρώτο. μάλιστα το δεύτερο το είχα δει μικρή πάνω από 15 φορές και το πρώτο με το ζόρι 5, το δε τρίτο 1, ήταν παντελώς άκυρο.
οπότε για συναισθηματικούς λόγους θα ψηφίσω το δεύτερο αν και το πρώτο με τις αναφορές στα 50’s και την υπόννοια ότι ο Mcfly ανακάλυψε το rocknroll και το βήμα της πάπιας του chuck berry με έκανε πολλές φορές να χαμογελάω. …
Αγαπημένη ατάκα από τις ταινίες
THINK MCFLY
(μου έχει μείνει και το χρησιμοποιώ σαν έκφραση)
Νote Γαμώ τα soundtracks από Huey Lewis and the news , η απόλυτη 80ίλα

Που ρε συ???Δεν το έχει πάρει καν το μάτι μου πουθενά…:-k

Eχουν να το βάλουν πολύ καιρό,βασικά…

Ετσι ετσι.
Παιζει να εχετε και δικιο.Καιρο εχω το πετυχω στην τιβι.

επος…ααχ,ποσο λειπουν τετοιες κωμωδιες σημερα…το πρωτο ειναι το αγαπημενο μου,αν κ το δευτερο πιστευω πως ειναι καλυτερο κ σαν ταινια,απλα μαλλον ειχα λιωσει πιο πολυ το 1ο μικρος…καλα,η φαση με johnny be good,απλα δεν υπαρχει…tHINK MACFLY,THINK!!!και βεβαια,το τρελο σκηνικο με τον νταρθ βεηντερ,χαχα…

Άνθρωπος της γενιάς μας (αρχές '80ς) και να μην έχει δει έστω ένα απο τα Back to the Future???

Ταινίες με τις οποίες μεγάλωσα. Και, άρα, είμαι και πολύ δεμένος συναισθηματικά μαζί τους. Πέραν τούτου όμως, πρόκειται για ταινίες με πολύ έξυπνο σενάριο. Ο ήρωας που ταξιδεύει στον χρόνο, συναντάει τους γονείς του όταν ήταν νέοι, και με τις ενέργειες του αλλάζει άθελα του τον ρου των γεγονότων, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια του την μελλοντική ύπαρξη…

Η πρώτη ταινία και η όλη νοσταλγική ματιά στις ΗΠΑ των '50ς έχει αφήσει εποχή, όπως και το καταπληκτικό εκείνο ρομάντζο ανάμεσα στους γονείς του ήρωα, τους οποίους προσπαθεί να φέρει απεγνωσμένα σε επαφή, ωστε να εξασφαλίσει έτσι την ίδια του τη - μελλοντική - γέννηση… αλλά η μάνα του να γουστάρει αυτόν! Τόσο απλό, κι όμως, αφοπλιστικό, πραγματικά… :lol: (ναι, η σκηνή με το Johny Be Good - turns into - heavy metal είναι απόλαυση…)

Παρόλ’ αυτά θα ψηφίσω και γω τη δεύτερη ως την αγαπημένη μου. Ήταν και μένα η πρώτη που είδα. Και συνδυάζει και την πιο πολύπλοκη ιστορία απο τις τρεις. Το ταξίδι στο μέλλον (καθώς και στο σκοτεινό “εναλλακτικό παρόν” στη συνέχεια) είναι απόλαυση…

Η τρίτη είναι μάλλον η πιο αδύναμη, αν και όταν την είχα δει μικρός είχε ξετρελαθεί θυμάμαι. Πάντως κλείνει ωραία την τριλογία, την οποία και συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους δεν έχουν δει… Τι να γίνει, αποτελεί κι αυτή μέρος της κληρονομιάς των '80ς και της παιδικής μας ηλικίας, πλάι στον Michael Jackson και τη Madonna, την ποπ της εποχής και τα bubblegum περιοδικά, το Ιντιάνα Τζόουνς και το Μαγκάιβερ, τον Νιλς Χόλγκερσον και τον Καπαμαρού…

Ω ρε φίλε, Back to the future ρεε, το έχω δει άπειρες φορές. Βέβαια πια δεν το παίζει η τιβί γαμώτο. ΕΠΟΣ!!
:respect:

καλά θυμάμαι στο τέλος του πρώτου ο martin αφού τα έχει “φτιάξει” στους γονείς του στο γνωστό αμερικάνικο prom… , που γυρίζει και τους λέει
Και αν το παιδί σας όταν γίνει 4 κάψει το χαλί να είστε επιεικείς!!!
γαμώ τα σκηνικά!!!
ή το θεϊκό που επειδή φορούσε βρακί ck νόμιζαν όλοι ότι τον έλεγαν Calvin Klein!!!

:cry: :cry: :cry:

Αναχαθείς πια, με συγκίνησες!.. :roll:

Και μένα, μάλλον η 2η είναι η αγαπημένη μου… Έχει λίγο πιο πολύπλοκο σενάριο και οι συνεχείς παράλληλες πραγματικότητες το κάνουν συναρπαστικό!.. Βέβαια, αν τύχει και τις ξαναδώ πλέον, στεναχωριέμαι γιατί σκέφτομαι την τραγική κατάσταση του Michael J. Fox με την ασθένειά του… :frowning:

Χαχαχ, όντως, επικό!

Αλλά κορυφαίες ήταν και οι ερμηνείες του φλώρου πατέρα του στην πρώτη, ή η σκηνή που πάει να του την πέφτει η μάνα του στο αμάξι και πάει να τον φιλήσει και του λέει “φιλάς σαν τον αδερφό μου!”, χαχαχα! :lol:

Εμενα με καλυψε ο ellanor σε ολα (ναι ακομα και στον Michael Jackson)…

Part. 2 επος!

H πιο θεική σκηνή πιστεύω ήταν με τον Ιάπωνα και τον Needles στο 2…:lol:

εμενα μου αρεσουν ολα!!!αλλα εχετε δικιο πρεπει να εχουν να το βαλουν καν χρονο

καλα,ειδικα αυτη η επικη του μουσικη,οπωτε την ακουω τρελαινομαι…

Απο τις αγαπημενες μου τριλογιες.
Ερωτας:

[SIZE=“3”]What’s the matter Mcfly? Chicken?[/SIZE]:!:
Το 1 και το 3 μ’αρεσαν περισσοτερο.

θέλω κι εγώ μια Delorian!! και κόκκινη κιόλας!!!
αυτή και ο ΚΙΤ τα αυτοκίνητα που μας στοίχωσαν ως παιδιά…