οφτόπικ λίγο αλλά διαβάζοντας για τον φίλο πιο πάνω που έχασε iced earth επι horror, θυμαμαι το εξής σκηνικό…
την ημέρα του λαιβ(sold out) μαζευόμαστε όλη η παρέα εξω απο την υδρόγειο(θεσ/νίκη) και περιμένουμε. εχουμε τον φίλο ο οποίος υπολόγιζε θα βρει τελευταια βδομάδα εισιτηρια…αλλά δεν και ετσι τελικα κατέβηκε μαζι μας μπας και βρει στην εισοδο καποιον που πουλάει κανα τελευταιο…αλλα δεν πάλι. οπότε το λαιβ ξεκινάει και εμεις μέσα,αυτος εξω, εντωμεταξυ στον χωρο μεσα γινεται πολεμος! αυτός ακουει τον πανικο στο πρωτο κομμάτι και απο τα νευρα του κλοτσαει την πορτα που βρισκει μπροστά του(αυτην την πρασινη που ειχε τοτε στο πλάι του κτηριου)…και η ρουφιάνα ανοιγει!!
Με χρονολογική σειρά:
1993 Metallica Ν.Σμύρνη
1998 (αν θυμάμαι καλά) Motorhead στο Ρόδον (και γενικά Motorhead)
2018 Iron Maiden (αν και τους είχα απολαύσει παλιότερα, αλλά… )
Πως έγινε και μπήκα σε αυτό το thread μετά από καιρό, διάβασα τα παραπάνω, είναι και οι συνθήκες τέτοιες αυτή την εποχή, και τώρα… μετανιώνω πικρά για όλες ανεξαιρέτως τις συναυλίες που μπορούσα να πάω και δυστυχώς δεν το έκανα!
Aκριβώς αυτό. Εϊναι τέτοιες οι συνθήκες που βγαίνουν όλα τα ψυχολογικά στη φόρα.
Σίγουρα οι Maiden του 88.
Σίγουρα ο Robert Plant στο ΣΕΦ
Σϊγουρα οι Motorhead που ποτέ δεν…
Σίγουρα Candlemass η πρώτη.
Σϊγουρα Guns n Roses, για τα σαπόρτ.
Καθόλου Metallica μέχρι πέρσι στην Πράγα και πάλι καλά.
Aλλά να βλέπω ένα live dvd Uriah Heep, που τους έχω δει δέκα φορές και να με πιάνει κατάθλιψη, ε, άντε πηδήξου τοξικέ
Δεν τις θυμάμαι όλες όσες έχασα , σίγουρα μετά από μέρες θα πω " α ναι κι αυτήν έχασα γαμώτο " αλλά θα κάνω μια προσπάθεια
Προφανώς δεν βάζω αυτές που έχασα λόγω ηλικίας ή και μη ενασχόλησης με τη μουσική εκείνη την περίοδο. Δεν έχουν νόημα τέτοιες ενοχές οπότε δεν βάζω Savatage , Sabbath κλπ
Heaven and Hell --> δεν ήξερα δεν ρωταγα
ZZ Top --> πλέον είναι η αγαπημένη μου blues rock μπάντα και κλαίω ακόμα που τότε δεν ήταν
ACDC --> την επόμενη δίναμε πανελλήνιες . Δεν θα έπρεπε να παίζει ρόλο αλλά τεσπα
Big 4 --> κανονικά πάει με τις άλλες που αντικειμενικά δεν γινόταν
Lynyrd Skynyrd --> χωρίς λόγο
Crimson Glory με LaTorre --> τόσα ήξερα τόσα έκανα . Πόνεσε μετά
Helloween με Gamma Ray --> Δεν ψηνομουν για helloween με Deris αλλά το πώς δεν υπερίσχυσε η αγάπη για Rays είναι απορίας άξιο
Gary Moore - Πονάει πάρα πολύ
Slayer 2019 --> το ότι τους έχω δει απαλύνει λίγο την απογοήτευση αλλά ήταν λαηβ τέλος εποχής για τη μπάντα
Ozzy με Gus G Σεπτέμβριο 2010 —> Ναι τότε που οι περισσότεροι λέγατε ότι ήταν γαμάτος .
Είναι κι άλλες που θα ξεχνάω και καλύτερα μην θυμηθώ και θυμώσω με τον εαυτό μου
