θέλω να συγκρίνετε τα 2 αυτά album και όχι τις μπάντες… για μένα είναι τα 2 καλύτερα album της ελληνικής ροκ (και σαυτό σίγουρα θα υπάρχουν διαφωνίες, αλλά δε πειράζει:p )…
αν και το πρώτο έχει τεράστιες κομματάρες όπως το για την πατρίδα, παράξενη πόλη, ταξιδιάρα ψυχή κλπ θα ψηφίσω των μωρών γιατί έχει 9 κομματάρες
Τρυπες ήταν το πρωτο πραγμα που άκουσα απο ροκ μουσικη γενικότερα. Ειδικα το Θλιμμένοι στη γιορτή μας το άκουγα συνεχεια γυρνωντας συνεχως πίσω της κασετα (Το repeat της δεκαετιας του 90 λιγο πριν έρθει το cd ). Τρυπες και πάλι Τρυπες.
Θυμαμε που πηγαινα στο γυμνασιο,πιτσιρικι,και με το που με εβλεπαν οι κολλητοι απο μακρυα,ταυτοχρονα φωναζαμε τα εοεοεοο του ‘‘μανιφεστο’’ και χοροπηδαγαμε…μεγαλη δισκαρα,ειναι και τα 9 κομματια τουμπανα…περαν του οτι τους χρωσταω αιωνια ευγνομωσυνη γιατι μεσω αυτονων ανακαλυψα και τους Bauhaus…
Αλλα μαλλον θα ψηφισω τρυπες,οχι γτ εχουν καλυτερο δισκο-δεν μπορω σε κατι τετοια συγκροτηματα να κανω συγκρισεις,οταν εμπλεκονται πολλες και ευχαριστες αναμνησεις σχετικα με τη μουσικη τους αλλα και οταν ειναι και οι 2 τοσο τελειοι γενικοτερα-
απλα γιατι ηταν απο τις πρωτες μου αγαπες ουσιαστικες στη μουσικη,εφαγα κολλημα,ηθελα να ακουσω κι αλλα πραματα και γενικοτερα,με εβαλαν σε ενα τριπακι περιεργο…
Τρύπες ήταν και για μένα ένα από τα πρώτα ροκ άλμπουμς που άκουσα, αν και λίγο αργότερα γνώρισα και τα Μωρά. Και τα δύο άλμπουμς είναι διαμάντια, και τα έχω συνδέσει με πολύ ωραίες αναμνήσεις κλπ κλπ
Στιχουργικά, είναι μάλλον ανώτερο το ντεμπούτο των Τρύπες. ΑΛΛΑ από την άλλη τα Μωρά στη Φωτιά ήταν αυτά που βγάλανε τον πιο ιδιαίτερο, ιδιοφυές και πρωτότυπο ήχο, τους έχω ένα σκαλί παραπάνω. Ο ήχος και η παράνοια που βγάζει αυτό το σχιζοφρενικό ροκ ν ρολλ τους, δεν ξεπεράστηκε ποτέ και ούτε νομίζω ότι θα ξεπεραστεί. Δηλαδή παίζανε μπάλλα μόνοι τους,δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο.
Στην τελική είναι το Παυσίπονο που έχω τραγουδίσει σε μαγαζί, όταν είχα ορμήξει στην σκηνή μεθυσμένος και βούτηξα το μικρόφωνο του τραγουδιστή μιας μπάντας που έπαιζε διασκευές σε μαγαζάκι στο Παγκράτι :lol::lol::lol::lol:
Τις Τρύπες δεν τις άντεχα ποτέ πέρα από κάποια μεμονωμένα τραγούδια, οπότε θα ψηφίσω το δίσκο των Μωρά στη Φωτιά, αν και ούτε αυτούς τους γούσταρα ποτέ τόσο πολύ. Αλλά σίγουρα σαν album το προτιμώ από το άλλο.
Βραδυνη πλανη,ακροβατης,στριωμγμενος,αμνησια,ταξιδιαρα ψυχη,ασχημο ονειρο,νταβατζης,θλιμμενοι στη γιορτη μας για να μην τα βαλω ολα δηλαδη…Μολονοτι το παυσιπονο ειναι ισως το πρωτο κομματι που γουσταρα τοσο πολυ στην ηλικια των 9-10 ετων(ωραιοι στιχοι για 9-10 ετων:p) και γενικα ο ηχος του δισκου ειναι πολυ πιο πρωτοτυπος απο το ‘‘καργα επιρροες’’ των τρυπων δεν μπορω να δωσω τη ψηφο μου.
:lol::lol::lol:πες μου αν και σεις και ολοι μας δεν καναμε παρομοια τοτε!!!:pgood times…
Παντως,δεν με τιμαει ιδιαιτερα που εμαθα πριν απο καμποσο καιρο πως ναι,το κομματι ηταν του Εnο:?
:p…οπως και ναχει,κομματαρα…
παντως ακουγα και τους δυο δισκους τις προαλλες παλι και πο ρε γμτ,ειναι κριμα να συγκρινω 2 τετοιες δισκαρες…σπερνουν και τα δυο…
