Οι δικές μου είναι ουσιαστικά 2 :-s Συγχωρούμαι;
Keyser
May 19, 2008, 6:26pm
#23
manos87:
Kαλά όλα αυτά που λέμε, αλλά το θρεντ δεν είναι “όμορφες αναμνήσεις”.
Η μαγκιά -και το ενδιαφέρον- είναι να διαλέξεις τη μία. Αλλιώς χάνει το νόημά του.
Σωστός. Δεν είχα δει το πρώτο ποστ.
Επιλέγω λοιπόν: Πρώτος έρωτας και παντοτινός!
karvou
May 19, 2008, 6:26pm
#24
manos87:
Kαλά όλα αυτά που λέμε, αλλά το θρεντ δεν είναι “όμορφες αναμνήσεις”.
Η μαγκιά -και το ενδιαφέρον- είναι να διαλέξεις τη μία. Αλλιώς χάνει το νόημά του.
και να γράψετε και μια λέξη παραπάνω… Δε τις χρεώνουμε βρε παιδιά!
mikefo
May 19, 2008, 8:05pm
#25
Θα διάλεγα να θυμόμουν που έχω αφήσει το πρώτο σημείωμα. Μετά τύφλα να’χει ο Leonard Shelby…
την είσοδό μου στο πανεπιστήμιο…
Νο 19 στην ελλάδα 400μ εμπόδια (μιλάμε για πολύ τρέξιμο εκείνη την χρονιά…)
συναυλία dream theater 2002 ρόδον…(έχει κανείς φωτογραφίες από τότε??)
συναυλία metallica 2007 και steve vai 2005…Μπροστά με παλμό και στις δύο!!!
Θέλει και ρώτημα? Την στιγμή που γεννήθηκε ο γυιός μου
εδιτ Θα κρατούσα και μια άλλη
Την στιγμή που κατάλαβα ότι δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν θέλω
Angmar
May 19, 2008, 8:52pm
#28
Μια συζητηση που ειχα την ανοιξη του '96.
_WISE
May 19, 2008, 9:27pm
#29
την αναμνηση της μητερας μου
φοβαμαι πως θα αδικησω τις μνημες του μελλοντος…
Ηθικο διδαγμα: καντε backup
Πω- πω, όποτε την ακούω αυτή τη φράση πραγματικά τα παίρνω, χωρίς παρεξήγηση! Παίζει να είναι όοοοο,τι πιο γελοίο επιχείρημα/quote ακούγεται στην Ελλάδα.
Πω- πω, όποτε την ακούω αυτή τη φράση πραγματικά τα παίρνω, χωρίς παρεξήγηση! Παίζει να είναι όοοοο,τι πιο γελοίο επιχείρημα/quote ακούγεται στην Ελλάδα.
πρώτον δεν στα έδωσα για να τα πάρεις και δεύτερον αφού θες σώνει και καλά να τα πάρεις μήπως θα ήταν καλύτερα να με ρώταγες πρώτα πως κατάλαβα ότι κατάλαβα? λέω μήπως :-k :-k
Lol, ΄νταξ’, βασικά μην το παίρνεις και τόσο σοβαρά, απλώς σχολίασα ένα χιλιοειπωμένο quote, δε σχολίασα ούτε εσένα, ούτε τον λόγο που το είπες, και το post μου ήταν γενικά χαλαρό.
karvou:
η 1η που μου ήρθε στο μυαλό:
Καλοκαίρι του 2000, κάνουμε οικογενειακό roadtrip σε Ιταλία και Ελβετία. Μία από τις μέρες του ταξιδιού, το πρόγραμμα έλεγε πως έπρεπε από τη Βέρνη να πάμε Ζυρίχη που είχαμε κλείσει το επόμενο ξενοδοχείο. Η διαδρομή δεν ήταν ούτε μία ώρα δρόμος. Ως κλασσικοί τουρίστες, σε αυτή τη μία ώρα διαδρομής (ξεκινήσαμε απόγευμα) είδαμε κάθε γωνιά της Ελβετίας, με αποτέλεσμα μετά από 5 ώρες να είμαστε χαμένοι κάπου στη Βόρεια Ελβετία και ο πατέρας μου (ο μόνος οδηγός τότε) να είναι κουρασμένος τέρμα.
