Από μεριάς μου, σίγουρα δεν πρόκειται περί αυτού. Γι’ αυτό βάζω και τους λόγους που δεν πήγα. Για να δείξω ότι κάποιες φορές η “σπαρίλα” έχει τις συνέπειές της.
Καλό είναι οι μαλακίες να μην επαναλαμβάνονται.
Η πεμπτουσία εξάλλου του metal εντοπίζεται πάνω στο σανίδι.
ναι μωρέ, δεν σου την είπα. και προφανως καλό είναι οι μαλακίες να μην επαναλαμβάνονται και προφανώς καλό είναι να μετέχεις ζωντανά σε τέτοια δρώμενα. και η “σπαρίλα” -όπως και κάθε επιλογή άλλωστε- έχει τις συνέπειές της
Fates Warning, περιοδεία FWX, Αθήνα, νομίζω στο Gagarin.
Στο “Still Remains” ανέβηκε στη σκηνή ο Kevin Moore.
System of a down (2004-5) Λονδίνο, έγινε πολύ κοντά στο σπίτι μου
RATM 2006 - Ούτε που θυμάμαι γιατί δεν πήγα
Kiss
Heaven and Hell
Dream Theater
Prophets of rage
Αρκετες αλλα πιο πολυ savatage το 2001 (νομιζω)
Αρχικά Metallica το 1993 στη Νέα Σμύρνη. Ήταν με διαφορά λίγων ημερών από τους Guns n’ Roses, τα εισιτήρια έκαναν αμφότερα 7000 δραχμές και πήγαινα πρώτη λυκείου, οπότε δεν είχα δικά μου λεφτά και δε θα μπορούσα να ζητήσω 2 7χίλιαρα από τον πατέρα μου, οπότε διάλεξα Guns n’ Roses, που ήταν πάντα η αγαπημένη μου μπάντα. Αυτή ήταν και η πρώτη μου συναυλία, αν εξαιρέσουμε τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στη Σφεντόνα! 
Τελικά στο ΟΑΚΑ κανείς δε μου έλεγξε το εισιτήριο - το έχω ακόμα άθικτο. Νομίζω ότι μπήκε πολύς κόσμος τσάμπα σε εκείνη τη συναυλία. Οπότε αν ήξερα, θα είχα δώσει τα λεφτά για τους Metallica (+ Cult που μου έχουν μείνει απωθημένο) και θα πήγαινα τσάμπα στους Gn’R. Αλλά δε θα είχα αναμνηστικό εισιτήριο…
Metallica τελικά είδα το 1999 στη Ριζούπολη, οπότε check. Τότε είδα και Monster Magnet για πολύ λίγο. Μπράβο βασικά στους Metallica που είχαν για support καλύτερες μπάντες από αυτούς χαχα!
Δεύτερο λοιπόν γαμώτο ήταν οι Monster Magnet το 2004 στο Ρόδον, αλλά ήμουν φαντάρος. Τότε πρέπει να ήταν και η καλύτερή τους εμφάνιση στην Ελλάδα, με strippers και φωτιές. Μετά είχε τα θέματα ο Dave, πάχυνε και έγινε πιο στατικός. Πάντα τους ευχαριστιέμαι live, αλλά το 2004 πρέπει να ήταν αξεπέραστο.
Μεγάλο απωθημένο επίσης, Rockwave 1997 στη Ριζούπολη, Megadeth με την κλασική σύνθεση και Dickinson “η μεγάλη επιστροφή”. Ήμουν… ομαδάρχης σε κατασκήνωση, τρελό δούλεμα έχω φάει.
Και τέλος, Porcupine Tree κάπου το 1999 στο Ρόδον… Δε θυμάμαι γιατί (μάλλον γιατί δεν είχα εντρυφήσει ακόμα), αλλά το μετανιώνω.
Ναι, το 2001 ήταν αλλά μεσημέρι κάτω κι από τους Cradle of Filth. Αρκετό για να κλάψουμε πάντως… Το 2002 στο Σπόρτινγκ μόνοι τους ήταν ακόμα καλύτερα, αλλά αυτός ο Damond Jiniya που είχαν φέρει για αντί-Ζακ δεν παλευόταν!
