μετά από κάθε λάιβ της την ερωτεύομαι λίγο περισσότερο.
εξαιρετική απόδοση όπως πάντα και όπως ήταν αναμενόμενο, θα μπορούσε ίσως να έπαιζε 1-2 κομμάτια ακόμα αλλά οκ, saturnine και spirits ε. το lineup πλην του συζύγου μού φάνηκαν αταίριαστοι, ειδικά ο κιθαρίστας στα αριστερά που στο circles κουνιόταν σα χαζός πέρα δώθε ενώ η Θεά έβγαζε πόνο από δίπλα. ο τελευταίος δίσκος της btw εμένα μου άρεσε πολύ και μου έλειψαν τα I wake up και slow me down
τέλος, respect που κάθε φορά στο τέλος έρχεται για φωτογραφίες, υπογραφές κλπ., είδε και το “booklet” του black light district και ψιλοχάρηκε
στα αρνητικά της βραδιάς η έλλειψη merch και τα support, άντε οι broken tempo το πάλεψαν λίγο και ήταν τίμιοι σε αυτό που έπαιζαν (που προσωπικά με αφήνει αδιάφορο) αλλά οι scars of tears ήταν για υπόκρουση σε κάνα σουπερμαρκετ, kudos στην τραγουδίστρια πάντως που έδειξε να το χαίρεται με την ψυχή της. όπως είπε φίλος, το καλύτερο κομμάτι τους ήταν διασκευή.
Aυτοί οι Dreambleed που έπαιξαν στην Αθήνα μπορεί να μου εξηγήσει κανείς τι ακριβώς υποτίθεται πως παίζουν? Προσπαθώ να θυμηθώ πότε ακριβώς είδα σε συναυλία ανεξαρτήτως είδους ένα τόσο άγευστο πράγμα, αλλά δυσκολεύομαι πάρα πολύ.
Δεν είχα ξαναδεί την Άνεκε, αλλά ό,τι και να τραγουδήσει αυτό το κορίτσι δε μπορείς ούτε μέτριο να το πεις (λίγο πολύ το ίδιο που έχω γράψει εδώ μέσα για τον Bellamy). Απλά υπέροχη.
Αλό, μπορώ να πω πως το φετινο live της Anneke ήταν γεμάτο ενέργεια και με τρομερή απόδοση των κομματιών από όλη τη μπάντα αυτή τη φορά. Υπήρχαν βέβαια πολλές επιλογές από το τελευταίο της αλμπουμ που δεν με κέρδισε όσο τα προηγούμενα, αλλά ευχαριστήθηκα δεόντως να βλέπω αυτή την πανέμορφη και πολυτάλαντη παρουσία να το χαίρεται τόσο πολύ. Στο άκουσμα δε των κομματιων the gathering που αποδοθηκαν σχεδόν άψογα, μπορώ να πω ότι έμεινα κοκκαλο, μιας και τυχαίνει να ήταν ακριβώς τα δύο από τα 4 αγαπημένα μου Χαίρομαι γενικά να τη βλέπω έτσι, και κρίμα που η προσέλευση του κόσμου ήταν τόσο μικρή, θες η απεργία, θες η αργοπορημένη έναρξη, τι να πω.
Σχετικά με τα support, oi E.V.E. εδωσαν τρομερή παρουσία, μία μπάντα αξιοπρεπέστατη, με πολύ καλό υλικό και ταλαντούχα μέλη, ο καθένας στον τομέα του. Μακάρι τα παιδιά να προχωρήσουν όσο τους αξίζει. Τώρα dreambleed και elysion, τι να πω, δεν ενθουσιαστηκα καθόλου, μου φάνηκαν ένα κακέκτυπο One και Lacuna Coil αντίστοιχα. Πιστεύω βέβαια πως οι Elysion αν το γυρνουσαν σε λιγο πιο βίαια brutal κομμάτια όπως η διασκευή τους θα είχαν πολύ καλύτερο αποτελεσμα, και θα αναδείκνυαν τη φωνή της τραγουδίστριας τους και όχι κάτι άλλο.
