(Γαμω τα εξωφυλλα) 8)
Κυκλοφόρησε πριν λιγες μερουλες η νεα δουλεια των φινλανδων επικαδων με τιτλο Doombound.
Προκειται για ευχαριστη εκπληξη, μιας και δεν περιμενα πολλά. Ωραιος δισκος, ακουγεται σερι, με ενα ισως πιο σκοτεινο υφος σε σχεση με τα 2 (πολυ μετρια) προηγουμενα.
Οπαδοι της μπαντας θα γουσταρουν ασχημα, οποιος θελει να τους μαθει, προκειται ισως για μια δουλεια λιγο κατωτερη απο τα δυο πρωτα.
Carry on. 8)
Το εξώφυλλο γαμεί άσχημα!
Από τις πρώτες ακροάσεις ο δίσκος φαίνεται αρκετά συμπαθητικός. Και κάτι παραπάνω από συμπαθητικός βασικά. Ειδικά μετά τον προηγούμενο που μου -με εξαίρεση δυο-τρια κομμάτια- δεν με είχε πείσει… σκάλες καλύτερος.
Η εισαγωγή με το Bloodstained με ψάρωσε, από τα καλύτερα του δίσκου. Πολύ δυνατά είναι και τα Iron of Death, Karmessurma, ενώ προσωπική αδυναμία είναι το Fate of the Betrayed. To ομότιτλο είναι από τα πιο ατμοσφαιρικά -με εισαγωγικά ή χωρίς, δεν ξέρω- κομμάτια που χουν γράψει κι έχει ορισμένα εξαιρετικά σημεία. Από το ακουστικό πέρασμα που πετάει στο 5ο λεπτό και μετά είναι υπέροχο. Μαζί με το Kielo είναι ό,τι πρέπει για κλείσιμο.
Αν και πολύ νωρίς, νομίζω ότι πιάνει το Swords Song. Πραγματικά, ευχάριστη έκπληξη.
:thumbup: :yahoo: