Παππούδες μεν αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ.
Games people play…
Γεροντια ξεγεροντια, εγω γουσταρω τρελα…
__ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ :?:
__Γουστάρω αφάνταστα!!
Αν δεν κάνω λάθος, Αθήνα τους φέρνει η Astra, οπότε για Θεσσαλονίκη θα περιμένουμε ανάλογη κίνηση λογικά από τη Wizard (ή την kazandb, ποτέ δεν ξέρεις).
__OK! Keep us posted! Και να σκεφτεί κανείς ότι χθές ήμουν στο νέο “Metropolis” στη Θεσσαλονίκη (το οποίο απο τιμές ΣΚΙΖΕΙ!) και ήμουν έτοιμος να “σηκώσω” τη μισή σχεδόν δισκογραφία τους! Αλλωστε μόνο 6.90 έκανε το κάθε cd τους! Τι είναι να δώσεις 40 ευρώ για 6 cd;!
__Εχω τα:
.Turn of a friendly card
.Pyramid
.Tales of mystery & imagination (E.A.Poe)
και είναι όλα εξαιρετικά! Το πιο εντυπωσιακό είναι η ποιότητα της παραγωγής και της ενορχήστρωσης. Βέβαια δε θα περιμέναμε κάτι λιγότερο απο τον παραγωγό του Dark Side of The Moon (Pink Floyd), τον Allan Parson. Ομως απ’ όλη τη συλλογή μου τα τρία αυτά cd’s -με αποκορύφωμα ίσως το Pyramid- έχουν με διαφορά τον καλύτερο ήχο (το dark side δε το προσμετρώ καθώς το έχω σε SACD έκδοση). Οσο ψηλά κι αν ανεβάσω τη στάθμη τα cd αυτά παίζουν ακόμα καθαρά χωρίς να “θολώνει” ο ήχος τους, και πιστέψτε με, τα ηχεία μου παίζουν πολύ δυνατά…
__Οσοι δεν είχαν την ευκαιρία να ακούσουν ποτέ τους Alla Parson’s Project και αναρωτιούνται “τώρα αυτοί γιατί χαρήκαν, ποιοι είναι αυτοί;” Εκτός απ’ το dark side of the moon (και αν δε κάνω λάθος ένα πολύ καλό album των Beatles), που σας προτείνω να ακούσετε για να δείτε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει υποδειγματική παραγωγή σε ένα δίσκο, σας προτρέπω να ακούσετε και τη προσωπική δουλειά του Parson και των πάρα πολύ καλών μουσικών που συνεργάστηκαν μαζί του και να απολαύσετε τις μοναδικές ενορχηστρώσεις και τα πολύ όμορφα τραγούδια τους.
__Αντιπροσωπευτικά τραγούδια:
.The Raven
.In The Lap Of the Gods
.I wouldn’t want to be like you
.Games people play
.Turn Of A Friendly Card
.One More River
.Eye in the Sky
__Αντιπροσωπευτικοί δίσκοι: Εχουν βγει και τρια περίπου best of, όμως καλύτερα είναι να πάρετε ένα ή δύο cd τους καθώς είναι concept albums (π.χ. Turn of a friendly card, Tales of Mystery & imagination, Pyramid, I Robot).
Έχω το “I Robot” και είναι όντως concept, τουλάχιστον σε μένα έτσι φαίνεται (πέραν από τους στίχους). Και φυσικά, εκτός από το κλασικό “Games People Play”, το καταπληκτικό instrumental “Lucifer”. Να δούμε τι θα πρωτοπαίξουν!