Το βασικο που σκεφτομαι ειναι Porcupine Tree Θεσσαλονικη 2002. Εφτασα στην πολη τη μερα του λαιβ και δεν ηξερα οτι παιζανε. Ηξερα μονο οτι θα εχανα το διημερο των επομενων δυο ημερων στην Αθηνα λογω του ταξιδιου.
Τα κακα του να μην υπαρχει ιντερνετ!
Τους ειχα δει ευτυχώς Θεσσαλονίκη το 2010 νομίζω
Κι εγω. Γαμω ηταν!
Το Big Four! Πολυ δυσκολη χρονια με τα οικονομικα το 2010 (το μονο καλο εκεινη την χρονια ηταν οτι ειδα τους Bolt Thrower που ηταν και το καλυτερο death metal λαιβ που εχω παρευρεθει)
Iron Maiden 2005 με την τοτε γαμώ tour που ακούστηκαν κομμάτια που μάλλον δεν θα τα ξανακούσουμε ποτέ. Νέος τότε στο metal και μοναδικός στην οικογένεια, έφαγα μπαν από την μάνα μου γιατί “εκεί στο πάρκο μοιράζουν ναρκωτικα”.
Black Sabbath 2005 (για τους ίδιους λόγους. Τους είδα το 16 στο Graspop αλλά σίγουρα καμία σχέση).
Tool 2007 (στο terra vibe φυσιικα, οχι στο ελληνικό) 2 φορές tool Μέσα σε λίγους μήνες και δεν πήγα. Καλά να πάθω. Ακόμα περιμένουμε
Αυτή την είχα χάσει κι εγώ, επειδή είχα έναν γάμο. Όμως πήγα 2 μέρες νωρίτερα στη Βουλγαρία επί τούτου για να τους δω, με το ταξίδι να μου έχει μείνει. Νυχτερινό τραίνο Αθήνα-Θεσσαλονίκη, άλλο τραίνο Θεσσαλονίκη-Σόφια (25 ευρώ πήγαινε-έλα περίπου), βόλτα Σόφια, (φοβερό) live με εισιτήριο 15 ευρώ το φτηνό και 25 το ακριβό, τραμ από γήπεδο για κέντρο που μας παράτησε στη μέση του πουθενά τα μεσάνυχτα επειδή τελείωσε η βάρδια του οδηγού, φαγητό σε μαγαζί που όλες οι σερβιτόρες ήταν μοντέλα (11 ευρώ τα 3 άτομα, το θυμάμαι ακόμα), σταθμός τραίνου, μας πετάξανε έξω γιατί έκλεινε το βράδυ, κοιμηθήκαμε σε κάτι πεζούλια, 5 το πρωί ξαναμπήκαμε μέσα που άνοιξε, κατά τις 6-7 φύγαμε, στα σύνορα έπρεπε να έρθει άλλο τραίνο να μας πάρει (η ελληνική μηχανή πήγαινε Θεσ/νίκη-σύνορα και μετά έπαιρνε τα βαγόνια βουλγαρική μηχανή και τανάπαλιν), η ελληνική μηχανή δεν ήρθε ποτέ γιατί στην Ελλαδάρα είχαν απεργία τα πάντα, και οι 6 επιβάτες του τραίνου περάσαμε τα σύνορα με τα πόδια, από Προμαχώνα μας πήραν 2 ταξί που πλήρωσε ο ΟΣΕ και μας πήγαν Θεσ/νίκη, ήπια καφεδάρα με φίλους, πήρα ΚΤΕΛ για κάτω (είπαμε, τα τραίνα απεργία!), έφτασα σπίτι κι έβγαλα επιτέλους παπούτσια μετά από 52 ώρες. Οι κάλτσες είχαν γίνει μπετό. Την άλλη μέρα γάμο κανονικά, το ξενύχτησα. Απλώς έχασα και τους Duran Duran στις 23 που είδα Sabbath στη Βουλγαρία. Δεν είδα το θεϊκό live των Sabbath στην Αθήνα, αλλά εντάξει, δεν έχω και μεγάλο παράπονο 
.
