Audrey Horne - Pure Heavy

Τέλη σεπτεμβρίου κυκλοφορεί ο δίσκος και αναμένονται ωραία πράγματα.

Το πρώτο σινγκλ, Out of the City, στρημάρει εδώ και συνεχίζει από κει που άφησε το Youngblood. Δισολία, δυνατό ρεφραιν και τέρμα πιασάρικο.

Για πρώτη φορά δεν φτάνουν/ξεπερνούν τις προσδοκίες μου… :frowning:

το ακουσες ολο outshined?

Πολλές φορές… Κάτσε να δούμε τι έχει να πει και ο Toschie, αλλά δύσκολα αλλάζει το συμπέρασμα.

Outshined δεν κατάλαβα αν μιλάς για το κομμάτι ή για τον δίσκο, ελπίζω για το κομμάτι, δεν θέλω 2η σερί απογοήτευση =Ρ

Για το άλμπουμ μιλάω. Το “Youngblood” συνεχίζει να μου αρέσει πολύ (χωρίς να πλησιάζει το ομώνυμο σε καμία περίπτωση, που όσο περνάνε τα χρόνια όλο και περισσότερο το λατρεύω).

Το “Pure Heavy” πιστοποιεί ότι η μπάντα άλλαξε τον ήχο της σε αυτό το ύφος, έχει την ποιότητα να το κάνει καλά, αλλά δεν της βγαίνουν οι συνθέσεις… Δεν ξέρω αν βιάστηκαν ή αν ήθελαν πιο “άμεσα” τραγούδια για τις συναυλίες ή κάτι άλλο. Ελπίζω να μάθω κάποια πράγματα απόψε…

Ουφ, το review στο φόρουμ θα γράψω σε λίγο… :stuck_out_tongue:

Πες τους να ξαναγυρίσουν στον ήχο του Le Fol!

Κρίμα, απογοητεύτηκα από μία από τις πιο αγαπημένες μπάντες των τελευταίων χρόνων. Βασικά μου έκανε εντύπωση που κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ τόσο κοντά στο προηγούμενο, μάλλον βιάστηκαν.

Το “Youngblood” ήταν εξαιρετικό, αν και μισό σκαλί κάτω από το απόλυτο αριστούργημα (το ομώνυμο). Στο “Youngblood” υπήρχε ακόμα μία ισορροπία ανάμεσα στο καθαρό hard rock και στον “δικό τους” ήχο, γιατί είναι από τις λίγες μπάντες που κατάφεραν να δημιουργήσουν δικό τους ήχο. Το “Pure heavy” είναι ειλικρινές στη δήλωσή του, αλλά γιατί έπρεπε να πάνε εκεί και να θυσιάσουν την ιδιαιτερότητά τους; Υπάρχει και έλλειψη έμπνευσης, αυτό είναι ξεκάθαρο.

Αν ήταν απλώς καλό θα έλεγα ΟΚ, αλλά είναι μέτριο.

Ο υπερ-cool Toschie νομίζω πως εξηγεί όσο πιο αναλυτικά γίνεται τα πράγματα γύρω από τη μπάντα και το “Pure Heavy”:

ωραια συνεντευξη

στα του δισκου τωρα
το ακουω καθημερινα σχεδον
και μπορω να πω με σιγουρια οτι μου αρεσει πολυ
σιγουρα δεν ειναι ο καλυτερος τους
και σιγουρα ο προηγουμενος ειναι καλυτερος απο αυτον
αλλα ειναι ωραιος δισκος
κεφατος
με τις μελωδιες του
τις κιθαριες τους
και τη ξεχωριστη φωνη του toschie
ξεχωριζω αρκετα κομματια
volcano, waiting for the night καθως και τα γρηγορα , μου αρεσουν παρα πολυ

Είναι λίγο θεούλης ε; Πολύ ωραία η συνέντευξη όντως!

Για τον δίσκο θα συμφωνήσω πλήρως με τα όσα είπε ο αποπάνω. Σίγουρα έχει κάποια χτυπητά αδύναμα σημεία ο δίσκος, που τον κατεβάζουν ένα επίπεδο κάτω από το Youngblood, με το οποίο μοιάζει και περισσότερο. Αλλά οι κιθάρες συνολικά είναι εξαιρετικές και κάποιες συνθέσεις -τα πρώτα τέσσερα και το Waiting for the Night με διαφορά- φωνάζουν για λαηβ.

Πάντως ποιανού ιδέα ήταν να αφήσουν στη μέση το Diamond, πραγματικά απορώ

Thank you guys.

Και πάλι - κάνοντας την συνέντευξη με video συνομιλία - νομίζω πως δεν αποδίδεται το πόσο cool και γαμώ τα παλικάρια είναι.

Μετά από πολύ καιρό τα 3 τραγούδια που ακούω με πολλή ευχαρίστηση ακόμα είναι τα “Holly Roller”, “Tales From The Crypt” και “Waiting For The Night”.

Επιμένω πως κακό άλμπουμ δεν τα λες γενικά, αλλά για αυτά που μας είχαν συνηθίσει οι Audrey Horne είναι under the bar.

και μην ξεχναμε οτι λαιβ ανεβαινουν ενα επιπεδο ε?

στην σελιδα τους στο fb
υπαρχει βιντεο με μια γαματη ακουστικη εκτελεση του tales from the crypt
δυστυχως δεν τη βρηκα στο yt για να την ποσταρω

Waiting for the night και μονο φτανει, τα παντα ολα

Το ακουγα χθες εν μεσω ζαλης και ειχαν γινει ολα ενας ομορφος αχταρμας με ποτε Μεηντεν ποτε Πρηστ ποτε Λιζυ ποτε δεν ξερω ποιος αλλος ηρωας των παιδικων μου χρονων μα παντα απο πανω ο αχταρμας ειχε Οζυ φωνη χαχαχα, μεγαλο παρτυ το δισκιο το οποιο το εκτιμας περισσοτερο στη …ζαλη

Πολύ καλός δίσκος απλά κατώτερος των 2 προηγούμενων.