Αυτά λοιπόν, μακάρι να δούμε σύντομα την Anneke με τέτοια ενέργεια πάνω στη σκηνή γιατί της πάει πολύ!
Τα κομμάτια της Anneke live ακούγονται καλύτερα από τα cd. Τον καινούργιο δίσκο δεν τον είχα ακούσει πολύ, αλλά ζωντανά βγήκε πολύ πιο heavy. Το μόνο μειονέκτημα ήταν τα προηχογραφημένα σημεία στα πλήκτρα και κάποια στιγμή είχε και προηχογραφημένη κιθάρα (σίγουρα στο κομμάτι του Townsend).
Πολύ ωραία συναυλία από κάποιον που δεν είχε επαφή με τους The Gathering και γενικά με την Anneke. Πάμε ένα-ένα:
[B]E.V.E.:[/B] Πολύ καλή εντύπωση μου κάνανε, Progressive rock στυλ που τη παράσταση έκλεψε ο φοβερός μπασίστας και η τραγουδίστρια που η φωνή της και η παρουσία της έκαψαν καρδιές (συμπεριλαμβανομένου και του υποφαινόμενου παύση, αναστεναγμός και [I]Is this love that I’m feelin’ is this the love that I’ve been searchin’ fooor…[/I] συνοδεία ουίσκυ). Πολύ ωραία διασκευή στο Hey You των Pink Floyd.
[B]Dreambleed:[/B] Σε πολλούς δεν αρέσανε, προσωπικά πιστεύω ήταν πολύ καλοί. Τους ξέρω αρκετό καιρό μέσω συμφοιτητή μου που είναι κολλητός του τραγουδιστή και πραγματικά μου άρεσαν. Είχαν δυναμισμό στη παρουσία τους και πολύ ωραία κομμάτια. Αγαπημένο το Wave Goodbye.
[B]Elysion:[/B] Από τις μπάντες που μου αρέσουν πολύ στο ελληνικό female fronted μαζί με τους Luna Obscura. Πολύ δυνατός δίσκος το Silent Scream και με έκανε να χοροπηδάω σαν τρελός πάνω κάτω στο Dreamer και να κοπανιέμαι στα υπόλοιπα κομμάτια τους :). Ωραίο το Made Of Lies το καινούριο τους κομμάτι. Κλασσική διασκευή στο Mein Hertz Brennt των Rammstein.
[B]Anneke Van Giersbergen:[/B] Απλά μαγευτική στο τρόπο που τραγουδούσε, που μιλούσε, τόσο γλυκιά με το κοινο που σου ερχόταν να την αγκαλιάσεις έκανε το κόσμο να νιώθει ευπρόσδεκτος ακόμα και τον πλέον ανέπαφο όπως ήμουν εγώ. Πολύ πλάκα οι παρακάτω στιχομυθίες:
“Anybody who knows a good joke in Greek?”
“Λεφτά υπάρχουν”
“Sorry?”
“We have money!”
"Let’s do a love song. How many of you guys are in love?“ Σηκώνουμε κάποιοι τα χέρια
"Oh I know most of you guys are like «I am but I’m too afraid to tell»”
ή με έναν οπαδό που φωνάζει “You’re a goddess!”
“Oh thank you! That’s really nice I guess”
Χαίρομαι γενικά να τη βλέπω έτσι, και κρίμα που η προσέλευση του κόσμου ήταν τόσο μικρή, θες η απεργία, θες η αργοπορημένη έναρξη, τι να πω.
παύση, αναστεναγμός και [I]Is this love that I’m feelin’ is this the love that I’ve been searchin’ fooor…[/I] συνοδεία ουίσκυ). Πολύ ωραία διασκευή στο Hey You των Pink Floyd.