Γαμώ τη φάση!
Βίος και πολιτεία. όσο για τιμές των εισιτηρίων… τι να πω ρε φίλε. Αχ και εγω αυτά τα χρτσά χρόνια ήμουν Γυμνασιόπαιδο
60 είχε εδώ ε. Εκεί 15 το απλό και 25 το “VIP” που είχαμε πάρει, το οποίο ήταν και καλά στις κερκίδες των επισήμων. Όταν είδαμε ότι ήταν μακριά από σκηνή, απλώς φύγαμε και χωθήκαμε στην αρένα. Επίσης εννοείται ότι δεν είχαμε πάρει εισιτήρια από πριν, αλλά τα πήραμε επί τόπου. Δε νομίζω να υπήρχε ηλεκτρονική προπώληση. Απλώς πήγαμε χωρίς εισιτήριο .
Με τα δύο παιδιά που πήγα και ήταν από Θεσ/νίκη, τους βγήκε χαλαρά πιο φτηνά απ’ ό,τι να ερχόντουσαν Μαλακάσα.
Τι λέτε εδώ ρε παιδιά; Εδώ εγώ έχω χάσει τα άπειρα…Αμέτρητο κλάμα.
Το πιο πικρό όμως ίσως παραμένουν οι Sepultura του Arise, 1992 στο Ρόδον.
14 χρονών, δυσκολευομουν να μαζεψω τα λεφτά αλλά όλη μου η παρέα επίσης κότεψε (κι εγώ μαζί) για τις φάπες που θα τρώγαμε από τους καφροχουλιγκανομεταλλαδες της εποχής. Τα μαλλια μας βλέπεις δεν ήταν ακόμα πολύ μακριά.
Ναι, αλλά έπαιζε κι ο Slash πιο νωρίς - οι Velvet Revolver δηλαδή. Όχι ότι ήταν φτηνό βέβαια… Αλλά προσκυνήσαμε ταπεινά. Χτύπαγαν χορδές και έτρεμαν τα βουνά της Μαλακάσας από πίσω μας. Ήταν κι ο Μπιλάρας, δηλαδή καμία έκπτωση. Δεν πρέπει να έχω βρεθεί σε πιο μεγαλειώδη συναυλία.
Χαχα, αυτό πρέπει να ήταν το άγχος όλων μας κάποτε, πότε θα μακρύνουν τα μαλλιά για να πάμε σε συναυλία και να είμαστε “σωστοί”
Ευτυχώς μέχρι την άνοιξη του 1993 είχαν μακρύνει και μπορούσαμε άνετοι να πάμε Paradise Lost και Metallica λιγο μετά!
Έχεις δίκιο, πάνω δεν είχε VR, είχε μόνο BLS. Και θα ήθελα να τους έχω δει τους VR, αλλά εντάξει, δε χάθηκε και ο κόσμος.
Να το και το άλλο που μετανιώνω: δεν είδα Paradise Lost στις αρχές τους, στα 90’s. Τότε πρέπει να τα έδιναν όλα. Αγαπημένη μπάντα, αλλά όσες φορές τους είδα έμεινα λίγο “ε, χμμμ”. Μικρή διάρκεια και διεκπεραιωτική διάθεση.
Όντως δε χάθηκε κι ο κόσμος. Θυμάμαι να ρίχνουν πράγματα στον Weiland, αυτός να είναι κόκκαλο, ο Slash να στραβώνει και να βρίζει κάποιον από το κοινό… Κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Οι BLS από την άλλη ήταν ωραίοι, ο Zakk είχε μια σειρά με ποτήρια μπύρας από πίσω του και κατέβαζε από ένα μονορούφι ανάμεσα στα κομμάτια. Αν είσαι από το Νότο (των ΗΠΑ εννοώ), το έχεις - αν κι αυτός είναι λίγο ντεμέκ νότιος. 