ισως ο αγαπημενος μου απο σολο δισκους γενικα.ποσο τον αγαπω.και ποσο καιρο εχω να το ακουσω γαμω.
…τα δύο τελευταία Rotting Christ+ το dvd από Gagarin 205:):!:
Απίστευτα θεϊκό album, το καλύτερό του(ς) για μένα. Θυμάμαι σαν φοιτητής που ξενυχτούσα για να βγάλω στην κιθάρα τις φοβερές μελωδίες στις ακουστικές κιθάρες.
Πραγματικά επική ατμόσφαιρα και τρομερά κομμάτια με αδυναμία στο απίστευτο To Enter Your Mountain.
ξεθαμα και λιωσιμο…
εχω αρρωστησει τελειως!!!
πιστευω οτι ο τυραννος δινει τις μεγαλυτερες ερμηνειες της καριερας του σε αυτα τα 2 αλμπουμ…
με καθε του λεξη με κανει και ανατριχιαζω, πραγματικα ο ανθρωπος ειναι απο αλλο πλανητη!!!
οποιος εχει κανει το λαθος και δεν εχει ακουσει αυτα τα δυο ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ να το κανει χθες…
Ναι ρε Μαρίνε
[SPOILER]
[/SPOILER]
who decided who’s to go and who’s to stay in this old world…
μονη πατριδα οι παιδικοι μας δισκοι ! 8)
Προχθες.
Χθες.
Σημερα.
Αυτο (μαζι με το πρωτο) ειναι το καλυτερο Bathory!!!
Pearl Jam. Σαν το παλιό καλό κρασί.
Καπου κοντα στα μεσα των 90ς ξεκινησε η Χρυση Εποχη του Ευρωπαικου Παουερ.Προλαβαν και κυκλοφορησαν καποια διαμαντια πριν '‘πεσει’'σε τελμα η συγκεκριμενη σκηνη και καταντησει (τουλαχιστον)εκνευριστικη.Μια απο αυτες τις κυκλοφοριες ηταν και το Return to Heaven Denied των Ιταλων Labyrinth.Με διπλη κιθαριστικη δυναμη/επιθεση,μια εξαισια φωνη(χωρις την κακιστη προφορα αλλων Νοτιοευρωπαιων),το μπασο να προσδιδει ενταση και να υποβοηθα σε στιγμες τα φωνητικα,πληκτρα που συμβαδιζουν σε ισχυ με τις κιθαρες.Παντως τα ντραμς χρειαζοντουσαν περισσοτερη ποικιλια στο παιξιμο τους(αρρωστια για ολη σχεδον την σκηνη).Αν προσπαθουσα να προσδιορισω τον ηχο τους και τις επιρροες τους θα ελεγα οτι ακουγονται/παιζουν σαν πιο προγκρεσσιβατους Stratovarious.Καποια συμφωνικα περασματα/σημεια/κοψιματα προσπαθουν και οντως φωτιζουν τα τραγουδια τους.Και οι δυο κιθαριστες λατρευουν τα μουσικα εργαλεια που κρατουν στα χερια τους και σε καθε,μα καθε κομματι σολαρουν και οι δυο.Ο ηχος τους αν και ‘‘λεπταινει’’,εχει ψυχη.Χωρις να προσφερουν τπτ εξωφρενικα καινουριο ή να ανακαλυπτουν νεους κοσμους,οι συνθεσεις ειναι πολυ πετηχημενες και αυτο ειναι υπερκαλυπτει τυχον επαναληψεις.
Προσωπικα ξεχωριζω το The Night of Dreams διοτι οδηγειται σε πιο πολυ σε Αμερικανικα παουερ/προγκ μονοπατια,με κομμενες ταχυτητες(κατι σαν ευρωπαιους Crimson Glory).Ειναι βεβαια ερωτοτραγουδο αλλα σε καμμια περιπτωση τρεχοσαλιαδικο.Παιρνουν φωτια οι κιθαρες στα σολος τους και ηφωνη του σε κανει να ‘‘πετας’’ ξεχασμενος απο τα επιγεια προβληματα σου.Αλλη τραγουδαρα το Heaven Denied.Μπορει να θυμιζει υπερβολικα Fates Warning(δευτερης εποχης) αλλα εφοσον οταν κλεινεις τα ματια το απολαμβανεις τοσο,μα τοσο πολυ,και το ακους εκατονταδες φορες χωρις να κουραζει,τοτε ας μου θυμιζει οτι θελει.Λιγο πριν φτασει ο δισκος του στο τελος και συμβαλλει στο να εχεις ενα ευχαριστο χρονικο διαστημα,υπαρχει και η μπαλλαντα Falling Rain,απο αυτες που γουσταρα(ου)με να γραφαμε σε κασσετες(cds/mp3s) και να μοιραζομαστε με τους εκαστοτε ερωτες μας προσπαθοντας να τις πεισουμε οτι εκτος απο μακρια μαλλια ειχαμε και καρδια(:lol:).Σοβαρα τωρα,το τραγουδι περιεχει αλλαγες και λουπες ενω συμπασχεις με το Tyrant που η φωνη του ''αισθανεται΄΄…
Το από πάνω είναι το μοναδικό power metal άλμπουμ που μου έχει μείνει από ολόκληρη την Ιταλική σκηνή.
ον τοπικ
Δεν του είχα δώσει πολλές ευκαιρίες όταν πρωτοβγήκε, το είχα αφήσει στην άκρη πολύ γρήγορα. Κακώς γιατί είναι μεγάλη δισκάρα. Λιώσιμο στα mp3 αυτές τις μέρες.
Kreator - Live At The Pulse Of Kapitulation Live In East Berlin 1990 dvd:):!:
κλαμα.
η αντιθεση wildhoney με το μπασιμο whateva that hurts πρεπει να το κανει απο τις πιο καυλωτικες εισαγωγες!
Αυτό δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι βγήκε! :?
On topic:
Tea Party - Triptych
Μετά τους Pearl Jam αυτό:
Το είχα ξεσκίσει το 1996 - 97 όταν μου το είχε δώσει ένας τότε φίλος σε κασέτα. Με το φίλο δε μιλάμε πια, αλλά το Mirroball ακόμα υπάρχει σε CD στη συλλογή μου…
:’)
[B]Carnal Forge - Firedemon[/B]
Έψαχνα κάτι να βάλω στο mp3 για να έχω στην διαδρομή για την δουλεία και έπεσα πάνω σε αυτό. Σουηδο-thrash-death με όλα τα κλισέ του είδους, όχι τόσο μελωδικό όσο οι In flames και αρκετά in your face για να γουστάρεις. Πριν το κατεβάσω το είχα σε αντιγραμμένη κασέτα από φίλο σχεδόν με το που βγήκε. Kάναμε μαζικές παραγγελίες cd από Θεσ. μαζί, τα ακούγαμε όλα με συνοδεία άφθονης μπύρας και μετά αντιγράφαμε τα άλμπουμ του ενός στον άλλον σε κασέτες, ωραίες εποχές, nice memories.