Λοιπόν μάγκες, εδώ έχουμε να κάνουμε με Blues/Fuzz/Stoner καταστάσεις με κάτι ψυχεδελοδιαστημικά να κόβουν βόλτες εδώ κι εκεί.
Λαμπάτοι ενισχυτές, μπασσογραμμές που κόβουν κώλους, μεγαλειώδη γκρουβάτα ριφάκια και φωνή που θυμίζει κάτι από '70s, συνθέτουν αυτό το αριστουργηματικό άλμπουμ.
Εννιά συνθέσεις η μία καλύτερη από την άλλη που βάζουν τον ακροατή να μη μπορεί να καταλήξει στο πιο είναι το αγαπημένο του. Τη μία είναι το πωρωτικό Edge, την άλλη είναι το σούπερ γκρούβι Garden, την άλλη είναι το Karma με το μελαγχολικό εναρκτήριο ριφ να προκαλεί ανατριχίλες και άλλες φορές είναι το υπερ-ΕΠΟΣ Towers που είναι αδύνατο να εξηγηθεί με απλές λέξεις η μαγεία αυτού του τραγουδιού.
Εν κατακλείδει, έχουμε 45 λεπτά πανέμορφης μουσικής, που ακούγονται μονορούφι και ζαλίζουν.
O Potofgold προσυπογράφει τα λεγομένα μου: http://www.rocking.gr/review2856.php
Αποθεώστε!