Αυτό είναι το Reload και έχει μαγαζί κσι στην Πανεπιστημίου γωνία με Μπενάκη εκεί που ηταν το Metropolis τα τελευταία χρόνια πριν κλείσει. Όλο το υπόγειό του είναι όλο rock και metal κάθε είδους και πολλά βινύλια. Βασικά το μαγαζί της Αθήνας, αντίθετα με του Mall για ευνόητους λόγους, δίνει βάση στο rock/metal.
Εγώ πλέον ψωνίζω αρκετά από αυτό.
Sent from my iPhone 5 using Tapatalk
Got it :thumbup:
Thanks for the info
Το ακουω τις τελευτιες μερες και εχω μεινει μαλακας… Μιλαμε για μεγαλειωδη δισκαρα, οχι αστεια, ειναι ηδη στην 5αδα των καλυτερων της χρονιας… Μαγευτικα κομματια, φωναρα, μπασο οπως πρεπει, απ’ολα…Θα επανελθω.
…ακόμα μετά από τόσες ακροάσεις, ο δίσκος αυτός μαφήνει παγωτό:yes:…κάτι μου λέει ότι θα μείνει κλασικός:):!:
Αυτος ο δισκος ειναι [B][SIZE=3][SIZE=4]ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ[/SIZE][/SIZE][/B] τελικα. Περασε ο καιρος, ελιωνα Iced Earth και το αφησα τελειως και τωρα το ξαναλιωνω και η πωρωση δεν λεει να υποχωρησει. Doom metal με φανερες 70’s επιρροες, βαρυ μπασο, υπεροχες μελωδιες στις κιθαρες, ατμοσφαιρα και ποιητικους στιχους. Μια ομορφια γενικα. Και η Jennie-Ann Smith εχει εκπληκτικη φωνη η οποια blues-ιζει και διαθετει και μια χροια θυληκου DIO. Εχει αυτο το κατι μαγευτικο στην φωνη της που σε ταξιδευει και μου αρεσει ο συνδυασμος μιας τετοιας φωνης με τα βαρια και ασηκωτα riff. Ολα τα κομματια ειναι μοναδικα, καποια φερνουν εντονα σε Candlemass, το οποιο ειναι λογικο και καθολου δεν με χαλαει, αλλα εχουν και στοιχεια τα οποια δεν υπαρχουν στους Candlemass. Το Boneflower ή το Lady In The Lamp π.χ. δεν θα μπορουσαν να ειναι κομματια των Candlemass. Δεν υπαρχει filler στο αλμπουμ και εχει και αριθμο κομματιων που φερνει στο μυαλο αλλες εποχες. Θα ηθελα να τους δω και live.
ξέρει κανείς αν τα moonhorse και boneflower είναι σε διαφορετική εκδοχή/μίξη/edit στο ep?
Κάποιος διοργανωτής να κάνει το καλό και να φέρει το Τζενάκι και την παρέα της παρακαλώ!
Sent from my iPhone 5 using Tapatalk
…νά’ρθουν μαζί με Candlemass…μια χαρά θά’ναι:):!:
Bump αυγουστιάτικης ανατριχίλας, βάλτε και κλάψτε. Έτσι είναι οι “επικοί” δίσκοι γαμώ το κέρατο μου μέσα.
:thumbup: Έτσι είναι. Να είσαι καλά φίλε, είχα καιρό να το ακούσω.
αυτο το lady in the lamp πραγματικα δεν εχω λογια
Ποιός…τι…δεν…
Ο δίσκος ακόμα ρέει μέσω του περιοδικού Terrorizer:
…υπέροχα…το ακούω τλωρα στο γραφείο:):!:
Αυγουστιατικο βραδυ στη Σκυρο, ηταν καπου 3 η ωρα και ειχα αραξει μονος μου στην βεραντα του σπιτιου που μεναμε με απολυτο σκοταδι τριγυρω και μονο το φως απο τα αστερια και το φεγγαρι, να ακουω το κυμα να σκαει, μπυριτσα και εβαλα να ακουσω το Avatarium. Δεν μπορω να περιγραψω με λογια την ανατριχιλα που ενιωθα, σκετη μαγεια κυριολεκτικα…
Μετά την εμπορική αποτυχία του Hurricanes and Halos μου φαίνεται ότι η μπάντα μπερδεύτηκε.Καλλιτεχνικά δεν θα το πω αποτυχημένο, οκ δεν ήταν του δικού μου γούστου, αλλά για κάποιον που γούσταρε 70ς ροκ φαντάζομαι θα ήταν μια χαρά δίσκος.
Τώρα στο τελευταίο δεν υπάρχει κάποια μουσική ταυτότητα ή συγκεκριμένη κατεύθυνση και έτσι το αποτέλεσμα κάπου χάνεται ανάμεσα σε διάφορα διαφορετικά στοιχεία (70ς ροκ ξανά , λίγο ψυχεδέλεια, λίγο doom) και δημιουργείται ένας λαβύρινθος τον οποίο φορτώνει περισσότερο η Τζενάρα με τις υπερβολικές σε πολλά σημεία ερμηνείες της.
Γενικά είναι φανερό ότι θέλησαν να γυρίσουν σε πιο doomy μονοπάτια αλλά χωρίς το ταλέντο του Edling απέτυχαν να φτιάξουν κάτι ενδιαφέρον.Δυστυχώς νομίζω ότι αν δεν ξανα-ασχοληθεί ο lief συνθετικά, η μπάντα θα τελειώσει πολύ γρήγορα.
True, παρόλα αυτά μόνο για το ντεμπούτο τους, έχουν άφεση αμαρτιών από μένα. Δίσκος μνημείο.
Τίμιο το νέο single, μετά την αποτυχία του προηγούμενου, φανερή η στροφή σε πιο heavy φόρμες στο βασικό riff.
Μόνο εγώ ασχολούμαι με αυτή τη μπάντα μου φαίνεται.Λογικό αφού είναι πεσμένα τα πράγματα τελικά και στο τελευταίο άλμπουμ.Θα μπορούσαν να είναι μεγαλύτεροι αρκετά.Φαίνονται μπερδεμένοι μέσα σε διάφορες επιρροές των μελών τους και κάπου βγαίνει αχταρμάς σε μερικά κομμάτια.Συν ότι η Jennie έχει ωραία φωνή, αλλά χωρίς την καθοδήγηση κάποιου πιο έμπειρου (λέγε με και Edling) βγάζει ένα αποτέλεσμα, κάπως επιτηδευμένο στα δικά μου αυτιά.
Πάντως είναι σίγουρα καλύτερο από το Fire I long for.Έχει πράγματα να σου μένουν αυτή τη φορά.Το Solo του Jidell στο Mother Can you hear me now, είναι φανταστικό! Το ρεφρέν του ομώνυμου κομματιού επίσης.Συν μερικά τίμια riffs…