[B]Deathspell Omega[/B] - [I]Kénôse[/I]
Επικό ξέθαμα.
Απ’τα καλύτερα ριφφς που έχουν παιχτεί είναι αρχή απ’το
[I][U]ΙΙΙ[/U][/I]
αλλά η κόλαση βρίσκεται στο 2:36 απ’το [I][U]ΙΙ[/U][/I]
Κι εγώ λέω να ξεθάψω το Stained Glass Revelations να θυμηθώ τη μισανθρωπική νεκροπραγματικότητα του.
Ontopic:
Αν και είναι φετινό.
χάρη στην Queensryche-μέχρι-τα-κόκκαλα λίστα του ρόκινγκ
…πολύ Kreator αυτό το σκ:):!:
Lamp Of God - Sacrament, Wrath, Resolution, Walk With Me In Hell 2dvd:):!:
Sorcerer-Sorcerer
Εν αναμονη ενος πιθανου καινουριου δισκου απο τους Σουηδους επικοντουμαδες Sorcerer,ξεθαβεται η συλλογη που περιεχει και τα 2 ντεμο τους.Μυστικιστικη διαθεση,σιδερενια ριφς και μια επικη φωνη,καθαρη και καθαρια.Τραγουδια σαν το Northern Seas και Queen in Black τους χαριζουν μια θεση στο πανθεον των καλυτερων (underground) doom μπαντων.Αν και μιλαμε για ντουμ ηχο,συχνα ακουγονται καλπαζοντα ριφς που ποδοβολουν με ανεση οσους περιμενουν αργες και μιζερες καταστασεις.Μερικες φορες νομιζω οτι ακουω Solitude Aeturnus των 3 πρωτων δισκων αλλα με τον Marcolin στα φωνητικα.Το μοναδικο αρνητικο αυτης της συλλογης ειναι ο ηχος της παραγωγης που μπουκωνει στα μπασα αν παιχτει σε δυνατη ενταση.
…δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το πσκ, έχω όρεξη, για πολύ Leif Edling:):!:
Carcass - Wake Up And Smell The…Carcass cd+dvd
:):!:
Ρε στεφ δε βαζεις εικονα σε τιποτα και βρηκες να βαλεις σ αυτο??? :dunno: :lol:
Σκάσε ρε. Εδώ ο στεφ έμαθε να βάζει εικόνες! 
Επιτέλους ρε μαν :drunk:
Υστερα απο κατι χιλιετιες, παιζει αρκετα αυτες τις μερες
…έχω κάνει άλματα:p 
:!:
Ξύπνησα με ορέξεις. αντέξτε το.
[SPOILER]Πραγματικά, δυσκολεύομαι να σκεφτώ, σε επίπεδο διεθνές, μουσικά πονήματα που να με έχουν ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ εξίσου. Διότι εδώ ερεθίζεται, αποκλειστικά, ο -με κεφαλαίο Α- Άνθρωπος και οι -με κεφαλαίο Ε- Εμπειρίες της -με κεφαλαίο Ζ- Ζωής.
Παιδιά ερωτευμένα, να κοιτιούνται στα μάτια, έτοιμα να φιληθούν για πρώτη φορά.
Μοναχική βόλτα στην ΑΘήνα, Νοέμβριος, με ακουστικά στα αυτιά και ξυλιασμένα χέρια στις τσέπες του μπουφάν.
Φευγαλέες ματιές και δειλά χαμόγελα μέσα στο μετρό.
Η πρώτη μέρα στο σχολείο, Σεπτέμβρη μήνα, όταν ξαναβλέπεις το κορίτσι που σ’αρέσει.
Σάββατο πρωί, 19 χρονών, ξυπνάς και φτιάχνεις καφέ στο φοιτητικό σου σπίτι, ακούγοντας μουσική.
Χαράματα καθημερινής, σε πετάει από τον ύπνο σου το τηλέφωνο - “ήθελα να σου πω ότι μου λείπεις”.
Πορεία στο κέντρο, μια άγνωστη κοπέλα σε ψεκάζει με Maalox στο πρόσωπο για να κόψουν τα δακρυγόνα.
Καλοκαιρινή νύχτα, στην παραλία - ζεστή άμμος και παφλασμός κυμάτων.
Το ίδιο βράδυ, ξυπνάς απότομα και ψάχνεις χαρτί και στυλό - έχεις μέσα στο κεφάλι ένα στίχο.
Περιμένεις το λεωφορείο μαζί με τη γυναίκα των ονείρων σου, εκείνη δεν το ξέρει, μπαίνει σε άλλο λεωφορείο από σένα και εξαφανίζεται.
Η μυρωδιά από τα μαλλιά της.
Ο κολλητός σου να διαβαίνει την πύλη του στρατοπέδου τη μέρα που παρουσιάζεται.
Το sex.
Το τρανταχτό γέλιο.
Τα ραβασάκια.
Η καριόλα και αγία μορφή της ζωής.[/SPOILER]
Solitude Aeturnus
:):!: