Γεια σας αγαπητοι αναγνωστες
ειναι μια και κατι τα μεσανυχτα και ειμαι σε φαση “θελω να παω να την πεσω αλλα βαριεμαι και θελω πρωτα να γραψω κατι στο μπλογκ αλλα ψιλοβαριεμαι να το κανω”.
Με ενοχλει το ασχημο ξυπνημα. Ξυπναω τα πρωινα και τι ακουω; Την τιβι να παιζει τις ενημερωτικες εκπομπες της κρατικης τηλεορασης και να ακουω για εκλογες, Παπαδημο, μισθους, συνταξεις, psi (what the hell is that?), και αλλα τετοια. Η μαμα την ανοιγει πρωι πρωι και μετα λεει οτι δεν πολυβλεπει τηλεοραση…Επισης, λεει συνεχεια τον τελευταιο καιρο οτι δεν χωνευει κανεναν απο τους πολιτικους και τους βριζει και τους απαξιωνει. Δεν το εκανε αυτο παλια. Με εκπλησσει καπως. Μου φαινεται ισοπεδωτικη αυτη η λογικη, να βαζεις ολους τους πολιτικους στο ιδιο τσουβαλι. Δεν ειναι ολοι ιδιοι. Αμαν πια. Εχω βαρεθει να ακουω τον κοσμο να βριζει τους πολιτικους. Καταλαβαινω την οργη του και τη δυσκολη οικονομικη κατασταση στην οποια εχουν περιελθει και για την οποια πιστευουν οτι ευθυνονται αποκλειστικα οι πολιτικοι. Τα πραγματα ειναι ζορικα γι’ αυτους και πρεπει με καποιον να τα βαλουν. Και τα βαζουν με τους πολιτικους. Με τους βουλευτες. Και τους 300. Ε δεν ειναι ομως ιδιοι ολοι. Αυτο δεν το πιστευω. Και ακομα και αν καποτε βρεθω κι εγω σε τοσο ασχημη κατασταση, δε θα αρχισω να βριζω και τους 300 και να λεω να καει η Βουλη κτλ. Θα εξακολουθω να πιστευω οτι δεν ειναι ολοι οι πολιτικοι ιδιοι, οτι υπαρχουν καλοι και αξιολογοι πολιτικοι και πως δεν ευθυνεται ενας Παπαδημος για την οικονομικη μου κατασταση. Τελος παντων, εμενα δε μου αρεσει η ισοπεδωτικη λογικη. Για την ακριβεια, την απεχθανομαι, τη σιχαινομαι. Σιχαινομαι οσους ειναι ισοπεδωτικοι. Τους μισω με ολη μου την καρδια. Και τους συναντω συνεχεια στο twitter. Δεν τους αντεχω. Το twitter ειναι ενα μεσο πολυ χαμηλου επιπεδου. Βλεπω συνεχεια εξυπνακιστικες ατακες, απο ισοπεδωτικους ανθρωπους, λαικιστες που αν ισως δεν ειναι, το μεσο τους εξαναγκαζει να γινουν. Πες μια συντομη ατακα, σου λεει, και εσυ αντι να αναπτυξεις τον προβληματισμο σου πετας μια ειρωνεια για τους πολιτικους, μια βρισια, ενα “αντε στο διαολο ολοι” και τελειωσες. Μπραβο σου. Αλλα μη νομιζεις οτι ειπες κατι σπουδαιο. Δεν εχω σε εκτιμηση το twitter. Δεν εχει καταφερει να με κερδισει. Εχει βεβαια καποια καλα και σιγουρα υπαρχουν ωραια tweets και ειναι ενα καλο μεσο για να προβαλεις ενα ποστ, ενα βιντεο, ενα αρθρο, ενα συνδεσμο κτλ. Αλλα ειναι ενα χαοτικο μεσο που κυριαρχει η σαχλαμαρα. Τι ελεγα ομως; Εμμμ…Ξυπναω λοιπον με την τιβι αλλα δε σηκωνομαι απο το κρεβατι. Η μαμα φωναζει και αυτο με εκνευριζει. Θελω να συνεχισω να ειμαι στο κρεβατακι μου. Σηκωνομαι με δυσκολια, βαζω καφε και κανω πως διαβαζω. Περιμενω να φυγει και να μπω στον υπολογιστη. Σημερα εδωσα 2 μαθηματα. Στο πρωτο δεν ειχα διαβασει τιποτα. Το βιβλιο του κυριουλη ηταν εντελως ακαταλαβιστικο, δε διαβαζοταν με τιποτα. Ουτε μια σελιδα δε μπορεσα να διαβασα. Κινεζικα μου φαινονταν. Ετσι, πηγα με την ελπιδα οτι θα μπορεσω να αντιγραψω. Εβαλε 3 ερωτησεις απο τις οποιες επρεπε να απαντησουμε τις 2. Την πρωτη την αντεγραψα απο το διπλανο μου, αλλα επειδη ο κυριουλης ειπε οτι ομοια γραπτα ακυρωνονται, το εγραψα μετα με διαφορετικα λογια. Για την αλλη ερωτηση, εμαθα απο τους πισω οτι η απαντηση ειναι στη σελιδα 25. Ομως δε μπορουσα να βγαλω το βιβλιο και να δω την απαντηση γιατι φοβομουν μηπως με δει ο κυριουλης. Ετσι, εβαλα το βιβλιο μεσα στη μπλουζα μου και πηγα τουαλετα. Πηρα το κινητο και φωτογραφισα την παραγραφο στη σελιδα 25 που ηταν η απαντηση. Πηγα μετα και αντεγραψα την απαντηση απο τη φωτογραφια. Ευτυχως, ο κυριουλης δε μας απαγορευσε να εχουμε κινητα. Στο αλλο μαθημα εγραψα καλα χωρις αντιγραφη. Εκανε παλι σημερα φοβερο κρυο. Το απεχθανομαι το κρυο. Οπως απεχθανομαι και τις φακες που μαγειρεψε η μαμα. Αυριο δε δινω μαθημα λογω απεργιας των μεσων μεταφορας. Διαβασα σημερα διαφορα μπλογκ, μεταξυ αυτων, το μπλογκ της Ντιντι στο οποιο διαβασα ενα εξαιρετικο ποστ που πρεπει να πατε να διαβασετε : http://ntina-darkandtwisty.blogspot.com/2012/01/blog-post.html. Διαβασα και το τελευταιο ποστ του Δημητρη που ειναι πολυ καλο αν και καποια σημεια δεν τα καταλαβα : http://thewordf.blogspot.com/2012/01/blog-post.html. Θελω να αρχισω να διαβαζω παλι μπλογκ τακτικα. Τα αγαπαω. Και τα φορουμ μου αρεσουν αλλα οχι τοσο οσο τα μπλογκ. Πηγα σημερα στο forum του musicheaven.gr στο thread “τραγουδια και στιχοι που ΔΕΝ αναφερονται στην Αγαπη και στον Ερωτα”. Ποσταρα πολλα τραγουδια τετοια. Γιατι τετοια ακουω αυτες τις μερες και τετοια με εκφραζουν αυτες τις μερες και γενικα τον τελευταιο καιρο και γενικα με εκφραζουν. Βλεπετε, δεν ειμαι ουτε ερωτευμενος, ουτε εχω σχεση. Ουτε καν ψαχνομαι. Παλιοτερα ψαχνομουν και ετρωγα χυλοπιτες. Τελευταια, επαψα να ψαχνομαι και παλι εφαγα χυλοπιτα. Δε βαριεσαι…Ασε που μπορει να αρρωστησεις απο ερωτες και τετοια…Δειτε τα τραγουδια που ποσταρα στο φορουμ.
Τα ιδια τραγουδια ποσταρα και εδω περα.
Στο “τι ακουτε τωρα”. Ποια απο αυτα σας αρεσουν;
βαρεθηκα καπου στη μεση
εχει παρει φωτια το πετσακι
anisixos.ειλικρινα ρε φιλε.με αγαπη παντα.
[SPOILER][SIZE=“7”][COLOR=“Magenta”]ΣΤΟ ΠΟΥΤΣΟ ΜΑΣ[/COLOR][/SIZE][/SPOILER]
ανησυχε πάσχω από τενοντίτιδα και στα δύο χέρια εδω και χρονια, και οταν πληκτρολογω για αρκετη ωρα ποναω, πολυ. Με προσβάλλει όταν καταναλώνεις ενέργεια στο να γραφεις
[SPOILER][SIZE=“6”]
πιπες.[/SIZE][/SPOILER]
Από το να λέει για την Διαμαντοπούλου πάντως, καλύτερα να παίζει τον περδικο του
ούτε παραγράφους ούτε τίποτα.
ερωτες και μαλακιες.ρε γαματε μονο.