Γενικα η ομαδα εχει δειξει αρκετες φορες σοβαρη με τον Αρτετα και σου δινει την εντυπωση οτι ειναι δυσκολο να χασει. Παντα στο πρωτο εικοσαλεπτο ξεκιναει καλα. Αν μπει εκει το γκολ πηγαινουν ολα καλυτερα. Φυσικα δεν μου αρεσει που ειναι σαν να σβηνει μηχανες πολυ γρηγορα στο δευτερο ημιχρονο και το προβλημα ειναι παντα οτι αν βρεθει πισω στο σκορ μετα υπαρχει μηδεν δημιουργικοτητα για να γυρισει το αποτελεσμα. Ενω οσο και να μην θελω να στεκομαι στην διαιτησια, παντα υπαρχουν καποιες φασεις που εισαι σιγουρος αν γινοντουσαν αναποδα θα ειχαν δωθει διαφορετικα (βλ. Χθεσινη κιτρινη Εβανς vs χθεσινη κοκκινη Λαπορτ vs κοκκινη Μαυροπανου με Λεστερ ή τρεις διαδοχικες φασεις με Μακαρθουρ/Σακα στο ματς με την Crystal Palace) Σε καμια περιπτωση δεν ειναι ο βασικος λογος της εικονας που δειχνουμε αλλα ειναι στιγμες που κανουν το εργο πιο δυσκολο και κοβουν βαθμους.
Στα πιο ατομικα η μεγαλη αποκαλυψη ειναι σιγουρα ο Ramsdale. Δεν υπηρξε ποτε σοβαρο παραπονο με τον Leno (σαν shot stopper ειναι απο τους καλυτερους στον κοσμο) αλλα οταν δοθηκαν εικοσικατι εκατομμυρια για αγνωστο τερματοφυλακα με δυο υποβιβασμους δυο χρονια αφου πωληθηκε ο Emi, δεν νομιζω να ηταν κανεις ενθουσιασμενος με την κινηση. Δυο μηνες μετα ο τυπος εχει κανει την θεση δικη του. Κερβερος κατω απο τα δοκαρια, μεγαλες αποκρουσεις σε καθε ματς και δευτερος Ederson με τη μπαλα κατω
Ο White συνεχιζει να μην με πειθει ιδιαιτερα, ειδικα στο ψηλο παινχιδι αλλα και αυτος ειναι καλος με την μπαλα κατω να αποσυμφορει την πιεση και ειναι σημαντικο το κεντρικο διδυμο να χτιζει καλη χημεια. Ο Γκαμπριελ ειναι σιγουρα ο καλυτερος cb.
ο Aubameyang μπορει να μην ειναι στα τοπ κλας επιπεδα του αλλα ειναι πολυυυυ καλυτερος απο περυσι Φαινεται και στα γκολ αλλα πολυ περισσοτερο στην εικονα μεσα στο γηπεδο. Τρεχει, πιεζει, του βγαινουν flicks σαν αυτα με Τοτεναμ και Αστον Βιλα. Δειχνει οτι η περσινη εικονα δεν ηταν τοσο θεμα ηλικιας/πηρα τον τελευταιο μισθο και βαραω ενσημα οσο ψυχολογικη (κοβιντ, ελονοσια, αρρωστη μαμα, αδεια γηπεδα)
Ο Λακαζετ δεν αντεχει σε ποδια και πνευμονια αλλα παντα προσφερει κατι το διαφορετικο οταν παιζει. Μου αρεσει να βλεπω παικτες που αγαπανε την ομαδα. Εχει τελεια σχεση και με ολους τους μικρους.
Ο Τομιγιασου ειναι ωραιος, δεν χανει και κεφαλιες. Παικτης του 7-8 καθε φορα. Σημαντικη μεταγραφη γιατι πονουσαμε σε αυτην την θεση μετα τους τραυματισμους του Bellerin.
Ο Ταβαρες εξακολουθω να θεωρω οτι ειναι χαζος (ειδικα στην επιθεση) αλλα ειναι τερας σε ταχυδυναμη. Καλος για αυτα που χρειαζεται να προσφερει και ειναι ωραιο που και τα δυο μπακ μπορουν να παιξουν και με τα δυο ποδια.
