Να το πάρω να κάνω μια προσπάθεια να δω τι ψάρια πιάνω? Λογικά για το [B]Lift yr. skinny fists like antennas to Ηeaven! [/B] μιλάμε, έτσι?
… ναι
Έχω γράψει ένα κείμενο στο χέρι προς το παρόν, με τον πατροπαράδοτο τρόπο. Όταν το ψηφιοποιήσω που να το στείλω? Επίσης τα κείμενα θα είναι ενυπόγραφα με το ονοματεπώνυμο μας ή με το νικ?
Εδώ το στέλνεις.
Τώρα τα κείμενα ας είναι ενυπόγραφα αλλά δεν γνωρίζω αν πρέπει να είναι ως προς το πραγματικό όνμα η το nick του καθενός…
Πιστεύω με το νικ πρέπει να είναι.
Επίσης εγώ δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω το Iowa των Slipknot.
Καθώς δεν τους πολυακούω τωρα δε μου βγαίνει.
Για τα άλλα δύο θα κάνω μια προσπάθεια!
Έστειλα lateralus. Πείτε αν ήρθε καλώς.
[SPOILER]ps. Είναι ασυνήθιστο review, αλλά μου αρέσει ακριβώς όπως είναι, αν δεν γουστάρετε no hard feelings :)[/SPOILER]
Αυτή τη στιγμή κρατάω μπροστά μου τις δυο σελίδες που γράφω για τους GY!BE. Όπως και για τον αποπάνω κύριο και η δικιά μου κριτική ξεφεύγει των καθαρά μουσικολογικών στεγανών θα έλεγα. Πληκτρολογώ και στέλνω. Είδωμεν…
Τελειωσα και γω για το Remedy Lane,μενουν διορθωσεις και πληκτρολογηση,λογικα σημερα το βραδυ το στελνω αλλιως αυριο 100%.
Angel of Retribution- Judas Priest
Γελαω ρε, τι εγινε με αυτο το θεμα? Ακομα να τα γραψετε ρε? 
Ρε παιδιά όντως αν είναι δυνατόν
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν ανεβαίνουν κάπου όσα έχουν γραφτεί.
αν και βγήκαν πολλές δισκάρες,προσωπικά χωρίς ιδιαίτερη σκέψη θα πω
[U][B]Pagan Altar - Mythical & Magical[/B][/U] , όχι μόνο ο αγαπημένος μου από τα 00s αλλά και μέσα στο προσωπικό μου top10 αγαπημένων κυκλοφοριών \m/
Επειδή σε πάω αφάνταστα και έχεις δίκιο, ούτε εγώ καταλαβαίνω, κι επειδή μου αρέσει να σπρώχνω καταστάσεις, λέω να υλοποιήσω την ιδέα σου. Το κάπου γίνεται εδώ και πάμε για μία από αυτές που έγραψα εγώ (δυστυχώς κατάφερα μόνο 2 στις 4). Το συγκεκριμένω το ανεβάζω αυτούσιο όπως το στειλα στο μεηλ του πολ, γιατί το θεωρώ την καλύτερη κριτική για δίσκο που έχω γράψει ποτέ. Ελπίζω να κάνει κάποιον που δεν έχει ακούσει να γουστάρει. Αφιερωμένο σε σένα φυσικά, και όποιον άλλο εδέησε να δει τη συγκεκριμένη μπάντα που γουστάρουμε από κοινού.
[SPOILER]
[B]BURST[/B]. Η μπάντα που όσο έζησε, ήταν αν όχι η καλύτερη, σίγουρα η πιο τίμια σε αυτό που έκανε. Πραγματικά αποτελεί φαινόμενο για αυτά που πρόλαβε να κάνει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. 16 χρόνια, 5 δίσκοι, 3 EP και 3 split. Από το ακατέργαστο hardcore punk των πρώτων κυκλοφοριών στον αδάμαστο πειραματισμό του κύκνειου άσματος. Η ουσία τους ήταν πως δε φοβήθηκαν ποτέ να βάλουν στον ήχο τους νέα στοιχεία φτύνοντας τις ταμπέλες κατάμουτρα. Και πως θα μπορούσε να φοβηθεί ένα σχήμα που λάτρευε εξίσου (μεταξύ άλλων) τον Ennio Morricone, τους Metallica, τους Εmperor, τους Νeurosis, τους King Crimson και τους Mogwai?
