Καλό δείγμα,πρέπει να μάζεψαν ιδέες μέσα στην καραντίνα,το περιμένω με μια συγκρατημένη αισιοδοξία για ποιοτικό υλικό.
Με απόλυτη ευθύνη του @Outshined, η μισή συντακτική ομάδα του rocking.gr ακούει το νέο A7X όλη μέρα…
Υπομονή λίγες μέρες!
Στείλτο και σε μένα, κι ας μην είμαι στην ομάδα σας…
Εγώ απλώς ήθελα να υπονοήσω ότι για να συμβαίνει αυτό, δύο είναι οι πιθανότητες. Ή το άλμπουμ είναι πάρα πολύ καλό ή είναι πολύ διαφορετικό από την πρότερη δισκογραφία τους και αφορά και νέους ακροατές.
Ή και τα δύο!
Αν κρίνω από το υπάρχον διαθέσιμο υλικό, και τα δύο.Αρκετοί, ωστόσο, θα το χαρακτηρίσουν κακό…
Τώρα, στείλτο στη μέση ακροάτρια, να βγάλει τα δικά της συμπεράσματα.
Αφήνω αυτό εδώ, μαζί με τα ταπεινά σέβη μου στην παρέα του Matt και του Synyster.
Θα το χαρακτήριζα δύσκολο άκουσμα
Είναι σίγουρα ο πιο progressive ( ?? ) δίσκος τους
Στο G παίζουν σαν LTE με φωνητικά
Είναι τόσο διαφορετικός από οτιδήποτε έχουν κάνει , που σε σημεία αδυνατω να πιστέψω ότι οι ίδιοι άνθρωποι κάποτε έγραψαν το Nightmare
Είναι σημεία που αν τα άκουγα τυχαία κάπου δεν θα καταλάβαινα καν ότι είναι A7X
Δεν έχω ολοκληρώσει καν την πρώτη ακρόαση. Έκανα το λάθος λόγω ανυπομονησίας, να το βάλω από Spotify στο αυτοκίνητο… χρειάζεται να είσαι συγκεντρωμένος, δεν βρήκα μισή catchy στιγμή
Δεν βρήκα επίσης πάρα ελάχιστα στοιχεία από την μπάντα που γνώρισα πριν 13 χρόνια και ήταν τέρμα χαρακτηριστική ηχητικά και παικτικα και την γουστάρω τρελά . Καταλαβαίνεις σαφώς τον S. Gates , αλλά μου μοιάζει σαν εντελώς διαφορετική μπάντα
Βρήκα όμως πολλή και καλή μουσική μέσα του …
Νομίζω θα μπερδέψει , όπως μπερδεμένος είμαι κι εγώ . Πιστεύω όμως ότι ο χρόνος μάλλον θα το δικαιώσει
πειραματικός θα έλεγα.
Γενικά το δεύτερο μισό είναι εντελώς διαφορετικό από ότι έχουν κάνει μέχρι σήμερα.
Βρίσκομαι στα μισά της δεύτερης ακρόασης.
Προσωπικά, μου αρέσει, και όσο περισσότερο τον ακούω, τόσο θα ωριμάζει μέσα μου.
Είναι αξιέπαινο ότι κατόρθωσαν να χωρέσουν τόσα ετερόκλητα μουσικά είδη σε διάρκεια μιας ώρας.
Ακούγεται τόσο φρέσκο και ιδιαίτερο, εντυπωσιακό για μια μπάντα που μετρά εικοσιτεσσερα χρόνια σταθερά ανοδικής πορείας και οκτώ κυκλοφορίες.
5-6 ακροάσεις. Δεν έχω αποφασίσει αν είναι ιδιοφυές ή κακό. Με κάθε άκουσμα τείνω όλο και περισσότερο προς το πρώτο.
Είναι δίσκος που γιγαντώνεται από τις αντιφάσεις του.
Είναι προορισμένος να διχάσει. Αλλά παράλληλα και το μεγαλύτερο τους καλλιτεχνικό statement.
Δίσκος που δεν έχει την παραμικρή συνοχή ακόμα και εντός των τραγουδιών του! Εκεί που “ακούς” SOAD, να σου τα mellow α λα broadway musical σημεία. Εκεί που “ακούς” Louis Armstrong στο (D)eath–το πιο ενδιαφέρον κομμάτι για την ώρα–έχεις και ένα φοβερό επίλογο που θα μπορούσε να έχει γράψει ο Thomas Gabriel Fischer. Και την ίδια στιγμή, ενώ είναι σχεδόν σαν ένα σχιζοφρενικό χωνευτήρι ήχων (Μεταλ, ροκ, ηλεκτρονική μουσική, τζαζ, κλασσική μουσική, μπορώ να συνεχίσω και να είναι λίστα μακριά σαν απόδειξη σουπερ μαρκετ) έχει την απόλυτη συνοχή σαν έργο.
