Amorphis

Για Νορβηγια συμφωνω αλλα η Σουηδια δεν παει πισω σε σαβουρα… Φυσικα εχει πολυ περισσοτερα καλα συγκροτηματα απο τη Φινλανδια…

Eξαιρούνται φυσικά μερικά transexual συγκροτήματα.(δεν το διευκρίνισα πριν)… (Ονόματα δεν λέμε,συνειδήσεις δεν θίγουμε)…χααχαχχαχαχα

Εντάξει, εδώ πού τα λέμε στα 90’s ξεπετάχτηκαν κάποιες μπάντες. Στα 80’s, όσο αφορά τα mainstream επίπεδα (με εξαίρεση τους Hanoi Rocks) ήταν ανύπαρκτη σε εκπροσώπηση συγκροτημάτων ως χώρα. Τώρα κάτι μπάντες τύπου Sarcofagus, Airdash κινούνταν σε underground “χωράφια” εντελώς!
Μόνο από Δανία ίσως να την έβαζα πιο πάνω. (σε “ποσότητα” πάντα) Πρώτη σαφέστα είναι η Σουηδία και μετά η Νορβηγία. Αν και η τελευταία το μεγαλύτερο ποσοστό πού “εξάγει” είναι το ίδιο προϊον (black metal) σε σχέση με τις υπόλοιπες όπου υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία.

εμένα πάλι μ’αρέσουν πάρα πολύ τα δύο cd με τον καινούριο τραγουδιστή ‘Eclipse’ και ‘Silent Waters’. είναι απλά τέλεια!! τα προηγούμενα δε μπορώ να πω οτι με τρελαίνουν…

:lightsabre: :lightsabre: :lightsabre:
Λιγα για τους ImpNaz.

Οn-Topic : Τα εχω ακουσει σχεδον ολα τα αλμπουμ τους.Με εξαιρεση το Far From The Sun.
Τales…,Elegy,Tuonela ειναι τα 3 αγαπημενα με το τελευταιο και το Αm Universum να μην υστερουν
σε κατι.Αγαπημενο τραγουδι το Summer’s End απο το εκπληκτικο Tuonela.

Έχω το Tales from the thousand lakes.Πολύ καλό άλμποθμ στο είδος του αλλά το καφροφωτικά είναι το μειονέκτημα του δίσκου μιας και ακούγονται εντελώς μονόχνωτα,σε πλήρη αντίθεση με τα καθαρά,τα οποία είναι μέσα στα καλύτερα φωνιτικά που έχω ακούσει γενικά.

Από ‘κει και πέρα δεν ασχολίθηκα πολύ,κυρίως γιατί ότι άκουσα απ’ τα επόμενα δεν μου τραβήξανε το ενδιαφέρον.

αυτός είσαι! Το Summer’s End δεν έχει γραφτεί από γήινους. Απλά. Δεν υπάρχει το κομμάτι, είναι αλλού!

εεεεε
λιγα για τα φωνητικα του tomi!!! :stuck_out_tongue:
τα λατρευω απο τα καλυτερα brutal φωνητικα που εχω ακουσει.
κριμα που δεν τον ξανακουσαμε μετα απο το elegy!!!

και γω με το tales τους εμαθα.
τρομερη δισκαρα

black winter day,drowned maid,in the beginning,the castaway βασικα ολα!!
και το elegy γαμει (πολυ μπροστα δισκος) και το tuonela (καταπληκτικη φωνη ο pasi)
οντως το summers end ειναι επος.αλλα και επισης the way,rusty moon,divinity και το θεικο greed!!!
επισης φοβερο και το am universum!!

Βασικά,μου ακούστηκαν μονότονα:( και μου την έδωσε,επειδή ο δίσκος έχει κορυφαία μουσική,αλλά δυστηχώς αυτά τα φωνιτικά το χαλάνε…

ξέρω ότι θα ακουστεί κάπως,αλλά πραγματικά θα ήθελα να βγεί μια instrumental εκδοχή του,θα έσκιζε…

Πάνε άκου το My Kantele τότε.

Βασικά άκου το Tuonela, φοβερός δίσκος.

+1

Εγω μαλιστα το εχω συνδυασει κυριολεκτικα με το τελος του καλοκαιριου μιας και τον δισκο τον ειχα παρει αρχες φθινοπωρου…

Εξαιρετικη μπαντα,πολυ ωραια μουσικη αλλα τους χαλανε τα brutal vocals που χρησιμοποιουν αρκετα κατεμε.

Κατ’εμέ πάλι, χωρίς τα brutal χάνουν αρκετά σε ατμόσφαιρα… :wink:

οτι μπρουταλ φωνητικα εχουν χρησιμοποιησει ειναι τελεια

απο τον τομι στον πασι και στον καινουργιο
και απο την αλλη εχουν 3 δισκους χωρις μπρουταλ φωνητικα για οσους δεν μπορουν :roll:

Ύστερα και απ’ το σημερινό μπορώ να πω πως οι μπρούταλ στιγμές τους είναι χαλαρά απο τις καλύτερες σε όλο το είδος… αλλά κυρίως αυτό που τους κάνει ΜΕΓΑΛΟ συγκρότημα είναι η ποικιλία και τα ηχοχρώματα που ξέρουν να δημιουργούν με τη μουσική τους.

Πω, φοβερά ήταν σήμερα…!

Ακούγοντας τα πρωτόλειά τους έπαθα ένα πολιτισμικό σοκ… Στη συνέχεια δεν μπορούσα παρά να τους λατρέψω… πολύ καλύτεροι από γνωστότερα ονόματα του είδους…

Μ’αρέσει ιδιαίτερα ολόκληρο το eclipse … ενώ το my kantele είναι το αγαπημένο μου κομμάτι τους!!!

Γενικα ειναι πολυ ωραιο συγκροτημα.Μαρεσει επισης αυτη η εναλλαγη που κανουν, τη μια που χρησιμοποιουν brutal φωνητικα και καμια φορα οχι,αυτο τους κανει να μην ειναι μονοτονοι και κουραστικοι.

αυτές οι γραμμές των πλήκτρων που είναι τόσο ωραία βαλμένες μέσα στα τραγούδια τι να πω???

Το ‘‘Elegy’’ είναι απλά κλασικός δίσκος, κορυφαία τραγούδια και ο Pasi απλά καταπληκτικός. Και φυσικά και το προηγούμενο, ‘‘Tales from the thousand lakes’’, είναι από τα καλύτερα death metal albums που έχω ακούσει. Μελωδικό εκεί που πρέπει, και μία από τις καλύτερες death χροιές ever. Γενικώς όλη η εκείνη φουρνιά τότε (Amorphis, Tiamat, Anathema, Paradise Lost κλπ.) έγραψαν ιστορία εκείνες τις μέρες.

Δικε μου !

Απο την πρωτη μεχρι την τελευταια νοτα αυτος ο δισκος ειναι εκπληκτικος !
Το greed ειναι 8O ειδικα οταν μπαινουν τα φωνητικα !

Το summer’s end το ακουω σιγουρα 40-50 φορες τελη Αυγουστου καθε χρονο.