Το άλμπουμ είναι πολύ καλό και το μόνο που το “ρίχνει” είναι ο τίτλος του. Εδώ που τα λέμε δεν μπορώ να καταλάβω για πιο λόγο το άλμπουμ πήρε το τίτλο του sequel, δεν βλέπω να υπάρχει καμία σχέση με το κλασικό nightmare, ούτε η θεατρικότητα εκείνου ούτε κάποια συνέχεια της ιστορίας του steven κατάλαβα να υπάρχει στους στίχους (εκτός αν στις 2-3 ακροάσεις που έχω κάνει ως τώρα μου διέφυγε κάτι) οι καινούργιοι εφιάλτες δεν φαίνονται να είναι και τόσο τρομακτικοί.
Αλλά το άλμπουμ είναι καλό, πολύ καλό μάλιστα. Σίγουρα καλύτερο από τα άλμπουμ της επιστροφής του στο παλιό ήχο που ξεκίνησε από το eyes of alice cooper. Ακόμα και το ντουέτο με της Κεισα μου άρεσε αν και σαφώς πρόκειται για ένα pop κομμάτι. Θυμίζεις βέβαια σε αρκετά σημεία τον παλιό Alice αλλά δεν πρόκειται για πισωγύρισμα σε καμία περίπτωση και αυτό είναι το καλό με τον Alice, καταφέρνει και παραμένει φρέσκος σε ένα “δεινοσαυρικό” μουσικό είδος. Respect από εμένα :respect:
Παίδες το “Under The Bed” ψάξτε το!Ειναι ένα πέρα για πέρα Nightmare κομματι που ενώνει τα 2 album μουσικα και στιχουργικα.Πολλα ειπα8)Πάντως ανετα εμπαινε στο δισκο … αχ αυτα τα εξτρα τρακς…
το άκουσα αρκετά αυτές τις μέρες και κατέληξα οτι είναι πολύ καλό album.
Λογικό να δημιουργεί αρνητική εντύπωση στην αρχή λόγω πολλών μουσικών στυλ (και μεταξύ μας κάποια απο αυτά “ξένα” στο hard rock αυτί) ,αλλά πάντα έτσι δεν ήταν ο Alice Cooper ?
Πόσα μουσικά στυλ έχει αλλάξει ?
Απλως εδώ , έβαλε όσα ήθελε σε ένα album.
To μεγάλο μειον είναι οτι το ονόμασε Welcome 2 My Nightare (αν και εδώ μπαίνει στο κόλπο το “music buisness”).
Γενικά,νομίζω οτι τα τελευταία album του ήταν πιο ομοιόμορφα (π.χ. back to the roots detroit rocks ή concept δίσκος με ιστορία τρόμου ) ,αλλά δεν είχαν πέρα απο 3 πραγματικά καλά τραγούδια,ενώ στα υπόλοιπα παλεύα να κατάλαβω αν μου αρέσουν ή όχι.
Εδώ έχουμε καλά τραγούδια ,πάρα πολύ catchy και απο κει και πέρα είναι θέμα ανοχής και αντοχής του αυτιού. Το Last Man On Earth είναι κομματάρα ,μια φορά το ακούς και το σιγοτραγουδάς.