Αποφασίζουμε να μείνουμε όπου βρούμε και να πάμε την επόμενη μέρα στη Ζυρίχη. Το όπου βρούμε ήταν ένα χωριό έξω από το Schaffhausen (στο Schaffhausen είναι ο μεγαλύτερος καταρράκτης του Ρήνου και έτσι είναι σχετικά γνωστό στην περιοχή). Στο χωριουδάκι αυτό που βρήκαμε, είδαμε πως είχε 2 ξενοδοχεία. Στο πρώτο στέλνουμε τη μάνα μου η οποία γύρισε με τη μύτη της κλειστή γιατί δεν αντεχόταν η μπόχα του ξενοδοχείου. Στο 2ο στέλνουμε το πατέρα μου και η μάνα μου κάνει το λάθος να πει τη φράση:
“Ό,τι κι αν είναι, κλείσε το. Στο άλλο δε μένουμε!”
Αυτό ήταν, ο πατέρας μου έκλεισε το δωμάτιο και πάμε να δούμε τι παίζει. Μα τι στο καλό? Έναν ύπνο θέλαμε να ρίξουμε όλο κι όλο!
Στο ισόγειο του ξενοδοχείου ήταν ένας χώρος σαν μπαρ δίπλα από τη ρεσεψιόν, η γύρω γειτονιά φαινόταν ήσυχη και όλα οκ. Πάμε στο δωμάτιο, το οποίο ήταν παλιό, είχε διακόσμηση που δεν είχαν ούτε οι προλετάριοι της Τσαρικής Ρωσσίας και αναμεσα στα κρεβάτια ήταν και ο νιπτήρας (Γερμανικά έθιμα αυτά). Αφήνουμε βαλίτσες και φεύγουμε μακάριοι πως βρήκαμε τουλάχιστον κάπου να κοιμηθούμε το βράδυ.
Γυρνάμε αργά το βράδυ και ανακαλύπτουμε:
το μπαρ στο ισόγειο ήταν meeting place για φορτηγατζήδες με πόρνες
τα γύρω κτίσματα ήταν οίκοι ανοχής
το κτίριο φάτσα σε εμάς, αντί για κόκκινο φωτάκι είχε κόκκινο προβολέα που χτύπαγε μέσα στο δωμάτιο
και ένα από τα σεντόνια είχε λεκέ από αίμα (ευτυχώς είχαμε δικά μας σεντόνια για παν ενδεχόμενο, αλλά και πάλι… άντε να κοιμηθείς με ήσυχα μετά)
Το γέλιο που ρίχνω μέχρι σήμερα, δεν περιγράφεται!!! Εγώ και ο πατέρας μου κοιμηθήκαμε μια χαρά. Οι γυναίκες του σπιτιού είχαν μαύρους κύκλους το επόμενο πρωί
Μονο και μονο για να υπαρχει σε καθε σελιδα! Εγραψε!:lol:
karvou
May 20, 2008, 3:38am
#36
Πλάκα στην πλάκα, το τόπικ το έφτιαξε η Λένα, τις μέρες που μου έχει κολλήσει η ιδέα να γράψω τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου σε ένα χαρτί, όπως ο Τσάρλι από το Lost
ChrisP
May 20, 2008, 4:02am
#37
Συμβουλή:
Μην το κάνεις. Το έχω προσπαθήσει και ένιωσα σαν να χάνουν την αξία τους.
Καλύτερα να τις φυλάς στο πίσω μέρος του μυαλού σου…
Chili
May 20, 2008, 3:55pm
#38
24 Αυγουστου… Την πρωτη μου συναυλια…:roll:
(Θενξ )
Πραγματι ειναι πολυ δυσκολο να διαλλεξεις μονο μια… Δεν εχω καταληξει σιγουρα, αλλα νομιζω οτι θα διαλεγα την αναμνηση μιας αγκαλιας -σε ωρα που ηταν ακρως απαραιτητη.
Χμ. Νομιζω οτι εχει δικιο ο Κρισπ στο απο πάνω.
Οι χουλιγκανισμοί των σχολικών χρόνων:p