Και Old Season γαμάνε. Τα άλλα δεν τα ξέρω, αν αξίζει κανένα πες μας αφ’ ότου τα δεις.
Τους Old Season τους είχα δει πριν δυό βδομάδες, παιδιά στην ηλικία μας είναι, σοκ!
Δισκογραφικά έχουν μείνει πολύ πίσω, παλεύουν να κυκλοφορήσουν δισκάκι μέσα στη χρονιά.
Κάποτε ήταν οι Manowar. Τώρα είναι οι Atlantean Kodex.
Shores Forsaken
Sol Invictus
Heresiarch
Prophet
12 Stars
Atlantean Kodex
Enthroned
Pilgrim
Eπιτελους δισκος στον οριζοντα. Το White Goddess ειναι πλεον ο αγαπημενος μου δισκος για την δεκαετια που διανυουμε
Μάλλον είναι επανέκδοση του Golden Bough
Μη με στεναχωρεις. Τους ρωτανε απο κατω παντως αν θα βγαλουν δισκο φετος κ ειπαν ναι μαλλον
Μακάρι να βγει και νέος δίσκος,τον περιμένω πώς και πώς…αλλά και επανέκδοση και νέος δίσκος?
Τι να πω. Οι ιδιοι το γραψαν σε κομεντ στο fb τους. Ελπιζω να ισχυει. Φανταζομαι το reissue δεν θελει πολυ δουλεια. Θα συμφερει να τα βγαλουν και κοντα
Μόλις συνειδητοποίησα ότι έχουν περισσότερους live (3) από full length δίσκους (2) 
Ειναι λιγο τεμπελχαναδες 
Χρονια Ατλαντεαν. Τρελαινομαι κ με αναφορες σε Manowar
Kodex-Korybantes,
we’re afraid that the shared path of the KODEX and our long-time lead guitar player Michael Koch has come to an end. As only a few of you know, Michi has been dealing with massive pain in his joints for a long time and needed painkillers to play his last few shows. Traveling to the shows and performing live always meant a huge stress for his body. Yet he fought on for more than ten years, never whined and always gave 100%.
Yet now, with the new album and lots of live shows (and traveling) on the horizon, we mutually decided to part ways. Koch will remain a part of the Kodex-family. So if you meet him at a festival, buy him a beer and say thank you for the great time we all had in the past ten years. When playing in (southern) Germany chances are good, he’ll come on stage with us for a song or two.
The difficult search for a replacement has already begun. The announced shows and the album release will happen as planned.
Hail and Koch!
Μορφή μεγάλη, ότι καλύτερο.
Βγάλανε κάποια demo του Course of Empire. Το Lion of Chaldea τολμώ να πω ότι είναι καλύτερο από την τελική, studio version!
4 Likes
Καταπληκτικό συγκρότημα. Καλύτερος δίσκος τους το πρόσφατο The Course of Empire.
2 Likes
Έχω βάλει το Course of Empire για να αρχίσει καλά η μέρα και πρέπει να πω με βεβαιότητα, πέρα από κάθε αμφιβολία, πως το μέταλ στα 10s ανήκει ξεκάθαρα στους AK. Πλέον ένα συγκρότημα που ανήκει στο μεταλλικό πάνθεον, κλασική μπάντα του ήχου και με την βούλα. Προσωπικός ήχος, δισκογραφική συνέπεια (οκ, χώραγε και ένας δίσκος ακόμα :Ρ), δυνατοί live, έχουν ευρεία αποδοχή και ενώ έχουν την φόρμουλά τους δεν μένουν στάσιμοι μουσικά, εξελίσσονται σταδιακά χωρίς να χάνουν σε ποιότητα. Τυχεροί είμαστε.
Αυτοί στα 10ς και οι Doomsword στα 00ς κράτησαν την σημαία ψηλά.
7 Likes
Συμφωνω απολυτα φιλε μου. Το σκεφτομαι συχνα. Συμφωνω κ για την αναλογια με τους Doomsword. Απλα οι Ατλαντεαν ειναι ακομα πιο σημαντικοι για τον μικροκοσμο μου. Νιωθω οτι ειμαι μια πραγματικη μαγικη πυλη στο ποση μαγεια κ εκπληξη ενιωθα με αντιστοιχα ακουσματα οταν τα πρωτοανακαλυπτα στην εφηβεια μου. Υπεροχοι
5 Likes
Σπαμαρω, αλλα με πορωσες κ το βαλα κ γω παλι. Τι επικη μπαντα πραγματικα. Ακουω τωρα το μεσαιο κομματι στο People of The Moon. Πως χτιζουν ατμοσφαιρα. Διφωνιες, αρμονιες, τυμπανα, μελωδιες. Πως κορυφωνονται. Τρομερη εμπνευση
3 Likes
Έχω αρκετό καιρό να τους ακούσω, βρήκα καλή ευκαιρία με την αναζωπύρωση του θρεντ
Μακάρι να τους δούμε και σε λαηβακι, γιατί τους χάσαμε
2 Likes
Και μιας και πιάσαμε κουβεντούλα, να πω πως αυτό εδώ το προτιμώ περισσότερο από την demo version. Ίσως επειδή το άκουσα πρώτα, αλλά μου βγάζει μια ακατέργαστη μαγεία που δεν έχει η στουντιακή εκδοχή (η οποία είναι επίσης τοπ και ταίριαξε ιδανικά στο ντεμπούτο).
Γενικότερα, οι ΑΚ έχουν την απαράμιλλη ικανότητα να δημιουργούν τόσο μέσα στα κομμάτια τους αλλά και μέσα στους δίσκους τους συνολικά, κόσμους, εικόνες, τοπία που προσωπικά μου προκαλούν δέος. Νιώθω σαν να έχω υπάρξει εκεί που περιγράφουν, πλάθω ιστορίες στο μυαλό μου και αισθάνομαι κομμάτι ενός διαφορετικού κόσμου.
Sorcerers of yore wove mighty spells
While swords met shields like ringing bells
In places deep where dark things sleep
In hollow halls where dead kings weep
Where harps once sang with joy
Of the splendour, now buried beneath the seas
Θαυμασμός και συγκίνηση μόνο.
3 Likes