Δεν υπάρχουν hook, εθιστικά ρεφραίν, catchy στιγμές, είναι δίσκος στριφνός που θέλει χρόνο, αλλά νομίζω θα αποζημιώσει.
edit: δε διάβασα την κριτική πριν του δώσω ακούσματα, αλλά νομίζω συμφωνώ απόλυτα με το Χρήστο.
Αν εξαιρέσεις τις στιγμες που ο Sanders τραγουδάει σαν κλαψ@$νης το αλμπουμ νιωθω οτι ειναι τεράστιο…
Υπέρβαση απο τους Α7Χ, τωρα ειναι απλα το σοκ, απο αυριο θα θελουν ολοι να παιζουν ετσι. Σκετη παραφροσύνη
Αυτο το beautiful morning
Παντως εγω θα τολμισω να πω οτι βλεπω πολλες επιρροές απο τους πειραματισμούς που κανουν μπαντες οπως οι bring me the horizon…
Πολύ καλός δίσκος, και αυτό το λέω χωρίς να τον έχω ακούσει ολόκληρο, επειδή ξαναβάζω τα κομμάτια που έχω ήδη ακούσει να παίζουν (από σπόντα άκουσα το ομότιτλο, αλλά την τριπλέτα G.O.D. την έχω μόνο χαϊδεψει προς το παρόν)
Τρομερός ήχος, ωραίες ιδέες, παράνοια όσο πρέπει, σαν να πέρασαν το τελευταίο τους τουρ με τους ΒΤΒΑΜ και τον Devin Townsend, αλλά δεν έχασαν την ψυχραιμία τους. Καλοσουλεμενος δίσκος, κυλάει σαν νερό, και όντως τρομερό παίξιμο από S.G., στο βαθμό οπαδισμου με κάποια σημεία, αν και δεν έχω αγγίξει δισκογραφία.
@Outshined ορίστε, τα είπα!
O δίσκος σου δίνει τα μυαλά στο μπλέντερ, πειραματικός, αντιφατικός, έξυπνος.
Δεν το περίμενε κανείς νομίζω. Και οι ίδιοι πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένοι
Όταν μπήκε το πρώτο κομμάτι εντωμεταξύ νόμιζα πως άκουγα SOAD, δηλαδή what the fuck
Δυστυχως ο δισκος δεν με κερδισε,ουτε με επιασε απο τον λαιμο που λεμε,ουτε μου εβαλε τα μυαλα στο μπλεντερ,ανισος,Game Over,Beautiful Morning,Ordinary καποια απο τα κομματια που εχουν ξεχωρισει για μενα.Ειναι σιγουρα διαφορετικος,αλλα αρκετα διαφορετικος απο αυτο που θα περιμενα να ακουσω απο AX7.
Ειμαι στη φαση που εδω και καμποσο καιρο εξερευνω τους A7X! Πρωτο τραγουδι που ακουσα εβερ ηταν το Eternal Rest που ηταν σε ενα cd του Rock Sound πριν 20 χρονια. Επειτα ελιωσα το City of Evil και ακουσα καμποσες φορες και το ομωνυμο.
Και ενω παντα παρακολουθουσα τις εξελιξεις και ακουγα καποια διασπαρτα κομματια εδω κι εκει, ποτε δεν εμβαθυνα!
Περιμενοντας απο Αμαζον να ερθει το Waking the Fallen, χωρις να εχω ακουσει πληρως το τελευταιο και εχοντας στη κατοχη μου πλεον 6/8 εχω να πω μονο ενα! Τι μπανταρα ειναι αυτη;
Ακoμα και το The Stage το οποιο ακουω αυτη τη περιοδο και το οποιο ειναι too progressive για τα γουστα μου, ειναι εκπληκτικο! Νομιζω πως θα μπορουσα να ακουω τις μπλακιες του god damn και τα γυναικεια φωνητικα στο τελος του higher για παντα!
Με σιγουρια πλεον μπορω να πω πως τους θεωρω τη πιο σημαντικη μπαντα στο συγχρονο μεταλ!