__Οντως! Το τι θα παίξουνε και πώς, αλλά και ποιοι θα εμφανιστούν, θα έχει ενδιαφέρον.
__Για το I Robot δε μπορώ να πω για τους στοιχους του, όμως τα άλλα τρια που αναφέρω είναι concept (και σε μουσική και σε στοίχους). Το Turn of a friendly card μιλάει για τον τζόγο, το Pyramid για τις πυραμίδες και τα μυστήριά τους φυσικά και το Tales of mystery & imaginatio είναι βασισμένο σε ποιήματα του Edgard Allan Poe και μιλά για ιστορίες φαντασίας (τρόμου) και μυστηρίου. Το τραγούδι με ονομα “Τhe Raven” είναι απο το γνωστότατο ποίημα του Πόε (που ήταν και η εμπνευση για το ομοτιτλο κόμικ και αργότερα ταινία), “Το κοράκι”… “Thus call the raven, nevermore!” 
__Βασικά κάνω post για να δώσω τη διεύθυνση με το σχετικό άρθρο του Rocking.gr, το οποίο είναι πληρέστατο! Για όποιον δε το διάβασε λοιπόν…:
http://www.rocking.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1665&mode=&order=0&thold=0
__Εν’ τω μεταξύ -για ναμπαίνω και στο κλίμα- έχω πάρει κι άλλα cd του Parson, μεταξύ αυτών το Ι Robot που είναι όντως πολύ καλό και το τελευταίο Α Valid Path που αν και είναι σαφώς διαφορετικό (πολύ πιο ηλεκτρονικό) με ικανοποίησε… ειδικά ο Γκίλμουρ! Αλλά δε γράφω για να σας πω αυτά, ακούστε μερικά νέα:
_Απο τα παιδιά που θα στήσουν τη συναυλία για Θεσ/νίκη (ArtSound) έμαθα μερικά πολύ ζουμερά νέα για την συναυλία. Θα είναι μία μεγάλη συναυλία… Απο θέμα ήχου νομίζω δε χρειάζετε να πω πολλά, ο παραγωγός, ηχολήπτης και τεχνικός ήχου των Pink Floy και Beatles (δηλαδή o Allan Parson), νομίζω πως σίγουρα δε θα ικανοποιηθεί με τίποτα λιγότερο απο το τέλειο. Απο το οπτικό τομέα τώρα -και σύμφωνα με τα φαξ που έστειλαν στην Art Sound με το τι υλικό θα χρησιμοποιηθεί- όσοι παρεβρεθούν θα δούνε ό,τι καλύτερο και πιο “μεγάλο” έχει ανεβεί στην Ελλάδα στον τομέα του φωτισμού συναυλίας… GREAT!
__Είναι φορές που τα λόγια είναι λίγα? κύριες και κύριοι? αυτό είναι ροκ. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ μουσική, ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΙ μουσικοί, ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ live.
__Απο το πέρας της συναυλίας (εκτός των ήχων και των εικόνων που αποκόμισα και βομβαρδίζεται ο νους μου ακόμα ανακαλώντας αυτές), στο μυαλό μου έρχονται οι στίχοι του Billy Joel: ?It?s all about soul??
__Οσοι δεν παρευρέθησαν, ΕΧΑΣΑΝ! Αυτό έχω μόνο να πω. Περίμενα κάτι πολύ καλό κι όμως το αποτέλεσμα ξεπέρασε και τις προσδοκίες μου. Εξι φοβεροί μουσικοί. Ντραμς και μπάσο ήταν ΟΝΕΙΡΙΚΑ! Απίθανη απόδοση και feeling, τρομερές φωνές (ο ντράμερ τραγουδούσε lead και έπαιζε ταυτόχρονα!), εξαιρετική σκηνική παρουσία. Ο πληκτράς πολύ καλός, άψογος στο ρόλο του. Ο κιθαρίστας (αν και μεγάλος σε ηλικία) μας έδειξε την κλάση του, κι έδειξε σε πολλούς με τα μισά του χρόνια ή την διπλή δημοτικότητα, ΠΩΣ παίζουν κιθάρα και ΠΩΣ παίζουν με συναίσθημα, πως η σπίθα και η αγάπη για το κοινό και το όργανό σου δεν έχει ηλικία. Ο frondman και τραγουδιστής με την υπέροχη φωνή έδενε τρομερά, και παρέσυρε τον κόσμο, τόσο με τις αντιδράσεις του, όσο και την ερμηνεία του ζώντας κάθε τραγούδι, κάθε μέτρο, κάθε ανάσα. Ο Parson ήταν ο γίγας, που επέβλεπε, συντόνιζε και διανθούσε την μπάντα με την επιβλητική παρουσία του, που ξεσήκωνε το κοινό ακόμη περισσότερο (από τα υπόλοιπα πολύ κεφάτα μέλη της μπάντας), που με τα τραγούδια του μας ταξίδεψε και μας εξύψωσε.