Ο Οντεργκαρντ οταν του βγαινει το παιχνιδι ειναι απολαυση αλλα δυστυχως ακομα φαινεται εξω απο τα νερα του συχνα.
Εχω σταματησει να πιστευω στον Πεπε. Ειναι ικανος να κερδισει ματς μονος τους και να δημιουργησει/τελειωσει επιθεσεις αλλα τα καταφερνει σταθερα μονο στο Europa με κατι χωρια. Τον εχω βαρεθει στο πρωταθλημα, δεν μπορω αλλο. Ισως καλο θα ηταν να παιζει μονο αριστερα και να πηγαινει σε ευθεια γραμμη αντι για σταματα ξεκινα σταματα ξεκινα. Για να καταλαβεις ποσο μετριος ειναι ο Πεπε απλα κοιτας πως παιζει ο Σακα που στην θεωρια (και μονο) εχει το μισο ταλεντο του αλλα απο ουσια ειναι η μερα και η νυχτα.
Ο ΕΣΡ ειναι μαλλον ο αγαπημενος μου παικτης, εχει ενα μαγικο αγγιγμα με την μπαλα οταν τρεχει. Απολαυση και αυτος. Θα θελα να βελτιωσει τα τελειωματα του που συνηθως ειναι αψυχα.
Τελος ο AMN ειναι καποιος που θα ηθελα να πετυχει με την Αρσεναλ αλλα η εικονα του δεν ειναι σταθερη. Ειναι σαν να θελει ωθηση και κινητρο 365 μερες τον χρονο. Ειχε ξεκινησει (με Βεγκερ, Εμερυ και Αρτετα) θετικα σαν μπακ που τρεχει ασταματητα και καθε φορα που εκανε την θεση δικη του για μια σειρα αγωνων μετα αρχισε να δειχνει ληθαργικος και να κανει ευκολα λαθη. Στην συνεχεια ηταν σημαντικοτατος κρικος στις νικες του Αρτετα που εφεραν τιτλους παιζοντας σαν να μην εχει θεση μεταξυ αριστερου μπακ και κεντρικου χαφ. Παραπονιοταν οτι θελει να παιζει μονο κεντρο αλλα εκει φαινοταν λιγος ενω παντα ηταν απο του παικτες με τις περισσοτερες λανθασμενες πασες ανεξαρτητως θεσης. Παγωσε για εναν χρονο στους παγκους και τωρα επεστρεψε δειλα αλλα παλι θετικα θα ελεγα. Στο ματς με την Leeds ηταν man of the match.
Συνοπτικα, η ομαδα δεν τρελαινει αλλα δειχνει να εχει φυγει το μαυρο συννεφο απο πανω της. Δυο κακα αποτελεσματα μπορει να φερουν ξανα απαισιοδοξια αλλα τελος παντων υπαρχει μια ελπιδα οτι κααατι χτιζεται εστω αργα. Το μεγαλυτερο μειον του Αρτετα ειναι η δημιουργια στην επιθεση. Το μεγαλυτερο ατου του ειναι οτι το 95% των παικτων λεει τα καλυτερα γι’ αυτον. Ειναι λογικο να μιλας θετικα για τον προπονητη σου αλλα γι αυτον σταζουν μελι. Σε αλλες περιπτωσεις θα βλεπαμε παικτες να καθονται να χασουν για να τον διωξουν. Εδω δεν ισχυει
. Λακα δαιμονισμενος, απο τα καλυτερα του παιχνιδια τα τελευταια χρονια παρα το χαμενο πεναλτι. Σακα, Μαρτινελι εξαιρετικοι. Δυσκολο να διαλεξεις mvp μεταξυ αυτων των τριων. Παρτευ καλο παιχνιδι μετα απο καιρο. Τσακα μοναδικη παραφωνια. Θα θελα να δω τον AMN ως αλλαγη. Μη τον παγωνεις ξανα ρε Μικελ
