Επειδή στο θρεντ των tool υπήρξαν αντιδράσεις, bump για να πούμε σ αυτήν την μικρή γωνίτσα για την μεγαλύτερη μπάντα της 20ετίας, οι πσαγμένοι και οι πσαγμένες.
Ποια η σχέση των arcturus με το διάστημα?
Είναι ο Χελχάμερ ρομπότ?
Ποια εξωγήινη φυλή γνώρισε ο Sverd στις εξορμήσεις του με το αερόπτερο?
Είναι το for to end yet again, μαύρη τρύπα για μια άλλη διάσταση?
το έχω ξαναδιαβάσει αυτό. και η αλήθεια είναι ότι στο μασκαράδε, το στυλ του προσπαθεί να εξυπηρετήσει την ατμόσφαιρα και το ύφος του δίσκου και ίσως ξενίζει (αν το συγκρίνεις και με το μέριτζ, που κυκλοφόρησε εκείνη την εποχή). προσωπικά μου αρέσει. η καλύτερη του ερμηνεία πάντως είναι στο sham mirrors
Πάντως άλλο ένα χαρακτηριστικό των Arcturus, είναι οι διαφορετικές φωνητικές ερμηνείες/προσεγγίσεις ανά δίσκο
Welcome this transmission
From a fallen star otherwise known as ARCTURUS
Light has departed…
This Thursday 21 we will play live a very special setlist for you. We are preparing a full show with stage, lights, and all the necessary gear to streaming this performance live to all the globe.
If you want to support Arcturus and make a donation feel free to use Vipps: 607670 or PayPal: sverd72@gmail.com
Το Αρκτούριαν είναι πολύ ωραίος δίσκος. Δεν τον έχω ούτε σε σιντί ούτε σε βινύλιο κ διάβαζα σχόλια στο ντίσκογκς ότι χρειάζεται ρημάστερ λόγω φλατ παραγωγής. Κάποιο σχόλιο? Σκοπεύω να το πάρω το βινύλιο κάποια στιγμή ή το μποξσετ, το οποίο περιέχει κ εναλλακτικές ηχογραφήσεις.
Εξαιρετικό είναι το “Arcturian”, ουσιώδης και άκρως ποιοτική δισκογραφική επιστροφή μετά από πόσα χρόνια.
Τώρα για τον ήχο, ναι είναι λίγο flat η παραγωγή, αλλά την προτιμώ από του “Sideshow Symphonies” πχ που στα αυτιά μου είναι υπερφορτωμένο, μεταξύ των άλλων που με κάνουν να γκρινιάζω.
Δεν θεωρώ πάντως πως είναι τόσο ενοχλητικό για να αξίζει remaster, βέβαια εγώ βγάζω παραξενια με τέτοιες κινήσεις, αλλά ναι στα μπάσα (έγχορδα και μπότα - βέβαια ο ήχος του Hellhammer πάντα έχει μικροπροβλήματα, όχι μόνο στο “Arcturian”) μπορούσε να έχει γίνει καλύτερη δουλειά. Ποτέ δεν με αποσυντονισε πάντως ο ήχος της δισκαρας από τις κομματαρες, σε βινύλιο ή ψηφιακά!
Στα του box set, είναι αφιερωμένο στη δεκαετία '91-'02, για αυτό και λείπουν τα τελευταία. Όλα ένα και ένα όμως εκεί μέσα…
Πολύ αδικημένος δίσκος το “Sideshow Symphonies”, ατύχησε να βγει μετά από δύο μνημειώδη full-lengths, ήταν στριφνό και -προς τιμήν του- δεν ακολούθησε τον εύκολο δρόμο του να κοπιάρει την αμεσότητα του “Sham Mirrors” αλλά προσπάθησε να το πάει αλλού (όπως έκαναν δηλαδή οι ARCTURUS σε όλες τους τις κυκλοφορίες μέχρι τότε). Πολύς κόσμος το άφησε γρήγορα στην άκρη και δεν του έδωσε τις ευκαιρίες (μεταξύ αυτών και εγώ για αρκετά χρόνια) που άξιζε.
Το “Arcturian” μια χαρά, αλλά και το πρώτο safe bet άλμπουμ τους.
[/SPOILER]