__Αξίζει να σημειωθεί ότι η μπάντα απέπνεε μία αίσθηση σεβασμού και δημοκρατικότητας στις τάξεις της, γεγονός που την έκανε τόσο δεμένη και αποτελεσματική. Ολοι οι μουσικοί είχαν αυτό το κάτι που άλλοι ονομάζουν ταλέντο. Ολοι τους έπαιζαν μαζί με τους άλλους και όλοι μαζί για εμάς. Είχαν κατάρτιση στο όργανο που έπαιζαν και εμπειρία. Ολοι τραγούδησαν από ένα τραγούδι και όλοι είχαν μία (μικρή έστω) στιγμή σολαρίσματος ?που όμως κάθε άλλο από υπερβολική ήταν. Ολοι πέρασαν καλά. Μουσικοί, κοινό και φυσικά εγώ που μου έστειλε ο Allan Parson ένα μπλουζάκι κατευθείαν στο αριστερό μου χέρι…!
__Ευχαριστούμε για την υπέροχη βραδιά. Ευχαριστούμε για την κατάθεση ψυχής. Allan, ευχαριστούμε για την μουσική?
Ακόμα μετανιώνω που δε μπόρεσα να έρθω και δυστυχώς δε νομίζω να μας ξανακάνουν τη τιμή.
Shadowcaster σου είναι εύκολο να αναφέρεις ορισμένα (όσα θυμάσαι) τραγούδια από το set list για να πάρουμε κι εμείς μια δόση;
__Για το αν θα μας ξανάρθουν… τα πράγματα μπορεί να είναι και ευχάριστα. Ο Parsons ανέφερε ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που έρχονται και όταν τελείωσε την συναυλία αυτός όπως και η υπόλοιπη μπάντα (που τα είχε δώσει όλα) ήταν πολύ ενθουσιασμένος και ευχαριστημένος. Παρόλο που η προσέλευση δεν ήταν η καλύτερη δυνατή ( :evil: ), και ο (μικρός για τόσο καλή συναυλία) χώρος δε γέμισε, υπήρχε πολύ ενέργεια και η μπάντα γνώρισε ένα ζεστό και “καλό” κοινό. Όλα αυτά αφήνουν κάποιες ελπίδες… τώρα που “ανοίξαμε τις πληγές”…
__Δε θυμάμαι πολύ καλά τα τραγούδια, βλέπεις πολλά τα έμπλεκε το ένα μέσα στο άλλο (πολύ πετυχημένα!). Πάντως παίξανε όλα τα καλά και τρία καινούρια (από το ?A Valid Path?)… Λοιπόν, εκτός από 5 ? 6 που δε μπορώ να ανακαλέσω στο νου μου τα υπόλοιπα ήταν τα:
Tape intro (έπαιζε καθώς εισχωρούσαν ένας ? ένας)
I robot (με αυτό άρχισαν)
Time
I wouldn’t want to be like you
The raven
What goes up?
Damned if I do
Mammagamma
Eye in the sky
(The system of) doctor Tarr and professor Fether
?τα τρία καινούρια:
Return to Tunguska
We play the game
More lost without you
?και στο (φανταστικό!) encore:
(ένα που δε θυμάμαι τώρα, γνωστό πάντως)
Older and wise
Games people play