Το μεγάλο shock ήρθε με το [B]Origo[/B], τον ακριβώς προηγούμενο δίσκο, που ήταν γεμάτος κομματάρες, με αποκορύφωμα το αποχαιρετιστήριο έπος [I]Mercy Liberation[/I]. Έτσι oι Burst βγήκαν στο γήπεδο για το [B]Lazarus bird[/B] με τις καλύτερες προδιαγραφές για να σκοράρουν 8 γκολάκια σε όσους ανυποψίαστους δεν είχαν πάρει χαμπάρι το ταλέντο της ομάδας. Η αρχή έγινε με το - κατά δική τους δήλωση στη συναυλία της Αθήνας - καλύτερο κομμάτι που έγραψαν ποτέ, το [I]I Hold Vertigo[/I]. Επιθετικά ριφ, και πριν καλά καλά καταλάβεις τι σε χτυπάει, έχεις τις φοβερές μελωδικές γέφυρες να γεμίζουν με συναίσθημα το χώρο. Στη μέση περνάνε σε πιο αφαιρετικές δομές, πριν επανέλθουν δυναμικά και σε πάνε στο οutro, όπου κουλές κιθάρες θα σε τραβήξουν μέχρι το επαναλαμβανόμενο θέμα με τις κιθάρες που ξύνουν. Υπνωτισμένος θα μετράς τις παύσεις. Και κει που νομίζεις πως το κομμάτι δε θα τελειώσει ποτέ, θα μπει το [I]I exterminate the I[/I] (τι τίτλος ω θεοί!) και θα φας το δεύτερο. Κάπου εδώ τα πράγματα σκουραίνουν. Δύναμη και μελωδία κατακλύζουν το σύμπαν. Τα σπανιόλικα περάσματα θα σου αποκαλύψουν πως μια μπάντα είναι έξυπνη χωρίς καν να προσπαθεί. Αν δε λιώσεις με τα 70s γκαραζ εφέ της κιθάρας, το ξύλο θα σε περιμένει στο τέλος του κομματιού για να ανταμώσετε σαν ίσος προς ίσο. Προσοχή στις απότομες κινήσεις του σβέρκου, ο διαιτητής ?παραγωγός τα ?χει πάρει και δε σε βλέπω καλά.
To ambient θέμα στην αρχή του [I]We are dust[/I], φαντάζει σαν ανάπαυλα ημιχρόνου. Κι όμως τo σήμα-κατατεθέν τους σουηδικό riffing εγγυάται ασύστολο γκρουβάρισμα. Άλλα 3 λεπτά χαλάρωσης και το ίδιο μοτίβο στο [I]Momentum[/I]. Νομίζεις πως έχεις ελπίδες ακόμα να ισοφαρίσεις? Αμ, δε στα πανε καλά φιλαράκο μου. Το [I]Cripple God[/I] είναι το γκολ που τρως από τη σέντρα, και η ομάδα κάνει χαβαλέ πάνω στο πτώμα σου (και της θρησκείας σου!) Τα καλύτερα ριφ που έχουν γραφτεί τα τελευταία 5 χρόνια είναι μαζεμένα σε αυτό το τραγούδι. Αιχμή, πυγμή, θάρρος, θράσος και τσαμπουκάς. Και μάντεψε! Και το πιο μελωδικό ρεφρέν, που θα το τραγουδάς στο μετρό, στη δουλειά, πριν το ραντεβού, στην τουαλέτα, και στον ύπνο σου ακόμα. [B][I]I will?I will carry you to wa-a-a-rrrr, simplify to modify to amplify to carry them to war! [/I][/B]Κάπου εδώ ερωτεύεσαι τη φωνή του καθιστού κιθαρίστα Robert Reinholdz (μη σου πω και τον ίδιο, αν κατουράς καθιστός-ή). Και εύχεσαι αυτή η κομματάρα να κράταγε για πάντα. Το spaghetti western οutro απλά βοηθάει σα μαξιλάρι για την επαναφορά σου στη γη.
Mετά έχουμε το [I]Nineteenhundred[/I], με τις ωραίες αλλαγές, τα κοψίματα και τους ρυθμούς του, και το υπέροχο δεύτερο μέρος με τα φωνητικά και το σαξόφωνο να πιλαλάνε το μυαλό σου. Οι Burst παίζουν με τα δεύτερα και σου κάνουν πλάκα. Με τα δεύτερα είπα? Sorry, στο γήπεδο ξαναμπαίνει ο εντεκαδάτος παιχταράς ([I]We watched) the silver rain[/I]. Τώρα βρέχει και μέσα και έξω από το γήπεδο. Δεν περιγράφω άλλο. Φαν ντερ μπερ στον φαν ντερ μπουρ. Ξεχύνεται σαν εμετός στην αντεπίθεση. Αριστερό κροσέ, δεξί ντιρέκτ, και ΓΚΟΟΟΛΛ! Το τελειότερο άσμα, πιο λαμπερό και από την ασημένια βροχή! Ό,τι και να πω είναι λίγο, ακούστε το τώρα. Και μετά τυλιχτείτε στην προβιά της πόλης γύρω σας υπό τους μαγικούς ήχους του [I]City cloaked[/I], και νιώστε τη ζωή σας να ξεδιπλώνεται σα φωτογραφικό άλμπουμ. Τουλάχιστον εμένα αυτό μου συνέβη, τώρα που το ξανάβαλα για νιοστή φορά.
Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που τους είδαμε εδώ, σε εκείνη την τιτάνια εμφάνιση πριν ανακοινώσουν διάλυση, και δε σταματάνε να μας μοιράζουν σακούλες κάθε φορά που βάζουμε τους δίσκους τους. Ειδικά το πουλί του Λαζάρου θα το ευγνωμονείτε, και θα είναι ο μοναδικός πούλος που θα φυλάξετε στην καρδιά σας και στο μυαλό σας με τόση ευχαρίστηση. Και αφού θα βρίζετε για λίγο τη διοίκηση (Relapse Records), που πούλησε τους παιχταράδες, θα προσεύχεστε να επανενωθεί αυτή η ομαδάρα, για να φάτε γκολ στις καθυστερήσεις με πάσα ευχαρίστηση!
[/SPOILER]
Ωραία κριτική:thumbup:
Προσωπική αδυναμία οι burst (ειδικά το prey on life) αλλά και το πουλί είναι μεγάλη δισκάρα. άνετα στο τοπ 5 της προηγούμενης δεκαετίας.
Παιδιά είναι κρίμα να πάει άπατο αυτό. Και μόνο από την κριτική του Red Rum που διάβασα κατάλαβα ότι τουλάχιστον ότι γράφεται γράφεται με μεράκι και με μεγάλες αγάπες για τον εκάστοτε δίσκο. Έχει γραφτεί ήδη ένας αρκετά σεβαστός αριθμός κριτικών. Ας κάνουμε και ένα rescheduling στις άλλες που έχουν απομείνει για να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Και εγώ άργησα να γράψω, χρωστάω μία, δεν με βγάζω εκτός του χορού.
Απλά λέω πως καλό είναι να ολοκληρωθεί η πρωτοβουλία.
Μακαρι να το τελειωσετε αλλα μου μυριζει Chinise Democracy η Wintersun φαση!:lol:
Έχουμε και λέμε:
PorcupineTree - In Absentia
The Mars Volta - De-loused In The Comatorium
QOTSA - Songs For The Deaf
Opeth - Blackwater Park
Pain Of Salvation - Remedy Lane
Όμως το κορυφαίο είναι ένα:
[SPOILER]
[/SPOILER]
Ρε σεις, τί γίνεται με αυτό το θέμα ?
[B]http://www.youtube.com/watch?v=RijIEYTgrSY[/B] :!:
Αφού δεν παίζει να γίνει όπως το υπολογίζατε, γιατί δεν βάζετε μία-μία τις ολοκληρωμένες κριτικές κάπου (εδώ/σε νέο θρεντ/στο blog με τα ΑΝΘΟΛΟΤΖΥΖ) ώστε να γίνει μια αρχή ?
Έτσι και θα έχουμε κάτι να διαβάσουμε και θα αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον όσων δεν έχουν τελειώσει.
Εγώ προτείνω αυτό που λέει ο ΜπρεινΝτ .
θα μπορούσε να γίνει ενα subsection με ξεχωριστό θρεντ για καθε δίσκο ή πολλαπλά θρεντς με ομάδες κριτικών, με όλες τις έτοιμες κριτικές, σουλουπωμένο/όμορφο/με τα εξωφυλλά του/το πλειλιστ/σε quot μορφή ώστε να σχολιάζουμε και να ξαναζεσταθεί το θέμα.
Επίσης εδώ να ανέβει η λίστα με αυτά που δεν έχουν γίνει όπου ο καθένας θα μπαίνει και θα λέει αν θα κάνει το δικό του ριβιού και εάν όχι ο δίσκος θα ελευθερώνεται. Ειδικά κριτικές που έχουν πάρει μέλη που δεν δίνουν καν σημεία ζωής στο φόρουμ ας ελευθερωθούν άμεσα να τις πάρουν όσοι γουστάρουν. Έχουμε και αρκετά νέα ενεργά μέλη που δεν έχουν κομμάτι και πιθανώς να δουλέψει με αυτόν τον τρόπο.
Ευκαιρία θα είναι να πάρουνε μπρος και οι μουσικές συζητήσεις, που…
[SPOILER]Άντε να πάρουμε και εμείς κάτι που δεν προλάβαμε τότες. :p[/SPOILER]