Armored Saint

Bump!Κανένας Fates φαν δεν ξέρει???

Από πού να έχει φύγει ρε ο Vera, απ’ τους Fates; Όχι, τίποτα τέτοιο δεν έχει ακουστεί. Και δεν θα ήθελα καθόλου κάτι τέτοιο. Καλά για Saint δεν το συζητάμε, ούτε λόγος, θα ήταν καταστροφή.

Επίσης, κάποιος να κουνηθεί να τους φέρει Ελλάδα να τους δούμε!!!

Έλεγα με το επετειακό reunion του Parallels μήπως…

Εγώ θέλω να δω τους Saint…

Καλά κάνεις, στο Αν το 2000 είχαν γαμήσει!

Armored Saint λοιπον.Να πω οτι το τελυταιο τους (La Raza) δεν εχει τπτ ενδιαφερον ενω το προηγουμενο (Revelation) γρηγορα χαθηκε στην ληθη μιας και δεν μπορουσε να αγγιξει τα μεγαλεια του παρελθοντος.Τι αλλο?Αν ναι,αγαπημενο μου ειναι μαλλον το Symbol of Salvation μιας και εχει και το αγαπημενο μου τραγουδι απο αυτους (Hanging Judge).Και σημερα ακουω το…

Ο δισκος ξεκιναει με 2 τραγουδια-σφυροκεφαλα.Καθαρος heavy ηχος,με την πιο Αμερικανικη-δεν γινεται- φωνη του Bush,τις κιθαρες να φτιαχνουν το μεταλλικο περιβλημα του ηχου τους ενω τα μπασο/ντραμς κρατουν τα οπλα που τσακιζουν με ανεση την αμφισβητηση ποιοτητας που θα μπορουσε να εχει αρχικα ενας ακροατης.Στο συναυλιακο Mad House τα πραγματα ξεφευγουν και πιανουν ζενιθ πορωσης με τους στακατους ρυθμους και την υπερεκκριση αδρεναλινης.Δυστυχως μια κοιλια ακολουθει εως οτου ακουστουν οι πρωτες νοτες του Glory Hunter και νιωσεις οτι στο κομματι της τραγουδοποιηας οι Armored Saint το ‘‘χαν’’.Stricken by Fate και οι κιθαρες ειναι που σε οδηγουν οποτε και οπου θελουν με την δυναμη των ριφφς.Μαγοι αμφοτεροι,Sandoval και Prichard,με τα σολος του ενος να διαγωνιζονται του αλλου και τελικος κερδισμενος να εισαι εσυ.Η παραγωγη ειναι αρκετα συννεφιασμενη και κρυβει αρκετα απο την λαμπρη ακτινοβολια αυτου του δισκου.

Κι εμένα, κι εμένα! :smiley:

Σοβαρά, μιλάμε για κομματάρα, δεν τρελαίνομαι τόσο για το στυλ τους, αλλά το “Hanging judge” έχει τρελή μελωδία, heavy metal όπως θα έπρεπε να παίζεται.

John Bush:

Εδώ στο LA έχουν μείνει 2 δισκάδικα, τα πάντα έχουν αλλάξει. Εμένα, προσωπικά, μου αρέσει να πηγαίνω ακόμα στο Ameoba και να αγοράζω καινούρια albums. Ακόμα και αν τ’ακούσω μια δυο φορές επειδή θα τα περάσω στο computer μου, θέλω να έρχομαι σε επαφή όπως έκανα παλιά. Μου αρέσει να πηγαίνω σε συναυλίες, τις προάλλες πήγα και είδα τους Faith No More και τους Mastodon, θα πληρώσω για το εισιτήριο, θα πληρώσω για ν’αγοράσω ένα tshirt, αυτό είναι το έσοδο για τις μπάντες, είναι ο μοναδικός πλέον τρόπος να επιβιώσουν.

Και σε ερώτηση σχετικά με το status των Armored Saint και το πότε έχασαν την ευκαιρία να γίνουν πιο πετυχημένοι:

Για μένα υπάρχουν δυο πλευρές στη συγκεκριμένη ιστορία. Η μία είναι αυτή που λέει ότι δεν τα καταφέραμε ενώ η άλλη λέει πως είμαστε εδώ μετά από 30 χρόνια και ακόμα βγάζουμε albums. Δεν είμαι άνθρωπος που θα καθίσει να γκρινιάξει, έτσι τα έφερε η ζωή και δεν έχω παράπονο. Αν θα ήθελα να έχω βγάλει περισσότερα λεφτά; Βεβαίως και θα ήθελα, ποιος δεν θα το ήθελε; Αλλά δεν παραπονιέμαι, είμαι ευχαριστημένος έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα.

αρχηγόπουλο

Τρελη εκτιμηση για τον κοντο με την απιστευτη φωνη !!!

Και μεγαλος βλακας ο Scott Ian που εκανε το ενα λαθος πισω απο το αλλο και τελικα εφυγε απο τους Anthrax !

…όντως, σπουδαία μπάντα και απίστευτος τραγουδιάρης:):!:

Το καινούριο δισκάκι πάντως είναι πολύ καλό! Ωραίο αμερικάνικο heavy metal όπως πρέπει να είναι.

Ο John Bush ειναι μεγαλη λατρεια και πολυ συμπαθης σε ολα του. Ο καινουριος δισκος ειναι πολυ καλος, δεν τον εχω ακουσει ακομα πολυ, αλλα στις πρωτες ακροασεις γουσταρα, συγχρονο αμερικανικο metal χωρις ρετρολαγνειες αλλα και χωρις χαζους “μοντερνισμους”, οπως πρεπει, εχουν βρει μια ιδανικη ισορροπια.

[B]Armored Saint “An Exercise in Debauchery” (OFFICIAL VIDEO)[/B]

Πάμε ρε αρρώστια , δείξτε πως παίζεται το άθλημα 8)

συγκροτηματάρα!

ακουσε κανεις τον καινουργιο???δυστυχως δεν εχω προλαβει ουτε νοτα

Είναι πολύ καλό, με παραγωγάρα και βγάζει μια φρεσκάδα ο ήχος που μου αρέσει πολύ, δεν ακούγεται ούτε αναχρονιστικό ούτε επιτηδευμένα old school. Οι τύποι απλά έχουν κέφια, γουστάρουν αυτό που κάνουν και φαίνεται.

3 Likes